Geloof of ongeloof

Ds. D.W. Tuinier | Geen reacties | 07-01-2014| 11:19

Aan iemand uit de Ger. Gem. Al lange tijd ben ik serieus bezig met het geloof. Een paar jaar geleden mocht ik heel blij geloven, het liefst sloeg ik ook de Bijbelgedeeltes waarin het ging over ellende en toorn over. Totdat het steeds meer en meer ging knagen dat ik de Heere Jezus nodig had. Ik liep vast op het begrip ellendekennis en het geloof leek voor mij niet weggelegd, ik leek er nooit te ‘komen’. Totdat ik leerde zien dat het de Heere Jezus was die ik moest leren kennen en niet mijn ellendekennis, daar zorgde Hij voor. Toen werd ik overspoeld door Gods genade en zag ik wat voor ‘schaap’ ik was. Jesaja 53 ging voor me leven. Ik mocht dat 'zelf willen doen' achter me laten. De Heere Jezus die voor mij aan het kruis leed, zonder dat ik dat verdiende. Het was de Heere Jezus die zei: “Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn en Ik zal u rust geven.” Maar nu, een paar maanden later, nu voel ik me steeds meer verhard. Geloof lijkt plaats te maken voor ongeloof. Bidden lijkt niet meer te helpen. Ik sta mezelf zo in de weg, maar weet ook niet wat het dan is. Als ik bid of denk dat het de duivel is, hoor ik een stemmetje: “Je doet het zelf, jij gelooft niet. Jij trapt in de strikken van de duivel, dan mag je helemaal niet om kracht bidden.” Hoe moet ik hier mee om gaan? Is dit strijd? Ik weet niet eens wat het is wat me van God afhoudt. Bidden lijkt niet te helpen en dat kan niet anders dan dat het aan mezelf ligt, maar hoe kom ik daar vanaf? Ik weet -met verstand en uit ervaring- dat de Heere Jezus zo rijk maakt, tegelijkertijd lijk ik er zo ongevoelig voor nu. Hoe kan ik dan tot en om Hem bidden? Wat te doen?

De vraag is: is jouw zoeken echt? Zoek je de ware rust voor je ziel en de echte vrede voor je hart? Zoek je die op de juiste plaats? Onthoudt: Het ware geloof verbindt altijd aan de Heere. Op de leerschool van de Heilige Geest bidt je dagelijks: “Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart; beproef mij en ken mijn gedachten. En zie, of er bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op de eeuwige weg” (Ps. 139:23,24). Als de Heere Jezus, de Zaligmaker, waarde voor je krijgt weet je waarom je Hem nodig hebt:  voor je zonde, schuld en verlorenheid. Daarom heb ik maar een advies en raad voor je: kom in al je strijd, met je vragen, je ongeloof, je biddeloosheid, je hopeloosheid bij Hem, Wiens Naam Wonderlijk is. Voor Hem zijn er geen hopeloze gevallen. Bij Hem is raad, bij Hem alleen. Bidt om licht en waarheid of Gods Geest je leiden wil.

Ik kan en mag geen oordeel geven over hoe het bij jou in je hart is. Wel wijs ik je de WEG, de enige, veilige WEG van werkelijk BEHOUD. Wat ik recent verkondigd heb, schrijf ik ook jou: “Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben” (1 Tim. 1:15). Wel, zegt Paulus, als het voor mij, de grootste van de zondaren mogelijk is, dan kan het zeker voor jou. En daarmee stem ik in.

Sterkte in de strijd. Hun geeft Hij moed en krachten, die hopend op Hem wachten (Ps. 31:19).

Ds. D. W. Tuinier

Dit artikel is beantwoord door

Ds. D.W. Tuinier

• Geboortedatum:
  28-04-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kampen
• Status:
  Inactief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven