Onkuisheid
Ds. D.W. Tuinier | 13 reacties | 19-11-2013| 12:24
Vraag
Wij hebben nu ruim een jaar een relatie. We zijn allebei rond de 20. We hebben geen geslachtsgemeenschap en hopen dat met Gods hulp voor in het huwelijk te bewaren. Wat we ons nu afvragen is of het elkaar aanraken met de handen op intieme plaatsen in verkeringstijd zonde is en dan in verband met het zevende gebod. In de Heidelbergse Catechismus zondag 41 wordt de nadruk op onkuisheid gelegd. Is het elkaar aanraken op intieme plaatsen in verkeringstijd onkuis, zoals in vraag en antwoord 109 onderaan (onkuise daden, gedachten en lusten)? En is het nog wel ingetogen leven, zoals vraag en antwoord 108 c? En verder nog enkele vragen: Wat is kuisheid en hoe komt het dat het gemeenschap binnen het huwelijk kuis is? Of is het onkuis, maar door God toegelaten? We zouden graag antwoord hebben van een dominee uit de Ger. Gem.
Antwoord
Bedankt voor je vraag die je op een eerlijke, open manier, stelt. Het gaat over tere zaken. Toch mag/moet je daar open over (kunnen) spreken, op een bijbelse wijze. Ik ga er wat uitvoeriger op in. Seksualiteit is door God, onze Schepper, gegeven voor voortbrengen van kinderen, dus het instant houden van het menselijk geslacht. De Heere zei tegen Adam en Eva: “Ga heen en vermenigvuldigt u” (=procreatie). Een ander doel van seksualiteit is de relatie. Het gaat dan over de omgang tussen man en vrouw om samen de meest intiemer liefde te beleven. De Heere geeft het om van te genieten, dat noem je recreatie. Binnen de bijbelse kaders mag je daar vreugde aan beleven. Het is mooi als een man en een vrouw elkaar liefhebben, elkaar beminnen en vol verwondering naar elkaar kijken. Maar dan wel kuis, heilig, zoals God het wil en van ons eist. Zo heeft Hij het gegeven. Door onze zonde is er zo veel verwoest. Toch blijft de Heere volkomenheid eisen. Daar heb je genade, vernieuwende genade en het herscheppende werk van Gods Geest voor nodig. Helaas, helaas is er op dit gebied, onder Gods toelating, heel veel zondig en kapot (gemaakt)
Jullie hebben ruim een jaar verkering. Jullie zijn verliefd. Je wilt de ander gelukkig maken en er helemaal voor elkaar zijn. In je vraag gaat het over de lichamelijke omgang met elkaar. In de Bijbel zie je altijd dat geslachtsgemeenschap en huwelijk bij elkaar horen. En dat is niet alleen Bijbels, het is ook logisch. Je hebt het echt over de intiemste omgang tussen man en vrouw. Het is dat geschenk van de Heere waar hij dat veilige plekje van de bescherming van het huwelijk voor bedacht heeft. Dat is duidelijk. Laten we ons daar aan houden.
Nu de vraag: hoever mag je gaan in verkeringstijd? Doe voorzichtig. Misschien duurt het nog een aantal jaren voordat je tot een huwelijk komt. Laat er dan een normale, gezonde opklimming inzitten en neem de tijd om elkaar te leren kennen. Praat er samen over. Natuurlijk mag je elkaar kussen, elkaar omarmen, diep in de ogen kijken en aan elkaar vertellen hoeveel je van elkaar houdt. Maar ga niet voortdurend langs het randje lopen van: net geen geslachtsgemeenschap. Ga elkaar niet ontkleden en bij elkaar op bed liggen of elkaar betasten onder de kleding. Maak samen afspraken en probeer daar open, eerlijk en duidelijk over te spreken. Respecteer ook elkaars grenzen. En zeg eerlijk hoe je hiermee om wilt gaan voor het aangezicht van de Heere, die alle dingen ziet en alle dingen weet. Dat is ware liefde. Heb daar Hem in nodig. Hij wil erom gevraagd zijn. Het leven met Hem en naar Zijn Woord en Wet gaat alles te boven. Je kent het Psalmversje wel: Des Heeren vrees is rein... (Ps. 19:5). Als dat leeft in je ziel, krijgt Hij ook een plaats in je verkeringstijd, de hoogste plaats. Alleen met Hem krijgen ook deze dingen een glans in je leven. Nee, dat wil niet zeggen dat alles dan gemakkelijk zal gaan. Maar met de Heere vaar je wel een vaste, veilige koers. Dat bid ik je van harte toe!
