Het lijkt wel een roomse kerk
J.W.N. van Dooijeweert | 35 reacties | 14-02-2013| 11:45
Vraag
Aan evangelist Van Dooijeweert. Ik zit in de Gereformeerde Gemeente. Toch vraag ik me vaak af of hier wel bijbels gepreekt wordt. Allereerst gaat het vaak over uiterlijkheden. De dominee benadrukt dat je je moet kleden alsof je naar een begrafenis gaat als je aan het avondmaal gaat, of je kind laat dopen. Het gevolg is dat mensen gaan kletsen over personen die er iets anders uitzien. De dominee werkt dit in de hand, want als er iemand gekleed is niet overeenkomstig zijn prediking, dan vraagt hij van mede-gemeenteleden dat zij dat gemeentelid erop aanspreken omdat anders "Gods Geest gaat wijken." Maar ik hoor zo weinig over de vruchten van de Geest, heilig leven, niet praten over elkaar, matig zijn. Wat ik het meest mis is de verkondiging van het evangelie. Het gaat zoveel over uiterlijkheden. Onze dominee zegt ook dat hij een afkeer heeft van Bijbelstudies. Mensen gaan daar volgens hem "bekeerd zitten praten." Bij mij zijn mijn ogen opengegaan toen ik de Bijbel ging lezen. Het gevoel bekruipt mij dat ik in een roomse kerk zit. Daar mochten de mensen de Bijbel ook niet lezen. Hier willen ze dat ook niet, want stel je voor dat gemeenteleden gaan ontdekken hoe evangelisch de Bijbel eigenlijk is! Wat moet ik hiermee aan? Ik hoop dat u mij kunt helpen.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik zucht een keer als ik deze dingen lees. Het is zo’n herkenbare noodkreet. Ik krijg deze opmerkingen bijna dagelijks. En dan denk ik steeds weer: "Herkennen onze predikanten en kerkenraden deze noodkreet niet?" Als ik al die kreten lees denk ik soms wel eens dat onze kerk, onze leer, de sfeer in onze kerken, helemaal aan het veranderen is. Van een kerk waarin wet en evangelie evenwichtig gepreekt werden, lijken we af te glijden naar een kerk waarin dogmatiek en vorm de meeste aandacht krijgen. Een kerk waarin we "het" geloof belijden, maar steeds minder aandacht gaan schenken aan het persoonlijk geloven in Jezus Christus.
Ik wil uw vraag graag een beetje breder behandelen. Niet zomaar op een paar opmerkingen ingaan, maar er dieper over nadenken samen met u en misschien ook nog met anderen die dezelfde problemen hebben.
Wat is de bedoeling van een kerkdienst? De gemeenschap met het lichaam van Christus maakt ons tot kerk. Misschien mag je ook zeggen: de gemeenschap met het evangelie maakt ons tot kerk. Velen onder ons durven niet geloven dat zij gemeenschap met Christus hebben. Maar die diepe gemeenschap met het evangelie is er wel.
Iemand schreef eens het volgende: "Wij komen op zondagochtend, het begin van de dag van de Heere, niet bij elkaar als een vereniging, maar als 'volk van God' dat zich voelt aangetrokken door de kracht van het evangelie van Jezus Christus. De boodschap van een liefde die al het menselijk denken overstijgt."
Mooi he, als we zo naar de kerk gaan en zo in de kerk zijn. Waar mensen zo samenkomen wil de Heere Zelf aanwezig zijn. Daar wil Hij werken met Zijn Geest. Daar vinden mensen, arme zondige mensen, gemeenschap met hun Heiland en Redder. In de prediking mogen ze Hem ontmoeten en meer en meer leren kennen. Het doel van de kerkdienst is immers de geestelijke ontmoeting met Christus. Om daarin kleinen en groteren te leiden en de weg te wijzen is de prediker daar met zijn preek. Als gezant van God. Met een boodschap van God. Hij behoort te trachten om alles in ons in beweging te brengen om naar Jezus te gaan (te vluchten kun je ook zeggen) zoals we zijn. Om door Hem opgeraapt, gesterkt of bemoedigd te worden. We hopen in de prediking een omhelzing van Hem te ervaren. Een liefdesblijk van hem te ontvangen. Weet u het nog? "Wat blijdschap smaakt mijn ziel, wanneer ik voor u kniel, in ’t huis dat Gij u hebt gesticht. Hoe lief heb ik Uw woning, de tent o Hemelkoning, die G’ U ter eer hebt opgericht." Dan kan de ziel zo verblijd worden. In de gemeentezang looft de gemeente de Heere voor Zijn onuitsprekelijke gaven.
