God Of The Moon And Stars

G. Slurink | 16 reacties | 05-09-2012| 15:30

Al een tijdje heb ik mijn twijfels bij een bepaald nummer van Kees Kraaijenoord. Zelf kerken mijn man en ik in de Christelijk Gereformeerde Kerk (missionaire gemeente in een grote stad, uiterste puntje van de linkerflank). We hebben een achtergrond in de pinkster/evangelische wereld die we, vanwege de vele dwaalleren die er helaas te vaak de ruimte krijgen, al een aantal jaar geleden zijn 'ontvlucht'. Op het gebied van Psalmen en Gezangen hebben we echter nooit helemaal kunnen aarden in de gereformeerde gezindte, ondanks dat we overigens diep respect hebben voor degenen die hieraan sterk hechten. We zijn dan ook erg dankbaar dat er in onze gemeente ruimte is voor liederen die dichter bij onze beleving van het geloof staan, zodat we onze dankbaarheid aan, liefde en enthousiasme voor God kunnen uiten middels het zingen. Dit betekent echter niet dat we nooit vragen hebben bij bepaalde liederen die in de gemiddelde gereformeerde kerk waarschijnlijk zouden worden afgewezen. In het bijzonder heb ik mijn twijfels over een lied van Kees Kraaijenoord (hoewel ik het vermoeden heb dat de man zelf de beste bedoelingen heeft). Dit is de tekst: "God Of The Moon And Stars God of the moon and stars God of the gay- and singles bars God of the fragile hearts we are, I come to you God of our history, god of the future that will be What will you make of me, I come to you God of the meek and mild, God of the reckless and the wild God of the unreconciled, I come to you God of our life and death God of our secrets unconfessed God of our every breath, I come to you God of the rich and poor God of the princess and the whore God of the ever open door, I come to you God of the unborn child God of the pure and undefiled God of the pimp and paedophile, I come to you God of the war and peace God of the junkie and the priest God of the greatest and the least, I come to you God of the refugee God of the prisoner and the free God of our doubt and certainty, I come to you God of our joy and grieve God of the lawyer and the thief God of our faith and unbelief, I come to you God of the wounds we bear God of the deepest dreams we share God of our unspoken prayer, I come to you God of a world that's lost God of the lonely cross God who has come to us, I come to you." In dit lied wordt God, de God van homobars, junkies, pooiers, pedofielen etc. genoemd. Natuurlijk kan ik me hierbij voorstellen dat de bedoeling van het lied is: duidelijk maken dat God, door Christus, open staat voor elke zondaar. Of dat God uiteindelijk Heerser is over alles wat leeft/de hele schepping. Maar bij mijn weten wordt God, in de Bijbel, nooit en te nimmer de God van zondaren genoemd. Want dan zou je ook kunnen zeggen dat Hij zowel de God van Israel is, als de God van de Filistijnen/Moabieten/Egyptenaren. Wat is uw mening hierover en hoe kunnen we hier in de kerk het beste mee omgaan? Alvast hartelijk bedankt voor het beantwoorden van de vraag.

Dank u voor uw vraag. Goed dat u hier over nadenkt en hier bewust mee omgaat.

Allereerst wil ik even opmerken voor de lezers dat ik het niet wil hebben over Kees Kraayenoord zelf. Ik geloof best dat Kees het goed bedoelt. Maar het gaat niet om goede bedoelingen. Het gaat er om dat we in Gods Woord blijven (Joh 8:31). Wat Kees zelf betreft wil ik me houden aan 1 Kor 4:5. Ondertussen wil ik alles toetsen aan de Bijbel en me daar aan houden.

Ik vermoed dat als je het Kees zou vragen dat hij zou zeggen dat het er in het lied om gaat dat ieder mens welkom is bij God en dat Hij niemand uitsluit. Dat God een liefhebbende Vader is die voor allen zorgen wil. En in zekere zin klopt dat. De laatste zin van het lied bevat twee mooie elementen: een wereld die verloren is en God die naar ons toegekomen is. Dat klopt helemaal. God is in Christus naar ons toegekomen om ons te redden. God had ons lief toen wij nog vijanden waren (1 Joh. 4:10).

Toch kan ik over het lied niet enthousiast zijn. Dit soort liederen spreken vooral over Gods liefde, maar helaas wordt Gods liefde in onze tijd vaak sterk gesentimentaliseerd waarbij alle oncomfortabele elementen worden weggelaten. In het bijzonder ook in de kringen waarin Kees zich veel beweegt zijn het juiste deze elementen die ondergesneeuwd lijken te zijn en is het evangelie veelal gereduceerd tot "God is liefde." Daarmee is het evangelie van haar inhoud ontdaan. De blijde boodschap is niet dat God liefde is; de blijde boodschap is dat Christus heeft overwonnen, dat de zonde betaald is, dat er redding en verlossing is voor ons. Door Gods liefde los te maken van het geheel, ontstaat er een verdraaid, humanistisch, sentimenteel en vooral onbijbels beeld van God. Misschien zal een bijbels christen het nog juist kunnen plaatsen, iemand die de Bijbel niet goed kent en wiens beeld van liefde is gevormd door de moderne cultuur zal een totaal verkeerd beeld van God krijgen. Zo iemand zal ook niet begrijpen hoe een God van liefde de ellende in deze wereld kan toestaan. Ik wil graag verwijzen naar een boekje van Don Carson "De lastige leer van de liefde van God". Hij zet daarin goed uiteen wat de Bijbel zegt over Gods liefde en wat er gebeurt als we dit vervangen door een humanistisch beeld van liefde, als Gods liefde wordt losgemaakt van Gods heiligheid, Gods rechtvaardigheid en Gods toorn en hoe uiteindelijk hierdoor ook het offer van Christus zijn betekenis verliest.

Ik mis een aantal belangrijke dingen in het lied, die Kees denk ik op zich niet zou ontkennen, maar die mijns inziens cruciaal zijn en zonder dit worden het lege en potentieel misleidende woorden.

Allereerst mis ik de verzoening. God is de schepper van alles en in die zin is God inderdaad de God van alle mensen. Hij houdt alles in stand en in Zijn lankmoedigheid verdraagt Hij de zondige mens. Maar er is een scheiding tussen de mens en God. De mens leeft in vijandschap met God en is verstoten van God. Verzoening is er alleen door Jezus Christus. Dit mag niet lichtvaardig worden genomen. Gods liefde openbaart zich er in dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven zal hebben (Joh 3:16). "Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen" (Jes 53:5). "Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem" (2 Kor. 5:21). "Hem heeft God voorgesteld als zoenmiddel door het geloof, in Zijn bloed, om zijn rechtvaardigheid te tonen, daar Hij de zonden, die tevoren onder de verdraagzaamheid Gods gepleegd waren, had laten geworden, om zijn rechtvaardigheid te tonen, in de tegenwoordige tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is, ook als Hij hem rechtvaardigt, die uit het geloof in Jezus is" (Rom. 3: 25-26). "Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout, opdat wij, voor de zonden dood, voor de gerechtigheid zouden leven. Door Zijn striemen bent u genezen" (1 Petr. 2:24). Dit is de centrale boodschap in de Bijbel. Je kan niet praten over Gods liefde zonder dit centraal te stellen, want dit is de liefde van God ten top. Jezus is de Immanuel - God met ons. Jezus = God redt. Je kan het niet hebben over Gods liefde zonder het te hebben over Jezus als Verzoener.
 
Het is daarom verkeerd te zeggen dat God een God is van homo en single bars, van de roekelozen en de wilden, van de onverzoenden, van onze niet-beleden geheimen, van de prinses en de hoer, van de pooier en de pedofiel, van de twijfelaar, van oorlog, van de junkie en de priester, van de advocaat en de dief. Zeker, God heeft hen geschapen en zorgt ook voor hen en wil dat allen tot geloof komen. Maar buiten Christus zijn ze kinderen des toorns net zoals u en ik waren (Ef. 2:3).

Ik mis ook de oproep tot bekering. God is niet de God van zondaren, God is de God van bekeerde zondaren. God is niet de God van ongelovigen, maar van gelovigen. En geloof gaat gepaard met bekering. Je kan niet geloof hebben zonder bekering of bekering zonder geloof. In één van mijn favoriete bijbelgedeelten, Openbaringen 21, staat : "En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn (vs. 3). Wie overwint, zal alles beërven, en Ik zal voor hem een God zijn en hij zal voor Mij een zoon zijn (vs. 7). Maar wat betreft de lafhartigen, ongelovigen, verfoeilijken, moordenaars, ontuchtplegers, tovenaars, afgodendienaars en alle leugenaars: hun deel is in de poel die van vuur en zwavel brandt (vs. 8)." God is niet de God van de lafhartigen, ongelovigen, verfoeilijken, moordenaars, ontuchtplegers, tovenaars, afgodendienaars en leugenaars. God is de God voor de gelovigen die Hem vrezen (Openb. 19:5), die zich ongeacht hun afkomst en verleden, hoe netjes en braaf of hoe verdorven en slecht dat ook is, zich hebben bekeerd van hun zondigde leven en Gods genade zoeken in Jezus Christus.

God is de God van hen die hun verlorenheid, zondig en vijandschappelijk hart tegenover God erkennen, belijden en zich hiervan bekeren. Van bekeerde roekelozen en wilden die niet langer roekeloos en wild zijn. Van onverzoenden die zich hebben laten verzoenen met God en hun medemens, van de mensen met geheimen die hun geheimen niet langer geheim houden voor God, van de prinses en de hoer, de pooier en de pedofiel die zich van hun kwade werken hebben bekeerd, van de twijfelaar die niet langer twijfelt maar in Christus gelooft, van de oorlogszuchtige die vredestichter is geworden, van de junkie, de priester, de advocaat en de dief die zich hebben bekeerd van hun zonde en ongeloof. Van de gereformeerde of de evangelische, de brave burger, de goede kerkganger, die zich bekeert van een leven vol zonde, die hun oude leven hebben gekruisigd en hun geloof en hoop op Jezus Christus vestigen. Van de onrechtvaardige die niet zichzelf probeert te rechtvaardigen maar verlangt te worden overkleed met de gerechtigheid van Christus.

Ik persoonlijk zou het lied dan ook niet mee kunnen zingen. Als het zou worden gezongen in onze gemeente zou ik het aan de orde stellen en vragen waarom het wordt gezongen. Ik zou het aankaarten bij de ouderlingen en/of andere leden van de gemeente: klopt dit wat we zingen wel met de Bijbel? Daarbij zou ik ook kijken naar de andere liederen die worden gezongen en de prediking en de leer binnen de gemeente op zich. Is dit lied een vreemde eend in de bijt of is dit kenmerkend voor wat er verder wordt geleerd of ontbreekt in de leer? In de gemeente dient iedereen elkaar een hand en voet te zijn, ook in de zuiverheid van de leer. Als uw gemeente een bijbelse gemeente is zullen de oudsten uw bezwaar serieus nemen en er serieus en bijbels op in gaan. Ik begrijp dat zuiverheid belangrijk voor u is, als u zegt dat u een achtergrond waar dwaalleren te vaak de ruimte krijgen bent ontvlucht. Mogelijk vond u geen weerklank op uw bezwaren en bent u op zoek gegaan naar een plek waar u de zuivere melk van het Woord (1 Petr. 2:2) ontvangt. Een keuze waar ik volledig achter sta. Ik zou zeggen: ga verder in dat spoor. Verlang naar zuiverheid. Laat u niet met een kluitje in het riet sturen. Wees niet bang voor een confrontatie in alle zachtmoedigheid. Bid voor een goede gelegenheid en een open oor en praat er over in uw gemeente.

Tot slot wil nog even kort ingaan op wat u zegt over de psalmen en gezangen. Het verwondert mij een beetje dat u zegt dat u liederen kent die dichter bij uw beleving van het geloof staan dan de psalmen en gezangen. Begrijp me goed, er zijn veel liederen naast de psalmen om die ik mooi vind en die bijbels zijn. Ikzelf hou bijvoorbeeld erg van de liederen van Paul Gerhardt die getuigen van een, van het leven doortrokken geloofsleven. Maar mijn vraag aan u zou zijn wat u dan minder bevalt aan de psalmen en gezangen. Is het de melodie, de manier van zingen of de inhoud? Of zijn het de (oude) woorden die ongemakkelijk klinken in uw oren? Ik kan me haast niet voorstellen dat het om de inhoud zou gaan. Ik moest denken aan Psalm 121: "Ik sla mijn ogen op en zie de hoge bergen aan, waar komt mijn hulp vandaan? Mijn hulp is van mijn HEERE, die alles heeft geschapen." Ik weet niet hoe u dit ervaart is, maar dit is een enorm geweldige inhoud, heel concreet: mijn Heere, de Schepper van alles, komt mij te hulp, altijd en overal. Een simpele tekst, maar als je het op je laat inwerken is het een tekst waarmee je kunt leven en sterven. Hier zit alles in wat een gelovig mens nodig heeft. Iemand die dit gelooft en zich daar aan houdt leidt een zorgeloos leven, wat voor stormen er dan ook over je leven heengaan. Het is slechts ons kleingeloof dat ons hier telkens weer van af wil brengen.

Mogelijk heeft u moeite met de de oude berijming. Ik kan begrijpen dat die soms vragen oproept. Sommige zijn wat gekunsteld en sommige wijken ook inhoudelijk af van de onberijmde versie. Ik vind dat ook erg jammer. Ik had liever gehad dat de berijmers zich aan de letterlijke tekst van de onberijmde psalmen hadden gehouden. Maar tegelijkertijd ken ik weinig liederen die zo diep gaan in de geloofsrelatie met God als de psalmen. Ik zeg dit alleen om u op te roepen ook daar u te richten op de inhoud.

Lofliederen zijn goed. Zing de Heere een nieuw lied. Dat kan ook een zelfgemaakt lied zijn. Maar pas op dat het niet gaat om een emotie die voornamelijk wordt opgewekt door de muziek en uitvoering. Veel moderne liederen en uitvoeringen willen vooral emotie opwekken. Nu is emotie goed, maar het moet komen als reactie op de inhoud. Toen ik psalm 121 overdacht kreeg ik een brok in mijn keel. Maar dat komt voort uit de inhoud, de betekenis van de woorden, die helder, concreet en troostrijk is. Niet uit een emotie die voornamelijk is opgewekt door de muziek. Kijk naar liederen die rijk zijn aan inhoud, die concreet en bijbels zijn, of het nu een psalm, een gezang of een ander lied is. Ikzelf wil dicht bij de Bijbel blijven. Daar heb ik vaste grond onder mijn voeten. Er zijn liederen die misschien voor de helft bijbels zijn, maar verder onvolledig zijn of halve waarheden bevatten. Ik ga liever voor de zuivere en onvervalste melk. Daar heb ik een vaste bodem. Als ik op het bijbelse spoor blijf heb ik duidelijkheid en kan ik groeien in kennis van God naar Hem toe (Ef. 4: 11-15).

Ik hoop dat ik u met dit antwoord help.

Met hartelijke groet,
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

165 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven