De drukte van alle dag

Tip voor moeders van jonge kinderen:

Na het middageten, als je kinderen naar school zijn of naar bed voor hun middagslaapje, is het een goed moment om hier standaard een (half)uurtje voor uit te trekken.

Als eerste, waarom zou jij je hier schuldig over moeten voelen? Dat hoeft echt niet. Je mag leven uit Genade. Geloof dat niet alleen, proef/leef die Genade ook. Iemand kan je keer-op-keer vertellen hoe zoet honing is en dan zul je dat na een tijdje geloven, maar pas als je honing hebt geproefd weet je hoe zoet het is!
Ten tweede, je gezin komt op de 1e plaats (echt? ja, echt!). Je dient namelijk God als je je gezin op de 1e plaats zet. Voor God is je gezin enorm belangrijk. Die heb je van Hem gekregen. Zorg ervoor! En praat maar met Hem, constant, ga die relatie aan. Leg alles bij Hem neer. Maar dan ook echt alles. Die stille tijd komt wel weer, nu eerst je gezin.
"Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijn en Ik zal je RUST geven..."

In Christus, je zegt:
Leg alles bij Hem neer. Maar dan ook echt alles. Die stille tijd komt wel weer, nu eerst je gezin.
Hoe wil je alles bij hem neerleggen zonder daar de tijd voor te nemen?
Alle zinnetjes die eindigen met: 'dat komt wel weer...' zijn erg gevaarlijk.

Ik hoorde onlangs het volgende in een preek:
lang geleden was er een moeder met veertien kinderen.
Ze had het zo ontzettend druk, de tijd vloog als zand door haar vingers.
Ook haar gebedsleven schoot er zo vaak bij in.
Nu had ze daar iets op gevonden. Ze deed haar schort, die ze altijd droeg, voor haar ogen, en dat werd haar binnenkamer.
Als de kinderen moeder zo zagen zitten wisten ze: Niet storen, moeder praat met de Heere.

Goed, niet meer van deze tijd misschien?
Maar ik vond het ontroerend.

Vroeger zeiden ze weleens: Er wordt meer gebeden met de pet op, dan met de pet af.

Geleerd van mijn moeder:' het tevreden zijn met het leven van alle dag, dat is een geschenk van God'.
Daar denk ik nog vaak aan, niet overal over alles klagen, niet overal over zeuren, het is dat ons leven ons geschonken is door God. 'Wie wil God tegen spreken, dan hoor je toch niet bij de refowebbers?
God weet ook wel dat we druk zijn met ons leven, Hij heeft ons de opdracht gegeven om voor elkaar te zorgen, niet om de hele dag te bidden en te danken.

Bid zonder ophouden. Dankt God in alles.

Ik probeer een en uurtje eerder op te staan. Dus voordat de kinderen wakker worden.. Loopt de dag een stuk beter!

Waar een wil is is een weg. Kleine kinderen, grote kinderen, partners, ouders, hobby's.... Alles is een excuus. Zelfs satan kan je een groot gezin geven om je bij God vandaan te houden...

Eén uurtje van de hele dag voor God?
Een moslim moet 5 maal per dag bidden, waarom kennen wij geen gebedsplicht? Ons geloof is zo tolerant, dat bidden, ach God heeft wel even geduld totdat de kinderen groot zijn. Als je kinderen groot zijn kun je weer niet bidden omdat de een pas zo laat de deur uit gaat, de ander alweer thuis komt, het eten gekookt moet worden, het huis aan de kant. En als je kinderen de deur uit zijn, dan heb je je handen weer vol aan je eigen ouders die jouw steun zo hard nodig hebben.
Alles komt er op neer dat we straks aan het eind van ons leven moeten constateren dat we God voor het lest hielden...
Zo ver durven dominees niet te gaan om bidden verplicht te stellen. Waarom niet, alles staat toch op het spel?
Maak tijd, discipline. Zet die wekker, zeg tegen je kids: het is tijd om te bidden, of ga gewoon bidden waar ze bij zijn. Raar? Eigenlijk is het maar raar dat we het raar vinden.
Gewoon dóen!