De prediking wil ons als gemeente meenemen naar een andere, diepere dimensie van ons mens-zijn. In de prediking worden de diepste verlangens en hunkeringen van onze ziel aangeraakt. De prediking erkent en herkent ons heimwee naar onze Schepper. Onder de prediking wordt het evangelie heel persoonlijk. Het gaat om MIJ! Om MIJ? Ja!! En juist onder deze prediking wordt onze ziel klein voor God en zo kunnen we dan ook arm en naakt voor God staan zeggen: "Hier ben ik lieve Heere, grote Ontfermer, mag ik van U zijn en eeuwig blijven. O Heere zie mij aan." Dan is naar de kerk gaan een feest. Dan groeit er onder de prediking hoop voor mijn ziel, hoop voor de toekomst. Deze hoop is geen valse hoop! Is de echte hoop van het geloof. Dit is de enige echte hoop voor een mensenkind. Dit maakt geen "bekeerde mensen" of "mensen die de zakken vol hebben." Dit maakt kleine, arme mensen, die hun geluk niet op kunnen als ze over Jezus horen. De Zaligmaker van zondaren. Van zondaren. Dat geeft hoop.
Deze prediking mag je verwachten, daar mag je naar uitzien. Jezus en Jezus alleen! In deze prediking is totaal geen plaats voor de vraag: ben je wel bekeerd, heb je wel zekerheid, ken je dit en ken je dat, of is er wel wat gebeurd in je leven?" Hier staat een mens helemaal ontdaan van zichzelf, met lege handen tegenover zijn God. Die hij of zij hartelijk lief krijgt. Een mensenkind dat niet meer zonder Hem kan leven. Wat een droefheid kan er dan in de ziel ontstaan als de kerkdienst helemaal niet gaat over Jezus. Als er helemaal geen liefdevolle, nodigende boodschap voor een hongerende of dorstende ziel is.
Je schrijft het volgende: "Want als er iemand gekleed is niet overeenkomstig zijn prediking, dan vraagt hij van medegemeenteleden dat zij dat gemeentelid erop aanspreken omdat anders "Gods Geest gaat wijken." Maar ik hoor zo weinig over de vruchten van de Geest, heilig leven, niet praten over elkaar, matig zijn. Wat ik het meest mis is de verkondiging van het evangelie. Het gaat zoveel over uiterlijkheden. Onze dominee zegt ook dat hij een afkeer heeft van Bijbelstudies. Mensen gaan daar volgens hem "bekeerd zitten praten."
Op deze manier krijgen we heerschappijvoering in de gemeente van Christus. Dit kan en mag niet gebeuren. Nooit mogen we naar elkaar gaan kijken of elkaar aan gaan spreken in verband met de kleding. Van ieder gemeentelid mag verwacht worden dat hij of zij zich weet te kleden op een normale manier. Bij bijbelstudies gaan mensen "bekeerd zitten praten." Wat zijn we dan een angsthazen. De dominee zou de eerste moeten zijn die van tijd tot tijd met vreugde zo'n bijbelstudiegroep bezoekt. Wat is bijbelstudie voor veel mensen tot zegen, wat is het nodig om samen het Woord van God te onderzoeken.
