Vervloekte eenzaamheid
Ds. H. Veldhuizen | 5 reacties | 22-05-2013| 14:31
Vraag
God legt verlangens in ons, verlangens om met mensen om te gaan. Niemand is gemaakt om alleen te zijn. De eenzaamheid is zo groot in mijn leven. Het doet me zoveel pijn en verdriet. Ik roep Jezus om hulp, toch blijf ik in deze situatie zitten. Vandaag heb ik uitgesproken dat ik bang ben om langzaam dood te gaan, maar ik ben nu langzaam dood aan het gaan van de eenzaamheid. Dit leven geeft me geen vreugde en ik heb het gevoel dat ik helemaal alleen ben. Niemand kijkt naar me om. Ik ben boos en als zelfmoord geen zonde zou zijn, dat was ik hier nu niet meer geweest. Vervloekt is de eenzaamheid in mijn leven!
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vriend of vriendin,
Heel goed dat je je vraag gesteld hebt. Je schrijft dat God verlangens in ons heeft gelegd om met mensen om te gaan en dat niemand gemaakt is om alleen te zijn. Daar heb je gelijk in. Ik moest denken aan wat God zegt in Genesis 2: "Het is niet goed dat de mens alleen is" (vers 18). Die woorden hebben wel betrekking op het huwelijk. Maar je kunt ze ook op ons mensen in het algemeen betrekken. We zijn geschapen als mensen die kunnen communiceren, praten, luisteren, onze armen om iemand heenslaan, anderen kunnen dat bij ons, enz. Maar nu is het probleem dat dat voor jou niet geldt, althans: je bent, schrijf je, geweldig eenzaam en dat doet je veel pijn en verdriet. Er is niemand die naar je omkijkt en daarom ben je het leven verschrikkelijk moe, het liefst zou je, schrijf je, een eind aan je leven maken, maar je weet dat dat niet goed is. Je bidt tot Jezus om hulp, maar er komt geen verandering. Wat moet je nu doen?
Beste vriend(in), heel begrijpelijk wat je schrijft. Ik ken je omstandigheden niet, ik weet niet hoe oud je bent, hoe het komt dat je eenzaam bent, of dat altijd zo geweest is of iets van alleen de laatste jaren, bedoel je dat je graag een vaste relatie zou willen hebben of gewoon een aantal mensen om je heen? Enz. Het is daarom een beetje moeilijk om een goed antwoord te geven. Laat ik proberen een paar dingen te zeggen die je misschien kunnen helpen.
In de eerste plaats: Is er een bepaalde reden dat je eenzaam bent? Ben je, (die vraag mag ik toch wel stellen, beste vriend(in))? bijvoorbeeld erg verlegen, of heb je faalangst, iets wat bij veel mensen voorkomt? Ben je geneigd je eerder terug te trekken dan op iemand af te stappen? Waarom ik dat vraag? Ik las op Refoweb als antwoord op de vraag: Waarom heb ik geen vriend(en)? een voorbeeld: Een meisje staat stil in een hoekje van het schoolplein en kijkt naar alle kinderen die zo leuk met elkaar aan het spelen zijn. Op een gegeven moment heeft ze er genoeg van en gaat ze naar haar juf en zegt: "Alle kinderen zijn zo leuk aan het spelen, maar ik niet."
Begrijp je wat dat antwoord bedoelt? Zou jij, als je in de schoenen van dat meisje stond, op die kinderen durven afstappen met de vraag: Mag ik ook mee spelen? Of anders gezegd: Durf je op een groepje mensen (bijvoorbeeld van je kerkelijke gemeente) af te stappen en te zeggen: Mag ik er bij komen zitten? Of andersom: Ben je in de gelegenheid één of meer mensen, van wie je bijvoorbeeld denkt dat ze goed bij je passen, bij je thuis uit te nodigen voor een kopje koffie? Het zijn natuurlijk heel concrete vragen van mij, misschien zijn het helemaal geen goede vragen, maar omdat ik je omstandigheden niet ken, stel ik ze zodat je een bepaalde kant uit kunt denken.
In de tweede plaats, weer een paar vragen: Hoe is het met je kerkelijke gemeente? Is er een bijbelkring of een lidmatenkring waaraan je kunt deelnemen? Daardoor krijg je contacten. Of: kun je in de gemeente een taak opnemen, bijvoorbeeld als er voor een bepaald iets vrijwilligers worden gevraagd? Een gemeente is namelijk, als het goed is, een gemeenschap. Denk aan de gemeente in Jeruzalem na Pinksteren: Handelingen 2: 44-47 en 4: 32-35. Ik weet wel: het zal de één meer lukken om zich daadwerkelijk in die gemeenschap te voegen dan de ander, maar toch is het goed na te denken wat voor jou mogelijk is. In ieder geval is het heel belangrijk dat je mensen ontmoet en mensen jou ontmoeten.
In de derde plaats: Is er de mogelijkheid voor je (zo je dat wilt) om op een zangkoor te gaan of op vakantie te gaan met een reisgezelschap? Er zijn reisverenigingen met speciale reizen voor bepaalde leeftijdsgroepen e.d. Ook dan is er de mogelijkheid intensief mensen te ontmoeten en wellicht houdt je er een of meer contacten aan over.
In de vierde plaats: hoe zijn je contacten met eventuele collega's, buren, familieleden? Nog eens: ik ken je omstandigheden niet, daarom noem ik een aantal dingen die misschien mogelijkheden kunnen zijn. En, laat ik dat ook maar noemen: is er geen mogelijkheid voor je om te chatten, ook al moet je daar heel voorzichtig mee zijn? Als je dat doet is het wel heel belangrijk dat je dat via een positiefchristelijk chat-site doet en, groeit er een bepaald contact uit, dan is het aan te raden, voordat het tot een persoonlijk contact komt, dat je, bijvoorbeeld bij een predikant, informeert of de contactpersoon een betrouwbaar iemand is, want je kunt soms in heel vervelende situaties terechtkomen.
Heel belangrijk is dat je bij al bovengenoemde mogelijkheden niets forceert. Goede contacten met anderen moeten spontaan ontstaan. Maar de mogelijkheid dat zulke contacten ontstaan is er vooral (of moet ik zeggen: alleen?) als je je beweegt in kringen waar mensen zijn die je eenzaamheid kunnen doorbreken.
Je schrijft dat je Jezus om hulp geroepen hebt. Heel fijn om dat te lezen. Je zult dat heel vaak hebben gedaan. Maar je schrijft erbij: toch blijf ik in deze situatie zitten. Verdrietig voor je. Toch, geef het bidden niet op. En het werken aan de mogelijkheden die er wellicht zijn. En, misschien heb je dat wel eens gehoord: belangrijk is niet alleen wat een gemeente of anderen voor mij zijn, maar wie ik voor anderen en voor mijn gemeente ben. Dat geldt ook voor de eventuele mogelijkheden die ik noemde.
Ik hoop dat ik je wat geholpen heb. Van harte sterkte en Gods zegen.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
EmeritusDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het lijkt ook wel dat vraagsteller in een soort depressie zit. Gevolg van>>>> of juist de oorzaak van de eenzaamheid?
Ik denk dan in zo'n periode aan de profeet Elia, toen hij bij de beek Krith zat. Alleen de raven om hem heen, om hem te voeden. De Heere stuurde die zwarte vogels, maar geen mensen!!
Beste vraagsteller: ik hoop van harte dat je een medelichtdrager zal vinden, heel spoedig! Houdt aan in het gebed en blijf toch ook om je heen kijken!! Stel je er voor open. Veel sterkte.
Sterkte!
Je kan mailen naar hvand52@hotmail.com.
Wie weet...doe u het niet...komt er ook geen verandering.
Sterkte.
Dus als ik het goed begrijp, bent u de reddende engel en als de vraagsteller er niet op reageert, dan komt het niet goed?