Ds. D. W. Tuinier
Dit artikel is beantwoord door
Ds. D.W. Tuinier
- Geboortedatum:28-04-1964
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kampen
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Toch wel even een opmerking.
Gelijk in het begin van het antwoord zegt de predikant: ‘Toch mag/moet je daar open over (kunnen) spreken, op een bijbelse wijze’. Tja, daar zit de bottelnek. In de Ger.Gem wordt daar niet open over gesproken. Vandaar dat die vraag hier gesteld wordt.
Als je daar goed over nadenk is dat toch wel erg als je bij je eigen vader of moeder c.q. vrienden of in je kerk met zo’n vraag blijft zitten en het niet kwijt kan.
Dominee: ik kom uit uw kerkverband. Mijn ouders hebben er vroeger nooit één woord over gesproken. Als het fout was gelopen hadden wij schuldbelijdenis moeten doen, maar is het niet de put dempen nadat het kalf verdronken is? Ook onze ouders hebben geen enkele voorlichting gehad. Laten we nu geen verstoppertje meer spelen, maar inzien dat taboes zich wreken. Laten we met Gods hulp de weg van openheid gaan, en het belang ervan aan de orde stellen.
Als dat nog te lastig is, is het minste wat je doen kunt aan jongeren het advies geven ten alle tijde in verkeringstijd een goed boek hierover te lezen. En dat hebben we dan mee, er is tegenwoordig veel mooie opbouwende lectuur hierover.
Wat denk je nu zelf vraagsteller, opgevoed in de Ger. Gem. neem ik aan?
Oh nee, een beetje foezelen mag wel, okee, mag je daar bij klaarkomen dan?
Tja, dat ligt weer een beetje moeilijker.
Wel de bijbel lezen en naar de kerk gaan, zelf nadenken is te moeilijk.
Waarom staat er niet in de bijbel waar je wel bij elkaar mag aanzitten?
Als je de bijbel goed leest weet je het.
Verder ben ik het wel eens met vlokje, maar belangrijk is dat we zelf na kunnen denken, als de dominee in de sloot springt (bij wijze van spreken) hoef je er toch niet achteraan te springen.
Lees de bijbel, ga naar de kerk en blijf nadenken, anders wordt het nooit wat.
Ten laatste, als de vrouw zwanger wordt zijn jullie te ver gegaan. Dat weet iedereen en voor de rest moeten de hulptroepen opdraven.
Leestip: Seks zoals God het bedoeld heeft, schrijver: Wilkin van de Kamp.
Er staat o. a. in: Waar ligt de grens, hoever mag je gaan.
stukje uit het boek: Telkens weer willen christenen weten hoe ver ze in de verkeringstijd mogen gaan. Wat mag ik nu nog net wel doen en wat is niet goed? Mag je strelen onder de kleren? mag je elkaar naakt zien? Mag je elkaar bevredigen? Worden deze vragen gesteld omdat je wilt weten hoever je kunt gaan zonder te zondigen? Wil je horen hoe dicht je jouw hand bij het vuur kunt houden zonder deze te branden? Is het niet opmerkelijk dat bijna altijd de vraag gesteld wordt: "waar ligt de grens, hoe ver mogen we gaan?" in plaats van:"hoe ver moeten we bij die grens wegblijven om geen stappen te zetten die we niet kunnen overzien?"
Is het niet zo dat je in de regel bijna altijd zondigt omdat je juist de grens hebt opgezocht?
Citaat: God is geen God van regeltjes maar van relatie. Hij is er niet om je flink op de regels te wijzen, maar om je te helpen. Je staat er niet alleen voor. Praat met Hem over je seksuele gevoelens. Bid er over. Geef je seksualiteit heel bewust aan Hem en daar waar het is misgegaan en je mogelijk ontspoord bent, zal Hij je vergeven, vrijmaken en genezen.
Maar tja, lastig he? Heb je iets moois met elkaar, is er het verlangen naar elkaar en dan is wel duidelijk wat niet mag, maar niet wat wel mag. Van een kus, zoen of streling kun je óók opgewonden raken; mag dat dan niet? Geen seks voor het huwelijk heeft een doel:
1: Voorkomen dat je zwanger wordt van iemand met wie je je misschien toch niet de rest van je leven zult delen;
2: Voorkomen dat je beschadigt raakt omdat je je diepste intimiteit hebt gedeeld met iemand met wie je misschien toch niet de rest van je leven zult delen.
Bij 1 is het gemakkelijk: geen gemeenschap met elkaar hebben.
Bij 2 is het moeilijker waar de grens ligt, dat is voor iedereen verschillend.
Zelf houd ik het graag simpel en zou ik zeggen: blijf van elkaars geslachtsdelen af en zie elkaar niet helemaal naakt. Voor sommigen gaat kussen of zoenen misschien al te ver qua intimiteit. Als dat zo is, doe dat dan ook niet. Als je echt om elkaar geeft respecteer je elkaar daarin en ga je niet over elkanders grens.
Verder: in het boek Hooglied staat prachtig beschreven de hofmakerij tussen een jongen en een meisje, niet preuts (er is duidelijk sprake van verlangen), maar wel integer. Prachtig.
Veel gedeelten in het Hooglied hebben een duidelijk erotische toonzetting. Om hier goed mee om te gaan, zijn er verschillende interpretaties.
Ja wat krom is praten we wel weer recht.
Maar het is en blijft erotisch.
In de typologische interpretatie wordt het boek Hooglied letterlijk opgevat, maar niet zonder een diepere betekenis. Het Hooglied is dan een beschrijving van de liefde tussen bruidegom en bruid, die als diepere betekenis heeft: de liefde tussen God en de gelovige. De liefde tussen bruidegom en bruid is dus een type van de liefde tussen God en de gelovige.
In de typologische interpretatie wordt de beeldspraak eerst vertaald naar wat er zich afspeelt in de liefde tussen bruidegom en bruid, waarna de lijn wordt doorgetrokken naar de liefde tussen God en de gelovige.Het Hooglied kan ook gezien worden als een wijsheidstekst met dubbele bodem woorden m.a.w. : als liefdewoorden die zowel bruikbaar zijn in de omgang met de geliefde als in de omgang met God.
In de Bijbel wordt de liefde tussen bruidegom en bruid overigens vaak als beeldspraak gebruikt. In het Oude Testament voor de liefde tussen God en Israël, vergelijk Psalm 45; Jesaja 54:4-6; 62:4, 5; Jeremia 2:2; 3:1, 20; Ezechiël. 16; Hosea. 2:16, 19, 20). In het Nieuwe Testament voor de liefde tussen Christus en zijn kerk, vergelijk Mattheus 9:15; Johannes 3:29; Efeziërs 5:23, 27, 29; Openbaring 19:7-9; 21:2, 9; 22:17.
En nu aan de oliebollen......, goed 2014 voor alle mensen die op deze site komen, ik kan wel eens 'zeuren', maar ik kan ook niet zonder fefoweb, mijn roots.....
Sterkte ermee vragensteller.
Houd het "geschenk "voor je huwelijk.
Je lichaam is een tempel, weest zuinig op je tempel.
Daniel,
Je bent me er eentje, ik moet altijd wel om jou lachen.
Ik zit altijd stiekem te hopen of jij nog ergens op reageert.
Allemaal een goede jaarwisseling en een gezegend 2014 toegewenst.
Voor mij geen oliebollen vanavond: ik vind ze smerig.
En ik mag dan wel eens een iets afwijkende mening hebben, mmm mag toch.
Maar s'nachts denk ik vaak net als Willem Wilmink... :
Soms in de nacht als je naast me ligt,
als je naast me ligt met je meidengezicht,
dan heb ik je weer zo lief.
En ik denk met trots aan ons kleine gezin,
en ik denk: er zit wel samenhang in,
het biedt wel perspectief.
Daar komen nare gedachten van:
dat het zo niet altijd maar duren kan,
het is allemaal veel te fijn.
Nu is mijn bedje wel gespreid,
maar deze kinderen, deze meid
zijn te mooi om waar te zijn.
Wat maken we misschien nog allemaal mee,
misschien ga jij met een ander in zee,
met een zwaarbehaarde man.
Of slepende ziekte of ander kruis
komt over de wereld of over ons huis,
en maakt er een puinhoop van.
Dat denk ik dan. Maar de volgende dag
geeft een ruzie die er wezen mag,
een fraai stuk burengerucht.
En al die gedachten, mijn lekker stuk,
aan ziekte en ontrouw en ongeluk
slaan ratelend op de vlucht.
Dat denk ik dan ook, ik probeer ieder moment van de dag te genieten.