De gemeente van Christus mag niet benaderd worden als een groep slechte, zondige mensen die alles verkeerd doen en die steeds allerlei voorschriften opgediend moeten krijgen. Zij moet benaderd worden als gemeente van Christus, mensen die de Heere zoeken. De dominee en de kerkenraad zijn dienaars van dit geestelijk lichaam, om de mensen te leiden naar Jezus: de Deur van de Schaapskooi. Geen dogma, geen gestrengheid, geen vorm, geen voorschrift, geen kledinggewoonte, geen emotioneel geloven, geen gevoel, kan ons doen binnengaan in de schaapskooi! Alleen Jezus! Hij is de deur tot de eeuwige schaapskooi. Door hem alleen kunnen we binnengaan. Daarom mag Jezus alleen gepredikt worden. Geen enkele andere prediking heeft waarde voor de eeuwigheid.
Met allerlei dogma's kunnen we lijken de Koning en Zijn gemeente te dienen, maar het is alleen een deur forceren en onze eigen ideeën proberen aan de gemeente op te leggen. Je komt er niet mee binnen!
Als de prediking ontaardt in het opnoemen van wat mag en niet mag, is het hoog tijd om eens met de voorganger (dominee) te gaan praten. Denk na over deze dingen. Misschien kunt u eens met anderen hierover van gedachten wisselen. Maar wees er bovenal biddend mee bezig.
Ik begrijp goed dat ik geen sluitend antwoord op je vraag gegeven heb, maar je mag er net zo vaak op terug komen als je wilt. Gods zegen in Zijn huis!
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En wat er gepreekt wordt krijg je doorgaans van je ouders ook mee in de opvoeding.
Je voorbeeld over een eigen vader die niet te vertrouwen is klopt natuurlijk, maar over zulk soort dingen had ik het niet. (ik heb trouwens een heel lieve vader)
Een dominee die tegen Bijbelstudie is, en het over uiterlijkheden heeft en je die oplegt is onbijbels bezig. Ik heb je een aantal schriftplaatsen genoemd en ik zou er nog wel meer kunnen noemen. Maar dat negeer je, het is meer: au mijn kerkje!
Mijn punten zijn geen persoonlijke meningen. Zoals mieptruus al zegt: "het zijn veel mensen die dat zo ervaren". Dat zijn feiten, ook ik ken zoveel van die mensen.
@Tara, de kerk-wereld is echt wat groter dan jouw beleving.
Je zegt:
- "Ik kan je vertellen, dat het niet aan de leer ligt, maar aan de mensen die jou dat verkeerde Godsbeeld hebben bij gebracht".
Mensen die een vormen-leer en een voorwaarde-leer brengen, die zijn (mede of hoofd)schuldig aan het verkeerde Godsbeeld wat ontstaat.
- "....wanneer God één druppel liefde in jou hart uitstort... Dat wens ik jou en vraagsteller van harte toe!"
Mag ik vragen waarom je denkt dat dat niet gebeurd is?
Dat is ook zo'n 'rechts' trekje, er vanuit gaan dat de ander Jezus niet kent.
Dat deed Paulus anders, wanneer hij sprak in de samenkomsten begroette hij die met 'heiligen'.
De dominee preekt tegen een kerk vol onbekeerde mensen. En gezien het aantal avondmaalbezoekers zal dat wel terecht zijn, wat mijn punt 2 dan weer bevestigt.
Het gaat me niet om de G.G. mij zegt een kerknaam niets. Ik ben lid geworden van de C.G.K. en ik ben me ervan bewust dat ook daar een 'rechtse' stroming is.
Er is maar één ware Kerk: de Gemeente/het lichaam van Christus. En daar ben ik een lid van samen met alle andere gelovigen die uit vele denominaties komen.
En hoe dat 'filiaal' ook heten mag, het maakt mij niet uit.
Ik zoek de meest Bijbelgetrouwe uit m'n buurt op.
Het is wel te begrijpen dat jongeren het soms niet meer weten, als de uiterlijke kenmerken de kerk nog bij elkaar houden, waar is dan de inhoud gebleven? Dat geeft zoveel verwarring voor jongeren!
In de bijbel wordt zo duidelijke gezegt waar we levend geloof aan kunnen herkennen: aan de vruchten van de Heilige Geest. Deze vruchten komen echt wel openbaar hoor! Daar valt een uiterlijk kenmerk zoals geen legging of geen oorbel helemaal bij in het niet.
