Ruimdenkende gemeente
Ds. J.J. Tigchelaar | 26 reacties | 19-07-2013| 11:35
Vraag
In ons kleine kerkje heeft onlangs een dominee het beroep aangenomen waar wij niet mee door een deur kunnen. Familieleden van ons zijn opgestapt en ook wij voelen de aandrang te vertrekken, maar mag je een kerkelijke gemeente in de steek laten die zo de weg lijkt kwijt te zijn? Of is het je taak te blijven juist als men de weg kwijt lijkt te zijn? De dominee is homoseksueel en komt hier sinds kort ruiterlijk vooruit. Hij en zijn vriend gaan binnenkort samenwonen. Hij blijft aan als dominee. De gemeente is ruimdenkend en gaat akkoord. Wat te doen, ook richting mensen vanuit de gemeente die ons zo lief en dierbaar zijn en die niet begrijpen dat wij zo geschokt zijn.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
1. Er zijn drie zaken die kerk en gemeente kunnen schokken omdat ze verkeerd zijn:
a. Ketterijen. Die zijn er allerlei vormen, ook al zeggen we dat we ons aan de Bijbel houden en ons gereformeerd noemen. Eenzijdigheden kunnen ook een ketterij vormen.
b. Scheuringen en afscheidingen. De ziekte van het gereformeerde protestantisme. Men vindt zichzelf en/of eigen kerk en gemeente dan beter dan anderen. Soms gaat het om (vermeende) verschillen in de leer, soms wil men niet buigen of de minste zijn, soms gaat het om levensstijl en sociaal gedrag.
c. Zonden en overtredingen van Gods geboden. Dat geeft ergernissen en verdeeldheid in eigen kring en schaadt het beeld van de kerk en de gemeente bij buitenstaanders. Terwijl de taak van de gemeente juist is de wereld bekend te maken met God, zijn Zoon en zijn Koninkrijk.
2. We kunnen niet zeggen welke van deze drie verkeerde zaken erger is dan de andere. De Bijbel veroordeelt ze alle drie! De gemakkelijkste weg lijkt wel de scheiding, dan denkt men de ergernis achter zich gelaten te hebben. Men bidt niet eens meer voor de achterblijvers. Men prijst zichzelf en zijn nieuwe groepering als gelukkig.
3. Een volmaakte gemeente krijgen we echter niet in deze bedeling. Voorgangers rechtzinnig in de leer kunnen onverbeterlijk gierig zijn, of andere mensen hard veroordelen of hun gezin niet goed regeren, etc. En een predikant die zich niet aan Gods gebod inzake het huwelijk houdt kan wel rechtzinnig zijn in de leer van genade, geloof en verkiezing. Een vrouwelijke ambtsdrager kan God en de naaste meer liefhebben dan een heer in een zwart kostuum.
4. Maar een zelf gekozen afscheiding is eveneens verkeerd. Onze reformatorische vaders zijn ons daarin ten voorbeeld. Luther en Calvijn wilden geen nieuwe kerk. Ze wilden de bestaande (Roomse) kerk reformeren, een goede vorm geven. Het was niet hun schuld dat ze uiteindelijk er buiten werden gezet. Brakel en Jodocus van Lodenstein hebben zich verzet tegen de afscheiding van Jean de Labadie, hoewel ze in zijn leer en leven veel goeds zagen. De werking van de prediking en de bediening van de sacramenten is niet afhankelijk van de (on)volmaaktheid van de ambtsdrager.
5. Belangrijker is nog dat Paulus in zijn brieven laat zien dat in verschillende gemeenten grove zonden en afwijkingen van de rechtzinnige leer voorkwamen, maar toch roept hij nergens op tot afscheiding. Daarin volgt hij de profeten van het Oude Testament na.
6. Helaas moeten we tevens constateren dat de afscheiding van de zogenoemde "Doleantie" van Abraham Kuyper in 1886 ook een mislukking is geworden. Men scheidde zich af vanwege de vrijzinnige leer die toen in de hervormde kerk werd aangetroffen. Maar momenteel overtreffen veel zogenoemde gereformeerden in de PKN diegenen die hervormd gebleven zijn.
7. Ik kan voor vraagsteller niet beslissen wat hij doen moet. Maar laat hij overwegen welke van de drie genoemde zaken voor hem en de gemeente het zwaarste wegen. En neem geen overhaaste stappen, die moeilijk weer ongedaan kunnen worden gemaakt.
Ds. J. J. Tigchelaar
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. Tigchelaar
- Geboortedatum:05-12-1931
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus predikant en adviseur predikantenopleiding Church of Central Africa
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Er is geen enkele afscheiding geweest die iets goeds (meerwaarde) heeft voorgebracht.
Zeer terecht stelt het moderamen van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) dan ook de volgende vraag „zijn er, in het licht van de roeping om getuige te zijn van het evangelie thans nog dwingende redenen om gescheiden op te trekken om op een vruchtbare manier gestalte te geven aan de eenheid die ons geschonken is door Jezus Christus"? Wij zijn er van overtuigd dat wij elkaar gegeven zijn en dus niet kunnen berusten in een vanzelfsprekende kerkelijke gescheidenheid.
Protestante stokpaardjes zijn in de loop van de tijd, stokolifanten geworden.
De vraag blijft echter wel of dat allemaal belangrijker is dan ; Opdat zij allen één zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.
Christus ziet een verband tussen onze éénheid en het geloof van "de wereld".
De tucht is een middel maar geen doel.
Ik bestrijd hoogheden bij anderen die in mijn eigen hart leven.
Gelukkig ; Maar de ure komt, en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken, die Hem alzo aanbidden.
Is het ooit wel eens in je opgekomen dat het er toedoet wat God heeft gezegd?
Ik krijg bij jou vaak de indruk dat geloof een puur horizontaal iets is, een soort van persoonlijke voorkeur, waar wat God heeft gezegd verder geen enkele rol speelt. Of hooguit dat wat God gezegd heeft is open is voor persoonlijke interpretatie wat dan in feite op hetzelfde neerkomt.
Daarmee worden je woorden 'de Vader aanbidden in geest en waarheid' lege woorden, aangezien noch de Vader, noch Zijn waarheid dan werkelijk een rol spelen, laat staan de hoofdrol.
Ik citeerde woorden van Christus - Opdat zij allen één zijn - dat doet ertoe.
Het aanbidden in Geest en in waarheid lijkt mij niet gebonden aan een bepaalde kerk of kerkelijke stroming.
Een kerk die niet oecumenisch is is geen volwaardige kerk. Met oecumenisch bedoel ik twee zaken. De kerk heeft de opdracht om een zegen te zijn voor heel de bewoonde wereld en de kerken hebben de opdracht om één te zijn.
Oecumenische samenwerking tussen christenen kan alleen vruchtbaar zijn, wanneer iedereen staat in en instaat voor zijn eigen traditie. Door kennis van en verwondering over de rijke tradities van de verschillende kerken kunnen wij christenen naar de éne Kerk van Jezus Christus toegroeien. Dit groeiproces is een opdracht die alleen kan slagen wanneer wij met respect met elkaar en elkaars traditie omgaan. Hiervoor is nodig dat wij in een leerhuis samen de bijbel en de verschillende tradities bestuderen; dat wij samen onze diaconale opdracht in de wereld gestalte geven en dat wij als welkome gasten in elkaars diensten komen.
Oecumene betekent niet inleveren, maar elkaar verrijken. Wij zijn geroepen door Christus om broeders en zusters voor elkaar te zijn en alleen zo kunnen wij onze opdracht in de wereld vervullen.
Dan weer citeer je wikipedia, nu citeer je een roomskatholieke deken.
Klinkt wel aardig maar in Bijbels perspectief is dit lariekoek.
Het gaat niet om tradities of wat kerken zeggen, of menselijke leeringen, het gaat om de vreze voor God en te luisteren naar Hem!
U weet ook, dat wat u noemt "de vreze voor God en zijn leringen" onderhevig zijn aan menselijke interpretaties, dat is bij u zo en ook bij mij.
Het probleem ontstaat als wij elkaars gedachten "lariekoek" gaan noemen.
Niet respectvol, Gerard, wat heb je nog meer voor mij in petto ?
Worgpaal ? Excommunicatie ?
Respect heeft niets te maken met iemand onzin te laten praten. Je haalt deken Henk Janssen aan die getoetst aan wat de Bijbelse zegt lariekoek spreekt. Wat ik ervan zeg maakt niet uit. Wat God zegt wel.
In de Bijbel lees ik niets van dat 'de vreze voor God en zijn leringen' onderhevig is aan menselijke interpretaties. Integendeel, waar dit gebeurt wordt een streng oordeel gesproken. De profeten doen dit bij Israël maar ook Jezus doet dat en ook de apostelen doen dat. Niet naar God luisteren is geen vreze voor God.
Sommige zaken in de Bijbel zijn minder duidelijk en er zijn inderdaad zaken waarvan mensen soms onterecht doen alsof daar geen twijfel over is. Maar er zijn vele dingen wel duidelijk, en als we dat gaan ontkennen gaan we tegen God in.
Als je meent dat ik je minacht laat me je dan vertellen dat ik ook voor jou bij name bidt. Mijn hart staat wijd voor je open. Ik heb het beste met je voor. Maar zachte heelmeester maken stinkende wonden. Daarom pamper ik je niet met vriendelijke woorden. Mijn wens is niet dat je naar mij luistert. Wat je van mij vindt vind ik niet van belang. Wat ik slechts voor je wens is dat je wat God zegt serieus neemt, meer dan wat (al dan niet oecumenische) mensen zeggen.
Wat ik je toewens is datgene wat Spreuken 2 zegt: "Mijn zoon, als je mijn woorden aanneemt, en mijn geboden bij je opbergt, om je oor acht te doen slaan op de wijsheid, als je je hart neigt naar het inzicht, ja, als je roept om het verstand, je stem laat klinken om inzicht, als je het zoekt als zilver, het naspeurt als verborgen schatten, dan zul je de vreze des HEEREN begrijpen, de kennis van God vinden."
Uiteraard maak ik Gods geboden niet onderschikt aan het streven naar eenheid, meer dan dan, eenheid is een gebod van God.
Ik ben het helemaal met je eens als vraagsteller(ster) dit als zonde ziet, kan hij of zij niet anders dan de gemeente verlaten.
@Gerard ; “zachte heelmeesters maken stinkende wonden” is m.i. niet bijbels.
“Uw vriendelijkheid is bij alle mensen bekend” is dat wel.
Prijs jezelf gelukkig dat de Here het motto van de zachte heelmeesters niet toepast in jouw en mijn leven.
Respect betekend de ander in zijn of haar waarde laten, ook als jezelf een andere mening hebt, woorden als lariekoek en onzin, horen daar niet bij.
Al onze woorden zijn menselijke interpretaties, daar valt niet aan te ontkomen.
Weet je Gerard, er zijn op deze wereld ongeveer 2 miljard Christenen.
Dat is grofweg onderverdeeld in 1 miljard Rooms Katholieken, 300 miljoen Orthodoxen, 300 miljoen evangelische en pinksterkerken, de rest, 400 miljoen zijn traditionele Protestanten, Lutheranen, Anglicanen en diversen.
Hoeveel procent valt, binnen jouw visie, onder het kopje lariekoek en onzin ?
Dominees die elkaar “te vuur en te zwaard” openlijk bestrijden, voorgangers die andersdenkenden benoemen als “de antichrist”, volgelingen van satan.
Allemaal kerken die claimen “de enige waarachtige kerk” te zijn.
Het moet een keer stoppen. Het werkt contraproductief bij de opbouw van Gods Kerk op aarde. Wat denk je dat wereld zegt als ze al gekrakeel hoort en ziet?
“Ziet hoe lief ze elkander hebben ?”
En weet je Gerard, als het echt belangrijk wordt hoor je niemand over kerkverschillen. Op een sterfbed of ernstige ziekte praat niemand over “de leer”.
Ook als de kerk in de vervolging komt dan bestaan er geen kerkmuren meer.
