Man heeft niets met geloof

Ds. P.C. van Keulen | 3 reacties | 25-07-2014| 12:39

We zouden bij mensen thuis wat gaan eten op zondag, maar nu willen ze met ons uit eten gaan die dag. Mijn man heeft geen enkel bezwaar, want hij heeft niets met het geloof. Echter, ik sinds enkele jaren wel. En nu hebben we hier flink ruzie over gehad, oftewel hij is erg boos op mij dat ik niet meewil. Nu maak ik mij erg bezorgd over ons huwelijk, omdat ik bang ben dat het geloof ons uit elkaar zal trekken zoals het bij mijn ouders het geval is geweest. Het is alsof je moet kiezen tussen twee geliefden en ik wil graag voor God kiezen, maar de gevolgen daarvan beangstigen mij en ik voel me nog zo wankel in het geloof. Wil iemand hierop reageren en voor mij bidden.

Beste vragenstelster,

Vanuit jouw vraag blijkt dat nu je tot geloof gekomen bent, en van daaruit keuzes wil maken, jouw huwelijk onder spanning is komen te staan. Dit zal zich waarschijnlijk niet beperken tot de maaltijd waarover je schrijft, maar wellicht in meerdere keuzes die je maakt.

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat met betrekking tot vele zaken, bijvoorbeeld: wat verstaan we onder zondagsheiliging, er helaas al onder kerkmensen heel veel verschil van mening is. In jouw situatie ligt het echter anders omdat jouw man niets met het geloof heeft en jij wel.

Er heeft in de achterliggende jaren een hele verandering plaats gevonden voor jou, maar óók voor jouw man. Waar je voorheen geen punt van maakte doe je dat nu wel, dat is voor jouw man een hele verandering, zo heeft hij je niet getrouwd. En het is voor hem ook niet leuk als er nu ineens ´moeilijk´ gedaan wordt over zaken die voorheen geen probleem gaven.

En zo heb je je zorgen over je huwelijk, zal het geloof jullie uit elkaar trekken, zoals bij jouw ouders? Je hebt al een heel naar voorbeeld voor ogen en er zou verwijdering kunnen ontstaan, maar laat angst je niet overheersen, angst voor de gevolgen

Als je al enkele jaren uit het geloof hebt geprobeerd te leven dan zal je man dat best wel eens opgemerkt hebben in die tijd, en daarom, nu het met betrekking tot het eten op zondag geëscaleerd is, lijkt het mij goed en verstandig om eens op een rustig moment het gesprek aan te gaan over wat je bezielt, wat er innerlijk bij je veranderd is, wat er in je omgaat, waarom je bepaalde keuzes wil maken, dat hij niet minder is dan jij nu je uit het geloof wil leven, dat je van hem houdt...

Het gesprek met elkaar kan wel eens veel verduidelijking geven, ruimte geven. Echter, het lijkt mij ook goed, omdat je schrijft: ik voel me nog zo wankel in het geloof, om een vertrouwd iemand uit de kerk/gemeente te hebben met wie je deze dingen kunt delen van tijd tot tijd; ook onderling kunnen we elkaar tot versterking zijn zoals zo duidelijk in het boek Handelingen te lezen valt.

Boven alles, spreek met God, Hij luistert en Hij spreekt. Daarom bidt. Bidt om wijsheid en zachtmoedigheid in de situatie met je man, bidt om vermeerdering van je geloof (Luk. 17:5), bidt of Hij je gang en treden vast wil maken in Zijn Woord, bidt om de leiding van de Heilige Geest, bidt voor je man, bidt... Weet je, breng gewoon elke keer maar alles bij Hem.

Spreek niet alleen met God, luister ook naar Hem, want “Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft” (Ps. 85:3 ber.). Neem je Bijbel maar veel ter hand en lees, opdat je ziel mag opmerken wat antwoord God je geeft.

Heel veel sterkte toegewenst en Gods zegen in alle omstandigheden.

Ds. P. C. van Keulen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

• Geboortedatum:
  17-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Bodegraven
• Status:
  Actief

140 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven