Man veel behoefte aan seksualiteit

Misschien is de hel wel totaal isolement.
Een zonder liefde, troost van God zijn voor altijd!

Daarvan kunnen mensen nu soms al een beperkt voorproefje van moeten ondergaan.

Dat is niet erg, als het ons maar in de armen drijft van de Verlosser!

Dan worden de huidige tranen UITEINDELIJK drooggewist door Hem die ons zo liefheeft.

Vraagstelster: je zegt 'voor mij is een geborgen gevoel, warmte en liefde voldoende'.
Doet jou man zijn uiterste best om jou dat te geven? Voor jou is het voldoende, maar voor een normaal en gelukkig huwelijksleven, voor jou man niet. Gemeenschap is daar gewoonweg een onderdeel van. Een heel mooi, een heel intiem onderdeel.
Dus doe daar wat aan. Probeer het maar met je verstand, probeer ook eens in dat opzicht vanuit jou je man te benaderen. Daar word je man gelukkig van, dus jij ook.
Een huwelijk is proberen elkaar gelukkig te maken, in alle opzichten. En wie geeft, krijgt ook veel. De liefde zoekt zichzelf niet, is vol geduld.
Hou van elkaar, wees maatjes, help elkaar, wees er voor elkaar.
Als de angst voor kinderen de boventoon voort in je sexuele leven zou ik daar samen in liefde een oplossing voor zoeken. Kinderen zijn een zegen, een beloning maar als het om psychische/ lichamelijk reden (even) niet verantwoord is lijkt mij het niet Gods bedoeling dat het samenkomen van man en vrouw verhinderd word (een paradijsbloem, toch?). Ga daar dan nuchter mee om.
En ga niet in een slachtofferrol gaan zitten, maar ga aan het werk. Soms is een huwelijk hard werken om beiden gelukkig te zijn en te blijven. Maar dat is het huwelijk waard!
Ik denk dat als je een huwelijk zonder sex hebt er voor de tijd al veel meer mis is gegaan. Anders kan dat niet, dan zit er iets niet goed. En werk daar maar eerst aan, want sex is maar een onderdeel van (wat een geheel mogelijk maakt).
Ik hoop dat jullie er samen uit komen en nog heel veel mooie en goede jaren samen hebben!

Weet niet of je zelf reageert vraagstelster, maar waarom wil je man eigenlijk dat je een orgasme krijgt? Omdat hij dan denkt dat het voor jouw fijner is misschien??
Ik krijg het ook haast nooit. En die enkele keer dat ik het wel had was echt niet fijnere sex ofzo!! Voor mij gaat het om het samenzijn met mn man (bij jouw ook zo te lezen) dát geeft me diepe vreugde. En niet dat orgasme ansich.

@Gisela: " Dat je allebei wat opgeeft, niet altijd nee zegt, daar zitten nog wat nuances tussen. Ik zeg nooit nee, maar het doet me meestal gewoon niet veel als mn man wat wil beginnen te vrijen. En gaan we dan toch door doe ik het geheel theoretisch en lukt het letterlijk gewoon niet. Dan voelen we ons allebei rot, ik heb dan eeen schuldgevoel en mn man vind het jammer dat hij door gegaan is omdat ik me zo verdrietig voel. Dat vind hij niet de bedoeling van gemeenschap. Het moet voor beide partijen goed voelen."

Bij de man staat de behoefte aan seks meestal op de voorgrond, en bij de vrouw over het algemeen de behoefte aan aandacht, romantiek en praten.
Stel dat een man zegt: "dat is mijn ding niet, daar heb ik geen behoefte aan".
Desondanks geeft hij zijn vrouw toch regelmatig onverdeelde aandacht en praat met haar over de dingen die haar bezighouden.
Moet je voorstellen dat hij dan daarna zegt dat hij zich zo verdrietig voelt omdat hij eigenlijk helemaal geen zin had om haar aandacht te geven.
Heus, hij probeerde het wel, maar het lukte hem gewoon niet om werkelijk interesse te hebben over wat ze hem te vertellen had.
Ze voelen zich allebei rot, hij heeft een schuldgevoel en zij vind het jammer dat ze zijn tijd 'verknoeit' heeft.
Maar niet teveel meer samen praten dan, 't moet voor allebei leuk zijn toch???

Ik snap het niet hoor, als je van elkaar houd dan wil je de ander toch geven wat hij/zij nodig heeft! Daarbij kun je rekening houden met elkaars (gebrek aan) behoeftes.

@1a2b3c: Opzich een echte nadenker... Ik snap ook die verschillen. Toch denk ik dat het anders ligt. Op zon moment WIL ik mijn man dat graag geven, doe er mn best ook voor. Maar als de gemeenschap dan gewoon mislukt, om het maar rechtuit te zeggen, dan voel ik me erg verdrietig omdat het niet gelukt is, vind ik het zo naar voor mijn man want dan ben je er zó dichtbij.. Snap je? Juist dat je zulke gevoelens (nog) hebt houd je dicht bij elkaar is mijn mening.

Jouw zin: 'dat hij zich zo verdrietig voelt omdat hij eigenlijk helemaal geen zin had om haar aandacht te geven' klopt dus niet. Ik voel me dan niet verdrietig omdat ik eigenlijk geen zin had, maar omdat het mislukt is en hij alsnóg niks heeft. dat gaat dieper.

Ik weet niet of je een man of een vrouw bent maar hoe zie jij jouw laatste zin dan? Je kunt geen erotische gevoelens opwekken als die er op dat moment niet zijn en zonder gaat een beetje moeilijk he.. dan krijg je dat voorbeeld dat ik gaf hoe het bij ons (vaak) gaat.

Uberhaupt snap ik de zin: 'zin in sex' nooit. (Vind m ook platvloers maar dat terzijde.) Iemand die het weet of is dat typisch iets mannelijks. Verlang je dan alleen naar een beetje opgewonden gevoel ofzo? Als ik gemeenschap wil verlang ik naar mijn MAN en de eenheid tussen ons niet naar prikkels ofzo al hoort dat bij elkaar.

Nog één reactie mijnerzijds, wat ik soms mis is het gevoel voor elkaar, ik heb mijn vrouw trouw belooft in voor en tegenspoed en zij aan mij. Dat staat voor mij als een huis, ik ben niet altijd diepgelovig, soms twijfel ik, maar in de kerk trouw aan elkaar beloven is het beste wat ik ooit in mijn leven gedaan heb.
In voorspoed aan elkaar trouw zijn is niet zo moeilijk, in tegenspoed komt het er op aan.

De problemen van @petrus62 kan ik wel begrijpen, maar er kunnen je veel ergere dingen overkomen.
Voor mij is het belangrijk om samen te praten, samen lezen en samen lekker op de bank hangen als de kinderen naar bed zijn. Met de hond tussen ons in, een teckel, 5 maanden oud, gezelliger kan het niet worden.
Die hond is ook een kind van ons, samen zijn we gewone mensen en een hond.

Wat ik vragenstelster zo gun is het houden van elkaar, soms zit het mee en soms een beetje tegen, blijf van elkaar houden. Je moet elkaar wel willen ondersteunen, toen onze oudste zoon werd geboren wist mijn vrouw dat ik mijn moeder miste, ze sloeg een arm om me heen en zei:'wat ongelooflijk jammer dat je moeder dit niet meer kan meemaken' en zou ik zo'n lieve vrouw het kwalijk nemen als ze niet wil vrijen?
Never en nooit niet, ik blijf haar trouw omdat ze mijn vrouw is.

Dag Daniel,

Met alle respect: ik denk dat je seksuele relatie niet alleen het gevolg is van de liefde die er tussen jou en je vrouw is. Ik denk dat er ook een oorzakelijke component in zit.
Hoe ik dat bedoel?
Nou, ik denk dat als je een fijne seksuele relatie hebt, het veel makkelijker is om ook te genieten van andere vormen van intimiteit. Als de seksuele relatie verstoord is, kan het veel beladener worden om te knuffelen-en-verder-niks.
Stel dat je vrouw bij wijze van spreken een jaar geen seksuele omgang met je zou willen, om wat voor reden ook. Dan wordt het misschien veel moeilijker om onbevangen te genieten van lichamelijke en geestelijke intimiteit.

Als het in seksueel opzicht goed zit, creëert dat een enorme vreugde, en ontspanning in de relatie als geheel. Als er trubbels zijn, kan dat ook makkelijk overslaan naar andere aspecten van de relatie.
Ik denk dat je dat niet moet onderschatten.

Verder geniet ik weer van de vreugde en liefde die je uit jegens je vrouw! Zo mooi om te zien!

@Gisela: Jouw zin: 'dat hij zich zo verdrietig voelt omdat hij eigenlijk helemaal geen zin had om haar aandacht te geven' klopt dus niet. Ik voel me dan niet verdrietig omdat ik eigenlijk geen zin had, maar omdat het mislukt is en hij alsnóg niks heeft. dat gaat dieper.

Oké, dan voelt hij zich verdrietig vanwege zijn gebrek aan oprechte interesse ;)

Misschien handig om eens naar een seksuoloog te gaan? (ik ben een vrouw trouwens)

@ hjrl & petrus62,
ik begrijp jullie nood. Afgewezen worden door de partner met wie je juist de meest intieme relatie mee zou moeten hebben doet idd lijken op de hel. maar wie ziet er in die hel? Jullie of jullie vrouwen? Als wij God afwijzen dan lijd God daaronder (zozeer dat Hij zijn Zoon gaf om de relatie te herstellen) maar wij - die God afwijzen- bererven de hel.

jullie hebben allebei stiekem hulp gezocht. maar dat hielp niet. in gesprek met de vrouw helpt ook niet.
nu kan je voortleven met deze gebrokenheid en het je laten overheersen of het naar de wereld 9dus ook in de kerk) opengooien. zoalng je dat niet doet kunnen jullie vrouwen er mee weg komen door achter drogredenen te schuilen en een schim van godsdienstigheid op te houden. maar als de omgeving hiervan weet, dan komt er druk op jullie vrouwen.

@ Pompelmoen, mooi, dat je over het oorzakelijke (causaliteit) begint die er is in de hele liefdes-formule' van knuffelen tot intimiteit tot totale intimiteit. Dat wordt nogal eens vergeten. Niet door satan, want die gebruikt dit mechaniek maar al te graag om stuk te maken.

@ Janvanverweg, i.t.t. Petrus62 heb ik openlijk hulp kunnen zoeken. Zowel in maatschappelijk werk als in de kerkelijke pastoraal (rkk dus). Er komt toch in ons geval geen druk op echtgenote vanuit die omgeving. Mijn vrouw voelt zich ook in de kerk thuis.

Natuurlijk weet mijn vrouw, dat ik toch wel blijf werken aan het huis en schoonmaken in het huis (zoals op deze zaterdag) en zorgen voor onze kinderen in de leeftijd van 13 t/m 17. En proberen te sparen voor als ze straks naar duurder onderwijs mogen.

De situatie is niet erg hoopvol wat betreft verandering dus. Dezer dagen wel erg getroost door geloofskennis, dat beproeving volharding werkt en HOOP. Hoop voorbij hetgeen hier wordt gemist, maar HOOP op vervulling in Hem die ons liefheeft.

Ik ben het niet eens met Jvvw. Als je verkeerd gedrag openbaar maakt moet je motief niet zelfzuchtig zijn, maar gaat het erom je broeder te winnen(in dit geval je vrouw), dat hij/zij zich van de zonde bekeerd. Mat.18:15-20.
Je vrouw onder druk zetten om weer seks met haar te hebben ... dat moet je niet eens willen op die manier.
Afgedwongen seks is verkrachting. Je kunt fysiek dwingen, maar ook op andere manieren.