Molotovcocktails worden in Nigeria in zowel Protestante als Roomse kerken gegooid, sluipschutters op de daken van Alexandrië kijken niet of ze een Kopt of een andere kerkganger raken.
Vergeef oHeer,
dat duizendvoud ons stem en steen gescheiden houdt,
dat elk zijn eigen Godshuis bouwt.
Vergeef het,
kome nu de tijd dat U één huis wordt toegewijd,
voor alle mensen wijd en zijd.
Dan wordt het grote lied gehoord,
de wereld door met één akkoord,
dat Christus prijst, het ene woord.
Hoor hoe van land naar land het snelt,
één hoop, geloof en liefde meldt,
een Christus kerk op aard herstelt.
Alles onder de noemer 'eenheid en liefde'.
Hiermee kan je als gemeentelid erg in gewetensnood komen, en dit een hele moeilijke situatie. Ik vind het jammer dat de dominee daar niet wat dieper op in is gegaan.
@Rotterdam, je zegt:
De tucht is een middel maar geen doel.
Ik bestrijd hoogheden bij anderen die in mijn eigen hart leven.
Natuurlijk is de tucht geen doel. Het is een correctie, die je als kerkenraad in afhankelijkheid van God, en in liefde geeft aan een gemeentelid, met als doel dat desbetreffende persoon zijn zondige weg verlaat.
Als er geen tucht uitoefend wordt binnen de gemeente, omdat er gezegt wordt: ik mag de hoogheden niet bestrijden bij anderen, die in mijn eigen hart leven, dan is er iets mis gegaan met je roeping als ambtsdrager.
God heeft opzieners gesteld binnen een gemeente, zodat alles ordelijk en naar Zijn geboden zal verlopen. Die opzieners mogen de tucht uitoefenen, omdat God hen die verantwoording geeft.
Maak je geen gebruik van de tucht, terwijl dat wel moet, en zie je fouten/zonden door de vingers binnen de gemeente, dan zal dat zeker een verkeerde invloed hebben op het gemeenteleven zelf. Zonden kunnen dan voortwoekeren en toenemen.
Als een ouder denkt: ik bestraf mijn kind niet, want de verkeerde dingen die ik zie bij mijn kind, leven ook in mijn eigen hart, dan zal er van de opvoeding weinig terecht komen.
De ouder heeft ook verantwoordelijkheid gekregen om het kind te bestraffen.
De tucht word vaak onderschat, maar het is een liefdemiddel, wat juist de eenheid ten goede komt!
100% juiste formulering.
Ik gaf mijn opmerking naar aanleiding van @leonard " Bovendien heb ik niet het idee dat de kerkelijke tucht nog functioneert in een gemeente/kerk waar predikanten die openlijk homoseksueel zijn hun ambt nog mogen uitoefenen".
Dat laatste is niet waar, de positieve mening van een kerkenraad m.b.t. homoseksualiteit wil niet zeggen dat in deze gemeente de tucht niet wordt toegepast.
Wat wil @leonard ?
Een kerkenraad beroept een homoseksuele dominee en plaatst hem vervolgens onder de tucht ? Logica ?
Ik weet niet precies wat je bedoelt met stokpaardjes, die ten koste gaan van de christelijke eenheid (zie een aantal reacties van jou hierboven).
Als je met stokpaardjes de visie bedoelt op practiserende homosexualiteit, dan noem ik dat eerder een zonde dan een stokpaardje.
In de gemeente van de vragensteller fuctioneert de tucht niet, anders was deze predikant nooit beroepen, dat ben ik met @Leonard eens.
Je kunt als kerkeraad positief staan tegenover je homosexuele medemens, maar dat is een heel ander standpunt dan een practiserende homosexuele predikant beroepen.
Je kunt als kerkeraad positief staan tegenover je homofiele medemens, maar dat is een heel ander standpunt dan een practiserende homosexuele predikant beroepen.
Het verschil is de uitleving ervan.
Je reageert niet, maar om 16.35 kom je met de volgende kritiek nu over het woord stokpaardje,
Dat is nu exact wat ik bedoel, zoeken naar verschillen i.p.v. naar overeenkomsten.
Deze kerkenraad is kennelijk van mening dat homoseksualiteit geen belemmering is voor het ambt.
Dus dan is het logisch dat ze de tucht niet toepassen.
Jij bent het kennelijk niet eens met de zienswijze van deze kerkenraad. Dat mag uiteraard.
Er zijn hier op refoweb al talloze discussies uitgevochten over dit onderwerp.
Ieders standpunt is zo langzamerhand bekend.
Zaak blijft ; het is niet jouw en niet mijn kerkenraad. Het is de kerkenraad van vraagsteller(ster) en die heb ik geadviseerd om als hij of zij dit als zonde ziet, er geen andere mogelijkheid is dan de gemeente te verlaten.
Wat moet ik nog meer ? Ik ken de dominee niet, de gemeente niet, ken de argumenten niet en ik weet niet waarom deze gemeente de dominee heeft beroepen.
Wil je nu echt op basis van drie zinnetjes, over welke kerk gaat het hier ? de schandpaal oprichten ?
Zijn wij geroepen altijd en overal en op iedereen commentaar te leveren ?
Anderen wellicht wel, ik niet.
waarom voel je je zo aangevallen? hoe komt het dat ik met mijn mening jou irriteer?
Hoe komt het dat de mede-reageerders wel hun mening mogen zeggen?
Deze vraag raakt mij ontzettend.
Ik zit in bijna dezelfde situatie, waarin praktiserende homosexualiteit in de gemeente een rol speelt, en waarvan ik soms radeloos kan worden, dat ik niet weet wat ik moet doen.
Ik weet ongeveer jouw standpunt @rotterdam, en wij zullen het niet eens worden, voorlopig.
Ik zoek niet naar de verschillen, ik zeg alleen mijn mening, over de vraag en over sommige reacties. Dat doe jij ook, dus laat mij ook die ruimte.
Iedereen heeft zijn stokpaardjes. Jij ook en ik herken ze ook bij jou in je reactie's.
Dit is voor mij geen stokpaardje, maar een vreselijk moeilijke situatie.
als je mijn reactie of mening waardeloos vind, vraag me dan waarom ik dingen zeg.
Dat is niet het geval, ik lees graag je reacties.
Het woord "waardeloos" is zeker niet op z'n plaats.
Ik zal proberen dit voortaan duidelijker te verwoorden.
Wat betreft je eigen situatie kan ik je alleen maar adviseren, ga ik gesprek met de kerkenraad maar vooral ook met de mensen die homoseksueel zijn.
Er zijn kerken die een homoseksuele predikant accepteren, er zijn ook kerken (en gezinnen) waar ze homo's de straat op gooien.
Daar zit nog een wereld met veel nuances tussenin.
Als leraar hoort hij het woord van God aan ons uit te leggen.
Dat kan hij niet als hij het zelf blijkbaar niet begrijpt.
Er staat toch echt in de Bijbel dat we niet moeten doen als de heidense volken, mannen bij mannen liggen.
Dat is echt maar op één manier uit te leggen.
Hij hoort ook het goede voorbeeld te geven.
Dat een dominee homo is kan hij niets aan doen. Maar hij hoort het niet te praktiseren. Daar is Gods woord
duidelijk genoeg over.
Ik vraag me ook af, dat als een dominee die woorden al anders uitlegt, hoe hij de rest van de Bijbel uitlegt.
Het is een erg moeilijke zaak, dat weet ik wel.
Maar 1 ding weet ik wel zeker: God is oneindig veel barmhartiger en ruimer in Zijn oordeel dan dat wij dat, met ons degelijk Gereformeerd en dogmatisch zeer doorwrochte theologietjes, vaak zijn!
Niet dat iedereen zich zomaar lachend de hemel in klapt of zwaar door de zonde getroffen de hemel binnenkruipt.
Niet dat het niet meer uitmaakt wat je doet.
Niet dat het niet meer uitmaakt wat je gelooft.
Maar wel: Het oordeel is niet aan ons..!
En zoals de dominee al zei (ik zeg het iets anders): Een onbekeerde dominee kan heel degelijk en rechtzinnig preken, en een onbekeerde dominee kan dwalen zonder eind....
- 1
- 2