Straatbijbel
Ds. M.W. Muilwijk | 4 reacties | 12-12-2012| 12:11
Vraag
Vrij recent is deel 2 van de Straatbijbel uitgekomen. Is de Straatbijbel acceptabel/een goed initiatief of juist niet? Als we op internet zoeken lijken de meningen verdeeld te zijn.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller/-ster,
Als eerste wil ik zeggen dat het prijzenswaardig is dat mensen de jongeren op de straat willen bereiken met het evangelie. En dat zij daartoe een begrijpelijk naslagwerk (zo wil ik de Straatbijbel even noemen) hebben willen maken. Het is een goed initiatief dat men jongeren wil onderwijzen in de Bijbel.
Ik heb op internet zelf wat passages uit beide delen gelezen ("de Torrie van Mattie" en "Hoe de Torrie begon"); dit zijn voor straatjongeren begrijpelijke gedeeltes. De vraag die bij mij opkwam, was: is dit wat de Bijbel ook echt leert? Want een Straatbijbel kan alleen een goed initiatief zijn, wanneer het ook de leer die naar de Bijbel is nauwkeurig weergeeft. Het gaat dan niet om meningen van mensen, maar om de vraag: is dit wat God tot de mens spreekt?
Wat mij het meest treft, is het remonstrantse (als je dat nog zo kan noemen) karakter: letterlijk lees ik bij de geschiedenis van Noach (wat geen megatsunami was!), dat Noach gered wordt, omdat hij goed is. Dat zegt de Bijbel anders. Noach vindt genade in de ogen des Heeren en lees wat God in Gen. 8:21 ook over Noach zegt. Deze geschiedenis wordt besloten met de uitleg dat God er een Feest van gaat maken en met de vraag: "Doe je mee of niet?"
Wat ik van de Straatbijbel zelf gelezen heb en over gelezen heb, vind ik er een sfeer inzitten van "join the club! Wil je of wil je niet?" En om dat te bereiken wordt naar mijn bescheiden theologische kennis, allerlei geschiedenissen uit de Bijbel zo in straattaal omgezet, dat de bedoeling van een geschiedenis niet meer juist weergegeven wordt.
Samenvattend vind ik in wat ik gelezen heb geen goed initiatief: (1) het is niet de boodschap van een eenzijdig genadig God en (2) de bijbelse geschiedenissen worden niet juist weergegeven.
Tenslotte bevat de Straatbijbel taal die ik niet ken. Ik kan het thuis brengen omdat ik de geschiedenissen ken, maar allerlei woorden zijn mij (en waarschijnlijk velen met mij) onbekend. Kan dat de bedoeling zijn van een Bijbel? Zuivere vertalingen als de (H)SV kunnen moeilijke woorden bevatten, maar waar de Heilige Geest ook bij een straatjongere zijn werk gaat doen, daar komt een honger om wat moeilijk is uit de Bijbel te gaan begrijpen.
We moeten mensen aanspreken in hun eigen taal en begripskader: dat deed Paulus ook. Maar het evangelie werd niet in dergelijke termen vertaald dat de kernboodschap niet overeind bleef staan. Naar mijn bescheiden mening raakt de Straatbijbel niet de kern van het christendom: de roep tot bekering en geloof van een genadig God Die Zijn Zoon naar een door en door zondige wereld zendt om in plaats van allen die in Hem geloven, Zijn leven aan het vervloekte kruisdood te geven. Dit te geloven is ook bekering uit de eigen wereld: die bekering begint daar waar wij de taal van de Bijbel (en dat is een andere taal dan straattaal) gaan proberen te begrijpen en spreken.
Samenvattend, ik waardeer de intentie, maar ik persoonlijk heb mijn bedenkingen bij dit initiatief.
Hartelijke groet,
M. W. Muilwijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.W. Muilwijk
- Geboortedatum:23-12-1980
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Aalst
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Misschien moet je het aan een 'straatjongere' vragen.
Wij kunnen ons moeilijk verplaatsen in jongeren van de straat. De Straatbijbel is dan ook niet voor ons bedoeld, maar echt voor de jongeren van de straat. Zij spreken "onze" taal niet. Ik dacht vroeger altijd dat het een soort "popiejopie-taal" was, die straattaal. Maar jongeren van de straat leren ècht die taal als spreektaal en weten niet beter. De Straatbijbel KAN voor die jongeren een eerste ontmoeting zijn met de Bijbelverhalen, om vervolgens de "gewone" (of eigenlijk: bijzondere) Bijbel te gaan lezen. Het is de bedoeling om jongeren te prikkelen en nieuwsgierig te maken naar de Bijbel, dat ze die gaan lezen en er uitleg bij gaan zoeken.
Nogmaals: het is niet de bedoeling dat wij die Straatbijbel gaan lezen, maar het kan helpend zijn voor jongeren van de straat om diegene in aanraking te laten komen met het Woord, ze te prikkelen en nieuwsgierig te maken naar wat er ècht allemaal in de Bijbel staat. En dan wil de Heilige Geest die middelen ook zegenen denk ik.
En Jezus sprak ook in de taal van de mensen. Ik ben een voorstander om iedere groep in zijn eigen taal (ook al is dat straattaal) aan te spreken.
