Vreemdgaan opbiechten

Ds. P. Koeman | 1 reactie | 06-07-2012| 14:38

Ik heb een vraag aan een dominee! Het zit me erg hoog en ik weet niet zo goed aan wie ik deze vraag kan stellen, vandaar dat ik het hier doe. Zo'n drie jaar geleden ben ik vreemdgegaan. Ik kan er heel lang over praten, maar het feit staat dat het in en in slecht is geweest. Ik walg van mezelf. Inmiddels ben ik gelukkig getrouwd met de man waar ik toen ook een relatie mee had. Hem heb ik dus bedrogen. Het geloof speelt voor mij veel meer de laatste tijd dan drie jaar geleden en ik ben er van overtuigd dat ik aan het avondmaal kan en moet gaan. We zijn lid van een hervormde gemeente. Nu heb ik een vraag. Kan en wil God zonde vergeven die je verzwijgt voor je naaste? Zou God mij deze zonde kunnen en willen vergeven zonder dat ik het mijn man opbiecht? Het blijft maar knagen aan me, maar ik wil en kan het mijn man gewoon niet vertellen. Hij zou het niet begrijpen en me niet vergeven. Ik kom er niet meer uit en weet ook niet of ik zo aan mag gaan.

Geachte mevrouw,
 
Uw mail met daarin uw vraag heb ik ontvangen. Ik begrijp dat het voor u een heel moeilijke en verdrietige situatie en problematiek is. Temeer omdat bepaalde zaken geen keer nemen en weggedacht kunnen worden. En juist wanneer God in ons leven met Zijn Woord en Geest werkt, worden zaken in het licht gesteld. Dat geldt ook voor uw nood. Aan de ene kant zou je het willen verzwijgen, maar aan de andere kant voelt u zelf terecht aan dat dit niet kan en mag. Je kunt niet tot overgave aan God komen en naar het Avondmaal gaan met zonden die bekend zijn en toch niet beleden worden. Daar rust geen zegen op en daardoor komt er evenmin vrijheid en ruimte.

Het is voor u verschrikkelijk moeilijk om het op te biechten en voor uw man om dit te vernemen. Als u zich in zijn situatie indenkt, onderkent u dat verdringen op termijn onhoudbaar is. Het is daarom eerlijk en goed om het voor God en voor elkaar te belijden. U mag aangeven, hoe diep u door dit gebeuren gekraakt bent en met hoeveel spanning en zorg u naar het moment van opbiechten bent toegegroeid. Daarbij mag u ook aangeven hoezeer de liefde van uw man voor u betekenis heeft gekregen. En juist vanuit liefde en respect voor hem wilt u zuiver tegenover hem staan en hem dit ingrijpende laten weten.

Daarbij mag u om Gods hulp en leiding smeken. Hij is bij machte u te helpen en ook uw man bij te staan en u door de Geest het juiste moment te laten kiezen en de woorden aan te reiken. In het proces van verwerken en hopelijk van elkaar aanvaarden, van samen de reinigende en reddende kracht van het bloed van Christus en van Gods vergevende liefde en trouw te ervaren is het nodig en zinvol om daarvoor de nodige tijd te nemen en geen overhaaste dingen te doen en te forceren.

Ik weet niet hoe uw contacten zijn met uw (wijk) predikant. Wanneer die goed zijn, is het wellicht mogelijk ook hem te informeren en om pastorale bijstand te vragen.

Graag wens ik u met uw man heel veel sterkte en zegen van God toe en bid om uitkomst.
 
Met hoogachting en groet,
Ds. P. Koeman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Koeman

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven