Een partner missen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 4 reacties | 08-11-2013| 17:34
Vraag
Ik ben een meid van bijna 20 jaar. Ik voel me ontzettend eenzaam en verlang naar een vriend. Ik heb veel vrienden om me heen, maar toch mis ik een echte partner. Hoe kan ik van die eenzaamheid afkomen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat je kunt doen om van eenzaamheid af te komen, vraag je. Nu is de ene eenzaamheid de andere niet. Eenzaamheid kan te maken hebben met een gebrek áán contacten. Je bent dan dikwijls alleen. Dat lijkt voor jou niet te gelden, want je hebt veel vrienden om je heen. Je kunt je te midden van een hele groep vrienden alleen vóélen. Dat wordt wel omschreven als het voelen van een tekort ín contacten. Eenzaamheid is dus best een moeilijk containerbegrip. Ik heb er wel eens vaker over geschreven... misschien kun je het vinden in het archief van de vragenrubriek.
Om grip te krijgen op je gevoelens is het handig om voor jezelf eens een aantal zaken op te schrijven. Bijvoorbeeld, wat je van een vriendschap verwacht. Wat je van het leven verwacht. In welke situatie je je eenzaam voelt. Hoe je je toekomst ziet. Dat soort dingen.
Eerlijkheid en openheid naar jezelf geeft je waarschijnlijk wel een aantal handvatten waarmee je verder kunt.
Alle goeds toegewenst,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik wel jou iets zeggen wat je misschien niet wilt horen...?! Verkering of een huwelijk maakt geen einde aan eenzaamheid! Een gehuwde vrouw ging er recent een weekje tussenuit. Ze was op retraite bij een christelijke instelling. Ze heeft zich in die week niet een keer eenzaam gevoeld. Ze is weer thuis bij haar man en kinderen en voelt zich weer vaak eenzaam...
Twee dingen die ik je aanraad te doen:
* Als God bij je is, ben je nooit echt alleen. Hij kan helpen als je eenzaam bent. Dus zoek Hem eerst!
* Eenzaamheid kun je voorkomen/genezen door er voor anderen te zijn. Als je een luisterend oor en een meelevend hart aan anderen geeft, dan kun je daardoor een stuk eenzaamheid bij die anderen en jezelf oplossen.
Daarmee wil ik jou niet afraden om te trouwen, begrijp me goed. Maar doe het niet als oplossing voor eenzaamheid. Want dan wordt je er meestal alleen maar eenzamer van!
Zoek hierin biddend je weg! Sterkte!
Ten eerste hoort eenzaamheid bij het leven na de zondeval en heeft iedereen er dus wel last van, in meerdere of mindere mate...
Ten tweede kan het ook zo zijn dat je er wel voor anderen bent en dat je toch niets terugkrijgt.
Ik bedoelde dit meer zo van: als je er voor anderen bent, dan krijg je daar vaak wel veel voor terug en dan voel jij je minder eenzaam en dan zie je ook dat niet alleen jij eenzaam bent.
Het er voor anderen zijn moet je ook niet grenzeloos doen, ten koste van alles. Daarbij mag je wel grenzen aangeven. Kijk wel uit, aan wat voor mensen je jouw tijd en aandacht geeft. Het moet geen situatie worden, waarin jij er alleen maar voor anderen bent, maar een meer gelijkwaardige situatie. Dus niet alleen mensen die tegen jou zich durven uiten, maar ook mensen bij wie jij jezelf kunt uiten.
Ik heb mensen die hun hart bij mij uitstorten of hier komen voor afleiding en gezelligheid. Terwijl ik dat niet met hen niet andersom zou doen... Daar is niks mis mee. Maar als ik alleen van dit soort mensen zou hebben, zou ik het niet volhouden. Ik heb ook mensen nodig bij wie ik zelf ook mijn verhaal kan doen en die mij bemoedigen. Het geven en ontvangen moet in evenwicht zijn.
Groetjes en sterkte!
