Geesten zien

Ds. H. Veldhuizen | 11 reacties | 10-07-2013| 10:04

Vraag

Wij zijn een jong gezin met vier kleine kinderen en wij als ouders hebben het idee dat onze oudste drie kinderen dingen zien die wij niet zien. Wij voelen alleen soms wat kou. Dit heb ik in een gesprek gemeld bij de dominee. Ik heb gevraagd hoe wij hier als ouders op een christelijke manier mee om moeten gaan. Mijn neefjes hebben dit probleem ook. Mijn broer heeft toen het huis laten 'reinigen' en witte kaarsen in huis gezet. Ik geloof niet dat dit de goede manier is. Wij denken dat dit door middel van gebed en zang moet. Onze dominee denkt nu dat ik psychisch in de war ben en psychotisch zou zijn, omdat ik geesten zou zien en daardoor onze kinderen bang zou maken. Ik zelf zie geen geesten. Ik voel alleen kou op de plek waar de kinderen naar blijven kijken. Alle kinderen hebben in de babykamer geslapen en alle drie hebben ze er zichtbaar last van gehad. De oudste twee hoor ik hier eigenlijk niet meer over, dus laat ik dat zo. Ook gaat de stofzuiger vanzelf aan en het speelgoed gaat vanzelf muziek maken. Wat kan ik hier mee en hoe kan ik een dominee en een instantie duidelijk maken dat ik gezond ben en dat deze dingen gewoon gebeuren, ook in de Ger. Gem. Nu heeft de dominee een instantie ingeschakeld en moet ik naar een psychiater om te praten en me te laten testen op psychose. Ik weet even niet meer wat en hoe ik moet handelen en voel me erg in de steek gelaten door de dominee vooral. Kan iemand mij advies geven?


Antwoord

Beste vriend of vriendin,

Ik zou inderdaad niet aan geesten denken bij de gedachte dat jullie kinderen dingen zien die jullie niet zien. Misschien hebben jullie daar soms wel eens aan gedacht, want je schrijft dat jullie dominee denkt dat je psychotisch bent omdat je (zoals je zegt) "geesten zou zien" en daardoor je kinderen bang zou maken. Maar dat kinderen soms dingen zien die er niet zijn, is iets wat bij kinderen meer voorkomt. Kinderen kunnen heel sterk in een fantasiewereld leven. Begrijpelijk, als we denken aan wat er in hun jonge leven allemaal voor hen opengaat. Hoeveel kinderen kijken vóór het slapen gaan niet even onder het bed of er niets of niemand onder het bed ligt, willen graag dat er 's nachts een klein lampje op de gang aan blijft, zijn bang voor een donker WC-raampje, enz. Ik denk dat het goed is daar niet teveel aandacht aan te besteden, maar de kinderen, zonder over boze geesten e.d. te beginnen, proberen gerust te stellen. Heel belangrijk is daarbij dat ze met een vast patroon van bijvoorbeeld zingen en bidden en eventueel een (Bijbel)verhaal voorlezen naar bed worden gebracht en daardoor een gevoel van veiligheid ontvangen. En dan nóg kunnen ze diep onder de dekens, het enige 'veilige' plekje, kruipen. Na verloop van tijd gaat dat vanzelf over, wat waarschijnlijk het geval is bij je oudste twee kinderen, omdat je schrijft dat je hen er niet meer over hoort.

Ook denk ik dat je niet teveel aandacht moet geven aan het feit dat je soms wat kou voelt. Komt dat gevoel van binnenuit, psychisch verklaarbaar? Denk aan uitdrukkingen als: (als je iets heel ergs hoort): "Ik word er koud van" of "daar lopen de koude rillingen van over mijn rug." Geloof je het niet helemaal, dan zou je eens een  thermometer kunnen neerleggen, hoewel ik denk dat het beter is het te negeren. Ook dat je schrijft dat de stofzuiger soms vanzelf kan aangaan of speelgoed vanzelf muziek gaat maken, kan een heel gewone oorzaak hebben: een hapering in het contact, een veer die nog half opgedraaid was, enz.

Wat ik daarmee wil zeggen? Probeer tegenover de verschijnselen zo nuchter mogelijk te staan. Niet dat we niet in geesten zouden geloven. Maar wat zouden geesten eraan hebben om dergelijke verschijnselen in je gezin te brengen? Om jullie bang te maken of de stuipen op het lijf te jagen, e.d.? Als je je onrustig voelt, dan denk ik dat het heel belangrijk is dat je het vooral zoekt in geestelijk Rust (ik schrijf het met een hoofdletter) die bij de Heere is te vinden. Ik vind het daarom erg mooi dat je schrijft dat jullie denken aan gebed en zang in jullie gezin, want, inderdaad je huis laten 'reinigen' en witte kaarsen e.d. in huis zetten, zoals een broer van je deed, is mijns inziens heel beslist niet de juiste weg. Zing een psalm, een lied. "Door bidden en zingen gaat de duivel op de loop", zei Maarten Luther al. Het is heel goed om met de kinderen te zingen en met ze te bidden en ze zelf te leren bidden, zonder daarbij direct het woord geesten te noemen, want dat kan juist hun aandacht op geesten richten. Laat er in je gebed en zingen iets zijn van Psalm 26: "Nu stap ik rustig aan, ‘k betreed een effen baan, mijn God verhoort nu mijn gebed" (vers 12) en van Psalm 73: "Mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen, ik zet mijn betrouwen op de Heere HEERE" (vers 28, onberijmd).

Hoe is het overigens met die rust bij je, beste vriend(in)? Is het niet heel belangrijk in alles op de Heere te vertrouwen en bij Hem de rust te zoeken? Wil de Heere die rust ook niet geven? Is de Heilige Geest niet veel machtiger, en gewillig, dan alle andere geesten bij elkaar? Ik denk aan wat het doopformulier zegt: "Als wij gedoopt worden in de naam van de Heilige Geest (en dat bèn je, veronderstel ik), zo verzekert (!) ons de Heilige Geest dat Hij bij ons wonen wil", enz. Is dat niet van heel grote betekenis? Het is een pleitgrond, maar ook een geweldige gedachte dat de Heilige Geest het wil doen (Hij verzekert!). Ik denk weer aan Maarten Luther, die dikwijls in aanvechtingen zijn hand op zijn voorhoofd legde en zei: "Ik ben gedoopt", en dan bemoedigd, gelovig en rustig verder ging. Nee, de doop is niet automatisch, maar wel een vaste belofte van de Heere. Lees ook zondag 26 van de Heid. Catechismus, waar je woorden als vermaand (beter is: onderwezen), verzekerd en toegezegd tegenkomt.

Je schrijft dat je dominee een instantie voor je heeft ingeschakeld en dat je nu naar een psychiater moet om te praten en je te laten testen op psychose. Als ik het goed begrepen heb voel je daar niet veel voor. Je schrijft zelfs dat je je erg door je dominee in de steek gelaten voelt. Nu ken ik je, beste vriend(in), niet. Maar toch denk ik dat gesprekken met een psychiater of een psycholoog heel goed kunnen zijn. Ik neem aan dat de psychiater naar wie je verwezen bent een christenpsychiater is, of in ieder geval een in christelijke kring betrouwbare psychiater. Waarom zou je daar bezwaar tegen hebben? Mensen denken soms dat je 'gestoord' bent als je naar een psychiater gaat, maar dat is helemaal niet het geval. Er kunnen bepaalde gebeurtenissen, bijvoorbeeld van heel vroeger, zijn, die nog in je onderbewuste leven of die je leven op een bepaalde manier gestempeld hebben. Ik zou er, als ik jou was, helemaal geen bezwaar tegen hebben om naar een psychiater te gaan. Het zou je kunnen helpen de dingen wat meer op een rijtje te zetten en rustiger te staan tegenover dingen die zich voordoen. Ik vind het eerder een stukje goede zorg van jullie dominee om je heen te verwijzen. Een psychiater is gewoon een arts (hoe vaak hebben we niet een arts nodig), die zich na zijn artsenstudie gespecialiseerd heeft in de psychiatrie, zoals een andere arts na zijn artsenstudie zich bijvoorbeeld specialiseerde in oogheelkunde (de oogarts) of interne geneeskunde (de internist). En, maar dat hoef ik je vast niet te zeggen: richt je vooral tot de grote Arts, die gezegd heeft: "Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt (...) en Ik zal u rust geven" (Mat.11:28). Die rust wens ik je vooral toe.

Ik hoop dat ik je wat geholpen heb. God zegene je.

Ds. H. Veldhuizen

Lees meer artikelen over:

fantasiegeestenoccultpsychose
Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

  • Geboortedatum:
    02-01-1938
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Wapenveld
  • Status:
    Inactief
244 artikelen
Ds. H. Veldhuizen

Bijzonderheden:
Emeritus

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
11 reacties
Catherine
10-07-2013 / 15:06
Misschien kijken je kinderen wel eens naar een verkeerde DVD of kinderprogramma? In veel zogenaamd onschuldige tekenfilmpjes, komen er allerlei dingen voor waar een christen niet naar hoort te kijken!
Mijn dochtertje had het een keer van een sprookje op DVD, die had ze bij een vriendinnetje gezien. Die nacht had ze een vreselijke nachtmerrie. Ik weet niet meer welk sprookje het was.
Voor de rest zou ik inderdaad maar een portie nuchterheid betrachten.
Momenteel slaat mijn deur keihard dicht, maar het tocht nogal opeens ;-)
Race406
10-07-2013 / 15:48
Bij ons maakt het speelgoed ook vaak vanzelf geluid. I nveel speelgoed zit wsl een of ander sensortje wat ervoor zorgt dat het geluid aangaat als er iemand langsloopt, of doordat het trillingen opvangt als er iemand langsloopt. En als je kinderen iets/iemand zien: Inderdaad nuchter mee omgaan. Als je ergens bang voor bent kan het inderdaad koud aanvoelen, dus een normaal verschijnsel. (Woordspeling is op zich wel bijzonder in deze... ;-) )
AHHK76
10-07-2013 / 16:32
Jammer dat deze vraag niet door Prof. Dr. M.J. Paul is beantwoord. Vraagsteller, misschien kun je contact met hem opnemen? Veel sterkte toegewenst!
levensbron
10-07-2013 / 19:55
Het is een heel erg uitgebreid antwoord en de Ds heeft er erg veel energie ingestoken.(kijk eens naar de lengte van het antwoord)
Hij verwijst vragensteller naar een psychiater.
Hij haalt citaten uit de Bijbel aan.
Mooie psalmen die je kan zingen.
Hij bemoedigd de vragensteller.
Hij valt zijn collega dominee niet af.

Vragensteller, heel veel sterkte en zoals Ds Veldhijzen zegt:
Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt (...) en Ik zal u rust geven" (Mat.11:28). Die rust wens ik je vooral toe.
juni
10-07-2013 / 20:17
ds veldhuizen heeft altijd lieve vriendelijke antwoorden.
kom tot Mij
dominee kan niet beter wensen voor de vragensteller

Bij Hem is raad


en door Hem eff. naar ds paul
kan toch?
Omega
10-07-2013 / 20:42
Misschien is het verstandig om eerst de nuchtere adviezen van ds. Veldhuizen en de eigen predikant maar eens op te volgen. De wachttijd voor een vraag aan ds. Paul bedraagt overigens op dit moment enkele maanden (vakantieperiode niet meegerekend).
Bambi
10-07-2013 / 23:30
@Vragenstelster:

Als kinderen staren naar een bepaalde plek, hoeft dat niet te betekenen dat ze er iets zien.
Misschien zijn je 3 oudsten dromerige kinderen. Dan focus je je blik altijd op 1 punt, zonder dat punt te zien.
Ik ben ook dromerig aangelegd en als ik zit te dagdromen focus ik me altijd op hetzelfde punt.
Wat vanuit mijn positie op dat moment het aannemelijkste is.
Waarschijnlijk doen je kinderen dat ook.
Ze liggen allemaal in dat zelfde bed op die zelfde plek en focussen zich op hetzelfde punt waar ze op uitkijken,
vanaf die plek.
Als die plek dan toevallig koud is, kan ook betekenen dat er gewoon een luchtstroom te voelen is op die plek.

Dat de stofzuiger vanzelf aangaat is niet normaal, als de stekker niet in het stopcontact zit. Dat is wel het werk van demonen.
Als de stekker wel in het stopcontact zit, zou ik hem er voortaan uithalen. Dan kan het gewoon een foutje in de
productie zijn.

Als je het zo bekijkt is de reactie van de dominees niet zo kil.

Alleen dat je dan gelijk als psychotisch wordt bestempeld, vind ik wel erg ver gaan.
Zulke gedachten kun je ook gewoon krijgen als je moe, angstig, overbezorgd of gevoelig bent.

Een psychose gaat een flinke stap verder.
klara
11-07-2013 / 12:40
Het lijkt mij dat een dominee niet zomaar een instantie inschakelt. Die heeft de betreffende persoon zelf gezien/gehoord. dat is het lastige van een vraag zoals deze om via refoweb te stellen/beantwoorden.

mijn kind staart ook naar bepaalde punten (dromerigheid). heeft pas gevochten en gescholden tegen iemand die er was. (er was niemand) afgezien dat het angstig is aan te zien denk ik er verder niet over na. in ieder geval niet dat het geesten zouden kunnen zijn. ook ons speelgoed gaat vaak zomaar aan. soms midden in de nacht. tja... ik denk wel dat het goed is dat vragensteller het advies van deze ds opvolgt. hij kan geen duidelijk oordeel geven. de ds van vragensteller kon dit beter. hij heeft de persoon toch gezien?

Psychotisch gaat wel heel ver. maar misschien goed om te kijken of het aan vragensteller zelf ligt of echt aan de dingen die gebeuren. Een bezoek aan de psychiater verplicht je verder tot niets. En ook niemand kan de medicijnen opdringen. Is toch echt je eigen keuze wat je doet.
Mariska89
11-07-2013 / 20:15
Ik ben het er van harte mee eens dat er met een zekere nuchterheid naar gekeken moet worden, máár onderschat het werk van de boze niet. Hier rust in onze gezindte een groot taboe op. De vraagstelster geeft zichtbare dingen weer die gebeuren, met een zekere nuchterheid. Ik vind het dan ook vreemd dat er dan toch snel naar een psychiater wordt verwezen. Ik zou eens gaan informeren bij instanties waar ze met zulke problematiek in combinatie met kinderen te maken hebben. Dan kunnen ze alsnog op grond van hun ervaring vertellen dat het misschien iets anders kan zijn. De vraagstelster heeft zelf verteld dat ze geen last ervaart, een bezorgde ouder stelt een vraag voor haar kinderen. Zaak lijkt het me dus dat daar éérst werk van wordt gemaakt, krom is het dan om eerst met de ouders te beginnen. Tips voor een instantie/ informatie: http://www.chris.nl/32364/kind-en-occultisme.html
http://www.ea.nl/k/n132/news/view/17445/299/kind-en-occultisme.html
http://www.inspiratiemagazine.nl/artikelen/113/occultisme-wat-is-dat-eigenlijk.html
http://levendewoorden.punt.nl/content/2008/06/het-occulte-sluipt-christelijke-schoolbanken-binnen

Sterkte gewenst!
Miranda
11-07-2013 / 20:20
Dank je Mariska89!! Hopelijk mag jouw reactie wel blijven staan! Je verwoordt op een andere manier precies hetzelfde als wat ik eerder schreef, helaas verwijderd..
Mariska89
11-07-2013 / 20:49
Dat is dan best jammer, want je kan iets vanuit meerdere kanten bekijken. Het zou voor de vragenstelster fijn zijn als ze op basis van verschillende gedachtegangen, zelf haar eigen weg hierin kan vinden. Het gaat niet om wie het beste antwoord heeft, voor hetzelfde geld heb ik het mis maar over een mede christen in nood!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Vriend weet niet veel van het geloof af

Ik heb verkering met een jongen die niet veel van het geloof afweet. En we vinden het allebei moeilijk om er over te praten. Wat kunnen we hieraan doen?
Geen reacties
10-07-2004

Concentratie tijdens kerkdienst

Onder de preek kan ik me verschrikkelijk slecht concentreren. Ik ben al een paar keer op de gedachte gekomen om met de kerk te stoppen, maar dan doe ik mijn ouders verdriet en dan heb ik helemaal wein...
15 reacties
10-07-2009

Hij is zelfs een soort zendeling geworden van de andere kant; wil christenen overtuigen van de dwaasheid van hun geloof. Mag ik voor hem blijven bidden, met hem blijven praten? Of moet ik deze jongen afschrijven?

Ik heb een vraag naar aanleiding van Hebreeën 6:4 en verder, waar het gaat over het afvallen van het geloof en de onmogelijkheid van bekering daarna. In de kanttekeningen wordt gesproken over het niet...
Geen reacties
10-07-2006
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering