Voor God getrouwd
drs. J. Hoekman | 10 reacties | 17-11-2012| 12:07
Vraag
Ik zit met een probleem. In mijn relatie zijn wij te ver gegaan. Hiermee bedoel ik dat we voor God zijn getrouwd. Moeten we nu ook al gaan trouwen of mag je nog wachten tot het tijd is om te trouwen? Ik denk hierbij aan werk hebben en een huisje kunnen huren of kopen.
Antwoord
Dit is een bijna onmogelijk te beantwoorden vraag, omdat deze vraag samenhangt met heel veel andere gegevens. 1. Hoe oud zijn jullie? 2. Hoe lang hebben jullie al verkering? 3. Kunnen jullie in de toekomst herhaling voorkomen? Zo ja, trouw dan niet! Want als je nog maar heel kort bij elkaar bent en nu gaat trouwen vanwege deze begeerte zonde, dan kan het zijn dat jullie predikant over een aantal jaren moet aanzien hoe jullie gaan scheiden omdat je totaal niet bij elkaar past en diep ongelukkig bent in je relatie, i.p.v. dat jullie huwelijk een beeld is van Christus en Zijn gemeente!
Als jullie al lange tijd verkering hebben, dan raad ik jullie aan om in ieder geval niet te lang te wachten met trouwen, want het is beter te trouwen dan te branden van verlangen. Voorkom tot je getrouwd bent situaties en gelegenheden waar jullie zodanig met elkaar zijn, dat de gemeenschap zich zou kunnen herhalen. Bewaar het tot het huwelijk.
Laat de duivel je anderzijds niet wijsmaken om allerlei overhaaste dingen te doen, of dat je zonde erger is dan die van alle andere mensen op deze wereld, want wie zonder zonde is werpen de eerste steen.
Belijd de zonden aan de HEERE en Hij zal ze vergeven, zoals de Heere Jezus zei tegen de vrouw die betrapt was op overspel en dat is nog heel wat anders dan wat jullie is overkomen, ga heen en zondig niet weer (dezelfde zonde)!
Ik heb geprobeerd wat kleine aanwijzingen te geven, maar kan jullie situatie niet goed inschatten. Misschien is het verstandig ermee naar jullie predikant te gaan en dit aan hem voor te leggen. Als dat niet kan (is dat droevig), zoek dan een vertrouwenspersoon op waarmee je hier wel over kan praten of praat er met goede vrienden/vriendinnen over die ook al een tijd verkering hebben en vraag hoe zij daar mee omgaan!
Heel veel sterkte en kracht,
Ds. J. Hoekman
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. Hoekman
- Geboortedatum:27-01-1962
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Verborgen zonden moeten in het verborgen beleden worden hoor je vaak.
Toch heb ik veel respect gekregen voor een lid uit onze gemeente die openbare schuldbelijdenis deed voor deze zonde. In de kerk is dat niet zo geregeld zeg maar maar deze jongen heeft heel bewust deze stap gezet, en dan zeg ik: ik heb veel bewondering!
Tja, nu kunnen er talloze reacties komen dat dat onzin is en dat je dan wel voor elke zonde schuldbelijdenis kunt gaan doen in de gemeente, maar die hebben het helaas niet begrepen...
Maar los van dat: hoe wil je verder moet jullie vraag zijn. Is het verstandig om zo nog lange tijd verkering te hebben?
Benodig Hem er in, Die niet verwijt!
Vwb de opmerking van Roozemond (... en dan zeg ik: ik heb veel bewondering!...): fijn, dat is uw/jouw mening. Ik heb vooralsnog geen bewondering... eerder een zekere vorm van medelijden: wat heeft deze jongen het moeilijk gehad omdat hij het zo heeft opgevat! En dan daarover heen nog de uitdrukking ".... die hebben het helaas niet begrepen..." Wie geeft u/jou het recht dit in zijn algemeenheid te stellen?
Ik ben intens bedroefd dat tal van gedachten in deze zaken nog steeds onder ons leven... wij gaan op de stoel van onze HEER zitten en wij weten wat HIJ wil... mag onze HEER dat zelf bepalen? Eén troost: voor mijn gevoel gaat onze HEER zelf bepalen wat moet en niet moet, ongeacht wat wij als nietige mensen menen te weten/zeggen.
Satan zal op begane zonden blijven wijzen en je onzeker maken. door die zonden in het licht te brengen kan satan je niet meer manipuleren.
zonde belijden is weten wie Christus is en op hem vertrouwen. zonden in het licht brengen is vertrouwen dat de gemeenschap om je heen om je geeft, je accepteerd en bemoedigt om vol te houden in het goede. vertrouwen dat de gemeenschap om je heen beelddrager van Christus is. angst voor vergelding en afwijzing horen niet bij Christus maar bij Satan. 't is maar hoe je de kerk en je vrienden beleeft. als het goed is is de kerk een veilige plek.
die keren dat ik met de billen blood ging, heeft het me vreugde, en relatie verdieping gegeven.
natuurlijk moet je anderen vrijlaten in het al of niet belijden. zeker als er op basis van vertrouwen iets met je gedeeld wordt. maar je mag ook best aandringen om vrij te komen van de last der zonde door het te belijden.
dat is idd gruwelijk en een grove verbastering van de bedoeling.
zonde worden vegeven zodra ze beleden worden , niet door of tussenomst van de gemeente. de RKK heeft er iets vies van gemaakt door er boete doening aan te koppelen etc. de kerk als plaatsvervanger van christus is een onzalige leer.
maar met zonde belijden gaat het niet om boete doen! het gaat om relaties te herstellen door verborgen hindernissen uit de wereld te helpen.
Veel mensen zien niet dat een snoepje pikken uit de snoeptrommel een net zo grote zonde is voor God al s de zonde tegen het 7e gebod, of dat de gedachte aan begeerte al de zonde zelf is.
Daar zou eigenlijk ook schuldbelijdenis over afgelegd moeten worden.
De zonde tegen het 7e gebod is niet groter als de zonde tegen de overige geboden maar de overige geboden krijgen wel veel minder aandacht en word niet zo zwaar over gedacht.
Maar waar het hier om gaat is dat een lid van een gemeente zélf dit wilde, dáár heb ik respect voor. En inderdaad, ik had er iedere zondag moeten staan als het zo zou moeten, niet vanwege het vooruit grijpen op het huwelijk, maar als je alleen het roddelen al neemt waarvan ik steeds denk: waarom zeg ik dit nu......! Of het oordelen van mensen, kerkenraad en preken die er gelezen worden, daar doe ik trouw aan mee.
"... is het wel het beste om met elkaar verder te gaan zodat de dingen die er gebeurd zijn niet in een nieuwe relatie voor problemen gaan zorgen."
Het is natuurlijk fijn als je bij elkaar kunt blijven nadat je dit gedeeld hebt. Het is aan de andere kant wel heel belangrijk, dat je ook werkelijk trouwt met iemand met wie je de levensweg kunt gaan. Niet het mooipraten omdat je graag bij elkaar wilt passen om deze reden, maar echt weloverwogen voor elkaar kiezen, of niet.
Trouwen terwijl je niet bij elkaar past kan namelijk ook voor problemen zorgen...
