Ouders gescheiden

Ds. J. van het Goor | Geen reacties | 12-12-2005| 00:00

Mijn ouders zijn sinds 2004 gescheiden omdat mijn vader meerdere keren vreemd is gegaan (overspel). Vele avonden hebben we niet kunnen slapen omdat mijn ouders elkaar de in de haren vlogen. Zelfs wij als kinderen volgden dit voorbeeld. We hebben daardoor allemaal psychische problemen. Na drie jaar ellende heeft mijn moeder besloten om dan toch maar te scheiden. Nu wilde mijn vader ineens wel in therapie -eerder niet- en toen dat niet hielp en wij als kinderen achter de scheiding stonden en dat dus publiekelijk bekend werd ging hij heel zielig doen in de kerk en bij de mensen van de kerk, terwijl hij op andere plaatsen zo vrolijk was en zelfs met andere vrouwen aan het flirten was! Hij vertelde overal dat mijn moeder voor het grootste deel schuld had aan de scheiding. Sindsdien kijken sommige mensen in de kerk ons niet meer aan, zeggen ons geen gedag meer, draaien zelfs hun hoofd om. Zelfs ouderlingen en familieleden laten niets meer van zich horen. Dat is toch niet christelijk? Ook de dominee heeft niets van zich laten horen tot het moment dat mijn moeder door dit alles moest worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis voor een langere tijd en er in de kerk voorbede voor haar werd gedaan. Ze werd genoemd met de naam van mijn vader en in het gebed werd nog steeds “haar man” gezegd als de dominee m’n vader bedoelde. Wij hebben de dominee hierover opgebeld en die zei dat ze voor de wet gescheiden was en niet voor de kerk. Had mijn moeder dan toch niet moeten scheiden? Ook niet nadat mijn vader ons helemaal de vernieling in geholpen heeft door geestelijke mishandeling en door zijn overspel? De Heere Jezus zegt toch in de Bijbel dat je alleen om overspel mag scheiden? Dan ben je toch ook voor de kerk gescheiden? Zijn onze dominee en kerkenraad niet verkeerd bezig? Na de scheiding gaat het veel beter met ons als kinderen, ook in de onderlinge omgang. En wat mijn vader betreft houd ik in m 'n hoofd dat Jezus aan het kruis ook voor zijn vijanden bad en ze vergaf en zo hoort het eigenlijk ook.

Beste briefschrijver!

Laat ik beginnen met m’n waardering uit te spreken voor de laatste regels die je schrijft. Immers, als je zo beschadigd bent door de handelwijze van je vader, valt het niet mee om dan toch te bidden voor hem. Hierin mag je inderdaad de Heere Jezus navolgen en voor vijanden bidden.

Het is niet eenvoudig om je vraag te beantwoorden. Wat een indrukwekkend verhaal schrijf je en wat een triest verloop, met na de scheiding toch nog een wending ten goede voor iedereen. De kerk moet niet biblicistisch met Gods Woord omgaan. Zeker is het waar: U zult niet echtbreken! Laten we het maar goed lezen, want we zien het als Gods beschermende hand om het gezinsleven. Een man en een vrouw zijn geen lustobject van elkaar, dat je van tijd tot tijd inruilt voor jonger en beter. Maar de Heere Jezus zegt wel, dat de weg tot echtscheiding open ligt vanwege de hardheid van het hart; m.a.w.: als je niet anders wilt, dan moet je maar uit elkaar gaan; maar dat heeft wel consequenties. In jullie situatie ligt het nog duidelijker: overspel. Dan is echtscheiding geoorloofd; let wel: niet noodzakelijk.

Gelet op de gevolgen van de echtscheiding, nu het met jullie als kinderen veel beter gaat, was echtscheiding BLIJKBAAR noodzakelijk. Hoe moeilijk ook, toch heeft je moeder -naar mijn mening- de goede beslissing genomen, niet de gemakkelijkste. Jammer dat de dominee en de mensen van de kerk reageren op de manier zoals je beschrijft: onbegrijpelijk. Misschien is je vader één van die mannen die zo kan praten dat iedereen er bijna voor valt. Gezien de ervaring met dit soort mannen heb ik er weinig goede woorden voor over. Als iemand voor de wet gescheiden is, ben je ook voor de kerk gescheiden; we zijn toch niet rooms?!

Afgaande op wat je schrijft, kan ik niet anders concluderen dan dat de dominee en de kerkenraad onjuist handelen, zeker ook door je moeder nog steeds bij je vaders naam te noemen in de voorbede. Welk effect zou op deze manier de voorbede hebben? Constant wordt tegen je moeder gezegd, die nota bene al in een psychiatrisch ziekenhuis was opgenomen: Je hebt het helemaal mis, je handelt onjuist! Die preek krijgt ze mee via de voorbede. Ik hoop dat jullie, door de toevlucht steeds maar weer te nemen tot de Heere Jezus, kracht en moed mogen ontvangen en je de psychische beschadigingen te boven zult komen. Probeer niet op dezelfde onchristelijke manier te reageren als sommige mensen tegenover jullie doen. Het lijkt alsof openbare zonden (scheiding) erger zijn dan verborgen zonden (overspel). Maar we zijn toch geen struisvogels?! God is geen God van onrecht.

Ik wens jullie een leven toe dicht bij de Heere!

Ds. J. van het Goor

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. van het Goor

• Geboortedatum:
  20-09-1953
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Inactief

61 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven