Geen afgelikte boterham

@ dkw,
Inderdaad wordt deze zonde vaak veel erger gevonden dan andere. Dat vind ik niet juist maar de ernst wil ik toch wel onderstrepen. Als je geen maagd meer bent en ongetrouwd bent, dan ben je toch met iemand 'een' geweest en dat heeft gevolgen voor een mens en niet alleen voor degene die deze zonde heeft begaan maar ook voor degene met wie die persoon misschien later trouwt. Het kan wel worden vergeven maar daarmee worden de gevolgen niet uitgewist.

In een van de reacties zag ik iets voorbij komen over het uitdagend kleden van refomeisjes. Het lijkt me goed als daar eens wat meer aandacht voor komt. Het is schrikbarend hoe veel! vrouwen in een rok(je) zich kleden.

@Dorah,
Vele mensen hechten veel te veel waarde aan het Nederlands huwelijk in het gemeentehuis, net alsof daar alles mee valt en staat.
Ten tijde van de bijbel hadden ze echt geen huwelijk in een gemeentehuis of iets dergelijks, ook lezen we zoiets niet van Izaak en Rebecca, maar feit is dat als toen, en ik vind nu ook, man en vrouw één waren geweest, het huwelijk voltrokken was.
Ik denk dus als er gemeenschap is geweest, de jongen en het meisje, man en vrouw, getrouwd zijn voor de Heere God en dit een levenslange band is.
Uit elkaar gaan is mijns inziens precies hetzelfde als een echtscheiding en overspel.

Zodra er gemeenschap is geweest is men getrouwd voor God en is men aan elkaar verbonden, als jongeren en iedereen hier wat vaker en beter over nadenkt zou men toch wat voorzichtiger moeten zijn.
Daarom snap ik het ook nooit, als een jongen en meisje gemeenschap hebben gehad en toch uit elkaar gaan word gezegd dat het erg is enzo, als een getrouwd stel uit elkaar gaat, oho verschrikkelijk, moet je dat zien, och wat erg, sjonge jonge zeg... Terwijl het in wezen precies hetzelfde is...

Hiermee wil ik niet het samenwonen goedpraten, want mijns inziens is het de bedoeling dat Gods zegen over het huwelijk word uitgesproken, dit hoeft niet te zijn in een gemeentehuis of kerk (Afrika bijvoorbeeld) maar kan door een voorganger of vader of iets dergelijke zijn.
In Nederland is dit niet de gewoonte, dus dan maar naar het gemeentehuis en kerk.

Dus gemeenschap = voor God getrouwd, dat verbreken is hetzelfde als echtscheiding denk ik.

@ dkw,

Voor een deel ben ik het eens met je reactie. Nog wel een paar punten:
Inderdaad ben je aan elkaar verbonden als je gemeenschap met elkaar hebt.
In de tijd van de Bijbels was de familie nauw betrokken bij een huwelijkssluiting maar ik vind dat we voorzichtig moeten zijn om de bijbelse situatie van Izaak en Rebecca zomaar over te zetten naar onze tijd en cultuur.
Op het punt dat veel mensen veel teveel waarde hechten aan het burgerlijk huwelijk, ben ik het voor een deel met je eens. Aan de andere kant ben ik blij dat in Nederland zoiets bestaat omdat het een zekere bescherming biedt voor de vrouw (en eventuele kinderen). M.i. is het goed om je te realiseren dat wanneer je met elkaar trouwt, je dit niet zomaar kunt ontbinden, alsof er niets is gebeurd. Daar zijn consequenties aan verbonden (in hoeverre alle regels daaromtrent nu helemaal voldoen volgens de cultuur van nu is een interessante vraag maar daar gaat het nu niet om). Helaas ken ik genoeg voorbeelden van veelal moslima's die niet op die manier zijn getrouwd, kinderen hebben, door hun man zijn verlaten en daardoor grote problemen hebben omdat zij geen rechten hebben. Dat maakt het m.i. wel meer dan een ' gewoonte'.
Het punt dat je aanhaalt over het feit dat mensen moeilijker doen over een echtscheiding dan over gemeenschap voor het huwelijk heeft denk ik voor een deel te maken met het gegeven dat wanneer mensen voor een huwelijk kiezen, zij daar (als het goed is) goed over hebben nagedacht, zich bewust zijn van de rechten en plichten om voor elkaar te zorgen, in het openbaar dit aan elkaar hebben beloofd (en ook aan God) en dan is de schok vaak net iets groter wanneer dit bewust wordt verbroken, dan wanneer twee jonge mensen geslachtsgemeenschap hebben gehad waarbij zij in de meeste gevallen niet hebben nagedacht over de gevolgen (waarmee ik het niet goedpraat!).

@Lanor,
Als je leest zeg ik ook dat huwelijk onder Gods zegen moet zijn.
En dat hoeft echt niet perse in het gemeentehuis, in Nederland is dit wel de gewoonte, maar in Afrika bijvoorbeeld kan een vader het huwelijk inzegenen, in Amerika kan een dominee dit doen, dit hoeft echt niet perse in een gemeentehuis, in Nederland wel omdat dit de cultuur is.
Waar lees jij in de bijbel dat dit voor de burgerlijke overheid, familie, vrienden, bekenden en overheden uitgesproken moet worden? Ik ben het nog niet tegengekomen.

De huwelijkse binding wordt dus ook voor GOD aangegaan; op wat voor wijze het huwelijk in formele zin ook wordt voltrokken. De wijze waarop staat en overheid aanwijzen hoe er getrouwd kan worden, staat hier dus geheel los van.
Als je als man-en-vrouw als Christen wilt samenleven is elkaar die belofte maken voldoende om getrouwd te zijn; gemeenschap met elkaar hebben is de bekrachtiging daarvan.

En die trouwbelofte is voor GOD tevens bindend; zie Exodus 20:14. Het gaat daarbij niet over 'de formele instantie' die het huwelijk bekrachtigt of 'de juiste voltrekking' van het huwelijk (als die er al zou zijn), maar simpelweg dat man en vrouw die belofte naar elkaar uitspreken én (vol-)houden. En GOD is daarbij je Getuige! Dat was in de tijde van de bijbel de gewoonte! Dat de gewoonten nu anders is, zeker waar, maar dat is cultuurgebonden.

Dat de overheden formeel eisen stellen aan dat huwelijk ['staatsgetrouwd en geregistreerd zijn'] is slechts zodat daaraan ook staatswettelijk gevolg kan worden gegeven. Daarbij moet je denken aan zorgplicht, registratiewet, financiele verplichtingen, fiscale verplichtingen, wettelijke aansprakelijkheid etc.

Lees ook http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17332/

Citaat Lanor:
@DKW, de verbinding van het huwelijk in het gemeentehuis komt het dichtst bij de bijbel.
Einde citaat.
Daar ging ik er vanuit dat jij het meest bijbels vond en dit ook zo gebeuren moest, mijn excuses als ik iets verkeerd gedacht heb.

Aangaande het seksuele aspect: Dat haal ik uit de tekst van vader en moeder verlaten en deze 2 zullen tot 1 vlees zijn, het verlaten van vader en moeder en vrouw/man aanhangen lijkt mij het huwelijk, en dan zullen deze 2 tot 1 vlees zijn, dus in het huwelijk.
Het is niet DE bekrachtiging, maar EEN bekrachtiging denk ik, liefde lijkt mij belangrijker.

@ rosalientje,

Je hebt gelijk dat mijn reactie kan over komen dat ik de schuld bij de jongens leg... was totaal niet de bedoeling. Er zijn inderdaad ook veel meisjes die er op in spelen en zich enorm uitdagend kleden. Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat er op een reformatorische school (VO) meisjes waren die in de pauze op een stil beschut plekje buiten het plein, seks hadden met verschillende jongens... de meiden doen er dus ook aan mee! Laten we niet vergeten wat meisjes kunnen aanrichten door zich zo schaars en uitdagend te kleden...

Ook al is het moeilijk we moeten toch dat taboe eens doorbreken! Daarnaast is het ook de tijdgeest denk ik. Wat zien de jongelui op tv en in films en niet te vergeten op het internet. Overal waar je komt is er schreeuwerige reclame... in mijn ogen is onze cultuur oversekst en vind ik het niet zo gek dat jongelui geprikkeld worden op dat gebied en er mee bezig gaan. Zaak is dus om onze kinderen goed toe te rusten... niet dat dat alles voorkomt... maar het is in ieder geval te proberen.

Trouwen is per cultuur anders toch zie je steeds dat er een soort ceremonie aan vooraf gaat.
Vader en moeder verlaten... vrouw aankleven... tot een vlees worden.
Izak bracht Rebekka naar de tent van zijn moeder.

Het gaat echt om een verbintenis met een vrouw binnen een familie.

Vragensteller, ik ben het met je eens.

15 jr geleden sprak ik iemand die na een jaar of 12 in het buitenland gewoond te hebben, weer terug kwam. Hij werd leraar op een Reformatorisch voortgezet onderwijs. Hij schrok ervan, hoe normaal jongelui het toen vonden om eerst iemand 'uit te proberen' er werd gezegd dat ze gewoon met iemand naar bed gingen. Als dat toen zo was, is het nu niet beter. Pillen haal je bij de dokter, en condooms uit het automaat.....
Een ander die vertelde dat ze als alle ouders op school werden verwacht. De school ging vertellen hoe ze met sex (en drugs) om moesten gaan als ouders. Het gebeurde bij de vleet.

2 voorbeelden van 15 en 4 jr geleden.

@Pannenkoek
In mijn jeugd was het echt niet anders hoor.
Wel meer in het geniep en ouders zaten er wat meer bovenop.
Zuipen was ook gemeengoed, drugs in die tijd wat minder
Van een meisje wisten we het die is bij het, toendertijd, beruchte JAK terecht gekomen.

Dit ging ook de enige reformatorische kerk in dat dorp niet voorbij.
Bepaalde meiden uit onze kerk stonden bekend als gewillig.
Nee dat is niet veranderd behalve dat de schaamte ervoor weg is.
Dan denk ik aan Sodom en Gomorra, de hele stad ging uit groot en klein vaders schaamde zich niet meer voor hun zoons.
Zo