Zwart-wit denken
Ds. P.C. van Keulen | 3 reacties | 09-01-2014| 13:50
Vraag
In hoeverre mag je wensen hebben? Ik heb namelijk het idee dat als ik verlangens heb en wensen, dat dit zondig is (het zijn geen zondige verlangens, maar gewoon m.b.t. werk, ontwikkeling, relaties e.d.). Als ik iets verlang is dit voor mijn idee gelijk aan: God op de tweede plaats zetten. Dan heb ik gelijk in mijn hoofd: “Mijn genade is u genoeg.” Hoe moet ik daarmee omgaan? Ik snap ook wel dat je dingen mag wensen, als God maar op de eerste plaats blijft staan, maar ik neig zo naar uitersten. Nu moet ik zeggen dat mijn persoonlijkheid nogal ‘zwart-wit’ is, dus kan ik niet omgaan met grijze gebieden. Het is alles of niets... Hopelijk snapt iemand mij.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Geachte vragensteller,
Je geeft zelf al een antwoord op jouw eerste vraag, namelijk: "Je mag dingen wensen als God maar op de eerste plaats blijft staan". Maar ja, dat is niet zo eenvoudig; onze wensen kunnen zo gericht zijn op onszelf en dat God zo op de tweede plaats komt. Ook kunnen we met onze wensen aan de slag gaan zonder God erbij te betrekken; hoe vaak kun je al bezig zijn geweest en dat je achteraf beschamend moet zeggen: ik heb God er niet in gekend.
Daarbij kunnen onze wensen/verlangens de boventoon gaan voeren in ons leven en ons zo beheersen dat het zo moet gaan zoals wij dat zouden willen en er geen andere optie overblijft. Dit kan zeker uit onze persoonlijkheid voortkomen, het alles of niets, maar, jezelf zo kennend, wat is het dán juist ook nodig om voor dat wij 'onze handen uitstrekken' om iets te bereiken, we onze handen moeten vouwen en naar Hém reiken. Ken hem in al uw wegen, ook met betrekking tot werk, ontwikkeling, relaties e.d. Laat uw verlangens in alles, door bidden en dankzegging bekend worden bij God.
De Bijbel leert ons inderdaad dat Zijn genade u genoeg is, maar dat betekent niet dat wij geen wensen/verlangens mogen hebben en geen actie mogen ondernemen. Maar! Maar doe het ook met God. Vraag om Zijn leiding, besturing en als het dan geen zwart of wit wordt, maar grijs, dan is Zijn genade daarin ook genoeg en mag (moet) je stil berusten in Zijn beleid; die het van Hem verwachten zullen niet beschaamd uitkomen, ook als het anders gaat dan wij zouden willen. Juist omdat Gód je snapt, wil Hij je schenken wat nodig is.
Met vriendelijke groet,
ds. P.C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
er staat in de bijbel een prachtige gelijkenis van het gebruik van talenten in Mattheüs 25.
Ook zwart-wit inderdaad.
http://m.youtube.com/watch?v=AyudCHKzq5o
Zou jij als vader of moeder het je kind kwalijk nemen als hij of zij zijn verlangens en wensen aan je bekent maakt?
En hoe zou je het vinden als je kind zijn verlangens nauwelijks durft te vertellen uit angst dat jij iets tekort komt?
God weet wel wat goed voor je is, en je mag Hem alles vertellen, dat zou jij toch ook van je kind willen weten! Hij is heus een betere Vader als wij.
Vertrouw gewoon op Zijn leiding. Je krijgt vast niet alles waar je om vraagt maar wat geeft dat?
Je hoeft je verlangens niet langs een maatstaf te leggen, je mag alles bij God bekent maken.
Fil. 4 : 6 Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God;
