Zeker een kind van God

Ik herken je vraag.
Ten eerste wil ik zeggen dat je niet moet vertrouwen op je emotie's. Je emotie's zijn onbetrouwbaar en heel wisselend. De ene dag kan je de dingen heel anders ervaren dan een andere dag. En je emotie's maken je ook geen kind van God. Weet je hoe je kan weten of je een kind van God bent/word? Door op Hem te vertrouwen, te geloven in Zijn volbrachte werk aan het kruis. Door je vast te klampen aan zijn beloften. Door te zien op Hem!.Dan kom je nooit bedrogen uit. En zelfs dat kan je vanuit jezelf niet, maar wil God je wel geven. God is zo gewillig om zondaren te redden. Hij wil je zaligmaken.
Is dat niet een heerlijke gedachten?

Ik vind dat je wel erg makkelijk zegt: Vertrouw niet op je emoties.
Je zegt net zo makkelijk: 'Door op Hem te vertrouwen!'
Hoe kan ik dan echt concreet op Hem vertrouwen?

Kijk naar jezelf en kom tot de conclusie dat er is niets in jezelf te vinden is dat je tot een kind van God zou maken. Dat er in of aan jezelf niets te vinden is waarmee je het zou verdienen een kind van God te worden.

Richt dan je blik naar buiten toe, kijk niet langer naar jezelf of daar iets is te vinden is maar richt je oog in gedachten op Golgotha waar Jezus stierf zodat Hij jou gerechtvaardigd, smetteloos, volkomen gereinigd voor God kan stellen (Kol 1: 21-22).

Richt je op belofte van God in Christus: "Hij (Jezus) kwam tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven" (Joh 1:11-12).

Stel dan je vertrouwen op deze Jezus, neem Hem aan, neem Zijn offer in ontvangst en stel je vertrouwen op Hem, dat zijn offer genoeg is en dat jij niets meer hoeft te doen of te voelen.

In 'Zijn Naam geloven' betekent in Zijn macht en autoriteit te geloven en daarop te vertrouwen. Als iemand komt in de Naam van de koning, komt deze op het gezag van de koning. Jezus kwam met het gezag van God zelf. Hij heeft de macht en de autoriteit jou zalig te maken en tot een kind van God te maken. Geloof, vertrouw en accepteer deze autoriteit en macht. Vertrouw dat Jezus de macht en de autoriteit heeft jou zalig te maken, jou een kind van God te maken. En sterker nog, dat Hij dat ook wil doen want daarvoor is Hij tot ons gekomen, om het verlorene te zoeken en zalig te maken (Matt 18:11, Luk 19:10). Hij kan en wil dat doen. Hij is ook getrouw, er is geen leugen in Hem. Hij kan, wil en zal dat doen als jij je slechts overgeeft aan deze belofte en als een kind hier op vertrouwd.

Geef je over aan die belofte, kerf die belofte in je ziel, schrijf het op de muren, overal waar je het maar zien kan en hou hier aan vast door dik en dun, in voorspoed en tegenspoed, als je je goed voelt en als je je slecht voelt. Richt je aandacht niet meer op jezelf, maar alleen nog maar op Hem en Zijn belofte. En als je twijfel hebt of krijgt lees dat nog weer eens de evangeliën door waar al deze belofte keer op keer in staat.

Dan ben je zeker een kind van God, op het moment dat je deze belofte (en daarmee Jezus) aangrijpt en omarmt.

Klamp je dan vast aan die belofte en leef vanuit de hoop die hieraan verbonden is, en leer hier met vallen en opstaan door te leven zodat het langzaam maar zeker je hele leven doordrenkt.

als je met je mond belijdt de Heere Jezus, en in je hart gelooft dat God Hem uit de dood heeft opgewekt, dan zul je behouden worden.

En, wat Gerard ook al aanhaalde, hen die geloven heeft God macht gegeven Zijn kinderen te worden.

Als je je vertrouwen op de Heere Jezus stelt, ben je per definitie een kind van God. Dat heeft niets met emotie te maken. Je emotie is onbetrouwbaar en dus heb je alle reden om daar onzeker over te zijn. Gods Woord is dat echter niet en dus valt er niets te twijfelen.

Je komt dan bijna automatisch op het onderwerp geloof - geloofszekerheid en gevoel.

Al voel ik het soms echt niet dat ik een kind van God ben. Vanwege mijn tekort schieten, mijn zonden, mijn lauwheid enz.
MAar dan zijn er ook tijden dat ik ondanks dat mag weten een kind van God te zijn.

Je bent een kind van je ouders...Merk je dat altijd? Voel je dat altijd? Moeten je ouders je dagelijks zeggen. Beste jongen/meisje. Je bent een kind van ons. SOms voel je dat misschien niet, maar het is echt zo. Soms zijn wij wel eens boos, maar jij bent ons kind, en jij blijft ons kind. Wat er ook gebeurt. Nee je weet dat je hun kind bent.
Voel jij je altijd een kind van hen? Nee, ik denk het niet. Er zijn vast wel eens tijden (geweest) dat je het alles en iedereen wel kan schieten. Maar je blijft hun kind.
Voel jij je altijd een kind van God? Nee, vast ook niet. Er zijn zoveel dingen, dat jij niet kan zeggen/durft te zeggen dat je Zijn kind bent. Ben je dan Zijn kind niet meer? omdat jij het niet zo voelt?
God wil je aannemen als ZIjn kind!