Dan gaat het om Christus en Zijn verzoenend sterven, wat is er nu groter dan dat?
Hij roept de hele bijbel door ons toe: Laat u met Mij verzoenen!
Centraal moet staan in de prediking, maar ook in ons spreken: Christus. Ik geloof dat dit in gergem nog wel zo is.....
Voor mij was de discussie over de HSV genoeg bewijs dat bepaalde zaken zeer ernstig mis zijn aldaar. Als zelfs een Bijbelvertaling tot werk van de duivel gedegradeerd wordt en dit naar alle huizen wordt gestuurd (in de vorm van anti-HSV folders en in de weekbladen), dan moet je toch ver heen zijn. Zelfs mensen die in de GG hoog-geacht (voor zover dat goed is eigenlijk) worden hebben met het volle verstand tot het einde toe meegewerkt. De rechtse kerken weten iets te goed vanzichzelf hoe goed ze zich aan de Wet houden. Dat dacht de farizeeer ook toen hij in de synagoge ging bidden. Hij wist precies hoe het moest en hij deed het ook en hij keurde die tollenaar af. God kon in zijn ogen nooit iets te maken willen hebben met die wetsverbreker, die zondaar. Zo denken sommige kerken nu nog steeds, en daarom doen ze er niets aan om 1 lichaam te worden.
Een kerk die zichzelf verhoogd, zal vernederd worden.
Wat zit er aan onze binnenkant. Zonde, zonde en zonde. Maar groot is dan Johannes 3: 16. "Alzo lief had God de wereld..." En wie is volgens deze tekst de wereld? De uitverkoren zondaren? Nee, in deze tekst gaat het om de totale schepping en dan kun je dus je eigen naam invullen. Dan wordt het evangelie ineens heel ruim en groot. "Want alzo lief had God jou, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft..." Ik ben bang dat het daar in sommige gemeentes nogal eens mis gaat. Het evangelie wordt klein gemaakt. "Och mocht het nog eens.. als er nog eens eentje vanmiddag tot bekering mag komen..." Mij rijzen de haren altijd ten berge als ik dat hoor. Eentje??? Het bloed van Christus is ruim genoeg om iedereen te bekeren. De Heere huilt over elke zondaar die zich NIET bekeerd. Hij huilde over Jeruzalem, over degenen die Hem verwierpen. Wat een liefde, wie durft dan nog te zeggen dat het moeilijk om is om bekeerd te worden? God staat met open armen. Als kerkganger en als gedoopte ligt de Christus je al in de schoot, maar wat doe jij? Omarm je Hem of schuif je Hem van je af.
Dat zou meer gepreekt moeten worden. Want God wil wel en het offer is groot genoeg... als dominees die liefde en die ruimte zouden preken dan zouden meer mensen geraakt worden.
Velen preken een boze toornige God. Zou een toornige God Zijn Zoon zenden in een wereld die Hij het liefst verdelgd? Nee, Hij heeft geduld zodat ook jij de kans krijgt en Hij klopt ook aan jouw hart. Er lijden mensen in deze wereld langer dan misschien wel nodig is omdat God op jou wacht! Wij hoeven niet bang te zijn maar mogen naar Hem toe gaan. Nu is er nog tijd! Het kan voor IEDEREEN! Breng Gods woord in praktijk: Zoekt en gij zult vinden! Reken er maar op dat je leven verandert, want God zegent een ieder met Zijn Geest die Zijn woord gehoorzaam is. Heb je dat dan zelf gedaan? Nee, je bent alleen gegaan in de weg van de middelen. Het woord gehoorzaam geweest. En laten we niet aan de andere kant beginnen door te zeggen dat je God je zoekende moet maken, want dan komen we helemaal verkeerd uit. Er staat niet: Wie zoekende gemaakt is zal vinden! Nee, een ieder die zoekt die vindt! Laten we Gods woord laten staan zoals het er staat. Want anders had God Zelf Zijn woord wel anders geschreven. Anders zou iedereen wel op zijn stoel kunnen blijven zitten met zijn armen over elkaar. Een grote dwaling, want God maakt geen passievelingen maar bekering is een actief proces waarbij we zelf 100% betrokken zijn. Door de werking van Zijn Geest.
