Universitaire studie voor predikant
Ds. W. Arkeraats | 6 reacties | 07-11-2013| 16:29
Vraag
Waarom moet je om dominee te worden in de PKN eerst zes jaar een universitaire studie doen, terwijl Jezus eenvoudige vissers uitkoos? Verwachten we zo niet teveel van verstandelijke vermogens in plaats van van de Heilige Geest? Tegen de vrouw in het ambt wordt wel aangevoerd dat Jezus ook alleen maar mannen uitkoos. Waarom dan nu wel alleen maar mensen met verstandelijke vermogens voor een universitaire studie?
Antwoord
Beste vriend (of vriendin),
Ik vind het eigenlijk wel een  mooie vraag, die ik graag wil beantwoorden. Maar allereerst een  correctie op je vraag: het is niet alleen de PKN, die van de predikanten  een universitaire studie vraagt. Ook in de andere kerken is een  intensieve studie nodig, om tot het ambt te worden toegelaten, al is er  wel verschil op het punt van de eisen, die gesteld worden. Dat even  vooraf.
Eerst maar je vergelijking tussen de discipelen en de  dominees. Inderdaad waren enkele discipelen eerst visser. Maar niet  allemaal. Johannes bijvoorbeeld; deze discipel heeft zijn evangelie (en  het boek Openbaring) geschreven, waaruit duidelijk een hogere opleiding  blijkt. En later wordt Paulus geroepen, die een uiterst gedegen  opleiding had gevolgd bij Gamaliel en hiervan de vruchten plukt, als hij  zijn brieven schrijft. Apollos, die ook in Korinthe werkte, blijkt in  Alexandrië gestudeerd te hebben. En wat dacht je van Lukas, de dokter? 
De vragen rond de vrouw in het ambt laat ik maar even liggen; het zou te ver voeren, hier uitgebreid op in te gaan.
Terug  naar je vraag: waarom is een universitaire opleiding nodig? Ik ga eerst  een stap terug: waarom is een opleiding –welke dat ook zijn mag-  eigenlijk nodig? Is het niet veel belangrijker, dat je door de Heere  geroepen wordt en dan met overgave het evangelie gaat verkondigen, omdat  de liefde van Christus je dringt en de nood van de medemens je drijft? 
Laat  ik nu duidelijk stellen: ze zijn allebei nodig! Ik werk beide kanten  uit. De Kerk heeft altijd benadrukt, dat een dienaar van het Woord een  goede studie nodig heeft. Dat vind ik ook vanzelfsprekend. Als je week  aan week de Bijbel moet uitleggen, moet je weten, wat de Hebreeuwse en  Griekse teksten betekenen – en veel meer andere dingen. Je moet ook  zicht hebben op de hedendaagse cultuur. Dan is er ook de catechese en zo  zijn er nog veel meer dingen op te noemen. Natuurlijk zou de Kerk zelf  die opleiding kunnen verzorgen. In de loop van de eeuwen is er echter  voor gekozen, om dit ‘uit te besteden’ aan de universiteiten. Soms doet  een Kerk dit wel zelf, dat zien we aan de Theologische School van de  Gereformeerde Gemeenten. Maar het principe is hetzelfde: je hebt een  studie nodig, om dominee te worden. Dat geldt natuurlijk niet alleen de  dominees. Als je dokter wilt worden, of onderwijzer, of timmerman, voor  al deze beroepen is een opleiding nodig. Gelukkig maar.
Je  schrijft: is dat dan alleen maar voor mensen met verstandelijke  vermogens? Ja, zo is het. Maar dat is niet verkeerd. Als ik timmerman  wil worden, moet ik technisch inzicht hebben en als ik dat niet heb,  komt er niets van terecht. Dan kan ik ook niet naar de technische  school. Als ik niet muzikaal ben, heb ik op het conservatorium niets te  zoeken. Voor elk beroep heb je dus bepaalde gaven nodig. Niet iedereen  kan timmerman worden, of onderwijzer – of dominee. Daardoor wordt  niemand achter gesteld, we zien het als de besturing van de Heere, die  aan een ieder meer of minder gaven van hart en hoofd geeft. Maar gaven  moeten we ontwikkeld en ‘bijgehouden’ worden, daarom heeft de Kerk vanaf  de Reformatie de noodzaak van de studie benadrukt. Het was zelfs een  bekende uitdrukking: ‘Wie niet studeert, is niet bekeerd’.
Maar  nu de andere kant: elke opleiding, hoe wetenschappelijk ook, moet  gepaard gaan met een persoonlijke omgang met de Heere. De bekende  professor Voetius hield zijn bekende eerste toespraak: ‘Wetenschap samen  met de vroomheid!’ Anders wordt het een steriele geleerdheid, die de  omgang met God mist. Ook als dominee moeten we dus in al ons werk: het  preken, het bezoeken van mensen, het catechiseren gedreven worden door  de bewogenheid om de mensen, die allemaal een Zaligmaker nodig hebben.  Daarvoor is persoonlijke genade nodig, want daarvoor kun je geen  opleiding volgen. En omdat dominee’s ook gewone, zondige mensen zijn  hebben ze net zoveel met hun zwakheden en gebreken te kampen als elk  ander gemeentelid.
En dan nog wat: de kerk kent dus  leidinggevende mensen: niet alleen de dominee’s, maar ook de ouderlingen  en de diakenen en nog zoveel anderen. Maar dat betekent niet, dat je  als ‘gewoon’ gemeentelid, ook als jongere, geen taak zou hebben. Er zijn  zoveel mogelijkheden, zoals in het clubwerk of andere activiteiten, om  de Heere te dienen. Of je komt op je werk iemand tegen, die God niet  kent. En wat kan een gemeente veel zegen ontvangen, als er op de  achtergrond mensen, jongeren ook zijn, die bidden om de voortgang van  het Woord. 
Zo mogen ‘hoog opgeleiden’ en ‘eenvoudige gemeenteleden’ samen de Heere dienen. Ze kunnen nog van elkáár leren, ook!
Ik vond het fijn, je vraag te beantwoorden.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
 
                                    Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zit zelf in de evangelische tak van het christendom. Het beeld wat jij schetst herken ik er totaal niet in. 3 redenen:
1: Als je niet spreken kan (=een kunst natuurlijk) of geen waarheden verteld dan verliest men zeer gauw de aandacht in je en houdt het al heel snel op.
2: Veel evangelische kerken hebben een vaste voorganger. De keuze hiervoor is vaak uiterst weloverwogen. Deze keuze gaat dan ook zeer vaak naar mensen die ervoor gestudeerd hebben. "Hij heeft ervoor gestudeerd" brengt immers vertrouwen met zich mee.
3: Een "mega-kerk uit de grond stampen" zoals jij het omschrijft gebeurt niet zomaar. Dat is zelfs een zeer zeldzaam fenomeen. De voorbeelden die ik ken bevatten echter allemaal een vaste voorganger die gestudeerd heeft.
Kortom: in de praktijk werkt dit "systeem". Ik herken de ellende waar jij over spreekt in ieder geval niet.
Nu geef ik direct toe dat ik bevooroordeeld ben. Ik heb ooit 1 evangelische (doop)dienst meegemaakt - eens maar echt NOOIT meer! - waar ik toch hoofdschuddend tussen de mensen zat te luisteren naar de larie die de voorganger allemaal uitkraamde. Als die man vaste voorganger is, heb ik meelij met die gemeente.
En tja over die (doop)dienst, geen enkele kerk is perfect. Ik ben wat dat betreft heel erg open voor opvattingen en stromingen (vind ik ook boeiend om te bestuderen) maar ik heb ook heel vaak hoofdschuddend in een Ger.Gem gezeten, maar ook hoofdschuddend in een Baptistengemeente gezeten.
En natuurlijk is het goed dat er meerdere vertalingen zijn, al is het maar om aan te geven dat er verschillende juiste vertalingen mogelijk zijn. Ik verwacht echt niet dat iedereen de Bijbel in het Hebreeuws of Grieks leest. Maar aan de andere kant zijn er daadwerkelijk Amerikanen die, als je ze vraagt in welke taal de Bijbel oorspronkelijk is geschreven, Engels zeggen en dan wel de King James versie. Dat is toch schokkend?
Daarbij is het toch echt wel handig voor je begrip van de Bijbel als je iets weet over de geschiedenis van het Midden Oosten (Egypte, Assyrië, Babylonië)





