Oorprobleem
drs. A. Meijer | 1 reactie | 18-04-2013| 10:30
Vraag
Ik, gehuwde moeder van een kind, heb een oorprobleem: Tuba Aperta genaamd. Een ooraandoening waar praktisch geen genezing voor mogelijk is. Sinds mijn zwangerschap heb ik wat meer last van dit probleem dan daarvoor. Nu pieker ik sinds de geboorte van ons kind er al over hoe het toch allemaal moet met dat oor als ik eens opnieuw zwanger zou mogen worden. De wens om opnieuw zwanger te worden is sterk aanwezig, maar minstens even sterk is de angst voor de mogelijkheid dat de symptomen dan nog erger worden. Ik moet zeggen dat het op dit moment wel zo af en toe erg hinderlijk is, maar ook weer niet zo dat ik totaal niet kan functioneren of zo. Ik kan hier met niemand anders, op mijn man na, over praten. Maar hij wordt ook wel eens moe van mijn 'oorverhaal'. Verder zie ik mensen in onze omgeving gewoon denken (ze vragen het nog net niet): "Waarom hebben jullie nog geen tweede kind?" Maar ja, ik kan ze moeilijk antwoorden, vanwege m'n oor. Ze zien me aankomen... Nu weet ik gewoon niet wat wijsheid is en bovenal: wat Gods wil is in deze. De ene dag denk ik, misschien moeten we proberen zwanger te worden en als het dan zover zou mogen komen, zal God het ook wel goed maken met mijn oor. De andere dag denk ik -naar eigen inzicht- dat het misschien helemaal niet verstandig is; stel dat het wel erger wordt en ik daardoor geen goede, leuke moeder meer zou kunnen zijn voor -dan- twee kinderen. Maar ja, ik wil ook zo graag dat ons kind het plezier van een broertje/zusje zou mogen leren kennen en het niet helemaal alleen opgroeit. Neefjes/nichtjes zijn er ook niet in de buurt. Mijn man en ik komen allebei wel uit een gezin met meerdere kinderen. Ik bid de Heere vaak om een antwoord, maar of ik zie/hoor het niet, of misschien staat er nog 'iets' tussen Hem en mij in waardoor Hij misschien geen antwoord geeft? Ik weet echt niet wat ik moet doen of hoe ik achter de wil van God kom in deze kwestie. Ik hoop dat u mij een -hopelijk door God geïnspireerd- antwoord zou kunnen geven.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Graag wil ik een paar reacties geven op jouw verhaal en vragen.
Allereerst over de aandoening Tuba aperta. Genezing is, zover mij bekend, inderdaad niet mogelijk. Maar betekent dat ook dat je uitbehandeld bent? Ik heb begrepen dat er een behandeling is (misschien nog in experimentele fase) waarbij ze Blu-tack (een soort niet toxische, kleiachtige
substantie) in de buis van Eustachius plaatsen. In het Engels noemen ze dat mass loading. Het lijkt goed te werken, het nadeel is alleen dat het tijdelijk werkt. Is deze behandeling iets voor jou?
Een zwangerschap kan de klachten doen verergeren, maar dat weet je natuurlijk niet zeker. En uiteraard invalideert dat, maar is het dan zo dat je geen leuke, goede moeder meer kunt zijn? Oordeel je dan niet te hard over jezelf?
Je schrijft dat je er alleen met je man over kunt praten. Zijn er dan echt geen andere vertrouwenspersonen met wie je erover spreken kunt? Het is goed je zorgen met anderen te delen (dan kom je er vaak ook achter hoe ze over de situatie denken...). En juist door met anderen van gedachten te wisselen vorm je tevens verder je eigen mening.
Je zoekt de wil van God hierin. Dat lijkt mij het allerbelangrijkst. Je weet dat Hij Zijn wil openbaart in Woord en gebed. Als je die paden bewandelt dan zal je een door God geïnspireerd antwoord ontvangen. Dat belooft Hij zelf!
Vriendelijke groet,
A. Meijer
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Meijer
- Geboortedatum:14-12-1978
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Ouderkerk aan de Amstel
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het mag natuurlijk niet zo zijn dat jij je gedwongen voelt om kinderen te krijgen omdat de omgeving dat van je verwacht...
Als mensen daarnaar vragen kun je gewoon zeggen (als je je oor niet als reden wilt aanvoeren) dat dat een privékwestie is.