Menselijke relaties

drs. E.J. (Els) van Dijk | 1 reactie | 02-03-2013| 14:56

Aan Els van Dijk. Ik zie de tweet waarin u aangeeft college te geven aan studenten over waarom God mensen aan elkaar toevertrouwt. Als oud-EH student zou ik dit moeten weten. Maar waarom vertrouwt God mensen aan elkaar toe om vervolgens het op niets uit te laten lopen? Hoe kan het zijn dat je met mensen op één lijn zit en dat dit stuk loopt? Vervolgens ben je meer beschadigd na deze ontmoeting(en) dan daarvoor. Het leven zou een stuk gemakkelijker zijn wanneer je zulke 'foutgelopen' relaties tussen mensen niet hoefde te verwerken. Hoort dit bij Gods plan om je te laten groeien, ook al is dit een pijnlijk en moeizaam groeiproces? Ik zou zo graag geloven dat God mensen aan elkaar toevertrouwt, maar soms heb ik het idee dat de timing niet helemaal juist is. Moet je er dan toch -met inzet van al je krachten- voor gaan om contact te houden, of mag je er bewust voor kiezen te stoppen met het contact? En wat als de timing wel goed is, maar je niet (meer) op één lijn zit, vraagt God dan toch van je dat je de ander vasthoudt? Wanneer mag/moet je de ander loslaten als God je deze persoon heeft toevertrouwd?

Beste...,

Het is mijn vaste overtuiging dat God mensen aan elkaar toevertrouwt om iets voor elkaar te betekenen. Oftewel: alle menselijke relaties zijn zo bedoeld dat je je opstelt en gedraagt vanuit het verlangen de ander beter tot zijn recht te laten komen. Een man moet zich zo opstellen ten aanzien van zijn echtgenote dat zij tot haar bestemming komt en omgekeerd. Ouders mogen op die manier met hun kinderen omgaan en werkgevers met hun werknemers. En zo kan ik allerlei verbanden noemen waarin mensen zich verhouden tot elkaar.

Dat wil echter niet zeggen dat ook elke relatie blijvend is. Er zijn ontmoetingen en relaties die van kortere duur zijn, ook al zou één van beiden dat graag anders zien. Maar er zijn ook verbintenissen waarvan je al van tevoren weet dat zij tijdelijk zijn. Je schrijft dat je zelf op de EH gezeten hebt en daar heb je dat ook ondervonden. Wij vinden hier dat relaties bepaald niet vrijblijvend zijn. Studenten zijn voor ons geen nummers, maar personen die wij echt willen leren kennen en voor wie wij graag iets willen betekenen. Dat geldt ook voor de relaties die studenten onderling ontwikkelen. Daar zit in veel gevallen heel veel diepgang in, terwijl je weet dat je na afloop van de opleiding weer afscheid neemt. Nu worden er ook wel vriendschappen voor het leven gesloten en houden soms groepen studenten nog heel lang contact na de EH, maar dat geldt niet voor iedereen.

Ik probeer het altijd zo te zien: ben ik bereid om te investeren in de mensen die God op mijn weg plaatst? Zelfs zonder dat ik weet wat ik ervoor terug krijg? Het gaat om de gevende en dienende houding die God van ons vraagt en die ook heel veel vreugde oplevert! Ik vind het een feest om te investeren in mensen en om ze te zien opbloeien in een veel gevallen. Het is zo bijzonder om mee te maken wat God bedoelt met menselijke relaties!

Maar natuurlijk ken ik ook de andere kant van het verhaal. Juist op het terrein van relaties kent dit leven zóveel gebrokenheid. Als je bedenkt wat een mens het meeste pijn doet in het leven, heeft dat meestal te maken met verdriet over teleurstellingen in relaties, op welke manier dan ook. Juist op het terrein van relaties zijn we heel kwetsbare mensen. Daarom luistert het ook zo nauw om er heel zorgvuldig mee om te gaan!

Ook ik weet wat het is om beschadigd te zijn door mensen. Het heeft me echter ook gevormd en ik heb er veel van geleerd.

De gebrokenheid in dit leven is beslist niet Gods keuze, maar het is wel Zijn verlangen om ons dwars door alles wat pijnlijk is, te vormen naar Zijn beeld. "Dwars door het vuur, maakt U mij rein en puur..." Maar dan moet het ook wel je eigen verlangen zijn om gevormd te worden. En dat lukt niet als je alleen maar bitter blijft over wat niet gegaan is zoals jij het graag had gewild.

Het kan zijn dat je heel erg hebt geïnvesteerd in iemand en dat het toch niet leidt tot wat je ermee voor ogen had. En ja, dan moet je dat onder ogen zien, dat met elkaar communiceren en soms betekent dat ook dat je afscheid neemt van elkaar. Je kunt niet met elk mens de juiste 'match' hebben. Dat hoeft ook niet. Maar het kan ook zijn dat de een andere verwachtingen van een contact of een vriendschap heeft dan de ander. Dan zal dat ook duidelijk moeten zijn en onder woorden gebracht. Soms is het zo dat mensen samen onderweg gaan en dat gaandeweg duidelijk wordt dat het toch niet wordt wat men gehoopt had. Dat is natuurlijk jammer, maar ook dat hoort erbij. In het begin kan een contact geweldig blijken te zijn, maar uiteindelijk blijkt het toch niet de match te zijn die men gehoopt had. Daarom gaan verkeringen soms uit. In het begin is er de hevige verliefdheid, maar als je weer "down to earth" bent, komen ook de ergernisjes en andere zaken om de hoek kijken die er blijk van geven dat de basis en de liefde niet stevig genoeg is voor een huwelijk.

God vertrouwt mensen dus aan elkaar toe om iets en soms veel voor elkaar te betekenen, maar voor niet elke relatie en elk contact geldt dat je het koste wat kost vast moet houden. Als je er wel je best voor hebt gedaan kan het soms toch niet werken. Dan hoef je niet krampachtig vast te houden, maar mag je in wijsheid handelen en het contact of de vriendschap op een lager pitje zetten. De rest wijst zich dan meestal vanzelf.

Het kan dus ook tijdelijk zijn dat God mensen aan elkaar toevertrouwt. Je kunt in een bepaalde periode veel voor iemand betekenen en omgekeerd misschien ook, maar het kan ook zijn dat door diverse oorzaken daar verandering in komt. Dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn, het kan ook allerlei praktische oorzaken hebben.

Ik ga er eerlijk gezegd nogal ontspannen mee om. Ik probeer de relaties die op mijn pad geplaatst worden heel serieus te nemen en er zeer zorgvuldig mee om te gaan en dan zie ik wel waar het op uit loopt. En dan zie je gebeuren dat de ene relatie meer diepgang heeft en krijgt dan de andere, dat de een langer duurt dan de ander, maar dat ook diepgaande relaties door omstandigheden een andere dimensie krijgen.

Doe wat je hart en je handen vinden om te doen. God geeft mensen aan elkaar om samen het leven te vieren. Ik hoop dat je veelvuldig de gelegenheid krijgt en neemt om dat te doen!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

213 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven