Geen behoefte aan gemeenschap
Redactie Refoweb | 15 reacties | 01-02-2014| 11:31
Vraag
Wij zijn acht jaar getrouwd en hebben kinderen. De opvoeding en het zorgen voor de kinderen vergt erg veel van mij, waardoor ik als moeder meestal ‘s avonds heel moe ben en als gevolg daarvan geen behoefte heb aan gemeenschap. En als we het wel proberen, dan gaan er zoveel gedachten door m'n hoofd heen dat het toch gaat mislukken dat het vervolgens ook echt niet gaat. Ik zit hier echt mee en vind het voor mijn man erg omdat hij er ontzettend mee worstelt. Ik hoop dat u ons hierbij kunt helpen hoe ik hier beter mee om kan gaan.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Zie voor het antwoord onderstaande urls:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/6077
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17290
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/6070
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/19593
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Uit wat je schrijft blijkt dat je vrijwel alles als activiteit beleeft, ook het hebben van gemeenschap. Misschien helpt het door het hebben van gemeenschap niet meer als doel te zien, maar het samen ontspannen bij elkaar zijn. Wees eerlijk naar elkaar over waar je ontspannen van wordt en wat jij prettig vindt. Als daar gemeenschap van komt: prima, maar het hoeft niet.
Maak bewust tijd voor elkaar, plan het desnoods in. Wij kregen jaren geleden een gouden tip van een collega, daar zijn we hem nog dankbaar voor. Eénmaal per week (bij ons op vrijdag), laten we de kinderen samen eten (met ons erbij) en doen we ze naar bed. Daarna eten we samen met z'n tweeën, met een lekker drankje en een muziekje, kaarslicht erbij, etc.
Onze ouders boden aan om eenmaal per jaar een midweek of lang weekend voor de kinderen te zorgen, zodat wij er samen op uit konden. Dat was heerlijk, even niet meer de rol van papa en mama, maar de rol van geliefden.
Mijn ouders gaven ons een afwasmachine cadeau, zodat we meer tijd voor elkaar zouden hebben. Dat heeft prima gewerkt.
Hoe het ook zij: maak a.u.b. structureel tijd voor elkaar en voor ontspanning. Dat is niet egoïstisch, voor kinderen zijn ontspannen ouders ook leuker. Huishoudelijke klusjes zullen er altijd zijn, quality-time met elkaar is kostbaar en belangrijker.
Ik hoop van harte dat het jullie lukt om tijd voor elkaar en voor ontspanning te vinden.
Stel niet te hoge eisen aan jezelf. Niet op het gebied van de huishouding en niet op het gebied van seksualiteit. Probeer je te ontspannen en dingen los te laten.... Breng het in gebed!
Enne, voor mij is dat ook een aciviteit hoor! Ik heb wel het idee dat dat voor mannen niet zo is en voor de meeste vrouwen wel. Met alle lichamelijk ongemakken en droogheid/pijn erbij is het vaak gewoon letterlijk een activiteit dus ja DE cirkel. Sterkte vraagstelster! Er zijn meer dingen. Laat het wat los!
Deels herkenbaar, jonge kinderen plus het huishouden kosten bergen energie! (zonder klagen, het is gewoon een feit).
In het christelijke boek 'Intiem, gesprekken van vrouw tot vrouw' wordt een heel hoofdstuk gewijd aan dit issue. Aanrader! Sowieso voor elke vrouw :)
Massage, mn man ziet me aankomen! ben geen puber meer!
Eh nee wij houden niet van gekkigheden ;) maar bedankt voor het meedenken hoor!
En we houden heel veel van elkaar hoor, gemeenschap is voor ons iets extras dan zeker, niet de smeerolie van elke dag/week/maand!!
Enne, je MOET investeren vind ik raar gezegd, bij iedereen is het anders. Tegenwoordig denkt iedereen maar dat je geen goed huwelijk hebt als je weinig sex hebt! Dat heft helemaal niet zo te zijn dus.
Ja iedereen is weleens moe, dat is anders dan een jaar lang veel te weinig slaap hebben en doodop zijn!
Ik heb een paar ernstig zieke mensen in mijn omgeving misschien dat ik het daarom kan relativeren....als je ziet wat die partners dag-en nacht voor hun dierbaren doen heb ik een makkie!
Maar goed het is voor iedereen anders. En ook wij zijn partners maar niet perse door gemeenschap!