Terminale mensen
drs. I. A. Kole | 3 reacties | 29-11-2012| 17:18
Vraag
Tijdens mijn werk als verpleegkundige in de wijk (thuiszorg ) heb ik vaak te maken met terminale mensen. Vaak zijn dat ook christelijke mensen (kerkelijk). Nu vind ik het moeilijk hoe ik een gesprekje moet openen over de geestelijke zaken/geloofsbeleving van die client. Sommige cliënten doen dit uit zichzelf, maar anderen niet; ze zijn stil of uiten zich niet/nauwelijks. Ik weet dat open vragen het beste zijn, maar hoe is dit het beste te doen, zonder confronterend over te komen? Kunt u voorbeelden van concrete open vragen geven, hoe een diepgaander gesprek te beginnen? Alleen over koetjes en kalfjes praten, terwijl iemand zo`n vooruitzicht heeft is ook niet goed.
Antwoord
Bedankt voor je vraag; het is geen gemakkelijke zaak, want je begeleidt mensen die in de laatste fase zijn, met de dood voor ogen. Dat betekent op weg naar de ontmoeting met de God van ons leven. Bid zelf altijd voor je aan het werk gaat om wijsheid en geduld en liefde.
Je helpt en vraagt of er iets mag/moet gebeuren aan hem/haar; je kan naar bezoek vragen van man, (klein)kinderen en familieleden/vrienden. Een kaart van een kind kan aanleiding zijn om de tekst te lezen en die toe te lichten: de Heere is nabij! Niet alleen als we gezond zijn, zeker ook als we ziek zijn. Of: we bidden voor je, hoor! Ligt er een Bijbel of dagboek, mag ik een stukje lezen, of: wat wilt u dat ik zal lezen? Of de patiënt vertelt iets. Aanleiding om iets te vragen, toe te lichten, mogelijk heb je zelf ook iets meegemaakt, wat je wilt vertellen zodat er een gesprek komt. Als er een dominee/ouderling/evangelist of de ziekenhuispredikant geweest is, vaag hoe dat gegaan is en probeer er op in te haken. Onthoud goed wat ze gezegd heeft en gebruik dat volgende keer als opstapje. Zorg dat je Bijbelgedeelten in je hoofd hebt/op een blaadje bij je, die je kan lezen. Of Psalmen die je kunt voorlezen of zingen.
Gods zegen toegewenst! Lees Jeremia 1: 9 en 12.
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
We gaan als volk ten onder aan de hebzucht, de bezuinigingen (gevolg van de hebzucht), mooie auto, nette kleding, een flatscreen, maar we hebben geen aandacht voor elkaar. Het kan toch wel een beetje minder welvaart en een beetje meer aandacht voor elkaar.
Iedereen zal het hier mee eens zijn, waarom gebeurt dat dan niet?????
Omdat we het niet echt willen, we willen geld zien!
ik vind je reactie nogal overtrokken. Zelf werk ik in de wijk en kom veel terminale clienten tegen. Als hulpverlener kom je niet met de Bijbel onder je arm maar de meeste gesprekken vinden vaak tijdens de hulpverlening plaats. En dan is er zeker nog ruimte voor een persoonlijk gesprek of een stukje uit de Bijbel.
En hoewel het vaak teleurstellend is wat mensen willen weten over God en Bijbelse zaken kan je soms uit een enkele situatie zoveel kracht ervaren dat je "er weer een poosje tegen kan"
En vragen als heeft u wel eens een kerk bezocht of bent u bekend met de Bijbel brengt soms al heel wat gespreksstof op. Al geeft het ook vaak heel wat discussie.
Als je zelf mag weten een kind van God te zijn, je genade hebt ontdekt, je dus ook weet waar je over praat, luister dan goed naar Gods stem in je hart wanneer je moet spreken en wanneer je moet zwijgen.
ga het niet forceren of jezelf schuldig voelen als je niet gesproken hebt, maar als je in je hart voelt dit zou ik willen zeggen, doe het dan want dan is het de HG die je dit ingeeeft.
soms moeten we zwijgen en ons werk doen waardoor mensen iets van Jezus door ons heen zien.
werk zelf ook in de zorg, en door me werk te doen komen er soms mooie gesprekken. soms als we mensen terminaal hebben bid ik zachtjes voor ze tijdens de zorg (heb niet altijd christelijke mensen en ik werk met dementerende dan is een gesprek vaak niet mogelijk.
en soms als er tijd voor is kan je ook vragen mag ik voor u bidden, (of voor de fam)
wens je wijsheid en kracht toe in je werk onthoud je bent er voor de lichamelijke zorg
