Eerst diepe ellende

Ds. D.W. Tuinier | 2 reacties | 15-05-2013| 14:12

Aan iemand uit de Ger. Gem. Ik loop al een poosje met deze vraag. Enkele maanden geleden is voor mij het leven veranderd. Eerst worstelde ik met vragen rond de uitverkiezing. Ik redeneerde en redeneerde, maar kon er geen grip op krijgen. Ik werd er passief van: als God mij uitverkoren heeft, komt het geloof toch wel. Doordat mensen om mij heen tot bekering kwamen, werd het voor mij al helemaal uitzichtloos: dan zou ik wel helemaal niet tot geloof kunnen komen. In onze gemeente gaan namelijk heel weinig mensen aan het avondmaal. Ik had het idee dat het echt voor een speciale groep mensen ging. Verder lukte het bijbellezen en bidden totaal niet. Omdat het geloof niet voor mij leefde, greep ik ook niet zomaar naar de Bijbel of ging ik spontaan bidden. Maar opeens van de een op andere dag werden mijn ogen geopend. Ik zag dingen die ik nog nooit zo gezien had! En dan voornamelijk met betrekking tot Jezus, Die gekomen is voor mensen die zich niet willen bekeren en zich niet kunnen bekeren. Op een dag ben ik eerlijk geworden voor God. Ik beleed dat ik eigenlijk helemaal niet wilde leven voor Hem en dat ik zo vaak van God wegrende. In die periode sprak God een aantal keren echt overduidelijk door Zijn Woord tot mij. Sommige Bijbelteksten grepen me zo enorm aan, dat ik op zo'n moment alleen nog maar 'amen' kon zeggen op wat er in stond. Die Bijbelteksten hadden betrekking op de verzoening van Jezus voor zondaren en op die momenten ervoer ik ook dat het echt voor mij was. Op zo'n moment huilde ik van dankbaarheid en verwondering. Ook kwam de eeuwigheid in een ander perspectief te staan; God gaf zo'n grote en diepe vrede in mijn hart, dat ik momenten uitzag naar de wederkomst, zodat ik voor altijd bij Hem zou mogen zijn en Zijn liefde ervaren! Alleen; afgelopen zondagen ben ik ontmoedigd geraakt. In onze gemeente (Ger. Gem.) wordt gepreekt dat het beginpunt van de bekering een diepe ellende is (dat je het in de wereld niet meer kunt vinden, je zonden ervaart en ze beweent, diepe schuldenaar wordt voor God). In dat eerste kan ik me vinden: de wereld heeft voor mij haar glans verloren. Maar die zondekennis; die ontbreekt me! Natuurlijk weet ik wat ik fout doe en die probeer ik altijd eerlijk te belijden voor God. Vooraf bid ik dan of de Heilige Geest deze zonden wil laten zien. Nadat ik ze dan voor God heb neergelegd, mag ik ook geloven dat ze door het werk van de Heere Jezus vergeven zijn. Maar het gevoel blijft achter! Ook thuis wordt dit benadrukt: je moet echt wat beleven van je zonde, die hemelhoog zijn, om het ware geloof te bezitten. Ik zit er echt mee, omdat ik op deze manier ook twijfel aan wat God in mijn leven gedaan heeft, terwijl ik zo vaak het verlangen heb om Hem te dienen met heel mijn leven! Het idee benauwt me dat ik straks aan de hemelpoort zal staan en dat God zal zeggen: Ga weg van Mij. Verder werkt mijn studie aan de universiteit niet echt mee: alles wordt beredeneerd vanuit het religieuze gen wat een mens heeft (volgens de wetenschap), waardoor alle gevoelens rondom geloof en religie te verklaren zijn. Hoe kan ik hier op een goede manier mee omgaan? De twijfels sluipen op die manier echt binnen en dat wil ik echt niet! En als laatste heb ik nog een vraag, De laatste tijd leeft het allemaal wat minder bij me, ik ben weer lauw in het bidden en bijbellezen. Ik weet dat God mij vasthoudt en dat ik Hem niet kan vasthouden uit mezelf. Maar hoe blijf ik dicht bij Hem leven? Een leven dicht bij God is het heerlijkste wat er is! Ik merk bij mezelf dat ik hierdoor ook ga bouwen op eerdere ervaringen, maar hier mag ik toch niet op rusten? Alvast bedankt voor het beantwoorden van deze vragen.

Dank voor je vraag, vragen, het zijn er meerderen. Ik probeer een eerlijk, bijbels antwoord te geven.

