Kliekjes in gemeente

Ds. E. Gouda | 4 reacties | 21-11-2013| 14:52

Wij zijn lid van een gemeente en die is heel klein. De mensen in die gemeente ervaren de gemeente als geweldig open, fijn en goed. Wij voelen ons echter buitenstaanders en erg eenzaam in die gemeente. Onlangs heb ik dit eerlijk uitgesproken toen iemand mij dit vroeg uit die gemeente. Die kon zich dat gelukkig ook goed voorstellen en voor diegene was het een eye-opener dat ze het zo gezellig met elkaar hebben en denken open te zijn, maar dat je als buitenstaander, nieuwkomer, je daar heel eenzaam kan voelen. We hebben nu vijf jaar geïnvesteerd en geprobeerd elke keer weer met nieuwe moed contacten te leggen. Maar we kunnen in die gemeente geen mensen vinden waar we een goede vriendschap mee kunnen opbouwen. Mogen we daarom weggaan? Voor ons is dit ook geen gemeente-zijn zoals wij het zien. Ook al hoef je geen vrienden te zijn, maar een bepaalde basis van gemeente-zijn is voor ons wel wenselijk. Wij voelen ons erg eenzaam bij al die kliekjes.

Beste vragensteller, bedankt voor deze eerlijke en open kwestie. Natuurlijk zou ik zeggen: weggaan mag niet en kan niet. Ik besef echter dat dit antwoord te makkelijk is en daarmee neem ik jullie ook niet serieus. Jullie zijn lid van een kleine gemeente, maar ervaren die gemeente niet als open, integendeel. Soms hoor je mensen wel eens zeggen: “Onze gemeente is zo groot, daarom is het allemaal wat afstandelijker en ben je wat minder op elkaar betrokken.” Hoe komt het dat het niet alleen voor een grote gemeente hoeft te gelden, maar dat dit ook in een kleine gemeente zo ervaren kan worden? Heeft dit te maken met de volksaard of zijn er andere aanwijsbare oorzaken? Een buitenstaander die onbevangen tegenover een gemeente staat voelt soms haarscherp de dingen aan. Toen aan jullie de vraag gesteld werd hoe jullie de gemeente ervoeren moesten jullie antwoorden “wij voelen ons buitenstaanders en erg eenzaam.” Nota bene zijn jullie al minimaal vijf jaar lid van deze gemeente en jullie zijn ook geen passieve leden, want jullie investeren in contacten maar vinden daarin helaas geen gehoor.

Wat een trieste tekening en wat een beschaming voor een gemeente als dit zo ervaren wordt door eigen gemeenteleden. Wat kan er in een gemeente een binnenkerkelijke sfeer heersen in de trant van “wat hebben we het toch goed met elkaar en wat is het toch fijn”, terwijl dat helemaal niet door iedereen zo gedeeld wordt. Het was gelukkig ook een ‘eyeopener’ voor een ander gemeentelid. Dat is in elk geval een belangrijk signaal, maar nu is het ook van belang dat dit signaal opgepikt wordt en dat er iets mee gedaan wordt. Het kan toch niet zo zijn dat anderen, zoals jullie, buiten de boot vallen. De christelijke gemeente dient bij uitstek een plaats te zijn waar je jezelf thuis voelt vanwege het Evangelie van Jezus Christus en daarnaast ook vanwege de gemeenschap der heiligen (vgl. HC Zondag 21, vr/a 55).

Ik wijs ook op 1 Korinthe 12 waarin Paulus benadrukt dat iedereen in een gemeente van belang is, want als het goed is heeft de christelijke gemeente verstaan in de geest en het spoor van haar Meester, dat er bewogenheid met de ander is. Als deze geest teloor gaat, dan gaat het karakter van de christelijke gemeente ook teloor en vervreemden we (on)bewust delen van het geheel.

Het is in jullie te prijzen dat je nog altijd lid bent van deze gemeente, dat geeft ook de mate van betrokkenheid weer. Helaas zouden echte buitenstaanders in zo’n geval al lang afgehaakt en teleurgesteld zijn. En dat is wel een heel slechte boodschap voor de christelijke gemeente, want Christus is juist gekomen om het verlorene te zoeken met het doel om te behouden. Wat moet je doen? Omdat ik niet weet om welke kerkelijke gemeente het gaat, geef ik wat algemene tips:

1. Vraag God om Zijn hulp en leiding en om geopende harten en deuren;
2. Vraag een gesprek aan met jullie wijkouderling of predikant;
3. Geef eerlijk aan wat jullie ervaren en spreek je teleurstellingen uit;
4. Geef ook aan dat jullie op de wip zitten om mogelijk te vertrekken (niet als dreiginstrument, maar het geeft de nood aan waarin jullie verkeren);
5. Mogelijk is het ook voor de kerkenraad een eyeopener en kan er nagedacht worden over een plan-de-campagne;
6. Probeer om positief te blijven denken en geef alles en iedereen nogmaals een kans (dingen die erin sluipen, veranderen niet van de een-op-de-andere-dag);
7. Wees ook kritisch naar jezelf: Waarom ervaren wij deze eenzaamheid en waarom anderen niet? Hebben wij een andere voorstelling van het gemeente-zijn of leggen wij de lat te hoog? Waarom lukt het niet om echt contact te krijgen met anderen of vriendschappen op te bouwen?;
8. Wees ook realistisch: het gras bij de buren kan groener lijken, maar schijn bedriegt vaak. Wat je in deze gemeente aantreft, kan in een volgende gemeente ook zomaar weer het geval zijn of je loopt daar wellicht tegen nieuwe zaken aan;
9. Vraag jezelf ook af: Waarom zijn we lid van déze gemeente? Was dat onze keuze of was dat Gods keuze voor ons? Welke bedoeling heeft God er mee voor? Probeer Gods wil hierin te ontdekken;
10. Blijf altijd vriendelijk en welgemanierd en doe niet mee aan nestbevuiling;
11. Tenslotte een gedicht van E. IJskens-Kooger:

Ik wou dat de kerk...  

Ik wou dat de kerk weer de kandelaar was
die het licht van Gods heiligheid droeg.
Ik wou dat de kerk van haar zonden genas
en God om vergiffenis vroeg.

Ik wou dat de kerk weer het vuurbaken was
dat ieder de weg wees naar huis.
Ik wou dat de kerk van haar zonden genas
en 't licht wierp op Golgotha's kruis.

Ik wou dat de kerk weer de vissersvloot was
die mensen wou vangen voor God.
Ik wou dat de kerk van haar zonden genas
en deed naar Gods grote gebod.

Ik wou dat de kerk weer de koningsstad was
heel hoog op de bergen gebouwd.
Ik wou dat de kerk van haar zonden genas
en 't Woord bracht door God haar betrouwd.

Ik wou dat de kerk 't licht der wereld nog was.
Zo helder, zo vrolijk en blij.
Ik wou dat de kerk van haar zonden genas.
De kerk?... Maar de kerk dat zijn WIJ.

Ik wens jullie veel wijsheid en gebed toe bij bovenstaande overwegingen.

Met een vriendelijke groet,
Ds. E. Gouda

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven