Onlangs belijdenis, nu Heilig Avondmaal

J.W.N. van Dooijeweert | 4 reacties | 17-05-2013| 14:49

Aan iemand van de Ger. Gem. Ik heb een aantal vragen over het geloofsleven en het Heilig Avondmaal. Op Tweede Paasdag jl. heb ik (meisje van 19) belijdenis mogen afleggen. Ik mag ook weten dat de Heere me heeft willen opzoeken met Zijn genade. Rond mijn dertiende levensjaar begon Hij krachtig in mij te werken. Ik voelde dat ik bekeerd moest worden en dat ik zo niet verder kon leven, dat ik pas gelukkig was als ik God kende. De Heere heeft door willen werken. Hij heeft me laten zien wie ik was en wie Hij wilde zijn voor zondaren. Na veel worsteling, strijd, bemoedigingen en aanvechting heeft de Heere heel duidelijk willen getuigen in mij dat ik de Zijne ben en dat niemand me uit Zijn Hand rukken kan. Toen kon ik niet anders meer dan geloven. Natuurlijk heb ik nu ook nog strijd en aanvechtingen, maar ik durf toch niet meer te ontkennen dat de Heere Zijn genade aan mij heeft willen betonen. Dat ontkennen heb ik al te lang gedaan. Het verlangen om belijdenis te mogen doen kwam en ik heb dus pas belijdenis mogen doen. Wetend dat ik mijn "jawoord" nooit uit mezelf kan houden. Nu is het binnenkort Heilig Avondmaal in onze gemeente. Ik heb een verlangen om aan te mogen gaan, maar hoe weet ik of het de tijd van de Heere is? Hoe weet ik dat Hij me dan aan Zijn tafel wil hebben? Aan de ene kant voel ik dat ik niet kan en mag afblijven (dat voelt als een verloochening van mijn lieve Zaligmaker), maar aan de andere kant ervaar ik ook zo'n schroom om aan te gaan. Er is nog zoveel mensenvrees en er is nog zoveel verkeerds in mij. Ik wil helemaal van mezelf af kunnen zien, maar dat kan ik niet. Ik zie zoveel op mezelf en op de mensen! En het Heilig Avondmaal is er toch niet alleen als versterking van mijn zwakke geloof, maar juist ook ter gedachtenis van Christus? Mag ik wel aangaan als ik op dat moment bijv. heel doods en koud ben? Ik vind het allemaal heel moeilijk. En daarbij komt ook nog dat we onszelf moeten onderzoeken, maar dat vind ik ook zo moeilijk! Hoe kan ik nu mezelf onderzoeken? Ik ben soms ook nog zo bang dat ik mezelf bedrieg... Maar dat mag ik ook weer niet denken, dat is ongeloof en daarmee doe ik Hem verdriet. Een wonder dat Hij niet zegt: en nu is het genoeg, nu zoek je het maar uit. Hoe kan ik mezelf onderzoeken en beproeven? Daarbij komt ook nog dat ik zo graag heel dicht bij de Heere wil leven, maar dat ik ook steeds ervaar dat ik steeds weer van Hem afdwaal, dat ik nog zo veel hoogmoed in me heb. Ik zou wel willen dat ik altijd heel diep mag buigen aan Zijn voeten, mezelf altijd als onwaardig zou zien en dat ik Hem altijd in alles nodig zou hebben. Maar ook hier schiet ik zo in tekort. En dan grijpt het me weer aan: je bent veel te veel met jezelf bezig en niet met de Heere en Zijn eer! Misschien is dat wel zo, ben ik (onbewust) veel te veel met mezelf bezig. Maar dat wil ik helemaal niet. Ik vind het allemaal maar lastig! Ik hoop dat u antwoord kunt geven op mijn vragen en worstelingen! Alvast bedankt.

Lieve jonge zuster,

Wat een vragen! Zo lijkt het tenminste. Maar het valt mee hoor. Wat een heerlijk wonder dat de Heere al zo jong in je leven kwam. Er is niets te bedenken dat rijker is dan dit! Echt kenbaar en bewust voor jezelf. Inderdaad niemand kan je meer uit Zijn hand rukken. Dat is vast.

En dan komt het Heilig Avondmaal... Je schrijft: "Nu is het binnenkort Heilig Avondmaal in onze gemeente. Ik heb een verlangen om aan te mogen gaan, maar hoe weet ik of het de tijd van de Heere is? Hoe weet ik dat Hij me dan aan Zijn tafel wil hebben? Aan de ene kant voel ik dat ik niet kan en mag afblijven."

Luister gewoon naar Zijn stem. Ik begrijp dat je nog geen ervaring hebt met het "zitten aan de tafel van de Heere." Hoe weet ik nou of ik mag aangaan? Een geweldig indringende vraag... Zo lijkt het tenminste. Maar weet je; het is een vraag die vaak uit een heel verkeerde bron komt. Ik noem een paar voorbeelden: Wat zullen de mensen wel denken?; vind ik genoeg kennis van de Heere in mezelf?; is mijn geloof wel echt en sterk genoeg?; hoe kan ik nou weten dat ik mag aangaan? Weet je, vergeet nou eens al die vragen en verleg je gedachten naar iets heel anders: naar de Meester Zelf. Wat zegt Hij Zelf over Zijn tafel? Wie nodigt Hij uit? Verlangt Hij er Zelf naar?

In de eerste plaats is het Heilig Avondmaal de plaats om de dood van de Heere te verkondigen. Dat heeft te maken met je ervaring met Jezus. Met je liefde tot Hem. Met je verlangen naar Hem. Het heeft niet te maken met de toestemming van je kerk of met de goedkeuring van de mensen. Het heeft te maken met "vallen naar de kant van Jezus." Het Avondmaal is Zijn Heilig Avondmaal. Het is Zijn tafel. De tafel die Hij klaar zet voor mensen die zonder Hem niet verder kunnen. Mensen die hun hele leven in Zijn hand geven. Mensen (jongeren of ouderen) die durven zeggen: "Heere hier hebt u me! Ik kan niet zonder U."

Je schrijft over dat "zelfonderzoek." Vaak is het niet meer dan een wroeten in onszelf. En dat is door de Heiland nooit bedoeld. Hoe dieper je wroet in jezelf, hoe armer je wordt. Want er is bij ons niets dat ons waardig kan maken voor het Avondmaal van de Heere!

En jezelf bedriegen...? Ja het kan je best eens overvallen: "Hoe is het mogelijk dat de Heere naar mij omkijkt, ik ben het niet waard." Maar jezelf bedriegen...? Dat is nog weer heel iets anders. Vaak is dat ook een opmerking zonder verdere betekenis. Je weet voor jezelf wat er gebeurd is in je leven. Ook hoe je sta tegenover de Heere Jezus. Zou je nog zonder Hem kunnen leven? Zou je nog zonder Hem willen leven? Hij nodigt je! Kom! Voeg je maar bij die grote schare van mensen die hun verwachting alleen op Hem richten. Die vieren Heilig Avondmaal van de Heere. Doen dat tot Zijn gedachtenis! Luister naar Zijn stem en geef je geheel aan Hem over. Met heel je bestaan. Hij is die liefdevolle Zaligmaker die ook jou nodigt. Niet alleen aan Zijn tafel maar vooral ook aan Zijn hart. Zoek niet in jezelf, maar in Zijn Woord.

Gods zegen en wijsheid. Hoofd omhoog, het hart naar boven.

Met vriendelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven