Zwanger geraakt

Ds. G. Kater | 4 reacties | 12-04-2014| 10:49

Ik had een partner die erg op seks aandrong en zelfs zei dat als we seks hadden hij zeker wist we bij elkaar zouden blijven, omdat seks het meest speciale is wat je kunt delen. Naïef als ik was ben ik hier in mee gegaan en zwanger geraakt. Zodra ik dit aan hem verteld heb gaf hij direct aan een abortus te willen. Dit was voor mij geen optie. Toen dit duidelijk werd heeft hij mij laten vallen en heb ik alles zelf en alleen moeten doen. Ik had verwacht dat hij me zou steunen en we samen zouden doen wat er verwacht werd: huwelijk, samenwonen etc. Hij is erg bezig met geloof, nog meer dan voor dit gebeurde, maar wat zou de Bijbel zeggen en aanraden in deze situatie? Hoort hij zijn verantwoording als vader niet te nemen? Hij zegt dat hij hier voor wordt vergeven als hij zijn leven 'verbeterd 'en leeft richting God. Kan iemand mij helpen?

Beste vraagstelster,

Uit je reactie blijkt dat je heel wat hebt meegemaakt in de achterliggende periode van jouw leven. Verschillende dingen die ik lees maken me verdrietig, maar de volgende vraag doet me heel goed: wat zou de Bijbel zeggen en aanraden in deze situatie?

Inderdaad, dat is de belangrijkste vraag temidden van al jouw problemen! Want de Bijbels is immers het onfeilbare Woord van God, waarin Zijn wil voor ons leven te vinden is. In de Bijbel spreekt de HEERE ons aan, altijd eerlijk en soms zelfs scherp, maar ook altijd in liefde en gericht op ons behoud. In deze reactie op jouw vragen wil ik graag alleen dat Woord naspreken, in diezelfde geest van eerlijkheid en liefde. Het is voor mij moeilijk om te veronderstellen hoeveel kennis jij al van de Bijbel hebt, daarom wil ik ingaan op alle aspecten die je noemt. In de hoop je daadwerkelijk te helpen, zoals je dat expliciet vraagt aan het slot van je reactie.

Je hebt seksuele gemeenschap met je vriend gehad voor het huwelijk, naar jij aangeeft omdat je naïef was en je door hem hiertoe liet overhalen. Dat jouw vriend jou hiertoe heeft overgehaald is verkeerd van hem, maar in het licht van Gods Woord is het niettemin ook verkeerd geweest van jou om eraan toe te geven. Want God leert ons in Zijn Woord immers duidelijk dat seksuele gemeenschap (alleen) bedoeld is voor binnen het huwelijk tussen man en vrouw. Ik hoop dat je beseft dat dit zonde tegen God geweest is, waarvoor je vergeving mag en moet vragen, en vinden, in het offer van de Heere Jezus Christus.

Toen je zwanger raakte stelde jouw vriend abortus voor. Ik ben blij om te lezen dat dit voor jou geen optie was. Gods Woord zegt ons immers dat Hij het menselijk leven schept op het moment van de conceptie en dat dit daarom altijd beschermd dient te worden. Daarom ben ik dankbaar om te lezen dat Hij je bewaard heeft voor de zonde van abortus provocatus, die Hij in Zijn Woord moord noemt.

Je had verwacht dat je vriend jou zou steunen om samen te doen wat er verwacht werd en je noemt dan: huwelijk, samenwonen, etc. Als je met samenwonen het gehuwd samenwonen bedoelt begrijp ik dat heel goed, maar als je het ongehuwd samenwonen bedoelt begrijp ik dat niet. Dat heeft opnieuw alles te maken met het feit dat God seksuele gemeenschap alleen een plaats gegeven heeft in het huwelijk tussen man en vrouw. Om die reden is het ongehuwd samenwonen evenzeer iets wat tegen Gods Woord ingaat.

Tot slot schrijf je heel wat dingen over je vriend; hij is erg bezig met zijn geloof, hij zegt dat het niet nemen van zijn verantwoordelijkheid als vader hem wordt vergeven als hij zijn leven verbetert en leeft richting God, enz. Laat ik maar direct heel duidelijk zeggen dat ik hele grote vraagtekens zet bij dat zogenoemde geloof, want een echte gelovige christen verlangt juist in alle dingen te leven zoals de Bijbel ons dat voorhoudt, uit liefde tot Christus. Dat kan onmogelijk samengaan met het aansporen tot seksuele gemeenschap voor het huwelijk, het aansporen tot abortus en vervolgens weigeren te trouwen en weigeren om verantwoording als vader te nemen. Dat zijn namelijk juist allemaal facetten die ingaan tegen de weg die Gods Woord ons aanwijst; en hoe zou het volharden daarin dan ooit een weg tot vergeving voor hem kunnen zijn? Dat is even onmogelijk als onbijbels.

Bijbels gezien heeft deze jongen de plicht om met jou te trouwen omdat hij jou al tot zijn vrouw genomen heeft en heeft hij evenzeer de roeping om zijn verantwoordelijkheid als vader op zich te nemen. Maar voor alle dingen roept de HEERE hem en jou (evenals mij) allereerst tot bekering, opdat jullie schuld zullen belijden aan de voeten van Christus, om Hem om vergeving te smeken. Want alleen als hij en jij werkelijk de HEERE persoonlijk kennen en eensgezind willen leven naar Gods Woord, is er een basis om samen verder (het huwelijk) in te gaan. Zolang hij deze opvattingen houdt, kan ik niet anders concluderen dat (ondanks de roeping die op hem rust) die benodigde basis ontbreekt.

Van harte hoop ik dat jij de HEERE zult zoeken en vinden, zodat je verlangt in alles naar Zijn Woord te leven, juist omdat er geen beter leven is dan een leven met Hem. Zijn geboden en verboden zijn niet bedoeld om het ons moeilijk te maken, maar zijn juist gegeven omdat Hij ons heil en welzijn hiermee op het oog heeft. En als we Zijn vergevende genade in Christus kennen wordt het ons hartelijk verlangen om daarnaar te leven. Om die te doen, uit dankbaarheid.

Geef het zeker aan als je nog vragen hebt, of als ik je mogelijk ergens verkeerd begrepen heb. Gods zegen in alles toegewenst.

Met hartelijke groet,
Ds. G. Kater

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G. Kater

• Geboortedatum:
  10-07-1978
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Arnemuiden
• Status:
  Actief

50 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven