Geraakt door preek en over tot de orde van de dag
Ds. H. Korving | Geen reacties | 29-01-2005| 00:00
Vraag
Ik vind het altijd zo erg dat als je aangeroerd bent door Gods Woord in een preek en je er helemaal in opgaat, dat je als je naar huis gaat alles weer z’n eigen gangetje gaat.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik ben het eigenlijk alleen maar met je eens. Wat je vraagt en beschrijft is heel herkenbaar. Wat een zegen als je naar de preek met eerbied en aandacht luisteren mag; als je door de preek wordt aangeroerd en aangesproken en als je onder het Woord een zegen mag ontvangen. Maar het duurt niet zo lang of het lijkt wel of het weer helemaal weg is. Hoe komt dat toch? Hier blijkt in elk geval uit dat wij het niet kunnen vasthouden. Het is maar gelukkig dat de Heere ons vasthoudt.
De Heere Jezus vertelt in Mattheus 13 onder meer de gelijkenis van de Zaaier. Een deel van het zaad viel bij de weg en werd weggepikt door de vogels. Een ander deel viel onder dorens en verstikte. Weer een ander deel viel op een deel van de akker waar een rotsachtige ondergrond was en maar een dun laagje aarde. Daar kon het zaad ook niet echt opgroeien. Maar er viel ook zaad in de goede aarde.
Deze gelijkenis leert ons twee dingen: waakzaamheid en bemoediging.
Waakzaamheid:
1. elke keer opletten of er geen vogels in de buurt zijn om het zaad van het Woord weg te pikken.
2. Kijk je tuintje regelmatig na of er geen dorens op groeien die het zaad kunnen verstikken.
3. Onderzoek biddend je hart of er meer mag zijn dan een oppervlakkige aandoening.
Bemoediging:
1. Wat de Heere zaait in goede aarde, dat houdt stand.
2. Echte planten leven en groeien en dragen vrucht (tot Zijn eer!)
3. De prediking van het Woord is ook het voedsel voor de gestage groei.
De belangrijkste ‘remedie’ is: het biddend onderzoek van Gods Woord. Vraag aan de Heere Zelf of Hij je wil bewaren. Met ander woorden: leg je vraag vooral aan de Heere Zelf voor. Dan zal Hij je niet beschamen en je zo leiden, dat je van kracht tot kracht kunt voortgaan. De Heere wist al hoe zwak van moed en hoe klein wij zijn van krachten. Wat is het wonderlijk dat de Heere daar rekening mee wilde houden...
Vriendelijke groeten van ds. H. Korving
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Korving
- Geboortedatum:01-12-1954
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Ds. Korving ging in november 2021 met emeritaat.
Lees ook het artikel dat Refoweb met ds. Korving had n.a.v. zijn boek 'Taal en teken'.
En kijk/luister: