Onwillig om te buigen voor Hem
Ds. J.L. de Jong | 2 reacties | 06-10-2012| 11:50
Vraag
Ik heb even een vraag over het volgende: Kan je als je bekeerd bent nog onwillig zijn om te buigen voor Hem? Ik geloof aan de ene kant dat ik een kind van God ben, omdat Hij dat zelf heeft beloofd. Maar aan de andere kant twijfel ik altijd zo. Niet aan God, maar wel aan mezelf. Ik denk dan dat ik mijn eigen bekering in de weg sta. Ik voel me soms zo onwillig om mijn zonden te belijden. Soms zo onwillig om te buigen. Hier ben ik heel veel verdriet van. Ik belijd het eerlijk aan de Heere God dat ik zo ben, en graag wil dat mijn harde hart verbroken word. Ik zou willen dat het anders was. Kan ik dan wel bekeerd zijn als ik zulke gevoelens heb?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je wilt aan de ene kant graag dat je harde hart verbroken wordt -zo schrijf je- en aan de andere kant worstel je met je onwillige harde hart. Misschien vind je het een schrale troost maar met deze worsteling van wel willen en niet willen bevind jij je in goed gezelschap. Ik denk dan vooral aan het gezelschap van de apostel Paulus die in Romeinen 7:19 schrijft: "Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil, dat doe ik."
Je hebt verdriet van je onwillige hart. Er zijn zelfs momenten dat je onwillig bent om je zonden te belijden. Onwillig ook om te buigen voor Hem. Erg hè. Terecht wordt je daar verdrietig van. We staan inderdaad onze eigen bekering in de weg. Deze onwil moeten we ook ontdekken, zo erg is het met ons. Wanneer de Heere niet naar ons om zou zien, zouden we niet kunnen, maar ook niet eens willen terugkeren naar Hem.
Maar God kan de wil nieuwe mogelijkheden schenken. Hij kan een dode onwil weer levend maken. Wat een heerlijk evangelie door Jezus Christus. Terecht noem je wat God beloofd heeft. Werp jezelf biddend op deze God en op Zijn beloften en noem Hem ook eerlijk je onwil. Zeg tegen Hem: Heere ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp (Mark. 9:24). Zeg in die lijn ook maar tegen Hem: Heere ik wil zo graag dat mijn harde hart wordt verbroken, komt U dan mijn onwil te hulp! Wanneer je zo oprecht naar de Heere gaat, belijdt je al je onwil en verwacht je alles van Hem. Ik belijd het eerlijk aan God, schrijf je. In die weg zou ik vooral verder gaan!
Je kunt beter je tijd besteden aan het zo zoeken van de Heere dan aan het jezelf twijfelachtig afvragen of je met zulke gevoelens wel een kind van God kunt zijn. Natuurlijk is dat een belangrijke vraag, maar misschien kom je daar, wanneer je jezelf heel erg op die vraag concentreert, zo wel nooit uit. Neem van mij aan dat ook een kind van God weer diep kan vallen en keihard ook tegen zijn menselijke onwil weer kan aanlopen. Dat is zelfs zo erg dat zij voor een tijd het besef van genade kunnen verliezen (Dordtse Leerregels hoofdstuk 5, artikel 5). Ga daarom met je onwil naar de Heere om het gewillig gemaakt worden om Hem te dienen dan ook echt alleen van Hemzelf en Zijn Heilige Geest te verwachten.
Een hartelijke groet,
Ds. J. L. de Jong
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. de Jong
- Geboortedatum:25-11-1972
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Soest
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
deze vraag had ook van mij kunnen zijn.
Je verwoord precies wat ik ook ervaar. Mijn harde hart en mijn onwil, doen mij soms wanhopen aan mezelf. Soms mag dat wat minder zijn, maar er zijn ook periodes dat ik er moedeloos van word. Maar de Heere kan en wil ons gewillig maken. En dat wil Hij doen als we Hem er om vragen, zelfs als we het vragen met een hart vol weerstand. Dat is wel iets wat ik op dat moment dan heel moeilijk vind om te geloven!
Als we Hem belijden hoe we zijn, dan beloofd Hij ons dat Hij ons zal aannemen. Hij ziet toch hoe wij zijn, dus we kunnen ons niet oppoetsen, of ons beter voor doen.
