Verlangen naar herstel

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 29-08-2013| 11:58

Mijn (ex)partner en ik hadden een relatie van 20 maanden. De eerste maanden voelden goed. We dachten dat God ons bij elkaar gebracht had. Maar wat ontbrak was God in ons eigen leven en in onze relatie. Wij hadden gemeenschap en ondanks dat ik wist dat dit niet hoorde, had ik al in mijn hart besloten dat dit mijn vrouw zou worden. Ze was zeker van haar zaak en ik maakte haar zo gelukkig dat ze verlangde om te trouwen en een toekomst met mij op te bouwen. We hadden beiden een wat moeilijk verleden. We waren beiden daarnaast best onzeker en gevoelig. Ook omdat we een lange-afstandsrelatie hadden maakte dat niet altijd even makkelijk. Na een tijd werd onze relatie een soort van achtbaan van mooie momenten naar dieptepunten, waarbij de relatie ook meerdere keren werd verbroken. We hebben samen geprobeerd God meer te betrekken bij onze relatie. Zij begon steeds meer te twijfelen, zonder dat ze kon aangeven waar dat aan lag. Ze kon even geen liefde en interesse meer voor mij opbrengen. Vervolgens heb ik de relatie beëindigd. Toen ben ik wat gaan rondsurfen met de vraag hoe om te gaan om een twijfelende partner en puur ‘toevallig’ kwam ik haar verhaal tegen op Refoweb (onstabiele relatie). Alles was eigenlijk bekend, totdat ze ook beschreef dat er een andere jongen in haar leven was die haar leuk vond en ze aan onze relatie nog meer ging twijfelen. Dit deed veel pijn, want mijn voorgevoel dat er meer speelde was juist. Ik heb dit gelijk bij de God neergelegd en voelde voor het eerst van mijn leven rust en liefde. Ik kon haar loslaten en de smsjes die ze me nog stuurde heb ik genegeerd. Gek genoeg voelde ik me bevrijd. Nu, een aantal weken later, stuurde ze een mailtje. Ze vond het jammer hoe de relatie tot een eind is gekomen en wilde me loslaten maar dat kon ze niet in haar hart. De vrouw die wekenlang ongeïnteresseerd in mij was, uitte nu opeens wel haar gevoelens. Ik dacht dat ze uit haar ’twijfelzone’ was en dat we de relatie misschien konden herstellen. Ze gaf aan dat haar twijfel veroorzaakt werd omdat ze Jezus niet volledig in haar hart had en dat probeerde op te vullen met mijn liefde, maar dat dat niet genoeg was. Ze gaf aan niet verder met me te willen, want het was nu eenmaal uit en wilde als individu verder met het ontdekken van Jezus’ liefde. Ze wilde alleen gewoon met elkaar kunnen omgaan zonder ruzie. Ik voel mij nu heel schuldig. Ik heb haar als mijn vrouw genomen. Ze is constant in mijn gedachten en mijn dromen. Ik stuur haar zoveel mails met mijn emoties dat ze me nu ook negeert. Nu las ik dat wat God heeft samengebracht, wij niet mogen scheiden en is dit wel gebeurd. Moet je er niet vergeving voor vragen en een rustpauze inlassen om tot God te komen en je noden bij Hem te leggen zodat Hij voorziet in een goed herstel? Dit heb ik naar haar gemaild, maar heb geen idee of ze me hierop nog gaat antwoorden. Nu weet ik dat ik dit aan God over moet laten, maar de rust die ik eerst ondervond is nu omgeslagen naar onrust. Ik verlang naar herstel.

Beste jongeman,

Je verlangt naar herstel, maar van wát eigenlijk? Ik kan in je verhaal geen hulpvraag ontdekken. Geen idee dus wat ik anders naar je terug kan schrijven dan dat je goed dient na te denken over je relatie tot God, die een totaal ándere is dan een liefdesrelatie met een meisje. Het lijkt er op (maar misschien interpreteer ik het fout), dat jij God nog wel een kans wilt geven doordat je jouw ‘nood in Zijn hand legt zodat Hij kan voorzien in een goed herstel’. Dat is –zoals ik het dus lees- geen houding van geloof en vertrouwen, maar van een ‘ter verantwoording roepen’!

God vertrouwen geeft rust, onder welke omstandigheid dan ook. Dat is zeker geen eenvoudige levensopgave, maar wel een levenslés! Er valt voor jou nog wel meer te leren: lees eens een goed boek over ‘liefde’ en het stellen van grenzen, voordat je opnieuw contact legt met genoemd meisje. Iets anders: je schrijft, dat je (ex)partner haar verhaal eveneens naar het Refoweb heeft geschreven ….. hoe weet jij zo zeker dat zíj het was? In alle anonimiteit van het vragen stellen kan het best een soortgelijk verhaal zijn geweest, toch? Maar dan van iemand anders met een ‘onstabiele relatie’...heus, dat komt vaker voor dan je denkt.

Sterkte met alles,

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1530 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven