Zekerheid over mijn zaligheid

Luistertip: http://www.groeieningeloof.nl/wat-is/

Voor de vraagsteller. Ik ben het geheel met de dominee eens, die wijst op de woorden van Christus: "Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij" (Joh 14:6). Zoek Hem in Zijn Woord. Zoek Hem toch niet in je eigen hart, alsof Hij daarvandaan moet komen. Hij moet vanuit het Woord in je hart terecht komen. Uit jou komt toch niets goeds?
Lees je eigen vraag eens over. Kijk eens naar de werkwoorden en onderwerpen: "ik wil" "ik moet". Waarom zoek je je zaligheid in jezelf? Zei Christus tegen zijn discipelen: "Volg je eigen hart" of "Volg de zekerheid in je hart"? Nee! Christus zei: "Volg Mij"! En vol twijfel en met nog zoveel te leren, besloten Petrus en de anderen Christus te volgen, zich te bekeren van hun oude vertrouwde leven, om hun heil buiten henzelf te zoeken. Voor hun was het hun eigen keuze. Christus wist het beter: Zijn oog was op hen gevallen, en het was Zijn bevel. En hadden ze toen volledige zekerheid na deze bekering (of is Christus gehoorzaam achterna gaan geen teken van bekering?)? Nee hoor, zelfs de discipelen hadden die zekerheid niet. Filippus vroeg niet voor niets later aan Christus: Laat ons de Vader zien, en het is ons genoeg (lees evangelie van Johannes). Filippus wilde zekerheid, hij wilde een wonder, en geen twijfel meer. En Petrus? Terwijl hij Christus volgde, verloochende hij Hem toch driemaal. Ook Petrus twijfelde, maar God twijfelt niet: Hij leidt Zijn schapen keer op keer terug naar Zijn Stal.

Ik wil je echt aanraden: Zoek Hem in Zijn Woord. Vertrouw mij niet op mijn woord, maar lees Zijn Woord alsjeblieft! Vertrouw met deze zaak zelfs niet de kerk waar je in zit. Zijn Genade en Vergeving vind je alleen in de Bijbel. Zijn Redding is een zaak tussen God en jou. Laat je niet leiden door mensen die het goed bedoelen. Gooi je aangeleerde verwachtingen weg. Wacht niet op een Paulusbekering, want dan ben je net als Filippus die de Vader wilde zien. Filippus wilde zekerheid in zijn hart, maar Christus zei hem in het gezicht, dat hij de zekerheid die hij wenste, hier op aarde nooit zo zal ontvangen. Verlang zelf dus niet naar een bekeringsverhaal. Besef dat God nu gehoorzaamheid van je vraagt. Zoals de meester des huizes heeft Hij je nu een uitnodiging gestuurd (lees mattheus 22 eens). Wijs je die ook vandaag weer af omdat je niet aan de door mensen opgelegde maatstaven voldoet? In de uitnodiging staat: "alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft". Als alles klaar is, en je gelooft dat God bestaat, waarom kom je nog steeds niet naar de bruiloft?
Besef dat elke keer dat je niet aangaat aan de avondmaalstafel, dat je dan Hem verloochent, zoals Petrus deed. Zie het avondmaal niet als een hangende bijl: de test of je hoofd erafgaat zodra je aangaat. Zij die zich waardig achten (in orthodoxe kringen: die een goed gepolijst bekeringsverhaal hebben, en goed gekleed gaan en zeker ook dat heel goed weten van zichzelf), die eten onwaardiglijk, en zij die zich onwaardig achten (als de zich vernederende tollenaar (naast de zichzelf verheerlijkende farizeer/wetgeleerde)) die zal Hij waardig achten en geenszins uitwijzen.

Om te geloven hoef je niet alles te weten. Het enige wat je moet weten, is dat je eigenlijk niets weet, en dat de enige zekerheid komt uit Zijn Woord. Zoek het daar ook! Christus beveelt je vandaag de dag weer: Volg Mij! Ga Hem achterna, net als de discipelen, die Hem en de diepte van Zijn Liefde nog nauwelijks kenden. Hij zal het je leren, en zekerheid komt dan vanzelf, totdat de zekerheid volmaakt zal worden, als we bij Hem zullen komen, en Hij ons boetekleed aan zal trekken wanneer we voor de Rechter moeten verschijnen. Jezus redt!

Ik vraag me bij je verhaal af of je vaker deze angsten hebt gekend. Of misschien dit angstige gevoel, maar wel steeds een ander onderwerp. Het is goed dat je met je angst naar Jezus gaat, en dat je Hem zoekt in je nood. Daarnaast zie je wel vaak dat christenen met angst-klachten deze vaak relateren aan geloofszaken. Dus als je zelf een patroon van angst ziet (terugziet) waarin deze klachten heftig zijn en weer afnemen zou je ook hulp kunnen zoeken om (los van het geloof) je angstproblemen op te lossen. God trekt mensen in liefde naar zich toe. Niet door middel van angst. Het is Zijn liefdedienst, geen slavendienst uit angst voor de wederkomst.

De vraag opnieuw gelezen hebbende in het licht van de reactie van altijdwat (ik ben het met je eens), lees ik heel erg dat je (de vraagsteller) gewoon eeuwig wil leven. Je bent bang voor de dood. Je bent bang om jezelf te verliezen. Dat is een angst die in iedereen leeft. Eenmaal moeten we allemaal door de dood heen gaan.
Jezus zegt dat wie bereid is zijn leven te verliezen, die zal het behouden. Als je angst je drijfveer tot Hem wordt, dan heb je geen solide basis. Zijn liefde voor jou moet de drijfveer tot Hem worden en zijn. Bouw je huis niet op het zand van je hart, maar op Jezus, ons eeuwig fundament.

Het maakt totaal niet uit wat de drijfveer is waarom iemand tot Jezus komt.
Opb.22:17 ... en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.
Ezch.33:11 ... Bekeer u, bekeer u van uw slechte wegen, want waarom zou u sterven...
2Kor.5:11 Wij dan, wetende den schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof....
Joh.6:37 .... en wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen.

Zijn liefde trekt, de dreiging drijft. De één ziet meer de liefde en de ander wordt meer gedreven door de angst, zoals de stokbewaarder bijv.