Bang om te sterven zonder God
Ds. A. Simons | 5 reacties | 27-11-2013| 15:54
Vraag
Ik ben al een poos veel met het geloof bezig en vooral over het onderwerp dat ik behouden moet worden nu er nog genadetijd is. Sinds kort is er een meisje overleden en de vraag van “ik moet sterven, maar ik kan niet sterven en nu?” houdt me erg bezig. Ik wil zo graag God dienen, maar ik kan het niet. Als ik eenmaal met mijn dagelijks leven bezig ben vergeet ik God snel, ook durf ik bijna niet te bidden op school voor mijn eten, of als er leerlingen vloeken durf ik er nauwelijks wat van te zeggen. 's Avonds als ik mijn stille tijd neem, schaam ik me zo tegenover God dat ik weer een dag niet voor Hem ben uitgekomen en vaak nutteloze dingen heb gedaan. Ik ben zo bang om te sterven, want ik weet als ik nu sterf, dan ben ik voor eeuwig verloren en kan ik God nooit meer groot maken in eeuwigheid en dat verdient God niet. God verdient om verheerlijkt te worden, nu en voor altijd. Maar ik kan niet naar God luisteren. Ik hoop dat u/je mijn hulpkreet/vraag snapt en me meer duidelijkheid/voedsel kunt geven zodat ik verder mijn weg mag gaan met God. Ik voel me zo hulpeloos en ben zo ontzettend bang om te sterven zonder God!
Antwoord
Beste vraagstelster, ik heb je mail gelezen en herlezen. Je schrijft dat je zo niet kan sterven. Je hebt gelijk; zo kan het niet, je gaat eeuwig verloren. Je schrijft “ik kan God niet dienen.” Je hebt gelijk; je kunt God niet dienen. Je schrijft “God verdient om verheerlijkt te worden maar ik kan het niet.” Je hebt gelijk; je kunt het niet. Je schrijft “ik ben zo ontzettend bang om te sterven zonder God.” Je hebt gelijk; daar kun je ook bang voor zijn.
Maar hoe dan verder? Je schrijft “er is geen weg verder.” Het is waar; alle wegen lopen dood. Ze eindigen in de dood. Het is verloren... Wij brengen het met elkaar nooit meer verder dan de dood! We hebben altijd nog gehoopt en gedacht; het valt wel mee, maar het valt niet mee. God wist het al van eeuwigheid dat er nooit, maar dan ook nooit van ’s mensen heil te verwachten was (Rom. 3:12).
Ik proef in je schrijven dat je beseft dat je behouden moet worden, maar hoe? Is het wel mogelijk dat jij behouden wordt? En hoe dan?
Het eerste wat ik je zeggen wil is; geloof je dat God ook jouw behoud wil? Dat God niet wil dat jij verloren gaat. Geloof je dat? Of anders gezegd; geloof je dat de belofte van het Evangelie ook aan jou geadresseerd zijn? Dat God ook tegen jou zegt; “nabij u is het Woord in uw mond en in uw hart, dit is het woord hetwelk wij u prediken”, zegt Paulus in Romeinen 10:8. Met andere woorden, dat Christus ook aan jou wordt aangeboden in de belofte van het Evangelie? Al ben je nog zo koud en goddeloos in jezelf. Al sta je terecht aan de rand van de afgrond: geloof je dat God Zijn Zoon bij je brengt om je te behouden? Zolang dit niet doordringt tot in ons hart, blijven we bezig om zelf het heil te halen, te verdienen, uit te denken. Het baat je niet! Je gaat verloren, voor eeuwig!
Geloof Zijn heil en troostrijk Woord, verhard u niet, maar laat u leiden. Het galmt en gonst aan de rand van je afgrond; laat je zaligen (2 Kor. 5:20). Je hebt één ding nodig: Christus! In Hem ligt ons behoud en onze zaligheid en Gods eer. God kan niet verheerlijkt worden buiten Christus om. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven en niemand komt tot de Vader dan door Hem.(Joh.14:6).
Je vraagt je af; hoe krijg ik daar deel aan? Hoe krijg ik deel aan Hem die het Leven is? Jij, die ligt midden in de dood en dan het Leven ontvangen? Dat kan toch niet? Nee, het kan ook niet, maar bij God wel. De Geest neemt je mee dwars door het moeras van je verzondigd leven en voert je naar Bethlehem. Daar tussen de uitwerpsel van beesten ligt het Lam. Het Brood des levens. Daar in de duisternis van de wereld ligt het Licht der wereld.
Kom laten we gaan, waar moeten we anders heen. De dood achter ons, de dood boven en onder ons, waar moeten we nog heen? Kom voorwaarts naar het Lam, dat dierbare Lam. Gods Lam. Gods enig geboren Zoon. Voor jou? Zo worstelt de zondaar tussen hoop en vrees. Tussen twijfel, nood en dood om het Leven. Hoor in de nacht van je leven klinkt het; die in de Zoon gelooft die heeft het eeuwige leven en komt niet in de verdoemenis (Joh. 3:36). Het geloof verbindt ons met Hem. Door het geloof worden we een plant met Hem. Zoals de rank geënt wordt in de Wijnstok, zo wordt de zondares geënt in Christus door het geloof. Zo worden we Een met Hem.
Dierbare Heere Jezus. Ik heb de dood in mijzelf, maar U bent mijn leven. Ook voor jou?
Gods zegen,
Ds. A. Simons, Montfoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb ervaren dat, als je bij God wilt horen, je alles los moet laten. Zolang je nog met 1 been in de wereld en met 1 been bij God bent, wordt je altijd weer terug in de wereld getrokken. Je moet God dus werkelijk op de eerste plaats in je leven zetten. Voor God altijd tijd nemen. Je kunt ook de hele avond in de bijbel lezen bijvoorbeeld. Dat richt je blik op God en daardoor kun je ook zijn wil leren kennen. Als je je niet werkelijk met de bijbel bezig houdt en niet de tijd neemt om te bidden en om met andere gelovigen te praten, dan vergeet je God natuurlijk.
Wat denk je over deze bijbelteksten:
Markus 10: 17-31
Matt. 13:44-46
1Joh 2:15-17
Ik communiceer er graag over: emaildfj1@gmail.com
Schrijf gerust. Ik had hetzeflde probleem.