Drankmisbruik van moeder is taboe
Ds. A.T. Vergunst | 5 reacties | 08-03-2013| 13:38
Vraag
Beste dominee van de Ger. Gem. Ik heb een paar vragen waar ik bijna dagelijks 'last' van heb. Het zijn twee afzonderlijke vragen die niets met elkaar te maken hebben, dus als u ze zelf wilt splitsen is dat natuurlijk prima. Mijn moeder (getrouwd, kinderen) is erg lang aan de drank geweest. Niet continue, maar periodes met veel drank. Op deze momenten was ze ontzettend dronken en een keer belde ze mij op om te zeggen dat ze er zelf een eind aan ging maken. Gelukkig is dat niet gebeurd en is het inmiddels zo ver gekomen dat ze niet meer drinkt (of in ieder geval zo weinig dat niemand het in de gaten heeft). Dat is nu zo'n 15-20 jaar geleden. Ontzettend lang dus! Nu ze 'clean' is, kost het mij veel moeite om toch normaal tegen haar proberen te doen, omdat ze m.i. zoveel heisa heeft veroorzaakt en er zelfs nooit haar excuses voor heeft aangeboden. En ondertussen maar roddelen over anderen. Ik erger mij daar enorm aan. Het drankmisbruik van mijn moeder is een taboe in ons gezin. Daarom zegt nooit iemand er iets over, maar ondertussen voel ik me dus niet goed met de hele toestand. Het liefst wil ik haar zeggen wat haar daden hebben veroorzaakt. Ik vind het bijvoorbeeld erg moeilijk als er op een verjaardag veel wordt gedronken. Als ik mag kiezen, komt er nooit meer drank in ons huis. Mijn man is het daar niet mee eens, die vindt dat een overdreven reactie, maar dit is nu eenmaal mijn gevoel daarover. Mijn vraag is dus eigenlijk: wat kan of zou ik moeten doen om het voor mijzelf wat makkelijker te maken? Verder denk ik dagelijks aan de eindtijd, de laatste dag van de wereld. Het lijkt me duidelijk dat we nu in de eindtijd leven. Je hoort er regelmatig iets over in de kerk en als je het nieuws een beetje volgt, wordt dat inderdaad bevestigd. Ik word er bang van, want wanneer gaat het gebeuren, hoe zal dat gaan, zullen wij als gezin gered worden en hoe moet dat als daardoor onze twee kleine kinderen alleen zullen achterblijven? Belangrijke vragen voor mij, waarmee ik dagelijks worstel en al zenuwachtig word als ik een hard, onbekend geluid hoor. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Antwoord
Beste vriendin,
Pijnlijke situatie en iets dat heel diep in jullie persoonlijke leven heeft ingegrepen. Je schreef dat het "taboe" is om over het drankmisbruik van je moeder te spreken. Jij voelt aan dat dit niet goed is, maar misschien vinden je broers en zussen dat ook. Ik zou dus met hen beginnen om het bespreekbaar te maken. Begin eens met de vraag van "hoe heeft het drinkgedrag van moeder jullie beïnvloed of beïnvloedt dat jullie nog?" Zo'n vraag nodigt discussie uit en kan ook verhelderend zijn in hoe jullie hier verder mee moeten omgaan. Het is heel vaak dat in "disfunctionele families" het gezinsgeheim onderdrukt of genegeerd wordt. Heel veel valse schaamte wordt daardoor veroorzaakt. Het lost ook niets op, maar veel eerder vergroot dit het probleem, omdat we dit gedragspatroon weer aan de volgende generatie doorgeven.
Als je uiteindelijk het gesprek gehad hebt met je broers en zussen, zou het kunnen uitlopen op een gezamenlijk gesprek met je moeder. Er ligt in haar leven veel onbeleden zonden die zij jullie als gezin heeft aangedaan. Die liggen er ook tussen haar en God.
Daarnaast merk je op hoe ze over anderen roddelt (vaak om haar zelf in een beter licht te stellen, althans het geeft je wat betere gevoelens). Dus duidelijk mijn advies: begin over de 'zwarte olifant' te praten die in jullie familie levensgroot aanwezig is! Wat bedoel ik? Stel je een kamer voor waar een gezin met elkaar probeert te praten. Ze zitten allemaal in een grote cirkel. Het vreemde is dat midden in de kamer een levensgrote olifant staat. Elke keer verzet hij weer een poot of draait zijn kop met de grote oren. Dat alles blokkeert zo telkens het gezicht op elkaar. Het praten gaat gewoon niet in zo'n kamer, want soms trompettert hij ook heel hard. Uiteindelijk staat iemand op en gaat naar boven. Een ander volgt naar beneden. De derde loopt het huis uit etc. Het gekke is dat NIEMAND over die olifant sprak die in het midden van de kamer stond. Niemand zegt: "Joh, hoe kunnen we deze olifant uit de kamer krijgen?" Ik hoef de toepassing niet te maken...
Dan je vraag over de eindtijd. Er is eigenlijk maar één antwoord op die vraag. De woorden van de Heere Jezus Zelf zijn: "Kom herwaarts tot Mij en Ik zal u rust geven." Hij vraagt ons om in het geloof tot Hem te komen en op Zijn zaligmakend werk te vertrouwen. Alleen immers als we in de "Ark van het Nieuwe Testament" zijn, zijn we veilig voor de dag van Gods eindoordeel. Daar moeten onze kinderen ook toe komen en daarom is de persoonlijke geloofsrelatie met Christus de enige troost in het leven en sterven. Mag ik je dan aanraden om telkens als de vrees over het eindoordeel op je af komt, dat je daarmee in het gebed vlucht tot de Zaligmaker, Die vandaag nog Zijn gouden scepter uitreikt naar jou en je kinderen. Er is rust ook voor de gedachte over de eindtijd als we Christus kennen. Lees maar de laatste verzen van Rom. 8. Daar kunnen we ook de laatste dag en oordeel in passen. Maar Paulus wist dat niets Hem kan scheiden van de liefde van Christus.
Van harte sterkte en Gods zegen,
Ds. A. T. Vergunst, Carterton,
Nieuw Zeeland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mag ik andersom een vraag stellen Kan jij je moeder vergeven voor wat ze jouw heeft aangedaan in die tijd dat ze te veel dronk?
God wil je daarbij helpen zet die stap ma ik vergeef je, is dan alles koek en ei nee maar het zet wel wat in beweging, misschien wel bij je moeder van he me kind schenkt mij vergeving! Als er vergeving is kan er genezing zijn Opwekkings nummer 629 via youtube kan je die luisteren.
De eindtijd: wat als het andersom is je kindjes opgenomen worden in de hemel en jij achterblijft?
zorg dat je lamp brand en je olie bij je hebt, waakt en bidt. Verder sluit ik me aan bij ds vergunst, dan ga je uitkijken naar die dag..zorg dat het in orde is tussen jouw en God.
Want dat ze pijn had is wel duidelijk ze zal het niet makkelijk gehad hebben.
Haar pijn heeft zij weer doorgegeven aan jullie door te gaan drinken mensen die heel depressief zijn kunnen geen oog en gevoel meer voor de wereld om hen heen hebben zij zijn hiertoe niet in staat.
Wat fijn dat je moeder nu haar drankgebruik onder controle heeft dit is vast geen makkelijke weg geweest.
Het roddelen kan komen door een stuk onzekerheid mensen die roddelen proberen zichzelf boven de ander te stellen door anderen naar beneden te halen , ga hier niet in mee en probeer er achter te komen wat haar nog zo onzeker maakt.
Nu lijkt het net alsof ik alleen voor je moeder op kom en jou niet begrijp misschien maar zo bedoel ik het niet ik probeer je een beetje inzicht te geven wat vergeving en liefde inhoudt.
bidt tot de Vader of Hij jou door de Heilige Geest wil helpen om hier mee om te gaan Hij wil ook jou sterken en steunen in jou verwerking en helpen de juiste keuzes te maken.
Als je mag geloven dat Hij je Helper en Redder is heeft Hij het al voor jou in orde gemaakt!!
Is dat niet heel mooi? Dan zal je ook met vreugde naar die grote dag uitkijken!
Ik kan me voorstellen dat wat je met je moeder hebt meegemaakt behoorlijk traumatisch voor je geweest moet zijn. Je hebt geleerd altijd alert te zijn, je voelde je w.s verantwoordelijk voor de dingen in huis of voor je moeder. Veel mensen met traumatische ervaringen hebben die patronen aangeleerd en nemen die mee naar hun volwassen leven. Ze willen de zaken graag onder controle houden en onverhoedse dingen brengen hun van hun stuk. De angst voor het 'onverwachte' en de vraag wat er die Dag zal gebeuren.. Eigenlijk is de lijn te trekken naar de momenten dat het met je moeder ook niet goed ging (en dus met jou ook niet). Mocht je je hierin herkennen blijft de vraag over of je het allemaal wel verwerkt hebt wat er gebeurd is.
We hadden een poosje geleden een bijeenkomst met familieleden van alcoholisten en een vrouw zei:'mijn man is niet alleen verslaafd maar hij liegt ook nog', toen schoten vele andere vrouwen in de lach, iedere verslaafde liegt, dat is een onderdeel van een verslaving.
Ik ben het helemaal eens met de dominee, probeer het bespreekbaar te maken, het is nu ook jouw probleem.
En over de eindtijd heb ik geen oordeel, zeker niet of die nabij is, dat weten ook de zeer geleerde Godswetenschappers niet, dat is koffiedik kijken. Niemand heeft een 'lijntje' met God.
En waarom moet die scepter van goud zijn? Onze Zaligmaker kan het ook wel met een houten scepter doen.
God blijft God.