Met een verkeerde prediking lopen we God voor de voeten. Vaak worden er vele punten en komma's gezet voordat iemand volgens de geestelijke buitenwereld bekeerd is. Vaak wordt het in twijfel getrokken, want dit of dat kwam niet naar voren. Luister, God heeft niks van ons nodig. Geen zondekennis, geen gebed, geen gelovige gedachte... Hij kan Zijn liefde uitstorten in iemands hart zonder dat diegene zondekennis heeft gehad. God is toch vrij? Ik zeg niet dat de mens zijn zonde niet leert kennen, maar hoe en wanneer en hoe diep daar is God vrij in. Hij schrijft geen vaste weg voor, geen vaste diepte, nee... Hij kiest deze weg zelf. Tenslotte is het gedeelte van de dankbaarheid in de HC nog altijd het grootste en staat de wet in dat gedeelte. Laten we de wet en de regels dan niet terug zetten in het gedeelte van de ellende. Want wie God leert kennen krijgt een inwendige wet en gaat voelen wanneer we Hem verdriet doen. Dan willen we Hem niet graag verdriet doen en leren we echt zien hoe koud en kil we zijn als Hij niet in ons hart werkt. Dan beseffen we dat we onder de beste prediking koud en kil blijven omdat we koud en kil zijn en die zaken ons zo weinig zeggen, ook als we Hem al mogen kennen in ons leven dan nog kan het soms zijn alsof er niks gebeurd is. En des te heerlijker is het dan te mogen weten ook niks mee te hoeven brengen, je hoeft jezelf niet op te knappen, je hoeft niks te ervaren, niks te hoeven zijn om toch te mogen vertrouwen. Om toch Zijn voeten te grijpen en niet meer los te laten. Om ondanks jezelf Hem niet willen loslaten. "Geloofd het evangelie en gij zult zalig zijn!" Meer hoeft er niet te zijn. Te weten dat niets in ons roept naar Hem, maar alles in Hem roept naar ons, dat Hij ons vasthoudt en dat Hij ons dicht tegen zich aanklemt en daarop je vertrouwen te stellen. Wat een heerlijk evangelie. Dan vallen dogma's weg, dan is er alleen de liefde en kunnen we antwoorden: "Ja, Heere, Gij weet dat ik U lief heb!" Dan hoeven we niet steeds bang te zijn, want God heeft ons lief en Hij ziet Christus aan ipv ons. Hij ziet onze zonden niet meer en is niet boos.
Zo te geloven, dat gun ik een ieder... het is een rijke weg!
Uiterlijkheden zijn zeker een belangrijk punt in de reformatorische kringen (daar behoren meer kerken toe). Zo is het op sommige scholen verboden voor vrouwelijke leerkrachten een legging te dragen, een lange broek mag helemaal niet, op sommige scholen MOETEN vrouwen alle dagen een panty aan (ook bij 30 graden en dat terwijl de panty toch uit de hippie tijd stamt).
Als het dan volgens jou niet zo belangrijk is om daar een punt van te maken omdat het toch maar cultuur en tijdgebonden is, waarom maken velen in de reformatorische kringen er dan wel een onoverkomelijk punt van? Dan zou het toch ook naar de andere kant moeten vallen, dus dat niemand er een punt van zou maken? Vrouwelijke leerkrachten worden er gerust op aangesproken. Niet dat het enige grond vanuit de bijbel heeft, maar we zijn het zo gewend. Mogen traditie en gewoonte maatgevend zijn voor een christen? Volgens mij deed Paulus dit heel anders. Hij gaf daarin vrijheid voor iedere christen.
Daar strijd ik voor, niet dat iedereen maar kan doen waar hij zelf zin in heeft maar dat gewoonte en traditie eens wat breder worden bezien. Als je china geboren was dan hadden we alle dagen in een broek gelopen, ook traditie. Maar hier wordt je echt wel aangesproken hoor als je als leerkracht in een lange broek even op school zou verschijnen.
Ik zeg niet dat je je altijd maar moet verzetten, wie op zo'n school werkt moet zich gewoon aanpassen maar we mogen onze gewoontes best eens onder de loep nemen. Is datgene wat we elkaar voorschrijven wel zo bijbels?
Anders zijn we gelijk de farizeeërs die zichzelf meer wetjes oplegden dan God deed, om maar zo safe mogelijk te leven. En wie die wetten niet hield zondigde. Dan maken mensen dingen zondig die God zelf niet zondig noemt. Laten we daar toch vooral voor uitkijken. Want we weten hoe de Heere dacht over wettisisme.
Jij schreef: "Wat zijn wij protestanten altijd lieverdjes geweest, maar in de naam van het geloof mag veel." Daarboven benoem je de beeldenstorm. Helaas zit je daar toch wel mis, want dat was nou hetgeen de hermorvers juist niet wilden. Zij wilden geen oorlog maar ze wilden met gesprek de strijd aan gaan. Geen geweld! Maar omdat er mensen waren die zich niet in konden houden en dachten eigen rechter te konden gaan spelen, is de 80jarige oorlog begonnen met de beeldenstorm. Luther, Calvijn, Knox en alle anderen waren daar helemaal niet blij mee en hebben zich er ook openlijk over uit gesproken dat ze daar niet achter konden staan.
Dus in de naam van het geloof mag je geen geweld gebruiken. Maar ik ben het wel met je eens dat we wel eens wat meer onze mond zouden moeten open trekken. We laten ons veel te weinig horen. Als Mohammed in een spotprent staat, staat bijna heel moslimeuropa te roepen maar als er een reclame is van de NEM, die Gods naam gebruikt om winst te maken, dan zeggen velen dat het toch niet helpt of dat het zelfs niet erg is.
Ik kan me in je standpunt inleven, maar MAG je je aanpassen (als je zelf niet achter die vormen staat of kunt staan) aan eisen vanuit een kerkgenootschap die in helemaal niets op de Bijbel gegrond zijn?
Is het niet zo dat, wanneer vormendienst de overhand begint te krijgen, dit veeleer een uitholling van het geloof betekend dan dat dat een meerwaarde betekend ten opzicht van zogenaamd "lichtere" kerkgenootschappen?
Verder verbaas ik me nog iedere dag dat ik refo ben. Als ik als RK was opgevoed was ik even zo vrolijk RK geworden en het zou ook kunnen dat ik als moslim zou zijn opgevoed en dan was ik nu een moslim geweest.
We zijn een product van onze opvoeding en niet van onze vrije keuze, er zijn geen ex-moslims in de gergem en ook heel weinig ex-katholieken en omgekeerd is dat natuurlijk ook zo.
We zijn een verlengstuk van het geloof van onze (voor) ouders, niet door zelfstandig kiezen.
Eigenlijk hebben wij refo's een in in zichzelf gekeerd geloof met hoge dijken er omheen.
Daarom kan ik er soms heerlijk tegenaan schoppen, miljarden christenen in deze wereld en God is er alleen voor ons. Dat kan ik wil ik niet geloven, God kan geen grote boekhouder zijn die er een paar uitvekorenen uitpikt en de rest......
In mijn refo geloof dan.
- Maar zoals jullie zaken neerzetten, moet me wel van het hart dat eea nogal eenzijdig beredeneerd wordt.
Ik heb ook niet beweerd dat ik een evenwichtige reactie over de "G.G. in het algemeen" heb gegeven, de vraag gaat over die ENE kant van de G.G.
Die eenzijdige kant lijk jij te ontkennen of iig sterk te nuanceren, maar hij bestaat wel degelijk.
Er zijn gewoon gemeentes waar gepreekt wordt zoals in vraag en antwoord staat.
Waarom denk je dat st. jijdaar en heartcry zijn ontstaan? En hoe komt het dat het zoveel mensen trekt?
- ...maar wil wel vragen waarom het zo belangrijk lijkt te zijn wat refowebbers van je denken (of jij Jezus kent of niet). Niemand kan dat hier beoordelen.
