Liefde van leven of ouders

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 16-07-2014| 10:31

Vraag

Mijn vriend en ik hebben al bijna twee jaar een relatie. We hebben elkaar ontmoet op de Alpha Cursus, waar ik tot geloof kwam en me liet dopen. We hebben daarna niet echt meer ons geloof samen gedeeld en dat heb ik toen tijdens de relatie erg lastig gevonden. Drie maanden geleden kwam er een einde aan onze relatie omdat ik het niet meer zag zitten doordat ik in zijn dominantie mezelf verloor. Sinds een tijdje zijn we weer aan het praten en het gaat allemaal weer heel goed. We delen nu het geloof ook en we groeien allebei in ons geloof met elkaar. Nu zie ik het uitgaan tussen ons meer als een break die we beide even nodig hadden. We willen dus nu samen weer graag een relatie met elkaar. Maar mijn ouders zijn ertegen. Het doet me dan ook veel verdriet om tussen de liefde van mijn leven te kiezen en mijn ouders. Wat moet ik doen?


Antwoord

Beste vraagsteller,

Het lijkt er op dat je mij wil vragen of je moet kiezen voor je ouders óf je relatie. Dat lijkt me geen goede reden voor een antwoord. In de eerste plaats ken ik jullie helemaal niet. In de tweede plaats heb ik geen idee hoe oud cq. volwassen jullie zijn. In de derde plaats vraag ik me af waarom je ouders tegen jullie relatie zijn.
 
Práát met je ouders, luister naar hun argumenten. Práát ook met je vriend. Over jullie relatie en mogelijke toekomst. Een dominant persoon verandert niet plotsklaps... wat zie je nu in hem waardoor je opnieuw met hem ‘verkeren’ wilt? Misschien was die ‘break’ voldoende om ieder tot inzicht te komen. Misschien is het ook een goed idee om na te gaan waardóór de verwijdering ontstond. Geloof is een heel belangrijke bouwsteen binnen een relatie, maar ‘liefde’ heeft meer aspecten dan het eens zijn op het levensterrein van het geloof! Vanuit het fundament van een gelovig leven kun je gaan bóúwen aan een relatie van liefde tussen (toekomstige) levenspartners. Dat lijkt me meteen de goede volgorde.

Ga voor je zelf vooral na wat je verwachtingen zijn. Van het kind-zijn van je ouders, van het partner-zijn binnen een relatie. Wellicht is het ook goed om met vriend(inn)en, zus(sen) of andere familieleden eens te praten. Hoe kijken zij bijvoorbeeld tegen jouw situatie aan?

Ik wens je alle goeds. Uiteraard mag je me nog eens schrijven.

Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

communicatieouders eren
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1536 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
mortlach
16-07-2014 / 14:47
Jezelf verliezen in zijn dominantie en nadat je elkaar weer spreekt, zie je de relatiebreuk ineens in een heel nieuw licht - zijn licht, neem ik aan. Het komt mij voor alsof hij nog niets van die dominantie is verloren.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Haantje op kerk

Staat het haantje alleen op protestantse kerken?
1 reactie
16-07-2012

Ontzielde lichaam

Onchristelijke media spreken soms van het ontzielde lichaam dat is gevonden. Men erkent dan dat een mens een ziel heeft en dat het lichaam begraven wordt en de ziel ergens blijft? Hoe denkt u daar ove...
2 reacties
16-07-2018

Nuchtere vriend

Ik heb sinds zeven maanden een geweldige vriend. Deze jongen sluit in zoveel dingen goed aan bij mij. We kunnen samen gek doen, enorm lachen, maar ook huilen en serieus zijn. Hij heeft ook een grote r...
5 reacties
16-07-2010
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering