Evangelische vrienden
Ds. W. Arkeraats | 2 reacties | 24-08-2013| 13:33
Vraag
Ik heb evangelische vrienden. Laatst had ik een gesprek met een van hen, waarbij hij tegen me zei: “Hallelujah, we are free to struggle but we're not struggling to be free!” Vrij vertaald door mij: “Looft de Heere, we zijn vrij om te worstelen maar we zijn niet aan het worstelen om vrij te zijn!” Ergens stond deze opmerking mij heel erg tegen. Ik wees hem er op dat er in de Bijbel staat: “Strijd om in te gaan, want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt.” Zijn antwoord was: “De poort heb je al gehad, als je in Jezus gelooft. Je hoeft niet meer te strijden, want dat heeft Jezus al gedaan. Vrijheid is jouw erfdeel als dochter van de Heer.” Hoe kan ik hem uit leggen dat wij die visie niet delen? Dat is zo lastig.
Antwoord
Beste vriendin,
Ik val je laatste zin meteen maar bij. Het is zelfs héél erg lastig om uit te leggen waarom je een heel andere visie hebt. Het gaat immers niet om bepaalde accentsverschillen, maar om een totaal ander denken. Dat moeten we maar eerlijk onder ogen zien. Soms wordt gezegd: “Ja maar, we belijden toch allemaal het Middelaarswerk van Christus?” Dat is helemaal waar, toch is het “te kort door de bocht” om te menen dat dan alle problemen rond het verstaan van de prediking van Gods genade van de baan zijn. Dat blijkt alleen al uit de zin die je citeert. “We strijden niet, om vrij te zijn.” En even later: “Je hoeft niet te strijden, omdat Jezus dat al heeft gedaan.” Dat is nu juist het punt, waarop jij en je vrienden uit elkaar gaan.
Ik begin met van harte te belijden dat de Heere Jezus een volkomen verzoening heeft bewerkt. Hij heeft tegen de duivel gestreden, de verzoekingen doorstaan, de straf van God over de zonde gedragen en de dood overwonnen. Alles en in alle opzichten. Dat betekent, dat er van onze kant niets bij hoeft. Dat mag ook niet. Wij hoeven geen enkel goed werk te doen, om maar het minste aan onze zaligheid bij te dragen. Dat is de radicale belijdenis van de Reformatie.
Maar dán! Dan komt de vraag van de persoonlijke toepassing. Hoe weet ik dat ik daarin mag delen? Niet omdat je een lage dunk hebt van Gods belofte, maar omdat je in jezelf altijd zoveel tegenkomt wat niet goed is. Dagelijkse zonden, kleingeloof, te weinig vertrouwen in de Heere. Daar heb je dan strijd mee. Ik meen van harte dat dat bijbels is. De Psalmen staan er vol van. En ook in het Nieuwe Testament wordt het genoemd. Je haalt zelf (terecht) de woorden van de Heere Jezus aan. En Paulus schrijft er ook over: “Strijd de goede strijd des geloofs, waartoe u geroepen bent.” Dat schreef hij aan Timotheus, die al eerder tot geloof was gekomen.
Naar mijn inzicht vloeit de discussie mede voort uit het feit dat de twee dingen die ik noemde “Niets aan je zaligheid te mogen toedoen” en “Je innerlijke strijd rond de toepassing hiervan” niet (goed) van elkaar worden onderscheiden. Je zult begrijpen dat je vrienden daardoor ook niet uit de weg kunnen met de belijdenis van de Catechismus, dat zelfs de allerheiligste ‘slechts’ een beginsel van de gehoorzaamheid kent. Verder spreekt het Doopformulier over de roeping, om “tegen de duivel, de wereld en zelfs je eigen vlees te strijden.”
Daarmee kom ik terug op het eerste gedeelte van de zin, die je citeert: “We zijn vrij om te worstelen.” Als ik het goed begrijp wordt daarmee bedoeld: “We kunnen het doen, maar we kunnen het ook nalaten.” Ik zou het anders willen zeggen: We worden zelfs opgeroepen tot die strijd. Het is een heilige plicht om de geestelijke wapenrusting aan te trekken.
De gesprekken die je noemt zijn mij vanuit het pastoraat niet vreemd. Dat zul je wel begrijpen. Ze zijn -zoals ik je al zei- héél erg lastig, omdat we telkens ervaren heel anders met de bijbelse woorden om te gaan. Daar komt bij dat het punt dat je noemt niet los staat van de opvatting over heel veel andere dingen, zoals de visie op de doop, op de heiliging van het leven en zoveel andere dingen. Hoe we het wenden of keren: we spreken op een geheel andere golflengte. Daar ga ik nu niet inhoudelijk op in, dat zou veel te ver voeren.
Ik zou je willen raden: probeer te vermijden in een sfeer van ‘debat’ te komen. Dat lost niets op. Dat komt een vriendschappelijke verhouding ook niet ten goede. Maar laat ook eerlijk blijken dat je niet uit de voeten kunt met wat je voorgehouden wordt. Je ervaart het als te ‘vanzelfsprekend’, jezelf “een dochter van de Heer” te noemen. Daar kun je je niet in thuis voelen. Daarmee sta je niet negatief tegenover je vrienden. Ze menen het heel serieus.
Je hoeft je intussen niet ‘minder’ te voelen, als het wel lijkt of je maar loopt te tobben waar anderen lopen te zingen. De strijd om aan de Heere vast te houden, is immers geen wanhopige strijd. De Heere belooft de overwinning. Dat is in de weg van een strijd die we zelf dagelijks verliezen, maar waarin we kracht en steun zoeken in de strijd van de Heere Jezus. We bidden om het werk van de Heilige Geest, die zicht geeft op de Heiland en de overtuiging in het hart, dat we op Hem vast en zeker kunnen rekenen.
Daarbij mogen we de Heere bidden of Hij ons wil bewaren voor kleingeloof. We kunnen immers de opmerking ‘verwachten’ dat we veel te weinig op God vertrouwen. Die opmerking nemen we ons ter harte. Maar ik zie de oplossing niet in een min of meer concluderend spreken dat Jezus alles heeft gedaan en ik ‘dus’ niets meer hoef te doen. Maar wel in een voortdurend pleiten op Zijn belofte en de strijden tegen alles, wat daar tegen is.
Hierbij Gods zegen toegewenst,
Ds. W. Arkeraats
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Arkeraats
- Geboortedatum:09-08-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hardinxveld Giessendam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk dat uw vrienden en u het meer met elkaar eens zijn dan u zelf misschien wel denkt, want zoals Ds. W. Arkeraats al zei ; niet door werken maar door geloof! (Sola Fide) de radicale belijdenis van de Reformatie.
Dus wanneer uw vrienden zeggen dat Jezus voor u gestreden heeft dan is dat zeker waar! Hij is voor u gestorven zodat u eeuwig leven zou krijgen, dus u kunt daar niks aan toevoegen.
Wanneer uw vriend zegt ; de poort hebben wij al gehad, dan ben ik het daar niet mee eens, verre van.
Want ik geloof namelijk dat de poort niet bedoeld is voor mensen die in Jezus geloven. Als we naar de volgende tekst kijken:
(Lukas 13:22-25)Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen, zeg Ik u, zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen;
25 Namelijk nadat de Heer des huizes zal opgestaan zijn, en de deur zal gesloten hebben, en gij zult beginnen buiten te staan, en aan de deur te kloppen, zeggende: Heere, Heere, doe ons open! en Hij zal antwoorden en tot u zeggen: Ik ken u niet, van waar gij zijt.
Nu is het van belang om te weten dat Jezus dit zei vóór zijn kruisiging, dus had de tekst meer betrekking op de mensen die nog rechtvaardig moesten worden door werken(en dat zijn er weinig omdat wij allemaal zondaren zijn)
In de volgende tekst zie je dat Jezus het heeft over een deur, en dat is niet voor niets, want er is een groot verschil tussen de poort (grieks;pule) en de deur (grieks;thura).
Als de Heer des huizes zal op gestaan zijn zal de deur sluiten staat er, dit is dus wanneer Jezus terugkomt zal de wereld veroordeeld worden en zal de deur sluiten, wie en wat is de deur? Zie Johannes 10:9 > Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan, en weide vinden.
Dus als wij door de Deur gaan zullen wij behouden worden, maar wanneer de Deur is gesloten (eindtijd) kan men niet meer voor Jezus kiezen, die mogelijkheid is dan uitgesloten omdat je je kans dan hebt gehad als het ware,
Nu weer terug naar de "poort", er staat dus ook daadwerkelijk: STRIJD om naar binnen te gaan, het woord in het Grieks hier is: agonizomai, dit betekent o.a. dus : strijden,vechten,concurreren,inspannen.
Als wij dus dit moeten doen, dan spreekt dit de radicale belijdenis van de Reformatie behoorlijk tegen (Sola Fide), want dan zou je je dus wel moeten inspannen. Maar gelukkig gaan wij door de Deur en zijn wij behouden door geloof en hoeven wij niet te strijden om door de poort te mogen, want die is voor de mensen die niet in Jezus geloven maar wel rechtvaardig zijn in Gods ogen.
Nu kunt u denken, zijn er dan rechtvaardigen die niet in Jezus geloven?
Ja zeker, lees Luka 15:7 maar eens:
"Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over één zondaar, die zich bekeert, meer dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben."
Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd.
Fijn weekend en Gods zegen.
