Besteding van de zondag
Ds. H. Paul | 20 reacties | 03-09-2012| 12:07
Vraag
Mijn vraag gaat over de besteding van de zondag in de Ger. Gem. Mijn vader is wat dat betreft redelijk streng. Hij zegt bijvoorbeeld dat je (zelfs) niet op zondag mag fietsen of lopen, tenzij het naar de kerk is. In ons gezin doen we dit echter bijna elke zondagmiddag. Om te ontspannen, samen te zijn en voor de kinderen om wat overtollige energie kwijt te raken. Naar ons idee is hier niets mis mee. Wat vindt u hier nou van? Mocht u er tegen zijn, dan zou ik graag willen weten waar u dat in de Bijbel kunt vinden.
Antwoord
Beste vraagstel(ler)ster,
De wijze waarop de heiliging van de zondag ingevuld wordt is uiteraard niet in strakke regels vast te leggen. Bij de behandeling van de Catechismus blijkt al dat er niet staat wat God verbiedt op die dag, maar wat Hij gebiedt. Alles wat het heiligen van die dag bevordert moet en mag worden nagestreefd. Of het wandelen het heiligen bevordert ken ik niet uit ervaring, maar wordt verschillend beoordeeld. Als de liefde tot Gods dag ons hart vervult, zullen we nastreven wat het bezig zijn met de dienst van God bevordert. Hoe buit ik die dag voor dit doel uit?
Laat ook in het gezin die houding bevorderd worden. Maar laat het geen dag zijn waarin "niks mag". Waar kinderen een hekel aan krijgen.
Hartelijke groeten,
Ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk dat je vader de essentie van de zondag als rustdag nooit begrepen heeft.. het is volgens mij niet je mag niets, maar je HOEFT niets!
Hoe je dat in de praktijk invult? Voor ieder verschillend, en laten we elkaar daarin vooral de ruimte geven en niet de maat nemen.
In de praktijk is het best lastig.. onze kinderen mogen best op straat spelen 's middags, maar niet bij vriendjes in huis en ook geen vriendjes bij ons thuis. Kleine kinderen barsten al van de energie op zondag, die moeten ze toch op een bepaalde manier even kwijtraken.. maar we proberen ze ook het bijzondere karakter van de zondag mee te geven.
In aanvulling op het antwoord van ds. Paul: los van wat de catechismus aangeeft in wat God gebiedt op de rustdag, sta ook eens stil bij de wijsheid van God om ons 1 dag per 7 dagen helemaal vrijaf te geven! Dan hoeven we niet te werken, even een totaal ander ritme, even de aandacht op het gezin, de kerk, ontspanning, reflectie... wat een geweldige gave! In dat licht ben ik de afgelopen jaren gaan zien waarom ook het vierde gebod bij het stuk van de dankbaarheid hoort!
Mooi gezegd!
Het is idd heel verschillend. Doe waar je je goed bij voelt.
Wij wandelen wel, fietsen niet. Ging bij beide thuis ook zo. Waarom? Ach, het is goed zo.
Autorijden? Ja, 30 km naar de kerk.
Doe waar jij je goed bij voelt, leg een ander jou ideeën niet op.
Het is de dag waarop de Heere rusttte, en ook de enige dag die Hij expliciet zegende (Gen. 2:3).
Laat het dus een gezegende rustdag zijn!
Het is totaal NIET Bijbels dat je niets mag, niet wandelen/fietsen/spelen e.d.
Wie dat wel beweert, ben benieuwd naar de onderbouwing :)
Ik zie het als een zegen dat er 1 dag is waarop je gewoon niet naar de winkel HOEFT, geen huishouden HOEFT te doen en heerlijk in de gemeente en het eigen gezin en/of vrienden investeert!
Zegen en genade dat we de zondag hebben.
Ik zou zeggen neem deze 'gezegende dag' als zodanig en LEEF!!!!!!!!
Zelf zie ik het vaak iets anders, meestal ga ik met mn neefje en nichtjes een stukje door het park lopen na de kerk en de eenden brood geven.
Vind het zelf erg fijn, de natuur is van God waarom zou je daar niet een kleien wandeling in mogen maken.
Hou het gewoon en maak er niet een hele dag besteding van dan is er naar mijn mening niets mis mee.
De zondag staat in geen enkele relatie met de OT sabbat met alle (ver)(ge)boden, anders zouden we deze o.a moeten houden van vrijdag zonsondergang tot zaterdag zonsondergang en zouden we ook geen vuur en dergelijke moeten houden.
Geen sabbat maar een gedenkdag waarin we de grote daden Gods mogen gedenken, en hoe dat ingevuld moet worden? Dat is persoonlijk en staat nergens beschreven.
@Waldboy:
Het is keizer Constatijn in het jaar 321, hij deed dit voor de christenen en voor de romeinen die de God zon aanbaden zodat heel het Romeinse rijk 1 rustdag had.
Hoogstwaarschijnlijk waren de vroege christenen bijeen om op zondagavond een gezamenlijke maaltijd te nuttigen omdat de zaterdagavond al gebruikt werd door de Joodse christenen, zoals ook in Han. 20:7 staat en in I Kor 16:1-2.
De zondag zou een blijde dag moeten zijn waarin we de Heere mogen loven en prijzen! Geen OT sabbat met alle verboden.
Hoe zit dat bijv. met vakantie, of als je een dagje vrij neemt, dan ben je geen zes dagen aan het werk.
Qua besteding, qua kleding, enz. proberen wij hem zoveel mogelijk in te vullen als een bijzondere, feestelijke dag. In de eerste plaats een dag speciaal voor de Heere. Maar ook het gezin (wij wandelen ook gerust een eindje met de kleintjes), de huisgodsdienst (zingen, puzzelen, voorlezen) hebben hierin een speciale plaats. Fijn dat God ons een dag heeft gegeven waarop niets MOET.
Ik vond het bij ons thuis ook altijd een heerlijke dag. Papa thuis (die dan zelfs voorlas), 2 keer met zn allen naar de kerk, gezelligheid, zondags servies, zondagse kleren, gewoon het samen zijn als gezin. (Ondanks dat wij niet mochten wandelen, fietsen, buitenspelen enz...).!
Dat weet ik niet precies – 2 miljard Christenen proberen Hem te volgen en toch bestaat er geen eenduidige opvatting over de zondag. "Wat zou Jezus zelf doen ? " Het is een moeilijke vergelijking, Christus was besneden, vierde het loofhuttenfeest en at geen varkensvlees – U ook ?
Wat zou Jezus zelf doen? uhm... misschien aren plukken..??
Waarin tijd en ruimte is voor de Heere en Zijn dienst, vooral in gesprek of allerlei boekjes, thema's enz die daarvoor bedacht zijn. Maar ook tijd voor elkaar en ontspanning.
Kinderen voelen wat echt is, dus als er in liefde kan gesproken worden over het Woord dan is dat goed. Maar een kind moet ook zijn energie kwijt, het ene kind is ook nog anders dan het andere kind. Ieder gezin is ook weer anders, maar het belangrijkste dat je met elkaar nadenkt over hoe de zondag fijn en goed kan zijn in plaats van wetjes en regeltjes. Want daar komt alleen maar een gevoel van verzet tegen toch?
Wandelen en fietsen zouden voor mij juist een goede tijdsbesteding zijn op een zondag: lekker met de haren in de wind, tijd voor elkaar, genieten van ons mooie platte landje.
Lijkt mij een stuk zinvoller dan ledig, lusteloos en vol irritatie op de bank te hangen en te wachten op de volgende dienst.
Ik zei ook "misschien" omdat ik dat niet zeker weet, maar de kans niet gering acht dat Hij Zelf ook wel eens een aartje plukte aangezien Hij er bij zijn leerlingen ook niet zo'n probleem van maakte.
Wel gaf Hij de farizeeërs ervan langs met al hun wetjes en regeltjes.
Dat deed Hij op de sabbat ook al.
Hij gaat echter voorbij aan de vervulling van de wet: de liefde.
Alles wat eerder geschreven is, zegt Paulus, is tot onze onderrichting geschreven opdat wij de hoop zouden vasthouden.
Nou staat er in de wet (dus niet de tien geboden maar de wet) dat de sabbat is ingesteld tot teken voor israël. Zolang ze zich aan het sabbats gebod houden zit het goed tussen God en hen. Ook staat in de wet dat al die geboden niet alleen gelden voor Israël zoals ze er op dat moment staan, maar ze zijn ook voor degenen die er op dat moment niet staan, tenzij, zoals Jezus zegt, die geboden (in Hem) al vervuld zijn. Vandaar dat ook Jezus, nadat Hij had geroepen dat het allemaal volbracht was, toch na zijn dood rust op de sabbatdag, en pas op de eerste dag van de week weer opstaat, aan het werk gaat. Als nu Mozes, die een profeet was, de komst van de Christus voorspelt door te spreken over een profeet die komen zal, "één als mij", Dan kan ik mij heel goed voorstellen dat dat wat er verder in de wet staat ook voor mij geld, dat ik hoor bij degenen "die hier op dit moment niet staan", en dat dat zo is zodat ik ervan leer, onderrichting ontvang, zodat ik de hoop vasthoud.
Nou is het inderdaad zo dat er voor de gelovigen uit de heidenen nog maar heel weinig verplicht is namelijk dit: zich te onthouden van hoererij, van wat door de afgoden besmet is, van het verstikte, en van bloed, meer niet. Maar als ik, heiden zijnde, erken dat God's wet heilig en goed is, en ik heb begrepen dat de liefde heel die wet vervult, zal ik dan niet uit liefde voor God, ongeëist, het sabbats gebod willen houden? En als ik dat doe, en ik volhard daarin, heb ik dan niet daarin de troost dat ook ik het teken van de sabbat ontvangen heb? dat het goed zit tussen God en mij? En dat ik daardoor de hoop vasthoud?
Dus nee, hoezeer ik de man ook waardeer, ik vind zijn boekje geen leestip.