N.B. ik praat hiermee absoluut het gedrag van die vrouwen niet goed.
Er heeft hier op r.w. wel eens een reactie gestaan van ano die echt indruk op me gemaakt heeft:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17038/?pageID=1/

Soms heeft ze geen zin, dan ben ik niet teleurgesteld, dan gaan we lepeltje lepeltje liggen. Ik begrijp echt niet dat refo's (waar ik ook toe behoor), zo moeilijk doen over seks en dat de man het hoofd is van het gezin......, dus de baas.
Nogmaals, ik begrijp het echt niet, mijn vrouw kookt vanavond, paella, met garnalen, kip, krab, rijst, safraan en de hond speelt de sous-chef, beter kan het niet.

De sous-chef is ook een beetje God, ik ben ook een beetje God, de God in mij is de liefde voor elkaar en @pompelmoen, ik hou echt van mijn vrouw, ze is mijn muze, mijn liefde, ze is .....voor mij een geschenk van God.
Nu weet ik best wel dat God je niet altijd de liefste partner schenkt, ik heb super geluk gehad, mijn vrouw heeft voor God laten weten dat ze in voor en tegenspoed bij me zou blijven, ik heb dat ook beloofd, vanavond gaan we weer naar bed, of we vrijen.......weet ik niet, maar ik ben zo gelukkig als ik naast haar lig.
Wat ik zeker weet dat ik van haar hou, mijn moeder heeft me geleerd om met vrouwen om te gaan, ze was een gereformeerde bonder, maar ze wist wel dat je als man netjes met vrouwen om moet gaan.
Mijn moeder heeft me zo veel geleerd, iedereen heeft de liefste moeder van de wereld gehad, maar ik allerliefste, ik mis haar nog iedere dag. Ze heeft me veel geleerd.

John Gottman kan in 5 minuten voorspellen of een stel binnen twee jaar uit elkaar gaat. Hij heeft dat in een gecontroleerde proef aangetoond met een precicie van 93 procent. In zijn boek The Seven Principles for Making Marriage Work beschrijft hij vier hoofdlijnen waarlangs relaties stuk lopen.

1. Kritiek. Het is uiteraard prima om je partner te wijzen op dingen die hij of zij verkeerd ziet. Maar hier gaat het om iets anders. om partners die elkaar (of alleen de een de ander) voortdurend zeggen dat ze het fout doen. kritiek niet zozeer gericht tegen een bepaalde kwestie of een bepaald gedrag, maar tegen de persoon. “Jij doet altijd…”
2.Minachting. Dat is als je steeds in woord, daad en houding duidelijk maakt dat je de ander een domme sukkel vindt. Door met je ogen te gaan rollen als hij/zij iets zegt of doet, door cynisch over de ander te praten, door de ander structureel belachelijk te maken.
Van die vier dingen die relaties kapot maken is dit de meest vernietigende. Want als je de ander minacht is een gelijkwaardige relatie onmogelijk.
3. In de verdediging. je zegt steeds ‘ja, maar als jij niet…. dan zou ik niet…” of variaties op dat thema. Het maakt helemaal zoek wie ergens verantwoordelijk voor is. Jij in ieder geval niet. Dus wordt het oplossen van problemen zo ongeveer onmogelijk, want jij bent nooit deel van de oplossing.

4. Obstructie. Niet meer luisteren, je afkeren, de ander maar laten praten, doen alsof hij/zij er niet is. Dat vermijdt directe conflicten, maar maakt ook feitelijk een einde aan de relatie: als je structureel doet of de ander er niet is, dan is hij of zij er ook niet meer in je leven, dus wat doe je dan nog bij elkaar.

Wat onderzoek leert is dat het nutteloos is langs een van deze 4 wegen de ander proberen te veranderen. In veel slechte relaties proberen de partners jaar na jaar elkaar te veranderen. Gaat niet lukken. Bij een goede relatie hoort dat je accepteert hoe de ander is.
Dat doen we. elkaar accepteren, het is niet zo moeilijk, gewoon elkaar accepteren, meer is niet nodig.

@Daniel, dank voor duidelijke opsomming. Nummer 1, en vooral nummer 2 is mijn deel geworden sedert 2001. Daar helpt geen MEE; Maatschappelijk werk of pastoor aan (om een weg te vinden uit de impasse).

Niet dat ik me wil wentelen in zelfmedelijden; maar het is zo hopeloos als het nemen van een vesting met muren van 6 meter dik.

Respect voor elkaar is denk ik een heel belangrijk onderdeel. Hij wil vaker dan jij en jij hebt meer behoefte aan knuffelen dan aan gemeenschap. Heel belangrijk is dat jij rekening houdt met zijn behoeften en hij met de jouwe. Hij mag zich niet steeds aan je opdringen en jij kan hem ook geven wat hij nodig heeft. Neem gewoon elke week een avond in de planning dat je hem eens verwent. Misschien niet om zelf een orgasme te krijgen, maar ook zonder kun je genieten van aanraken. En glijmiddel kan enorm veel schelen als je niet snel opgewonden raakt. En er zijn meer manier om samen te vrijen dan alleen gemeenschap te hebben, probeer vindingrijk te zijn. En overtuig je man dat je ook heel erg geniet als je geen orgasme krijgt, dat kan juist een druk geven als dat persé moet. Dan kan de lust er snel vanaf gaan. Juist om er ontspannen in te staan, kun je meer genieten. Soms kan een vluggertje ook prima zijn, voor man en vrouw. Het hoeft niet altijd helemaal van a tot z te zijn, even snel kan de druk behoorlijk van de ketel halen bij stellen waar de man meer behoefte heeft dan de vrouw.
Jij wil juist alleen knuffelen en een geborgen gevoel hebben. Nou een prefecte combi is er niet. Als hij jou heerlijk knuffelt en streelt, zegt hoeveel hij van je houdt zonder altijd gemeenschap te verwachten kun jij hem regelmatig uitnodigen om toch nog snel even één te worden. Dat kan voor een man heerlijk opluchten en voor een vrouw kost het niet veel energie en het kan ook heerlijk zijn, even heel dicht bij elkaar te zijn. Beide partijen gelukkig. Vaak is het voor een man wel even een flinke omschakeling om niet meer te hoeven presteren wat het orgasme van zijn partner betreft. Dat lijkt voor mannen zo belangrijk te zijn, terwijl vrouwen dat totaal anders aanvoelen. Mannen moeten dat echt los gaan laten.

Mijn ervaring is dat met het komen van kinderen en gaan van jaren, de seksuele liefde soms op een laag pitje kan staan. Voor een vrouw sneller dan voor een man. De zin is er niet of laten we beter zeggen, ons hoofd staat naar andere dingen. We zijn moe en gaan liever hangen op de bank dan ook dat nog te moeten. Daarom moet je je gedachten er juist speciaal op richten. En je zult zien dat je er zelf ook meer van gaat genieten. Wie overdag al denkt aan een heerlijke vrijpartij voor die avond zal 's avonds ook echt wel zin hebben. Soms moet je die knop gewoon even omzetten. Bij wie vrijen uit het hoofd is geraakt, daar is de zin ook weg. Wie bewust daarmee bezig is zal ook eerder weer zin krijgen.

Maar goed... het blijft een hoofdstuk in je huwelijk waar je beiden aan moet werken om ook beiden er gelukkig in te zijn.

@moedervan2, wat een lief antwooord,


Mijn hart sloeg even over,
toen dat van jou begon.
Ik kon het niet geloven,
niet geloven dat het kon.
Als er nu een wedstrijd was,
een wedstrijd tussen mij,
en de zon,
wie het hardste stralen kon,
dan denk ik dat ik won.

Want als jij je hartslag voelt,
dan voel je die van mijn mij,
en ben ik steeds dichtbij,
ik ben altijd dichtbij.

Ik kreeg je in mijn armen.
Ik hield je heel goed vast.
Ik hield je lekker warm,
je was nog in je blote bast.
Jij moest heel hard huilen,
en ik deed heel zachtjes mee.
Ik was zo blij,
met je lijfje op mijn lijf
en je hart op dat van mij.

Want als jij je hartslag voelt,
dan voel je die van mijn mij,
dan ben ik weer dichtbij,
ik ben altijd dichtbij.

Jij bent van ons samen,
van allebei de helft.
En je lijkt op ons,
maar nog het meeste op jezelf.
Ik hou je in mijn armen,
nu het kan,
je bent zo klein.
Ik blijf bij jou,
ben er altijd geweest
en ik zal er altijd zijn.

Want als jij je hartslag voelt,
dan voel je die van mijn mij,
dan ben ik weer dichtbij,
ik ben altijd dichtbij.

Want als jij je hartslag voelt,
dan voel je die van mijn mij,
dan ben ik weer dichtbij,

soms is geluk meer dan de som van de delen,geluk zit in kleine dingen',


Als de oorlog komt,
En als ik dan moet schuilen,
Mag ik dan bij jou?
Als er een clubje komt,
Waar ik niet bij wil horen,
Mag ik dan bij jou?
Als er een regel komt
Waar ik niet aan voldoen kan
Mag ik dan bij jou?
En als ik iets moet zijn,
Wat ik nooit geweest ben,
Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen,
Droog jij m’n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij.
Kom wanneer je wilt,
Ik hou een kamer voor je vrij.

Als het onweer komt,
En als ik dan bang ben,
Mag ik dan bij jou?
Als de avond valt,
En ’t is mij te donker,
Mag ik dan bij jou?
Als de lente komt,
En als ik dan verliefd ben
Mag ik dan bij jou?
Als de liefde komt,
En ik weet het zeker,
Mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen,
Droog jij m’n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij.
Kom wanneer je wilt,
Ik hou een kamer voor je vrij

Mag ik dan bij jou schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen
Droog jij m’n tranen dan?
Want als ik bij jou mag,
Mag jij altijd bij mij
Kom wanneer je wilt,
‘k hou een kamer voor je vrij.

Als het einde komt,
En als ik dan bang ben,
Mag ik dan bij jou?
Als het einde komt,
En als ik dan alleen ben,
Mag ik dan bij jou?

moedervan2 u bent een lief mens....

Voor hen die wenen

http://www.youtube.com/watch?v=bLZoRjnBHCA

All My Tears~Maria...(Emmylou~Julie Miller)


All My Tears

(Julie Miller)

When I go don't cry for me
In my fathers arms I'll be
The wounds this world left on my soul
Will all be healed and I'll be whole

Sun and moon will be replaced
With the light of Jesus' face
And I will not be ashamed
For my savior knows my name

It don't matter where you bury me
I'll be home and I'll be free
It don't matter where I lay
All my tears be washed away

Gold and silver blind the eye
Temporary riches lie
Come and eat from heaven's store
Come and drink and thirst no more

So weep not for me my friend
When my time below does end
For my life belongs to him
Who will raise the dead again

It don't matter where you bury me
I'll be home and I'll be free
It don't matter where I lay
All my tears be washed away

@Daniel zegt:
"moedervan2 u bent een lief mens...."
Dat is waar Daniel, ik ken haar!

Ik hoop dat de vragenstelster ook goede vriendinnen heeft , waarmee zij haar problemen respectvol kan bespreken. Hoe belangrijk is dit!
Goede vrienden zijn een gave van God.

Voor jou mijn complimenten hoe jij de liefde kunt omschrijven, ik verbaas en verblijd mij daar elke keer weer over!

moeder van twee heel mooi beschreven!! Alleen werkt dat 'even snel één worden' ook niet voor iedereen. (Tenzij wij het enige stel op aarde zijn met dit probleem.) Ik heb er nl gewoon heel veel tijd en rust voor nodig en dan heb je kans dat het lukt. Over 'het neemt niet veel energie' gesproken..

Maar de tip is goed, hoop oprecht dat de vraagstelster er wat aan heeft. Het doet zoveel hoe de man er op reageert, of hij stiekem er toch op hoopt of jouw in alle rust laat 'beslissen' of het lukt of niet.

Petrus62 heeft in deze link zijn levensverhaal en diep verdriet neergelegd. Daarna is hij hier niet meer gehoord. Petrus62 als (mijn) reactie(s) pijn hebben gedaan; dan oprecht excuus aangeboden. m.v.g. hjrl