Eetverslaafd
Eleos | 7 reacties | 21-03-2013| 13:39
Vraag
Ik heb een groot probleem. Al 30 jaar (ik ben begin 40). Ik ben ik eetverslaafd. Wat ik ook probeer, ik kom er niet van af. Ik ben al bij psychologen geweest en cursussen gevolgd en zo ongeveer alle afslankmethodes uitgeprobeerd die er te bedenken zijn. Ook veel gebeden om ervan verlost te worden. Ik vind het zondig dat ik me steeds voleet, maar... ik ben verslaafd. Ik denk dat weinig mensen mij begrijpen. Mijn man begrijpt me wel. Hij komt steeds met andere ideeën, maar niets helpt. Niet dat hij zich voor mij schaamt, maar hij en ik willen dat ik mezelf kan zijn. Ik ben nu ongelukkig. Ik voel me een nietsnut. Ik heb weleens gehoord dat je hiervoor opgenomen kan worden, maar dat gaat niet omdat mijn man een drukke baan heeft en onze zeven kinderen op school zitten. Ik ben onmisbaar in het gezin. Bovendien schaam ik me heel erg als mensen erachter komen waarom ik ben opgenomen. Ik denk dat een alcoholverslaafde het nog makkelijker heeft, omdat hij kan zorgen dat er geen alcohol meer in huis komt, maar eten... ja dat moet je wel in huis hebben. Je kan niet zonder! Is er iemand die mij verder kan helpen? Zijn er mensen die ook zoiets kennen en eraf zijn gekomen? Hoe kan ik mezelf worden?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Dag,
Zoals je de vraag stelt lijkt het of je wel duidelijk hebt wat er aan de hand is. Je stelt duidelijk dat er sprake is van een eetverslaving. Verslavingsproblematiek is ingewikkeld. Eigenlijk heb je daar specifiek hulp voor nodig. Het is een patroon in combinatie met een behoefte en beide vragen om vervulling.
Ik begrijp hoe complex het is voor u als moeder van zeven kinderen. Naar wat ik lees zou ik dringend professionele hulp zoeken. Misschien kan dit ook in deeltijd, dus zonder een opname. Mogelijk zijn er gespreksgroepen en zijn er ervaringsdeskundigen. Het is lastig om hierin advies te geven, met name ook omdat een verslaving soms niet op zichzelf staat. In heel veel gevallen ook wel, maar het is voor mij lastig om hierin te adviseren.
Is het een idee om te zoeken naar een lotgenotengroep en dan info uitwisselen wat helpt en of het mogelijk is om zonder professionele hulp van je eet verslaving af te komen? Er zijn identiteitgebonden instellingen die hulp bieden op het gebied van verslavingsproblematiek. Deze zijn via internet wel te vinden.
Niet zo’n bemoedigend antwoord denk ik. Sterkte met de zoektocht!
Met vriendelijke groet,
Ria van der Leer
Als je mij wilt mailen mag dat: ahhk76@gmail.com
Sterkte en groetjes van mij
Ook nadat ik jarenlang van alles al geprobeerd heb en verschillende
therapieën heb gevolgd.
Mij is nu deeltijdbehandeling aangeboden, waar ik graag gebruik van wil maken.
En zo kan het gebeuren dat we ons al jaren zorgen maken over het toenemende aantal mensen met overgewicht zonder tastbaar resultaat. Alle goede bedoelingen (en investeringen) ten spijt wordt het gestoorde eetgedrag waaraan we met zijn allen ten prooi zijn gevallen nog altijd niet bestreden op het niveau waarop het zou moeten.
Als je 'netjes' verspreid over de hele hele dag door veel te veel eet heb je geen psychische stoornis, als je in een vreetbui in een paar minuten de halve koelkast leeg eet wel en het is natuurlijk maar een relatief verschil.
Vragensteller zal toch hulp moeten zoeken en als ze niet in huis gemist kan worden mag ze ook niet ziek worden of een been breken. M.a.w. ze zal moeten kiezen, of hulp of 'gewoon' doorgaan. Ze zal zelf in overleg met haar omgeving een keuze moeten maken.
En dat een alcoholverslaafde het makkelijker heeft zal wel een grapje zijn.
Sterkte
Elke verslaving is destructief en vroeg of laat ga je er dood aan. Direct of indirect. Argument van 7 kinderen en man is dus des te meer reden om er iets aan te gaan doen..
De Hoop Dordrecht, fantastische eerlijke kliniek. Waar ook aan je man en kinderen gedacht wordt. Spreek er gewoon eens af. Eén eerste gesprek kan toch geen kwaad?
Veel sterkte!
Ik heb er ook wat aan.
