Gods wegen
Ds. J.A. van den Berg | 2 reacties | 02-07-2012| 16:25
Vraag
Aan ds. J. A. van den Berg uit IJsselmuiden. "Heere, wat wilt U dat ik doen zal?" Een vraag waar ik veel mee worstel. Hoe krijg ik hier antwoord op? En als antwoord uitblijft, wat dan? En hoe zijn Gods wegen? Voor mij niet te doorgronden en te begrijpen, maar toch zeggen dat ze goed zijn? Heeft u antwoorden/tips?
Antwoord
Beste vriend of vriendin, je worsteling is herkenbaar. Is het je weleens opgevallen hoe vaak we deze vragen tegenkomen in de Psalmen? Ik merk dat je de vraag bij de Heere neerlegt. Dat is belangrijk. In de Psalmen zien we dat door de worsteling heen dikwijls het geloof doorbreekt. Daarmee zijn de omstandigheden niet veranderd. Maar de Psalmdichter ziet de dingen wel anders. Het is een groot verschil of we ons blindstaren op zorgen, teleurstellingen, zonden en beproevingen of dat we omhoog kijken. Als we omhoog mogen zien op Gods genade in Christus, op Zijn macht en trouw, dan staat alles in een ander licht.
In dit verband denk ik aan Psalm 77. De Psalmdichter worstelt met de vraag of God Zijn genade is vergeten. Hij merkt blijkbaar niets van Gods opzoekende liefde en van Zijn hulp. Maar toch kan hij de gedachte niet verdragen dat er bij God geen ontferming zou zijn. Daarom besluit hij om terug te denken aan wat God vroeger heeft gedaan. En zo ziet Hij Gods trouw en grootheid weer. Dat doet de Heilige Geest in hem.
Het is voor mij uit de vraag niet op te maken wat jouw situatie precies is. Mogelijk moet je een concrete beslissing nemen. Dat kan gaan over de vraag wat voor werk je mag of moet gaan doen. Of welke studie je zult gaan volgen. Misschien gaat het over de vraag of er iemand is met wie je door het leven mag gaan. Als het zo’n soort vraag is, dan is het belangrijk om die aan God voor te leggen in het gebed. Ik lees dat je dit doet. Het kan zijn dat God door Zijn Woord en in je hart duidelijkheid geeft over de weg die je mag gaan. Ook is het zo dat je in deze situaties het verstand dat je kreeg mag gebruiken. Je mag er biddend over nadenken welke weg goed zou zijn. Daarbij heb je ook verantwoordelijkheid. Het kan zijn dat het niet helemaal duidelijk wordt en dat je in afhankelijkheid toch een weg moet kiezen. Dan kan het later duidelijk worden of het de goede weg is of niet. Soms laat de Heere ons wachten om ons te beproeven en zo ook te verootmoedigen. Laten we dan toch aanhouden in het bidden en onderzoeken van Gods Woord. Uiteindelijk zullen we niet beschaamd uitkomen.
Maar ik besef dat het ook vragen kunnen zijn over de manier waarop je voor de Heere kunt leven. Of met andere woorden, hoe je zalig kunt worden. Daarover is de Bijbel helder. De Heere wil dat we met berouw over onze zonden vluchten tot de Heere Jezus. Hij wil het vertrouwen en de overgave van ons hart. Dat berouw werkt de Heilige Geest en Die gebruikt daarvoor het Woord. Zo gaan we de liefde van Christus zien, Die Zichzelf gaf aan het vervloekte hout om ons te kunnen redden. Daardoor zal ons leven anders worden. We willen graag doen wat God zegt in Zijn Woord. In dit leven blijft de zonde ons aankleven. Toch mogen we elke keer vergeving en vrede vinden door het bloed van Christus. Totdat we eenmaal de strijd te boven zijn en ingaan in heerlijkheid.
In je vraag proef ik ook de worsteling van het niet begrijpen van Gods weg. Hoe kun je in een weg van verlies en tegenslag zeggen dat Gods weg goed is. De duivel kan zelfs proberen om ons te laten twijfelen aan Gods goedheid. Het is belangrijk dat we bedenken dat God Zijn enige Zoon gaf aan vijanden om die met Hem te verzoenen. Wie zou durven zeggen dat zo’n God niet goed is? Dat wij Hem vaak niet begrijpen, is waar. Ons verstand is klein en God is groot.
Als ik bedenk dat mijn zonden Christus dat lijden hebben aangedaan. Dan kan ik buigen onder God, ook als Hij een moeilijke weg met mij gaat. God wil juist in de moeite ons veel leren. Bid daar om. Hij gebruikt het zware om ons sterk te maken in het vertrouwen op Hem. Ook gebruikt Hij het om ons te laten beseffen wie wij zijn en wat wij verdiend hebben.
Dan wordt Christus steeds heerlijker en belangrijker. Op Hem te zien en Hem te kennen is vrede en vreugde. Ik wens en bid je van harte toe om veel na te denken over de Heere Jezus en over Wie Hij voor jou wil zijn.
Ontvang mijn hartelijke groet,
J.A. van den Berg
IJsselmuiden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. van den Berg
- Geboortedatum:04-02-1967
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sint Anthoniepolder
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De Heere leert ons Zijn Wegen te gaan en Hem te volgen.
Vraag maar; Heere Leer mij U paden, leid Mij U Weg, verwacht het van Hem.
HIj zal jou leiden, ziende op Hem....
HIj belooft geen rozenpad, het zijn soms moeilijke wegen maar wel een behouden Thuiskomst.
Heere leer mij U te volgen, leid mij als een kind...Vader wat U doet is goed.
Ter bemoediging een praktijksituatie:
Sinds bijna een jaar loop ik met een grote vraag.
Mijn toekomst was voor mij helder en duidelijk, vorige zomer is dat plotseling veranderd.
Een indringende ontmoeting tijdens mijn zomervakantie.
Het bracht mij bij de Heere met dezelfde vraag 'Heere, wat wilt U dat ik doen zal?'.
Veel is er sindsdien gebeurd, er zijn veel vragen en er is veel strijd geweest.
Toch, door alles heen, steeds weer een antwoord van de Heere.
Een dagboekstukje, een preek, vaak een Bijbeltekst of Psalmvers, de regenboog...
In zoveel dingen een kleine, en soms grote, heenwijzing naar mijn eigen situatie, een bemoediging, troost, soms rechtstreeks antwoord op mijn vragen aan Hem.
En waar ben ik nu...?
De situatie is ogenschijnlijk nog dezelfde, concreet is er nog niet veranderd.
En toch, als ik achterom kijk is er veel veranderd.
Het mooiste daarvan is dat ik ervaar dat de Heere van mij weet, dat Hij mij stuurt, en dat Hij mij zal brengen daar waar mijn plaats is.
Mijn leven is zo heel veel dichter bij Hem gekomen.
Ook heb ik mezelf beter leren kennen, en dan is er verwondering dat Hij wil omzien naar mij.
Toch kan ik rustig mijn weg verder gaan, maar alleen in grote afhankelijkheid van Hem.
En hoe nu verder?
Eerlijk gezegd slaat de moedeloosheid soms wel eens toe.
Tegelijk is er toch dagelijks het vertrouwen dat Zijn weg de beste is.
Dat is wat ik geleerd heb dit jaar, ik wist het met mijn hoofd, weet het nu in mijn hart.
Eerder stond ik zelf in het middelpunt -ik wil dit, ik zal dit- en nu is Hij het middelpunt van mijn leven geworden, waar de weg mij brengen moge, Vader, wat Gij doet is goed!
Van harte Zijn leiding en zegen in je leven toegewenst.
