Pijnlijke ontdekking
F.J. Bijzet | 29 reacties | 19-03-2014| 12:51
Vraag
Ik ben er achter gekomen dat de man van mijn vriendin pornosites bekijkt. Ik zat bij hen achter de computer en zag het toen ik iets uit de ‘geschiedenis’ wilde wissen. Ik heb even verder gescrolld en zag dat dit al maanden gaande is, meerdere keren per week. Mijn vriendin is niet zo computertechnisch en ik geloof dan ook niet dat ze hier vanaf weet. Ik heb dit zelf ook meegemaakt met mijn eigen man en weet daarom wat het met jou en met je relatie kan doen. Ik wil haar dit graag besparen, maar aan de andere kant wil ik ook niet dat haar man hiermee doorgaat. De band tussen haar man en mij is niet hecht genoeg om dit met hem te bespreken, al zou ik dit wel het liefst doen zodat mijn vriendin die pijn niet hoeft te voelen. Aan de andere kant vind ik dat zij het wel moet weten. Wat kan ik het beste doen? Hoe moet ik dit aanpakken? Toekijken en niets doen zit niet echt in mijn aard, dit moet gestopt worden voordat hij echt een afspraak regelt via die sites... (en dan ga ik er maar vanuit dat hij dat nog niet gedaan heeft). Ik hoop dat iemand mij hier helderheid over kan verschaffen.
Antwoord
Beste vragensteller,
Je hebt een pijnlijke ontdekking gedaan en dat stelt je voor een lastig dilemma. Wat ga je doen?!? Je zegt dat de band tussen jou en hem niet goed genoeg is om dit te bespreken, maar de andere kant is wel dat je iets ontdekt hebt van hem wat schadelijk is voor zijn huwelijk met jouw vriendin.
In een dergelijk geval denk ik dat de beste weg is dat je toch de stoute schoenen aan trekt en de man van je vriendin vertelt wat je ontdekt hebt. Dat kan rechtstreeks, maar ook via een mail. Eventueel kan je eigen man je hierbij helpen.
Terecht dat je je vriendin hier geen pijn mee wilt doen. De verantwoordelijkheid om open te worden ligt immers ook bij hem. Maar nu je het weet heb je wel een verantwoordelijkheid. Mijn ervaring is dat hoewel mannen die dit doen het niet fijn vinden dat iemand er over begint, ze meestal ook dankbaar zijn dat je het lef hebt gehad. Belangrijk is het liefdevol en niet veroordelend te bespreken. Maak je zorg kenbaar voor hem en je vriendin. Dat maakt hem denk ik wel ontvankelijk voor je zorg!
Groet,
Ferdinand Bijzet
Dit artikel is beantwoord door
F.J. Bijzet
- Geboortedatum:03-06-1976
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie : Relatietherapeut en opleiderWebsite: www.relatie-herstel.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
maar ik moest gelijk hier aan denken.
wat doe je bij vrienden achter de computer en dan wel in het geschiedenis van hun.
Ik zou er bij mij vriendin niet achter willen zitten en zij mag er bij ons niet op zitten!!
Je handelen getuigt m.i. van weinig respect voor de privacy van de ander. En hoe zuiver is je eigen geweten? Waarom moest je zo nodig in die geschiedenis wissen en ook nog eens scrollen? Je vriendin is niet computertechnisch, en jij hebt een man die ook op die sites zat... Het komt op mij nogal dubieus over. Weet je zeker dat je niet bewust in die geschiedenis gezocht hebt, gezien je eigen ervaringen? Dan ben je dubbel fout bezig geweest.
Nu heb je dan een vervelende ontdekking gedaan, wat je bespreekbaar moet maken. Maar het lijkt me dat je allereerst zelf met de billen bloot moet, door je eigen fouten te erkennen. Ik lees jammer genoeg in je hele vraag niet dat dit een probleem voor je is...
Het kan nog erger: je typt in Internet Explorer iets in en met de autoaanvulfunctie verschijnt er het één en ander... Tja...
Vragenstelster: Een mail kan in dit geval heel goed werken. Een mail waarin je uitlegt dat je onbedoeld iets tegenkwam, dat je er van schrok, dat je het niet publiek wil maken, maar wel wat je zorgen zijn.
En bespreek het desnoods met je eigen man (in de hoop dat jullie relatie dat (weer) aan kan).
Als je geen verkeerde dingen doet, dan is dat toch prima? De boeken staat bij ons ook niet achter slot en grendel, dus kunnen anderen ook zien wat je leest...
Ik vind dus echt niet dat vraagsteller zich hoeft te schamen. Dat blijkt uit het antwoord ook wel. Het wordt anders als ze het nu gaat publiceren met naam e.d. erbij! Vraagstelster stelt deze vraag uit zorg, niet om iemand te pesten. Dit is barmhartigheid en beter dan: Ben ik mijn broeders hoeder?
Niet alleen mannen kijken porno hoor.
Juist omdat ze nieti zo technisch is kan zij het zelf best goed zijn, ze wist immers de geschiedenis niet.
Getuigt niet van een eerlijke vertrouwensband.
Het lijkt me ook niet te vergelijken met het uitlenen van een boek. Eerder dat je gaat snuffelen in het dagboek van een ander, die dat in vertrouwen bij jou in de kamer laat liggen...
Je vriendin was kennelijk niet op de hoogte dat je in de geschiedenis kunt nagaan wat er met de pc gedaan wordt. Van die onkunde is in dit geval dan misbruik gemaakt, lijkt me. Ik zou het schaamrood op de kaken hebben, als mij zoiets was overkomen. Het bevreemdt me dan, dat er met geen woord over je eigen foutieve gedrag gesproken wordt. Alsof het normaal is dat je ongevraagd de geschiedenis van de afgelopen maanden bij een ander checkt.
Nu is er dan iets ontdekt..., en ja, nu moet je het gesprek aangaan. Allemaal prima. Maar..., dat neemt niet weg dat er door jou op een niet nette manier gehandeld is. Dus daar enkel aankloppen om in liefde te waarschuwen, lijkt mij een brug te ver. Dat zou zoiets zijn als de balk en de splinter....
Je vraagt hoe je dit aan moet pakken. Ik zou willen zeggen: als je zo 'dapper' bent geweest om bij hen ongevraagd de geschiedenis van maanden te scrollen, dan zou je ook zo dapper moeten durven zijn om het gesprek aan te gaan. Dus geen mail, maar aan hen samen bekennen wat je gedaan hebt... Ik denk dat dit eventjes wel genoeg zal zijn, als je het geluk van je vriendin op het oog hebt...
Later kun je de ander altijd nog in liefde waarschuwen, zoals de deskundige ook zegt, maar dan wel vanuit het besef dat je zelf geen haar beter bent. Toch?
Bovendien, het leed is geschied. De feiten liggen er. Deze man (of wie dan ook) is wellicht pornoverslaafd en heeft dus hulp nodig voordat de zaak uit de hand loopt, met in het ergste geval een echtscheiding tot gevolg. Waarom daar op wachten?
Daarom een goed advies van Ferdinand: een liefdevolle en betrokken mail/reactie naar de man kan veel leed in de toekomst voorkomen.
Maar het gaat hier niet om onze geschiedenis. Als we van daaruit redeneren benaderen we dit probleem van de verkeerde kant. Het gaat hier namelijk om de history van een ánder. En jij en ik kunnen niet bepalen of dat maar bij die ander óók moet kunnen, nietwaar? Ook al zou de hele wereld vrijwillig alles open en bloot twitteren en op Facebook plaatsen, dan nóg heeft deze ene vrouw recht op haar privacy!
Dat recht is nu geschonden. En notabene door haar eigen vriendin. Het leed is inderdaad geschied, dat zeg je goed. En het zou nog wel eens kunnen zijn, dat dit leed het begin is van nog veel meer leed. De nieuwsgierigheid van vraagstelster zou namelijk nog wel eens een staartje kunnen krijgen. Vraagstelster geeft aan bezorgd te zijn om de relatie van haar vriendin met haar man. Is ze niet bezorgd om haar eigen relatie met haar vriendin en diens man? Ze is immers duidelijk een grens over gegaan? Ik lees daar echter niets over in de vraag.
Of een echtscheiding een gevolg zal zijn, dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat 'vrienden' die achter je rug om stiekem je zaken checken, geen echte vrienden zijn. Echte vrienden schenden je vertrouwen namelijk niet. Dat dit alles tot een (vertrouwens)breuk in de vriendschap zal leiden, is niet ondenkbaar.
Dat pornoverslaafden hulp nodig hebben staat buiten kijf. Maar of hier werkelijk sprake is van pornoverslaving en wie er verslaafd is, dat is nog onduidelijk. Het enige wat wel duidelijk is, is dat vraagstelster buiten medeweten van haar vriendin, hun internethistory gecheckt heeft. En daar reageer ik op.
Daarnaast: misschien weet je vriendin hier wel van af of kijken ze misschien samen naar deze sites? Je weet het niet!
* deel van reactie verwijderd door Refoweb *
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen. Voor discussies is er het forum.</i>
Hier in huis geen geheimen, van hypotheek, tot inhoud nachtkastje....
Ik deel het niet met heel de wereld. Echter mag je mij op alles bevragen wat je wellicht, onbedoeld, onder ogen krijgt. Ik hoop dat dit zo blijft.....(wie staat zie toe dat hij niet valt.)
Wat mijn opmerking er aan toe voegt ? Ik probeer duidelijk te maken, als wij rechtgeaard voor God leven, het prive gevoel niet zo groot is in de genoemde zaken (computer/bankafschriften). Natuurlijk zijn er heel veel zaken waar ik fatsoenshalve niets mee te maken hebt, echter kunnen er dingen op je pad komen die je niet gezocht hebt.
De briefschrijfster weet van de gevaren van het internet, en keek daardoor wellicht iets verder als gewoonlijk van iemand verwacht zou worden. Met haar ervaringen: logisch toch ?
Laten we het woord prive dus niet te pas en onpas uit de kast halen.
Het is geen optie het met de man te bespreken en voor haar geheim te houden. Hoe zouden jullie het allemaal vinden als anderen de geheimen in jullie huwelijk kenden en jullie zelf niet? Dat je iemand eerst discteet op zijn zonden aanspreekt geldt niet voor de echtgenoot, maar voor de buitenwereld.
De vrouw heeft het recht te weten wat er in haar huwelijk speelt.
Niet de waarheid is dat wat haar schaadt, maar het feit dat haar man dit doet.
Moed tot waarheid in plaats van de zonden onder het tapijt vegen.
- 1
- 2