Tankini

@Hompje krampachtig niet als schelden bedoeld, maar verwoord mijn mening. Met andere woorden ik vind dat krampachtig.

Van Dale vindt het ook niet echt een scheldwoord:
kramp·ach·tig (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)
1 alsof je kramp hebt
2 met wanhopige krachtsinspanning

Kortom nogal wanhopig proberen geen naakt te (laten) zien. Mijns inziens werkt dat dus niet, en kweek je gefrustreerde mensen. Als we allemaal normaal en niet zo gespannen doen dan werkt dat beter (praktijk ervaring).

Oja voor dit soort dingen geldt nogal eens: een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd. Ik ben nogal dicht bij het strand geboren vandaar misschien :).

Ik draag zelf ook graag een tankini, ik voel me in een bikini te bloot. Voordeel van een tankini boven een badpak is dat het een stuk praktischer is wanneer je naar de toilet moet :-)

@twijfelaar
Het gaat mij erom dat zedelijkheid tegenwoordig wordt weggezet of belachelijk gemaakt als krampachtigheid. Terwijl er niets krampachtigs aan is.
Voor zedelijkheid is echt geen wanhopige krachtsinspanning nodig.

Al zou er wel wanhopige krachtsinspanning nodig zijn om zonde te voorkomen, is dat dan erg?
Moeten we bijv. maar de wereld volgen omdat het wat moeite kost om de wereld niet te volgen?


We kunnen niet met de wereld meegaan in het streven om naaktheid normaal te maken, om de schaamte die we sinds de zondeval hebben te onderdrukken. Steeds meer komt het seculiere gedachtegoed op dat de schaamte onnatuurlijk is en aangepraat is door preutse christenen en dat we onze 'oerlusten' vooral niet moeten onderdrukken.
Dat is onchristelijk gedachtegoed. God zelf heeft de mens kleding gegeven, betere kleding dan de vijgenblaadjes die Adam en Eva zelf hadden aangedaan. In een brief van Paulus vinden we eveneens de opdracht om eerbaar te kleden, weliswaar in de gemeente, maar dat is geen vrijbrief om ons op andere plekken onzedelijk te kleden. Op het strand is badkleding inderdaad praktisch, maar ook daar zit zedelijke en onzedelijke kleding tussen. Bikini's bedekken nauwelijks iets.

Verder is Jezus' uitspraak in Mattheüs 5 hier ook relevant: "Maar Ik zeg u: Een ieder, die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk met haar gepleegd."
Degenen die het over zelfbeheersing van de man hebben, hebben daarom deels gelijk. Inderdaad, de christelijke man dient zelfbeheersing te oefenen. Echter, ik ben van mening dat het van 2 kanten moet komen. Van de man én van de vrouw. Niet alleen van de vrouw dus, zoals sommige beschuldigingen luiden ("Waarom moet de vrouw altijd...?").
Wil je als christelijke vrouw die mannen die zich niet kunnen beheersen het voedsel geven voor hun zonde? Wil je aanstoot geven? Of wil je dat niet? Wil je jouw verantwoordelijkheid nemen?
Roep je "Ben ik mijn broeders hoeder?" of denk je niet alleen aan jezelf maar ook aan de ander?

In Romeinen 14 staat inderdaad 'een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd', maar als je doorleest staat er nog iets belangrijks: "Laten wij dan niet langer elkaar oordelen, maar oordeel liever dit: de broeder geen aanstoot of oorzaak tot struikelen te geven."
en nog enkele verzen verderop: "Het is goed geen vlees te eten, geen wijn te drinken en niets te doen waaraan uw broeder aanstoot neemt, waarover hij struikelt of waarin hij zwak is."
De christelijke vrijheid die iemand noemde vind ik dus een beetje ongepast, heb ik de christelijke vrijheid om iemand aanstoot te geven of te laten struikelen? Nee, zegt Paulus.


Zoals eerder gezegd ga ik niet graag naar het strand, ik vind al die naaktheid aanstootgevend en wil dat graag vermijden.

PS. Mijn achtergrond is niet reformatorisch of anderszins gereformeerd, mocht u denken dat dat de reden zou zijn waarom ik dit schrijf.

Alle respect mijnerzijds hoor. Ik probeer helemaal geen zedelijkheid belachelijk te maken of weg te zetten. Mijn punt is dat juist krampachtigheid in dezen tot frustraties kunnen leiden.

O, en ik val dagelijks in de 'vrouw aanzien om haar te begeren' val, daar hoef ik niet voor naar het strand. Eerlijk gezegd, juist niet. Nogmaals ik ben op een paar honderd meter na letterlijk op een strand geboren en kom er nog steeds graag.

Ik ken niemand die aanstoot neemt aan mijn zwembroek, zover ik weet. Hoewel ik wel een reformatorische achtergrond heb kan ik me ook van vroeger daar geen discussie over herinneren.

Ps ik weet helemaal niet wat een tankini is :), badpak en bikini zijn wel bekend. Ik vind het antwoord van mevr Rots overigens wel verstandig. Als de schoonvader erop staat, tsja voorkom narigheid en ga lekker zwemmen in een badpak :)

@Hompje "Wil je als christelijke vrouw die mannen die zich niet kunnen beheersen het voedsel geven voor hun zonde? Wil je aanstoot geven? ...enz."

De broeder geen aanstoot of oorzaak tot struikelen te geven.. jaja, de broeders die zich niet kunnen beheersen en toch geen verkeerde begeerten willen hebben zouden zelf zo slim moeten zijn niet naar badplaatsen te gaan. Je doet alsof ze geen keus hebben.
Als je niet nat wilt worden moet je ook niet in de regen gaan lopen, en al helemaal niet gaan zitten miepen dat anderen de druppels niet voor je tegen houden.
Maar mannen begeren toch, al loop je in een boerka.
Wat mij aanstoot geeft is dat ik door dergelijke argumenten het gevoel krijg dat je er als vrouw niet mag zijn. (patstelling dus)
Zo'n verleidelijk wezen dat alleen maar een struikelblok voor een man is.

Vraagsteller, misschien dat je aanstaande schoonvader er zich zorgen over maakt, dat zijn dochter wel als maagd het huwelijk ingaat. Hij voelt zich daar mogelijk verantwoordelijk voor. En dat hij daarom liever ziet, dat ze een tankini aandoet i.p.v. een bikini. Kijk, nu lost een tankini dat probleem natuurlijk niet op. Die paar cm2 meer lichaamsbedekking heeft ook niet veel om 't lijf. Vraag je aanstaande schoonpa eens op de man af of dat zijn zorg is, want die kan jij dan toch wegnemen?

Gevoelig onderwerp zo blijkt.....Maar ik mis een bepaalde nuchterheid in sommige reactie's. Je mag toch zeker genieten van zon,zee en strand? Persoonlijk zie ik geen verleiding als er een man in zwembroek langs komt daar zit ik er niet voor namelijk! En tja een bikini,tankini of badpak zit nou eenmaal strak je kunt moeilijk in een maxi-jurk gaan zwemmen toch? Maar is het niet zo dat als je kickt op verleiding dit overal op de loer ligt! Dan toch ook als je een strakke kokerrok aan hebt of aansluitend bloesje... En ga zo maar door....

Een tankini ligt op dezelfde lijn als badpak.
Bikini is toch iets bloter. Er zijn ook dunne shirtjes of rokken te koop van badkleding materiaal als je jezelf iets meer wilt bedekken voor zon of blikken van andere mensen.
Zelf vindt ik een tankini makkelijk voor tolletbezoek en tegen het opkruipen heb ik ook een oplossing gevonden.
Gewoon aan beide onderdelen een (onzichtbaar) drukknoopje, zodat tijdens het zwemmen het buikstuk niet steeds omhoog kruipt en je toch makkelijk kan omkleden of naar het toilet want dat is een drama met een nat en strak badpak.

Er zijn verschillende termen voorbij gekomen ondertussen. Ik ligt er eventjes drie uit: krampachtigheid, zedelijkheid en nuchterheid.

De termen staan wat mij betreft zeker in een bepaald verband met elkaar. Ook in bijbels opzicht. Krampachtigheid en nuchterheid zijn de tegenpolen van elkaar denk ik zo. Het beste voorbeeld is denk ik Paulus in dit opzicht. Die is nuchter over de middelmatige zaken, maar stellig en uitgesproken als het gaat om de zaken van de kern van het christelijk geloof.

Belangrijk is denk ik vast te stellen dat ook inzake de tankini, bikini badpak(ini) het om middelmatige zaken gaat. Het gaat niet om iets wat de weg tot de zaligheid direct in de weg kan staan. Overigens zijn er veel dingen die daar onder vallen.

Toch geeft de bijbel ons wel wel handvatten op het gebied van kleding. Niet vaak verwijs ik naar boekjes over dit onderwerp, maar bij deze een uitzondering: <a href="http://www.schuilplaats.org/nl/product/9789033609329/kleren-maken-de-m-v.html">Kleren maken de m/v van C.P. de Boer </a>

Toch hoop ik dat we elkaar niet betichten van krampachtigheid of de andere van een onbijbelse visie hierop. De bijbel is (misschien wel helaas) hier niet altijd even duidelijk over. Echter is het belangrijk te weten hoe iemand gekomen is tot een bepaalde visie of overtuiging over iets. Dan moeten we vaak teruggaan naar iemands verleden.

Dan tot slot, zedelijkheid. De bijbel leert ons wel degelijk zedelijk te zijn. Dit geld voor de man en de vrouw. Vrouwen die zeggen dat de kleding van de man onderbelicht blijft ben ik het van harte mee eens. In dat opzicht snap ik dat het aversie opwekt als er weer eens een mannelijk persoon het nodig vindt iets van de kleding van de vrouw te zeggen. Dat blijft namelijk een persoonlijke kwestie. Wel is het belangrijk dat je als man en vrouw je bewust bent wat de kleding met de ander (lees het andere geslacht) doet. Alles wat we zeggen, doen of dragen (kleding) (kan een) roepen een bepaalde reactie op bij de ander.

Mensen die zeggen dat mannen zich moeten kunnen beheersen hebben gelijk. Toch ben ik van mening dat altijd van twee kanten komt. En nee, hierbij nogmaals nadrukkelijk zeggend dat mannen van vrouwen hebben af te blijven. Echter, kleding kan meer uitlokken dan jezelf soms kan beseffen. En ja, niet ieder mens is daar even gevoelig voor. Net als dat dit zo is met andere zaken in het leven. Terugkomend op datgene wat ik daar zei. Alles wat we zeggen, doen of dragen (kleding), zegt iets over ons als persoon.

Tot slot nog een overweging voor zowel de mannen als vrouwen. Kleding is gegeven na de zondeval. Niet om onze naaktheid te presenteren, maar juist te verbergen.

vragensteller,met trots denk ik aan mn opa.
de man zou niet eens willen,dat andere zagen,van zijn vrouw ,wat hem toekwam!


hij zou zich weg schamen!


ook in de verkering een heer,
oma kon het weten.


en aan de vecht geboren.

Allereerst wil ik mevrouw Rots bedanken voor haar antwoord. Een badpak is echter nog erger dan een tankini, dus dat wordt m niet.

Nog steeds snap ik niet waarom mijn aanstaande schoonvader en enkelen van u een tankini netter vinden dan een bikini. De afgelopen weken was ik met vakantie bij het strand en heb toch geen aanstoot kunnen nemen aan blote buiken of ruggen. De erotische delen van het lichaam zijn in alledrie de soorten (duidelijk) zichtbaar. Zoals mevrouw Rots ook zegt, hangt het er ook van af hoe iemand iets draagt. Er waren bijvoorbeeld een paar meiden die meer kleren aanhadden dan een bikini alleen, maar meer uitdaagden dan alle andere meiden. Het aantal tankini's was trouwens op een hand te tellen.

Ik ben ook van mening dat kleding eerbaar moet zijn, maar de krampachtigheid over zwemkleding vind ik nergens op slaan. Mijn vriendin schaamt zich kapot en wil niet mee zwemmen met vriendinnen, gaat niet graag naar het strand, enz. Neemt niet weg dat ik het in een meisje/vrouw te prijzen vind als zij een strandjurk draagt o.i.d. en een man, ook niet onbelangrijk, gewoon een shirt draagt op het strand. Op het moment dat je wilt bijbruinen of zwemmen doe je het shirt wat mij betreft uit. Ik denk dat wij als christenen er ook niet bij hoeven te lopen als randdebielen.

@CrA, uiteraard is dat ook een zorg van de vader van het meisje, maar ik kan mij niet voorstellen dat dat een reden is om je dochter een tankini te laten dragen. Wat mij ook enigszins stoort aan mijn schoonouders, is dat zij weinig praten met mijn vriendin over wezenlijke zaken als het geloof, onze relatie en seks (voor het huwelijk). Ik denk dat je op die manier je kinderen beter kan begeleiden op weg naar volwassenheid en een goed huwelijk en seks voor het huwelijk kan voorkomen. Je zorgt zo naar mijn idee voor meer begrip en bewustzijn bij je kinderen, maar het zijn nou eenmaal niet echt luisterende mensen op dit gebied. Jammer, maar niks aan te doen.

@Adriaan88, de manier waarop jij over je a.s. schoonouders praat zou misschien de oorzaak kunnen zijn dat zij (inmiddels?) geen luisterende mensen zijn. Je lijkt een uitgesproken mening te hebben en weinig inlevingsvermogen in je schoonouders. Verbeter de wereld, begin bij jezelf, zou ik zo willen zeggen...

Mijn mening? Dat je vriendin zich 'kapot schaamt en niet mee wil zwemmen met haar vriendinnen', omdat ze een tankini moet dragen, vind ik nergens op slaan! Als ze nu in een stijf badpak of met kleding aan moest zwemmen, oké. Maar om nu voor een tankini zo'n drama te maken, sorry hoor, beetje drammerig en kinderachtig. Je hebt echt hele leuke tankini's, niks om je nu direct kapot te schamen.

@Adriaan88: ik vind de manier waarop je over je a.s. schoonouders praat ook niet bepaald respectvol. Je lijkt zelf precies te weten hoe het allemaal moet en hoe je het zelf zou doen, maar je zou je ook kunnen proberen in te leven in de mensen. En is het een verschrikkelijk groot offer om een badpak aan te doen?
Ik kan me dan ook helemaal aansluiten bij de reactie van Jello.

Zelf heb ik een ontzettend leuk en hip badpak, en ook nog eens netjes. Je hebt genoeg leuke, hippe badpakken die netjes zijn bovendien. Dat je a.s. schoonouders een badpak of tankini beter vinden dan een bikini is wel te begrijpen, het bedekt veel meer dan een bikini. Een NET badpak i.i.g. wel.

Maar jij vind blijkbaar dat ik er in een badpak bij loop als randdebiel. Dank je! :)

Ik snap dus gewoon niet dat je om zo'n futiliteit ruzie gaat maken met je schoonouders...

@Adriaan88 Een discussie met je schoonouders aangaan, oké. Maar menen dat jij beslist wat je vriendin wel of niet mag, nee! Je vriendin woont naar alle waarschijnlijkheid nog bij haar ouders thuis. Daar gelden de regels van haar ouders en niet wat jij vindt of denkt.

Wat ik ook mis is de houding zoals het vijfde gebod ons leert. Het eren van onze vader en moeder. Daar vallen ook onze toekomstige schoonouders onder. Juist vanuit een nederige houding kan je veel meer bereiken.

Maak er alsjeblieft geen strijdpunt van en heb het liever over de dingen die er werkelijk toe doen. Dat je schoonouders niet praten over zaken als het geloof is jammer. Maar begin jij er dan wel over? Wellicht is het goed om daar zelf eens iets over aan te snijden. Dat kan al heel simpel naar aanleiding van een preek. Wat deed het u, wat sprak u aan in de preek?

Overigens is het allemaal niet vervelend bedoeld, maar jij kan je schoonouders niet veranderen en zeker geen dingen opleggen. Wat je wel kan is proberen het gesprek aan te gaan. Belangrijk is het daarbij geduldig te zijn met de gebreken van hen. Ze uitnemender te achten als jezelf.

Tot slot, wellicht hebben ze in het verleden juist wel geprobeerd het gesprek over de wezenlijke zaken aan te gaan. Uit eigen ervaring kan ik je zeggen, dat het op een gegeven moment ophoud, omdat je wellicht zeer kritisch of vervelend heb gedaan. Zelf provoceer ik nogal eens en dat heeft er een tijd het zwijgen toe gedaan vanuit m'n ouders.

Het ga je goed en succes!

@Jello, lies, mluther.

Het was niet mijn bedoeling om disrespectvol jegens mijn schoonouders over te komen. Mijn schoonouders zijn heel lieve, hartelijke mensen waar ik graag kom. Waar het mij vooral om gaat is eigenlijk het punt van communicatie. Het is niet zo dat mijn vriendin per se in een bikini moet lopen van mij. Ik zal haar ook leuk vinden in een tankini. Het is meer dat zij zo nadrukkelijk een tankini aan moet van haar ouders, zonder dat daar, als daar naar gevraagd wordt, duidelijke argumenten voor gegeven worden. Ik weet drommels goed dat mijn vriendin en ik naar haar ouders moeten luisteren, maar ik ben opgegroeid in een gezin waar je gewoon kon vragen waarom er bepaalde regels zijn.

@mluther, ik wil een heel kritische opmerking maken over dat ik zou moeten beginnen met een gesprek over geloof, maar dat zullen jullie wel niet op prijs stellen omdat dat 'niet getuigt van respect'.

Na pagina's discussie over het nut en onnut van een tankini komen we bij het werkelijke probleem - hoe moet mijn vriendin met haar ouders communiceren.

Verder impliceer je dat kritiek "niet getuigt van respect". Vaak wordt kritiek tegelijk met een negatief oordeel geuit en zit het gebrek aan respect in dit oordeel. Probeer eens of je je kritiek kunt verwoorden zonder zo'n oordeel. Dan zul je zien dat er best op respectvolle manier kritiek kan worden geuit.

@Adriaan88 Wat mij betreft mag je altijd een kritische opmerking plaatsen (redactie Refoweb kan daar natuurlijk anders over denken). Kritische opmerkingen kunnen gemaakt worden, zonder daarbij het respect voor de ander te verliezen. In dat opzicht is het de toon die de muziek maakt.

Ik snap volledig dat het vervelend is als er geen duidelijke argumenten gegeven worden. Dit probleem kom je echter veel vaker tegen, dan alleen bij je aanstaande schoonouders. Tegelijk wil je dat graag veranderen en wil je graag een antwoord op de vragen die je stelt. Of de antwoorden niet zijn wat je wilt horen, laat ik even achterwege in mijn antwoord.

Wat wel duidelijk is dat je schoonouders in ieder geval ten minste 20 jaar ouder zijn als jou. Gedrag als het niet willen of kunnen geven van argumenten is iets wat er ingesleten is. Dat verander je niet zomaar even. Daar moet je geduld voor hebben en in ieder geval niet boos worden wanneer ze dat niet doen (beargumenteren waarom ze iets wel of niet doen). Nogmaals, ik weet maar al te goed hoe vervelend het kan zijn, omdat ik ook mensen ken die niet goed kunnen beargumenteren waarom ze iets vinden.

Tot slot, zonder iets af te doen aan het probleem of de verantwoordelijkheid op jou af te schuiven. Persoonlijk denk ik dat je niet moet verwachten dat er iets veranderd op het gebied van beargumenteren bij je schoonouders. Als ze rond de 40 zijn, misschien wel, maar anders is al snel een stuk lastiger. Ze weten niet beter. Het enige is wat je kan doen is vooral proberen door te vragen, zonder geïrriteerd te raken als je geen antwoord krijgt. Met twee woorden samen gevat; wees geduldig.

@mluther, bedankt voor deze toelichting! Je hebt gelijk dat ik niets meer kan veranderen aan mijn schoonouders, en misschien ook wel niet mag. Ik zal mij er bij neer moeten leggen. Dit is ook niet de moeite waard om slaande ruzie over te krijgen.

Verder wil ik alle andere reaguurders bedanken. Ik heb mijn mening kunnen vormen en zal jullie adviezen meenemen in mijn leven en de relatie met mijn vriendin en schoonouders. Dank.

Het ga jullie goed!