1. De uitverkiezing. Daar heb je mee geworsteld, niet op de juiste manier, denk ik. Je mag nooit redeneren buiten de Schrift om. Dan ga je dwalen. De uitverkiezing is van eeuwigheid, in Christus en gefundeerd in Zijn Borgwerk. Zij heeft als doel de verheerlijking van God Zelf (Lees: Efeze 1:4) De leer van de uitverkiezing is geen muur maar een deur om tot genade te komen. Het is een troostleer. Als er geen uitverkiezing was, werd niemand zalig. Onze vaderen in de Dordtse Leerregels schrijven daar heel bijbels over in Hoofdstuk 2, paragraaf 5 en Hoofdstuk 3/4 par. 8. Vraag genade om bijbels-evenwichtig te denken over de uitverkiezing. Misbruik het niet door lijdelijk daarachter weg te schuilen. Het mag je ook niet wanhopig maken. Niemand die God oprecht zoekt zal Hij uitsluiten. Dus als de evangelieboodschap klinkt vanuit Gods Woord, mag niemand denken: Ik zal wel niet uitverkoren zijn. God roept iedereen, zonder onderscheid: "Zoekt Mij en leef" (Amos 5:4b).

2. Nu ga ik in op het volgende: je bent veranderd... je ogen gingen open. Je spreekt over Jezus. Gods Woord sprak tot je ziel. Kort samengevat: je vertelt grote zaken. Verwacht niet van mij dat ik daar een oordeel over uitspreek. Dat mag ik niet. Daar heb je uiteindelijk niets aan. Wel wijs ik je de WEG, de enige WEG van zalig worden. Ook waarschuw ik je, in liefde en ernst, om je zelf te onderzoeken, bij het licht van Gods Woord. Want, dat geef je zelf ook aan, we leven naar een eeuwigheid toe. Dan kunnen we het niet doen met een misschien...? Het zal zo vreselijk zijn menen in te gaan en niet te kunnen ingaan in het Koninkrijk van God. De Bijbel is daar duidelijk in. (Matth. 25:31 e.v.). Daarom: onderzoek je zelf nauw. Smeek om licht en waarheid van Boven (Ps. 43:3). Ook als je in de prediking zaken beluistert die je niet kent. Laat dat je niet ontmoedigen, maar des te meer uitdrijven tot de troon van Gods genade met het gebed van Ps. 139:14. Echt, daar groei je -als het goed ligt in je hart- nooit bovenuit. Ik weet dat er geen bekering hetzelfde is. Maar elk kind van God weet van zonde en schuld. Hoe groot en diep dat zal zijn, dat is Gods werk. Zijn werk zal zo (diep en ontdekkend) zijn, dat de Zaligmaker dierbaar voor je wordt. Gods Geest maakt plaats voor Hem in het hart. Daarin wordt God verheerlijkt, houdt jij niets meer over in jezelf en krijgt de Heere Jezus en Zijn werk en gezegende Persoon alle waarde voor je. Daarom: toets je hart en leven naar Ps. 130. Daar vindt je helder verwoord hoe God door Zijn Geest werkt in een zondaarshart. Je komt het ook weer tegen in het leven van Paulus en in de apostolische brieven. Samengevat: laat je vragen en vertwijfelingen en mijn antwoord je des te meer verbinden aan de troon van Gods genade. Ik bid voor je of Hij je hart (opnieuw) opent, je verstand verlicht door de kracht van Woord en Geest. Zodat jij je weg met blijdschap reizen mag, zoals we lezen van de Moorman (Hand. 8 vers 39b).

3. Tenslotte, je studie en leefwereld waarin God je een plaats geeft. Ook voel je je dikwijls leeg, lauw en biddeloos. Dit is niet eenvoudig, dat begrijp ik. Ik heb maar één advies: blijf dicht bij het Woord en probeer dagelijks je af te zonderen om de Heere te zoeken in gebed en Bijbellezen. Wat was het geheim van Daniël in de wereld van Babel? Hij had een binnenkamer en bad tot God. Hij kende een verborgen leven met de Heere. Dat was zijn wapen in de strijd. De God van Daniël en zijn vrienden in Babel is vandaag Dezelfde. Hij wil ook jou leiden, helpen, kracht en sterkte geven in de wereld van 2013. Zijn Woord geeft je antwoord op alle vragen die op je afkomen. Je moet het wel opmerken. Ook dat geeft Hij. En Hij werkt middellijk. Onthoudt: De vreze des HEEREN is het beginsel van alle wetenschap.

Sterkte en veel wijsheid toegewenst. Denk erom: leerling blijf je op de school van Gods Geest. Gods kinderen raken hier op aarde nooit uitgeleerd. Er zijn geen af-bekeerde mensen, integendeel. Weet je wat er van Paulus overblijft? Ik ellendig mens... Maar hij roemt in genade: Ik dank God door Jezus Christus onze Heere (Rom. 7:24, 25).

Ds. D. W. Tuinier

Dit artikel is beantwoord door

Ds. D.W. Tuinier

• Geboortedatum:
  28-04-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kampen
• Status:
  Inactief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven