Ik ben een hypocriet
J.W.N. van Dooijeweert | 6 reacties | 16-01-2013| 14:02
Vraag
Ik ben een hypocriet en dat weet ik ook van mezelf. Al vanaf dat ik een puber was hebben mensen van mij gedacht dat ik een kind van God was. Hoewel ik zelf wist dat dit niet zo was, heb ik dat nooit ontkend. Het voelde ook steeds beter dat mensen zo over me dachten en uiteindelijk ging ik zelfs over mezelf zeggen dat ik bekeerd was en ben ik zelfs enkele malen aan het Avondmaal geweest. De laatste tijd begin ik hier echter spijt van te krijgen. Aan de ene kant omdat ik bang ben dat ik voor altijd een hypocriet zal blijven en ook als hypocriet dood zal gaan. Dan wacht mij de hel. Ik zou willen dat ik oprecht geloofde en ik word steeds meer aangevlogen door de angst dat ik zo zal blijven als ik nu ben. Aan de andere kant ben ik bang dat ik door de mand zal vallen. De reden dat ik doe alsof, is vanwege hoe mensen naar mij kijken. Ik ben bang voor de reactie van mensen als zij erachter komen dat ik hen voor de gek heb gehouden. En ik weet dat als ik mij aan Christus overgeef, ik het tegenover hen zal moeten belijden. Dat durf ik echt niet. Bovendien voel ik me schuldig ten opzichte van anderen. Ik doe mij voor als iemand anders dan ik ben. Als iemand dat bij mij deed, zou ik me enorm bedrogen voelen. Ik hoop ook dat ik anderen door mijn huichelarij geen (geestelijke) schade heb toegebracht. Ik weet eigenlijk vooral niet wat ik nu moet doen. Wat ik weet, is dat het zo niet verder kan.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
"Ik ben een hypocriet." Dat is geen vraag maar een constatering. Of een veronderstelling. Of een vreselijk schrikbeeld waar de duivel je mee plaagt. Hoe dan ook, het is nog niet te laat. Ik las eens van een dominee in Engeland die op zijn sterfbed ontdekte dat hij een hypocriet was. Een schijnheilige dus. Al roepend dat het te laat was om zich te bekeren, is hij gestorven. Dat is vreselijk!
Laten we er van uitgaan dat u werkelijk een hypocriet bent, precies zoals u schrijft: "De reden dat ik doe alsof, is vanwege hoe mensen naar mij kijken. Ik ben bang voor de reactie van mensen als zij erachter komen dat ik hen voor de gek heb gehouden." Dan is er nog niets verloren want Jezus wacht om u genadig te zijn! Hij strekt Zijn handen naar u uit: "Kom!" Broeder of zuster, wie u of jij ook bent: Ga naar de Heiland. Hij is gekomen om te zoeken en zalig te maken, dat verloren was. Bij Hem is genade, ook voor een hypocriet! Maar dan moet hij of zij wel naar Hem toe komen.
En wat dat andere betreft: "Ik weet dat als ik mij aan Christus overgeef, ik het tegenover hen zal moeten belijden. Dat durf ik echt niet." Dan is er iets nog niet in orde! Als je werkelijk ontdekt dat je een zondaar bent voor God en mensen, dan durf je het ook te belijden voor God en ook voor mensen. Maar ik weet niet in hoeverre het nodig is om het te belijden aan anderen. Belijdt het eerst maar eens met uw hele hart aan de Heere, vraag vergeving en ontvang vergeving. Dan zult u ook helderheid krijgen over de vraag aan wie je het moet vertellen. En weet u: Uw echte vrienden, uw echte broeders en zusters zullen alleen maar hogelijk verblijd zijn. Daar ben ik van overtuigd.
Maar let wel op, ik heb mensen ontmoet die het iedere keer maar weer zeggen dat ze een hypocriet zijn. En ze komen nooit verder. Dan is er iets anders aan de hand. Die mensen willen er aandacht mee trekken. En wat heb je daar aan? Bij deze groep wilt u toch niet gaan horen?
U zegt: "Wat ik weet, is dat het zo niet verder kan." Daar ben ik het honderd procent mee eens. Zo kan het niet langer, voor God niet en voor de mensen niet. "Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan", Job 8:13.
Misschien vind u me hard, maar we hebben al zo lang ons geloof uitgehold met allerlei kreten en ideeën. De Heere verwacht dat we tot daden komen. Als je ontdekt dat je een hypocriet bent, dan moet je verder! Dan moet je belijden. Je moet de consequenties aanvaarden! En dit schijnleven beëindigen. Voor God en voor de mensen.
Gods zegen!
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Bovenstaande vraagsteller spreekt eerlijk over zich zelf. Jij spreekt hier een hard oordeel uit over een hoop mensen. Je zou de eerste mens zijn die hartekenner is.
En verder, 'Geef niks', onder deze reactie zetten vind ik wel heel vreemd. Het maakt alles uit.
Als jij jouw zonden belijdt en laat, verkrijg je barmhartigheid en daar kan de ganse hellemacht niet tegenop. Je zult vrijheid ervaren zoals je die nooit gekend hebt. En laat mensen dan maar boos zijn. Dat mag toch? Echte vrienden zullen echter niet boos blijven als ze zien dat het je ernst is. De sleutel ligt bij jou! Gods zegen!
Nu ben je erachter gekomen dat je geen rechtvaardige bent, maar een zondaar. Dus er is hoop voor jou!
De genadetijd is nog niet voorbij! In de hemel is blijdschap over één zondaar, die zich bekeert! Dus roep tot de Heere. Hij wil je verhoren. Dan zal hij je ook moed en kracht willen geven, om te vertellen dat je oneerlijk bent geweest. Uiteindelijk heb je niets te verliezen. Gods zegen toegewenst!
Daar zit het probleem. En alleen God kan dat oplossen.. Daar mag je om vragen.
Je zit vast in een patroon waar je niet uit durft te stappen.
bedankt voor de waarschuwing, deze vraag herinnerd mij er weer aan dat je bekering alleen van God af moet hangen.
