Omgaan met chronische ziekte

ds. D.M. Elsman | 2 reacties | 18-06-2012| 17:25

Ik heb een vraag over de volgende psalmregel. Psalm 32:5 (ber.): "Laat zulk een dwang voor u niet nodig wezen. Wie God verlaat heeft smart of smart te vrezen. Maar wie op Hem vertrouwt, op Hem alleen, Ziet zich omringt met Zijn weldadigheen." Hoe moet je dit zien? Ik heb al jaren een chronische ziekte en er is niet veel verbetering. Is mijn vertrouwen op de Heere niet groot genoeg dat ik niet beter word. Tegelijkertijd schrijft Paulus ook als het over een scherpe doorn in zijn vlees gaat: "Mijn genade is u genoeg." Soms geeft de Heere een scherpe doorn aan iemand in het vlees. Omdat iemand dat nodig heeft om dicht bij de Heere te blijven. Hoe moet je gebed dan zijn? Kan je nog om beterschap bidden of moet je accepteren dat je niet meer beter wordt.

Beste vraagsteller, bedankt voor uw vraag. Het is een teer onderwerp dat u aansnijdt: dwang, het vrezen voor smart op smart, en dat in verband met de hand van God. Je zingt Gods Woord en de vraag komt naar je toe: geldt dit Woord voor mij persoonlijk?

Allereerst iets over de prachtige Psalm, die je aanhaalt, Psalm 32. Vers 5 berijmd (dus zoals gezongen in de kerk) komt overeen met de verzen 9 en 10 uit de Bijbel. Besef dat vers 9 een ander op het oog heeft dan vers 10. De gezongen berijming "laat zulk een dwang voor u niet nodig wezen" komt overeen met vers 9 uit de Bijbel en richt zich tot de rechtvaardige (in Romeinen 4: 7-8, waar Paulus spreekt over de rechtvaardiging door het geloof, haalt hij déze Psalm aan!). Maar de volgende versregel, die we zingen: "wie God verlaat, heeft smart op smart te vrezen" ziet daarentegen op de goddeloze, die in vers 10 wordt aangesproken. Dus: voor de goddeloze geldt dat hij veel smarten heeft, maar die op de HEERE vertrouwt (de rechtvaardige, dat is gerechtvaardigde) zal de goedertierenheid omringen; de rechtvaardigen hebben reden tot vreugde: "verblijdt u in de HEERE, en verheugt u, gij rechtvaardigen! En zingt vrolijk, al gij oprechten van hart!" (vs. 11).

Maar nu jij. Met je leven en wat daarin omgaat. Een chronische ziekte, niet veel verbetering. Smart op smart. Is mijn vertrouwen op de Heere dan niet groot genoeg dat ik niet beter word?

Beste vriend(in), ik wil voorzichtig zijn en tegelijk eerlijk. Die laatste vraag, zou je die jezelf kunnen stellen zónder het laatste gedeelte? "Is mijn vertrouwen op de Heere niet groot genoeg?" Punt. Ik vraag je dat omdat daarmee je vraag ontdaan wordt van een voorwaarde en zich richt op de Heere alleen. Wij zijn zo geneigd om vanuit onze persoonlijke omstandigheden Gods beloften (waarop wij ons vertrouwen richten) te gaan wegen. Maar het geloof werpt zich op Gods beloften, ook als het oog niet ziet. Wat wij moeten leren door genade (daar mag je om bidden!) is of de Heere je een rotsvast vertrouwen wil geven, dat Hij goed is en als een Vader voor Zijn kinderen ("in Christus (ge)rechtvaardig(d)en") zorgt, ook al lijkt het in je persoonlijke leven in eigen ogen op het tegendeel.

Je noemt de apostel Paulus, die in 2 Korinthe 12: 7 spreekt over een scherpe doorn in het vlees. Hij heeft de Heere driemaal gebeden opdat die van hem zou wijken, maar de Heere sprak: Mijn genade is u genoeg. Paulus richt zich niet op de doorn, maar op de Heere, en mag in de gelovige overgave niet alleen rusten, maar ook de diepste vrede en innigste vertroosting vinden, omdat hij weet dat ook deze doorn moet meewerken, "opdat de kracht van Christus in hem wone" (vs. 9). In dit licht begrijp je ook beter wat de Heere Zelf over Paulus zei tegen Ananias: "Deze is Mij een uitverkoren vat, om Mijn Naam te dragen voor de heidenen, en de koningen, en de kinderen Israëls. Want Ik zal hem tonen hoeveel hij lijden (!) moet om Mijn Naam" (Hand. 9:15 en 16).

Nog iets over ons vertrouwen. Zondag 7 (vraag en antwoord 21) stelt de vraag: wat is een waar geloof? Een waar geloof is niet alleen een stellig weten of kennis (...), maar ook een vast vertrouwen! Dat vertrouwen komt ook in Zondag 9 weer terug (vraag en antwoord 26): God de Vader, op Wie ik alzo vertrouw, dat ik niet twijfel of Hij zal mij met alle nooddruft (behoefte) naar lichaam en ziel verzorgen en ook al het kwaad dat Hij mij in dit jammerdal toeschikt mij ten beste keren; omdat Hij dit doen kán als een almachtig God en ook doen wíl als een getrouw Vader.

Tot slot je laatste vraag: Kan je nog om beterschap bidden of moet je accepteren dat je niet meer beter wordt. 1 Petrus 5:7 geeft het antwoord: "Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u." Het bidden om beterschap (werpt al uw bekommernis) zal dan in het vaste en onwankelbare vertrouwen ingebed zijn van Zijn belofte: Hij zorgt voor u. De Heere wil gehouden worden aan Zijn Woord. Daar is Zijn eer mee gemoeid. Wij doen Hem oneer aan daarover ook maar de geringste twijfel te hebben!

Ds. D. M. Elsman

Dit artikel is beantwoord door

ds. D.M. Elsman

• Geboortedatum:
  16-04-1961
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Actief

107 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven