Ruimdenkende gemeente
Ds. J.J. Tigchelaar | 26 reacties | 19-07-2013| 11:35
Vraag
In ons kleine kerkje heeft onlangs een dominee het beroep aangenomen waar wij niet mee door een deur kunnen. Familieleden van ons zijn opgestapt en ook wij voelen de aandrang te vertrekken, maar mag je een kerkelijke gemeente in de steek laten die zo de weg lijkt kwijt te zijn? Of is het je taak te blijven juist als men de weg kwijt lijkt te zijn? De dominee is homoseksueel en komt hier sinds kort ruiterlijk vooruit. Hij en zijn vriend gaan binnenkort samenwonen. Hij blijft aan als dominee. De gemeente is ruimdenkend en gaat akkoord. Wat te doen, ook richting mensen vanuit de gemeente die ons zo lief en dierbaar zijn en die niet begrijpen dat wij zo geschokt zijn.
Antwoord
1. Er zijn drie zaken die kerk en gemeente kunnen schokken omdat ze verkeerd zijn:
a. Ketterijen. Die zijn er allerlei vormen, ook al zeggen we dat we ons aan de Bijbel houden en ons gereformeerd noemen. Eenzijdigheden kunnen ook een ketterij vormen.
b. Scheuringen en afscheidingen. De ziekte van het gereformeerde protestantisme. Men vindt zichzelf en/of eigen kerk en gemeente dan beter dan anderen. Soms gaat het om (vermeende) verschillen in de leer, soms wil men niet buigen of de minste zijn, soms gaat het om levensstijl en sociaal gedrag.
c. Zonden en overtredingen van Gods geboden. Dat geeft ergernissen en verdeeldheid in eigen kring en schaadt het beeld van de kerk en de gemeente bij buitenstaanders. Terwijl de taak van de gemeente juist is de wereld bekend te maken met God, zijn Zoon en zijn Koninkrijk.
2. We kunnen niet zeggen welke van deze drie verkeerde zaken erger is dan de andere. De Bijbel veroordeelt ze alle drie! De gemakkelijkste weg lijkt wel de scheiding, dan denkt men de ergernis achter zich gelaten te hebben. Men bidt niet eens meer voor de achterblijvers. Men prijst zichzelf en zijn nieuwe groepering als gelukkig.
3. Een volmaakte gemeente krijgen we echter niet in deze bedeling. Voorgangers rechtzinnig in de leer kunnen onverbeterlijk gierig zijn, of andere mensen hard veroordelen of hun gezin niet goed regeren, etc. En een predikant die zich niet aan Gods gebod inzake het huwelijk houdt kan wel rechtzinnig zijn in de leer van genade, geloof en verkiezing. Een vrouwelijke ambtsdrager kan God en de naaste meer liefhebben dan een heer in een zwart kostuum.
4. Maar een zelf gekozen afscheiding is eveneens verkeerd. Onze reformatorische vaders zijn ons daarin ten voorbeeld. Luther en Calvijn wilden geen nieuwe kerk. Ze wilden de bestaande (Roomse) kerk reformeren, een goede vorm geven. Het was niet hun schuld dat ze uiteindelijk er buiten werden gezet. Brakel en Jodocus van Lodenstein hebben zich verzet tegen de afscheiding van Jean de Labadie, hoewel ze in zijn leer en leven veel goeds zagen. De werking van de prediking en de bediening van de sacramenten is niet afhankelijk van de (on)volmaaktheid van de ambtsdrager.
5. Belangrijker is nog dat Paulus in zijn brieven laat zien dat in verschillende gemeenten grove zonden en afwijkingen van de rechtzinnige leer voorkwamen, maar toch roept hij nergens op tot afscheiding. Daarin volgt hij de profeten van het Oude Testament na.
6. Helaas moeten we tevens constateren dat de afscheiding van de zogenoemde "Doleantie" van Abraham Kuyper in 1886 ook een mislukking is geworden. Men scheidde zich af vanwege de vrijzinnige leer die toen in de hervormde kerk werd aangetroffen. Maar momenteel overtreffen veel zogenoemde gereformeerden in de PKN diegenen die hervormd gebleven zijn.
7. Ik kan voor vraagsteller niet beslissen wat hij doen moet. Maar laat hij overwegen welke van de drie genoemde zaken voor hem en de gemeente het zwaarste wegen. En neem geen overhaaste stappen, die moeilijk weer ongedaan kunnen worden gemaakt.
Ds. J. J. Tigchelaar
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. Tigchelaar
- Geboortedatum:05-12-1931
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus predikant en adviseur predikantenopleiding Church of Central Africa
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hetero's moeten zich seksueel ook inhouden. Waarom vind iedereen het voor homo's dan zo zielig dat zij
zich seksueel in moeten houden?
Iemand die binnen het geloof/Bijbel ruimte ziet voor homoseksuele relaties zal dit in eerste instantie zien binnen een relatie van liefde en trouw. Net als bij heteroseksualiteit hoeft iemand dan niet direct ruimte te zien dat het bed in duiken met zoveel mogelijk partners goed is.
Wat ik "zielig" vind, dat is eigenlijk niet het goede woord, eerder "verdrietig", is dat niet alleen homoseksuelen zich voor altijd "moeten inhouden", maar vooral dat hen de liefde en trouw, die in een heteroseksueel huwelijk zo waardevol is voor het mens-zijn, ontzegd wordt.
Als je die stelling hanteert lopen ALLE kerken leeg.
Jijzelf bent over het algemeen nogal fel gekant tegen het Rooms Katholicisme, maar er is geen kerk die géén zaken leert welke in strijd zijn met de Bijbel.
- 1
- 2