Het is voor mij helemaal niet belangrijk wat refowebbers van me denken, dat maak jij ervan.
Ik geef alleen aan dat 'rechts' er vrijwel altijd vanuit gaat dat ze met ongelovigen te maken hebben.
Dat vind ik een nogal veroordelende insteek. (wie niet gelooft is al veroordeeld Joh.3:18)
Dan krijg je van die automatische gunnende wensen. Een ander iets toewensen doe je wanneer hij/zij het nog mist lijkt mij.
En idd, niemand hier hoeft dat ook te beoordelen, dus kun je het beter 'open houden' wanneer je iemand niet kent. (wat dat verder over mij zegt zou ik niet weten)
- Tenslotte, wat dat verkeerde Godsbeeld betreft. Ik betwijfel het of je dat kunt leggen ter verantwoording van de prediking in de ger. gem. .....
Nou kom je natuurlijk uit bij: 'wat was er eerst, de kip of het ei?'
Natuurlijk zijn het je ouders die de eerste jaren het meeste invloed op je hebben, maar hoe komen zij aan hun Godsbeeld? Die vind je terug in zulk soort preken en boeken.
(Het gaat mij overigens niet ALLEEN om de G.G.)
- ... je begint met een eenzijdig Godsbeeld dikwijls ook eenzijdig te luisteren.
Dat kan heel goed, daarvan herken ik ook wel iets bij mezelf.
Maar als er dan ook nog eenzijdig wordt gepreekt komt dat je Godsbeeld niet ten goede.
Jij vind de prediking in de G.G. evenwichtig, terwijl er ook in de G.G. een linkse en rechtse kant is. Je kunt er nu eenmaal geen mix van maken zodat je 'evenwichtig' uitkomt.
Dat is mooi voor het geheel, maar per gemeente heb je daar niet veel aan.
Ik denk dat ik het hierbij maar laat. Ik ben blij voor jou dat je het goed kunt vinden in je kerk.
Maar de feiten wijzen uit dat niet iedereen zo gelukkig is.
Als mensen begonnen over de gergem vroeger, voelde ik me ook in een hoekje gedrukt en wil ik de gemeente verdedigen. (de leer)
Nu sta ik er niet meer zo achter een bepaalde gemeente. Maar ben meer bezig met een relatie met God.
Daarnaast durf ik mijn oude gemeente tegen het licht van de bijbel te leggen. Dat moet je ook doen.
Altijd toetsen.Als dat niet mag, klopt er iets niet.
Kerkgang tijdens jeugd kan zeker wel een beeld van God geven.
Ik denk dat de vraagsteller ook graag een bepaald soort antwoord wilde hebben, gezien het feit dat de vraag aan expliciet de heer v Dooijweert wordt gesteld. Typisch dat hij altijd dezelfde soort vragen krijgt. Met een beetje knippen en plakken uit vorige anwoorden had ik de vraag ook kunnen beantwoorden.
Het zou de heer V. Dooijweert sieren dat hij dit zou gaan bespreken met de betreffende dominees via kerkelijke vergadering etc of in ieder geval via de officiele weg. Misschien zou hij aan kunnen bieden om hen eens uit te leggen hoe alles moet. Blijkbaar begrijpt men het niet.
waar we ons druk om maken is om door 1a2b3c omgeschreven, en daar sluit ik mij bij aan. Het is verschrikkelijk als Bijbelstudie afgewezen wordt, het is verschrikkelijk wanneer we de focus leggen op het uiterlijk. Begrijp me goed, ik zie ook graag dat men netjes in de kerk zit, maar een zwerver die geen nette kleding heeft moet je toch ook met open armen ontvangen? Waar of niet? Anders roep ik je op nog eens goed te overdenken wat je gelooft en wie je wilt volgen! Stel jezelf ook vooral vaak de vraag: Wat zou Jezus doen? Ik draag zelf zo'n armbandje met WWJD en dat helpt echt om nog vaker aan je Zaligmaker te denken!
- 1
- 2
