Leugen in de klas

Lieve jongere
Ik heb deze vraag ook eens gesteld aan mijn zondagsschoolkinderen, allen zeiden nee, maar toe ik ging doorvragen zeiden allen ja. Elke avond bid je of God je die nacht wilt bewaren en zie Hij doet het.
's Morgens of als je weg gaat vraag je of Hij je bewaard op de onveilige wegen, en zie Hij doet het.
Zoek het niet meteen in de grote dingen, dag aan dag verhoord Hij onze gebeden!

Maar dat was je vraag niet, ik zou idd de raad van de dominee opvolgen, maar wel aan de Heere vertellen waaarom je dit gedaan hebt en Hem vergeving vragen, Hij is een hoorder van het gebed!

Beste Samanthi,
Ik bid nooit of God mij de nacht wil bewaren, en ik word op de een of andere manier toch elke keer weer bewaard/wakker. Idem voor de onveilige wegen. Hoe kan dat?

Tegenstrijdig verhaal van vragensteller, misschien werd je verrast door de vraag," wat heeft de Heere dan verhoord" en dat je dat te persoonlijk vond.
Dan kon je toch gewoon zeggen, dat houd ik liever voor mezelf?
Of heb ik het mis?
Zoals de Ds zegt, dat hoef je niet te zeggen tegen de klas, als je het belijdt voor de Heere is het goed.

Irns, dat behoort toch bij het gebedsleven en een kind van God of de Heere je iedere dag en nacht wil sparen?
Dat begrijp ik niet.
Eeeen, "op de EEN of ANDERE manier"??????
"Hoe dat kan?"
Er zal veel gebed voor jou zijn en de Heere heeft vast nog een plan met jou leven.
Gelukkig voor je, je leeft nog in de genade tijd.

Vraagsteller: Ik denk dat jij je niet slecht of zondig hoeft te voelen om wat er gebeurde. Er werd ineens een vraag op je afgevuurd, en in een reactie hierop gaf je snel een antwoord. Iedereen geeft wel eens ondoordacht (te snel) een antwoord, wat niet klopt.
Als het je echt dwars zit, zou je het de lerares onder vier ogen kunnen uitleggen, en gewoon normaal vertellen hoe het zit. Je hoeft het niet zwaar of beladen te maken, maar zeggen dat je je in het nauw gedreven voelde, en waarschijnlijk wilde je niet afgaan zo midden in de klas.

Je kunt je afvragen of dergelijke vragen van je lerares en Samanthi waardevol zijn. Waar gaat het ons mensen om: dat God onze gebeden verhoort, en dat er gebeurt wat wij graag willen?
En Samanthi: Eigenlijk is het erg misleidend wat je kinderen voorhoudt. Want het klopt niet. Het is God niet te doen om onze wensen, maar om Zijn wil in ons duidelijk te maken. En daarom verhoort God veel gebeden juist níet! Wat als een kind ook heeft gebeden om het behoud van een vader, moeder of opa of oma, en die sterft toch?
Zou gebed niet vooral dienen om contact met God te krijgen, en zo alleen Zijn wil te leren kennen? Het is eigenlijk niet belangrijk wat wij mensen graag willen, maar ons leven in gebed simpel in vertrouwen in God grote Handen leggen, en dan is het alleen maar instemmen met Zijn wil. Toch?

@Vlokje,

"Zou gebed niet vooral dienen om contact met God te krijgen, en zo alleen Zijn wil te leren kennen? Het is eigenlijk niet belangrijk wat wij mensen graag willen, maar ons leven in gebed simpel in vertrouwen in God grote Handen leggen, en dan is het alleen maar instemmen met Zijn wil."

Mooie en waardevolle aanvulling!

Ik kan me voorstellen dat je bij zo'n vraag spontaan je vinger opsteekt... Maar als je dan moet antwoorden, dat het te persoonlijk wordt?! Wij hebben vaak niet geleerd, om te nee te zeggen... Maar als iemand vraagt of we iets uit willen leggen, dan mogen we zeggen dat dat te persoonlijk is! Gewoon: dat zeg ik liever niet of dat kan/wil ik nu niet uitleggen. Wij willen graag sociaal wenselijke antwoorden geven. Misschien heeft vraagsteller dat ook gedaan. Begrijpelijk, maar zeker niet onvergeefelijk!

@Irns
Dit is nu juist wat er met genade bedoeld word de HEERE geeft nog tijd Hij spreekt nog tot ons van bekeerd u.
Als jij niet bid en denkt het gebeurd toch wel ik krijg het toch wel, dat is nu juist genade de HEERE heeft nog geduld met je, met ons.
Maar kun jij zeggen hoe lang de HEERE nog geduld met je heeft met ons, Hij laat het nog toe, bedenk wel dat het zo maar eens de tijd kan zijn dat Hij weer komt zoals we dat kunnen lezen.
En als je niet bid kan er ook geen zegen op rusten.
Daag de HEERE niet uit Hij laat niet met zich spotten.
Ik hoop dat je daar wat mee gaat doen je bent niet te verontschuldigen.
Wens je alle wijsheid toe die je dan ook weer van Hem mag ontvangen.

@Dinand je hebt zeker een rechtstreekse lijn met de HEERE?
God is alwetend, Hij en alleen Hij kan in onze harten kijken. Je diepste gevoelens kent je naaste zelfs niet en wie denkt van wel moet eens goed bij zichzelf ten rade gaan.

Vlokje, waarom is het misleidend als je kinderen leert dat God hun verhoord?
Waarom suggereer jij dat ik leer dat God een sinterklaas is die aan alle wenden voldoet?
Ik kan de kinderen ook voorhouden dat ze niet hoeven te bidden want God doet toch wat Hij zelf wil toch?
God vraagt of wij het aan Hem vragen, of we onze noden, geestelijk of lichamelijk, aan Hem voorleggen.
Ook de allerkleinste dingen.
Omdat Hij beloofd dat, als je Hem aanroept Hij je zal verhoren op Zijn manier en op Zijn tijd, daarom leer ik kinderen van de zondagsschool dat ze moeten letten op de kleine dingen, lezen bescherming, eten drinken, kleren alles komt van de Heere Hij is een hoorder en verhoorder.

@Irns
Lukas 17
26 En gelijk het geschied is in de dagen van Noach, alzo zal het ook zijn in de dagen van den Zoon des mensen.

27 Zij aten, zij dronken, zij namen ten huwelijk, zij werden ten huwelijk gegeven, tot den dag, op welken Noach in de ark ging, en de zondvloed kwam, en verdierf ze allen.

28 Desgelijks ook, gelijk het geschiedde in de dagen van Lot; zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden;

29 Maar op den dag, op welken Lot van Sódom uitging, regende het vuur en sulfer van den hemel, en verdierf ze allen.

30 Even alzo zal het zijn in den dag, op welken de Zoon des mensen geopenbaard zal worden.

31 In dienzelven dag, wie op het dak zal zijn, en zijn huisraad in huis, die kome niet af, om hetzelve weg te nemen; en wie op den akker zijn zal, die kere desgelijks niet naar hetgeen, dat achter is.

32 Gedenkt aan de vrouw van Lot.

Nog even een verhaaltje, er was eens een jongetje met rood haar, hij vond dat heel erg.
Op een dag vroeg hij aan zijn moeder of hij God ook mocht vragen of hij een andere kleur haar zou krijgen. Zij moeder zij dat hij alles aan God mocht vragen.
Na verloop van tijd vroeg zijn moeder of hij er nog voor gebeden had.
En wat zei de jongen?
Ja en de Heere heeft mij verhoord!
Maar je hebt nog steeds rood haar? zeo de moeder.
Dat klopt, maar ik vind het nu niet erg meer.
Wie oren heeft die hore
ook als oma ziek is en al die andere voorbeelden... een kind kan leren om alles in Zijn hand te leggen en dat verhoren niet is je wens inwilligen.

@Samanthi: We kunnen natuurlijk (heel theologisch goed doordacht en heel degelijk klinkend) gaan argumenteren dat God altijd je gebed verhoort, alleen soms anders dan jij wilt. Maar dat is natuurlijk weer een stuk theologie van de kouwe grond... Als je vraagt of God iemand geneest, en die persoon geneest niet dan heeft God dat gebed niet verhoord. Als je krijgt wat je vraagt is het verhoord, anders simpelweg niet. Het kan zijn dat God met die persoon iets anders op het oog heeft. Maar net zolang gaan duwen en trekken totdat we een en ander kunnen begrijpen, en God in onze theologie en dogmatiek past, is geen optie. Wat mij betreft tenminste niet meer. God moet niet bij onze theologie passen, onze theologie moet bij God passen....
In jouw verhaal is het gebed van dat jochie simpelweg NIET verhoord. God gaf hem wel rust met zijn (overigens mooie) haarkleur. Dat is niet verhoren maar rust geven in het feit dat het toch anders gaat/blijft gaan dan jij graag wilt.
Persoonlijk voorbeeldje:
Ik heb een heel zwaar en echt beroerd jaar achter de rug.
Toen het heel donker was heb ik God heel vaak gesmeekt of Hij mij heel even erboven uit wilde tillen en me wilde laten voelen dat Hij er was. Vervolgens werd het nog donkerder.... Daar heeft Hij Zijn bedoeling mee gehad, ongetwijfeld. Maar volhouden dat God altijd verhoort, en in mijn zojuist aangehaalde situatie ook verhoord heeft, dat is onmogelijk. Ik vroeg maak het nu even een beetje licht en Hij zei dat het beter voor me was dat het nu eerst even nog donkerder werd. Dat is dus Zijn weg met mij, maar GEEN verhoring.

Laten we nu eens stoppen met krampachtig theologiseren en dogmatiseren!
We kunnen God niet (altijd) begrijpen, en dat moeten we zo laten.

Overigens: Samanthi: Dit is NIET als verwijt naar jou persoonlijk bedoeld!

@race406
Tja wat moet ik daar verder op antwoorden.
Ik heb zelf als kind echt in de knel gezeten.
Ik hoopte dat God niet bestond en dat ik wakker zou worden in een ander huis met andere ouders, dat mijn leven niet meer was dan een bange droom.
Ik durfde niet te geloven dat God zou doen wat Hij beloofde en dat Hij de zonden zou vergeven als je Hem erom vroeg.
Dat is anders geworden en daarom geloof ik dat God hoort en verhoort.
Maar gebeden die open blijven, ik ga daar nog eens diep over nadenken.
idd verhoort God Mozes niet als hij toch het beloofde land inwil.
Het kind van David sterft toch.
Mijn jeugd heb ik toch tot mijn 19e uit moeten zitten en ben toen "geschaakt" door mijn man.

Toch kan ik nu zeggen dat het goed was, ook al heb ik er heel lang tegen gestijgerd.

bedankt voor je reactie, ik ga er goed over nadenken, of Zijn weg verhoring is of alleen Zijn goede leiding.

Samanthi: (kleine) kinderen denken nog heel eenvoudig nietwaar? Zij snappen in ieder geval nog niet jouw vervolguitleg dat God ook verhoring heeft gegeven, ook al gebeurde er iets heel anders. Het is niet eerlijk tegenover een kind te zeggen, dat wat je maar bid, God verhoort je. Zeg dan bijv: God hoort zeker alle gebeden, maar doet het soms (of vaak) anders of later, omdat ons gebed menselijk is. Wij weten niet wat goed voor ons is.
Ik weet dat ik ook als kind niet kon bidden. Ik bad met mijn lippen, ik zei het gewoon omdat ik het zo geleerd had, maar in mijn hart dacht ik: God doet toch wat Hij Zelf wil. Mijn bidden was daarom niet echt. Als je kleine kinderen oprecht wilt leren bidden, vertel ze dan geen leugens, maar de waarheid over bidden. Misschien dat kinderen dan oprechter gaan bidden?

@vlokje ik vertel de kinderen geen leugens, ik hou hun voor hoe groot God is dat Hij iedere dag geeft waar wij om vroegen.
Ik leer hun ook Uw wil geschiedde en bij te zeggen.
Ik vind dat jij je hard opsteld!

Jezus gebed om de drinkbeker voorbij te laten gaan werd idd niet verhoord.
In de vorige reactie heb ik er al meer over gezegd.
Ik geloof dat als de Heere je verhoord dit niet betekend dat ons verlanglijstje helemaal in vervulling gaat, dit leer ik mijn zskinderen met heel veel voorbeelden.
Er is iets tussen bidden en alles krijgen en verhoren dat is iets geestelijks.
Je kunt het vergelijken met een 9 jarige die iets heel graag zou willen voor zijn verjaardag, de vader en moeder gunnen het hem van harte, maar geven het niet, omdat zij vinden dat het niet goed voor hem is, ze zoeken het goede voor hun kind, dat doet God ook, maar is datdan niet verhoren? ik ben daar voor mezelf na de reactie van race204 niet helemaal uit, en ga hier samen met mijn man verder over denken.

Het ging er trouwens over dat veel kinderen zeggen dat hun gebed nog nooit verhoord is en dat ik dit tegengesproken heb door er op te wijzen dat je iedere morgen wakker wordt en je die avond daarvoor gevraagd hebt om bewaring. Als je dit geen verhoring meer noemt hoe afhankelijk ben je dan nog?

Samanthi, meid, het is een interpretatieverschil waar we het over hebben. Maar ik versta onder verhoren: datgene krijgen wat je graag wilt. Een kind denkt heel abstract. Als mijn kind aan mij vraagt: Mam, mag ik een snoepje. Ja hoor kind hier heb je een snoepje, en ik geef het vervolgens een appel, omdat ik weet dat dat veel beter is... Dit is toch krom. Dan zeg ik tegen mijn kind: Nee, je krijgt GEEN snoepje. Maar iets dat veel beter voor je is.
Ongeveer zo bedoel jij het ook.
Maar dan moeten we het ook zo brengen naar onze kinderen. Anders blijft een kind( tenminste ik ga mezelf maar na, vroeger) zitten met een onwezenlijk godsbeeld.

Vlokje, ja idd een interpretatieverschil, maar juist omdat een kind abstract denkt is het moeilijk uit te leggen.
Het Uw wil geschiedde is altijd het beste erbij te leren en het feit dat God luistert en verhoort ook in kleine dingen. Alleen naar grote dingen kijken is niet goed, dat wilde ik ermee zeggen.

Maar bedankt voor je reacties, ik heb er, mede door race, weer genoeg stof om over na te denken.

Op zich wel een heel eind off topic inmiddels met hoe je dat aan de zondagschoolkinderen brengt. Maar ik ga er maar even vanuit dat jullie bedoelen dat een kind NIET abstract denkt. Want als het WEL abstract dacht had het juist helemaal geen moeite met het onderscheid te maken tussen verhoren en ánders verhoren.

Als je onder verhoren verstaat dat God jouw wensen tot stand brengt, verhoort God inderdaad niet altijd. Als je onder verhoren verstaat dat God je gebed hoort en er naar handelt, maar er uitendelijk wat beter kan geven dan je zelf had voorzien of gewenst, verhoort Hij zeker wel ieder gelovig gebed.

Soms zijn onze gebeden gedreven om de begeerten van ons vlees te vervullen (Jak 4:3). Deze gebeden worden niet verhoord. Dat zou ook niet goed zijn voor ons. Een gebed naar Gods wil wordt zeker wel verhoort: Iets dat tegen Zijn wil ingaat kan Hij toch ombuigen tot iets dat uiteindelijk in je voordeel wordt. Zo kan zelfs een niet verhoren toch een vehoren worden.

Een beantwoord gebed.

Ik vroeg om kracht
en God gaf mij moeilijkheden om mij sterk te maken.
Ik vroeg om wijsheid
en God gaf me problemen om me te leren ze op te lossen.
Ik vroeg om voorspoed
en God gaf me hersens en spieren om mee te werken.
Ik vroeg om moed
en God gaf me angsten om te overwinnen.
Ik vroeg om liefde
en God gaf me mensen met moeilijkheden om te helpen.
Ik vroeg om gunsten
en God gaf me kansen.
Ik kreeg niets waarom ik vroeg.
Ik kreeg ALLES wat ik nodig had.