Verliefd op een andere man
J.W.N. van Dooijeweert | 22 reacties | 16-06-2012| 12:45
Vraag
Voor evangelist Van Dooijeweert. Ik las vraag en antwoord over twijfel. Nu is mijn vraag: kan het zijn dat je een kind van God bent en toch vreselijk zondige gedachten hebt? Ik ben getrouwd, heb kinderen en ben verliefd op een andere man. Sterker: ik houd al vanaf mijn jonge jaren van hem, maar het is niets geworden toen. Nu, door omstandigheden, heb ik hem weer ontmoet. Hij is niet getrouwd en het blijkt dat door misverstanden toen het nooit iets is geworden. Ik weet nu dat ik nooit gestopt ben met van hem te houden; zo heb ik nooit van mijn man gehouden. Maar ik weet dat het zondig is en beiden willen we ons contact ook puur vriendschappelijk houden. Maar het is zo vreselijk moeilijk en dan heb ik vreselijke gedachten die ik niet wil, maar die er toch zijn. Dan kan het toch niet bestaan dat ik een kind van God ben? Los van mijn strijd hierover: ik weet dat als God het niet verhoedt, dat ik er aan toe zou geven, zo sterk zijn mijn gevoelens. Ik ben er zelf heel erg van geschrokken en had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen. Ik vraag vergeving, maar toch gaan mijn gedachten steeds weer verkeerd, vreselijk verkeerd zelfs. Ik durf het niet eens te mailen. Ik schaam mij hier heel erg voor en bid om verlossing. Ik dacht een kind van God te zijn, maar dan zou ik zeker zulke gedachten niet hebben...
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste zuster,
Wat dapper van je dat je je probleem open durft te gooien. Misschien komen we er uit... Niet als we het zelf moeten doen, maar alleen met de hulp van de Heere.
Weet je, we gaan eerst even een scheiding maken. Je hebt het over twee dingen: kind van God zijn is het eerste. Het andere is je probleem op dit moment; je leeft in je gedachten in overspel en je bent daarin al heel ver gegaan, zeg je.
Je probleem is dat je in gedachten in de zonden leeft. Je geeft je er ook nog aan over. Terwijl je weet dat het niet mag; tegenover je man niet, tegenover je kinderen niet, maar vooral tegenover de Heere onze God niet. Je moet vandaag bij het begin beginnen. Dat wil zeggen: niet beginnen met de vraag of je wel of niet een kind van God bent maar: HOE KOM IK UIT DIT MOERAS? Hoe kan ik los komen van deze zonde? Ze verwoest mijn leven en straks ook mijn huwelijk. Het is heel logisch dat je op dit moment geen goed gevoel hebt als je denkt aan God. Zelfs in de kerk, onder een preek dwalen je gedachten weg.
Begin met de vriendschap te verbreken. Praat heel vrij en heel duidelijk met elkaar en zeg ook tegen elkaar dat het zonde is wat je nu doet. Nu kun je nog afbreken. Als je even verder gaat en je komt nog inniger in contact, dan is de laatste barrière al heel snel geslecht en zijn alle grenzen vergeten. En dan?
Nee, het is verschrikkelijk. Met je "mond vol zandsteentjes" noemt de Bijbel dat. Daar sta je; wat heb ik gedaan... Na dat punt is er geen weg terug meer. En dat punt is voor jou heel dicht bij. Nu is er nog een weg terug. Je bent ver gegaan, maar nog niet tot het uiterste. Bid samen met je vroegere vriend om vergeving en sluit alle verdere contacten af, ook per telefoon of internet. Als je dit serieus doet zal het zeker gelukken. De Heere wil je kracht geven in deze zorgen. Ik weet dat het heel moeilijk zal zijn. Dat je misschien zelfs tranen zult laten, maar het moet. Er hangt teveel van af.
Ook het dienen van de Heere heeft er mee te maken, wordt er door beïnvloed. Je kunt niet vrij naar de Heere gaan. Je hebt wat te verbergen. Dat geeft een schuldgevoel. Zullen we het eens gaan proberen, met onze zondige hand in de hand van de Heilige God? Je mag er te allen tijde op terug komen. Ik wil mijn best doen om je te helpen. Maar wat ik je nu schrijf moet eerst gebeuren.
Een kind van God is helaas geen heilige en kan in zonden vallen. Het verschil met iemand die Heere niet kent is het volgende: een kind van God kan in zonden VALLEN; een niet wedergeboren mens LEEFT MET GENOT in zijn of haar zonden. Door te zondigen doen we Naam van de Heere oneer aan... We zien er ingrijpende voorbeelden van in de Bijbel. Houd moed, probeer je sterk te maken tegen de zondige gevoelens van jezelf. Zoek je hulp bij de Heere, belijdt je zonden en laat ze.
Hartelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar vraagstelster zit er wel mee, hoe krijg je zoiets uit je hoofd.
Beste vraagstelster, het gaat over zonde, maar ook over je man en kinderen. Wat doe je die aan als je ze in de steek laat. En bedenk dat het gras aan de andere kant van de heuvel altijd groener is. Dat blijft ook zo als je de andere kant bereikt hebt.
Niets in ons aardse leven is volmaakt, het volmaakte komt in de hemel, waar hebben wij dat aan verdiend?
Genade, puur uit genade, God is zo groot.
Sterkte toegewenst en een sterke rug, dat is beter dan een lichte last.
Ik zie om mij heen zoveel mensen die problemen krijgen naarmate ze wat langer getrouwd zijn. De één kiest ervoor om uit elkaar te gaan en de ander gáát ervoor. Wat ik wel zie en weet is dat mensen die wat langer gescheiden zijn, omdat het gras bij de ander groener leek, bijna allemaal op hun keuze terugkomen en als ze het over mochten doen nooit uit elkaar waren gegaan!
Neem a.u.b. het advies van van Dooijeweert ter harte voordat er geen weg meer terug is!!!
Het zal een gevecht gaan worden, maar zoals dhr. van Dooijeweert zegt, het hoeft niet alleen!
Een huwelijk in stand houden is soms hard werken! Liefde alleen is niet genoeg.
Veel sterkte vraagstelster!
Het zal zeker niet makkelijk zijn, maar verliefd worden op een ander betekent niet dat je relatie direct over is.
En verder is het advies van meneer van Dooijeweerdt zeker goed. Breek het contact. Je huwelijk is een bewust aangegane keuze, en je huwelijk moet je altijd in ere houden. Dus voor het verkeerd gaat: verbreek het contact.
En God zal je zegenen als je Zijn wegen gaat en gaat waar je voor gekozen hebt: je huwelijk. Hij kan veel meer dan je zelf denkt, en Hij kan ook de liefde voor je man dieper maken dan welke liefde je zelf ook ooit voor iemand gevoeld hebt.
en wat Roeltje zegt: Terecht negeert meneer van Dooijeweerdt het feit dat je zegt nooit op deze manier van je man gehouden te hebben.
Een huwelijk is nooit gebaseerd op gevoelens. Het is een keus om bij elkaar te blijven en van elkaar te houden en ervoor te blijven werken en vechten.
Ps... mijn persoonlijke tip is wel om het contact (en het bidden om vergeving wat meneer aanstipt) niet met zn tweeen te doen, maar met een getuige erbij. Wat in het licht is, daar heeft Satan geen vat meer op. Breng het in het licht, bij mensen die je vertrouwt, en breng het aan Gods voeten.
God zal je echt sterk maken en zegenen voor de juiste keuzes die je maakt!!! Heel veel sterkte en zegen en we zullen voor jou en je man en kinderen bidden!
Je zegt openlijk ja als je trouwt, maar ik geloof niet dat alle mensen dit met volle bewustzijn doen. Je neemt een verantwoording op je, dat zeker, maar heel veel stellen zijn ten lange na niet doordrongen wat een huwelijk betekent.
Heel veel huwelijksopvoeding kregen de meesten van ons niet, en je wordt in het diepe gegooid. Als zich er problemen voordoen durven mensen dit meestal niet eens naar buiten toe te bespreken om de schaamte.
Ik ben juist bang dat zovele huwelijksproblemen te maken hebben met weinig inzicht in waar je aan begint door te trouwen. Wat weet je van het leven af als je rond de 20 of mogelijk nog jonger bent? Het is nogal niet wat, trouwen voor het leven.
Er kunnen zoveel dingen aanleiding geven om tot een huwelijk te besluiten, gevoel bij iemand te willen horen, opwelling van verliefdheid die gebaseerd is op weining realiteitszin, maar echt blind maakt.
Vraagstelster: Een goede relatietherapie kan veel voor je doen, als je bereid bent je alsnog in te zetten voor je huidige man. Ga het leven met hem spannender en boeiender maken. Ga met hem doen, wat je eigenlijk met je 'minnaar op afstand' zou wensen te beleven.
Maar als er helemaal geen wil meer is.... pfff, dan weet ik het niet hoor...
En vlokje, ik ben het niet met je eens: ik denk dat het huwelijk wel een bewust aangegane keuze is geweest. Niemand wordt er tegenwoordig nog gedwongen om te trouwen, hoe vaak worden mensen niet gewaarschuwd, maar toch kiest men voor elkaar. Vaak na 2 a 3 jaar een relatie gehad te hebben.
Dat het later blijkt dat het tegenvalt, of als er andere tegenslagen komen, daar is niemand op voorbereid. Toch is er bewust voor gekozen: in voor en tegenspoed.........!
Ik ben ervan overtuigd: als beiden de Heere betrekken in de relatie, vragen of Hij (weer) liefde voor elkaar wilt geven, dat God dit wil zegenen. Daarom vraagstelster: bid maar veel of God je liefde voor je eigen man wil schenken, en of de liefde voor de ander mag verdwijnen. Het is trouwens ook een opdracht van de Heere: elkaar hartelijk liefhebben. Daar moet de Heere dus wel om gebeden worden als we dit niet kunnen, we mogen opdrachten van Hem niet negeren!
M'n nichtje zong pas een versje: "Als je geen liefde hebt voor elkaar, leef je buiten Gods gloria."
Gods hulp toegewenst!
Maar gebeden die tegen Gods geboden ingaan, daarop zul je niet ontvangen wat je vraagt. Omdat Hij alleen iets geeft wat naar Zijn wil is.
Je hebt eenmaal een keuze gemaakt en je woord van trouw gegeven. Als je niet van hem hield, is het niet rechtvaardig om hem toendertijd wel te trouwen.
Voor God zijn jullie een eenheid die niet verbroken mag worden.
Ermee breken is de enige optie die Gods goedkeuring kan wegdragen...
"De HEERE bouwt Jeruzalem weer op (blijkbaar was zij gevallen). Hij verzamelt Israëls verdrevenen. Hij geneest de gebrokenen van hart, Hij verbindt hen in hun leed." Psalm 147.
Wat me opvalt is dat bijna alle mensen die reageren precies weten hoe het hoort, hoe het zou moeten, nauwelijks lees ik enige bewogenheid met de situatie waarin de briefschrijfster zit.
Ik denk dat je in het algemeen kunt stellen dat als iemand uit liefde is getrouwd en die liefde vervaagt door de jaren heen, dat er een weg terug is, bijvoorbeeld door middel van relatietherapie, om zo de weg naar elkaars hart terug te vinden. God zal daarbij helpen...
Maar, als iemand trouwt terwijl hij niet van diegene houdt ligt dat toch anders. In een recente vraag 'Bidden om een nieuwe liefde' wordt dit ook door ds. Van het Goor beaamd:
'Ja, als er geen liefde is, helpt er geen huwelijkstherapie aan, want liefde kun je niet maken en is voor geen goud te koop'
De reactie van Sophie27 in dit verband is dan ook ontzettend hard:'... je hebt eenmaal een keuze gemaakt en je woord van trouw gegeven...'etc.
Stel dat God zich in onze richting zo zou opstellen: eenmaal een fout gemaakt, dan moet je daar nu maar de rest van je leven voor boeten...jammer maar helaas.
Is dit dan een pleidooi voor echtscheiding, of makkelijk een huwelijk opgeven, of alleen maar je gevoel achterna gaan? Nee, integendeel!
Wij mensen mogen aan onze keuzen gehouden worden, wij mogen God vragen ons te helpen met trouw zijn naar onze partner...wij mogen niet op ieder gevoel van verliefdheid reageren. De wereld zou een puinhoop worden.
Dus zijn regels belangrijk, maar...als er geen liefde is...als het niet meer gaat, blijvend niet meer gaat dan kan het zijn dat Gods weg toch een andere is. We leven in een gebroken wereld, op alle terreinen van dit leven is dat zichtbaar, ook op dit terrein...
God gaat met ieder mens een eigen weg. Het simpel zwart/wit toepassen van de regels: zo is het en niet anders, is niet gebaseerd op de Bijbel. De hele Bijbel staat vol met individuele levensverhalen van mensen waarmee God Zijn eigen weg ging....omdat Hij alles overziet, omdat Hij het beste weet wat goed voor ons is...
Het simpelweg toepassen van de regels is misschien duidelijk, geeft ons houvast, maakt de wereld overzichtelijk, maar zo werkt het niet, het is slechts het halve verhaal.
Geen enkele situatie is zwart/wit...iedere situatie is anders.
In alle reacties wordt geen enkele ruimte gelaten voor God die zelf Zijn wegen met mensen kiest...
Jullie allemaal weten het antwoord al....maar wat als God dat anders ziet?
Ik wens de briefschrijfster alle goeds toe...ik hoop dat ze in gebed al haar vragen en noden en pijn bij Hem kan neerleggen. Hij heeft nog nooit een bidder laten staan...aan Gods hand mag ze de toekomst, hoe die ook zal zijn, met vertrouwen tegemoet gaan.
Het komt idd. soms zo over dat wij als reageerders alles zo goed weten, maar vergis je niet, wij blijven ook mensen, dat is gewoon waar, maar als er onbijbelse dingen zijn, dienen we die aan te stippen, met tact en liefde, bewogen maar wel ernstvol en eerlijk.
"Hetgeen God samengevoegd heeft scheidde de mens niet". Ik kan dat niet anders uitleggen.
En ik vind dat je het niet kan maken om met iemand te trouwen van wie je niet houd. Je zou die man maar zijn van wie eigenlijk niet gehouden word... dat is toch vreselijk?
Je hebt gelijk als je zegt dat er bij God altijd vergeving is, zeker. En dat God met iedereen zijn weg gaat is ook zeker waar. Maar God kan de zonde toch niet goedpraten, daar staan ook genoeg voorbeelden van in de Bijbel.
En zeker, Hij is genadig, heel genadig!
Maar ik blijf erbij dat God je geen zegen geeft over een scheiding of over overspel als het huwelijk een heilige instelling is.
Graag wil ik reageren op jullie reacties.
Bijbels gezien is overspel nimmer goed te keuren. In mijn eerste reactie houd ik daar ook absoluut geen pleidooi voor. Ook vind ik dat je niet kunt toegeven aan iedere verliefdheid en dat er van je mag worden gevraagd te vechten voor je huwelijk.
Wel zeg ik dat wij in een gebroken wereld leven.
En dat dat ook voor huwelijken geldt.
Als je echt niet meer verder kunt in je huwelijk, NA alles geprobeerd te hebben, dan kan het zo zijn dat je onder omstandigheden besluit niet anders te kunnen dan uit elkaar te gaan.
En hoe dat allemaal precies zit met het aangaan van nieuwe relaties en hertrouwen weet ik niet goed, daar is ook een heleboel over te zeggen.
De Bijbel is niet op alle punten heel duidelijk hoe die dingen liggen.
Voorbeeld: Ik neem aan dat jullie vinden dat een vrouw niet getrouwd hoeft te blijven als zij ernstig mishandeld wordt door haar man. Echter, in de Bijbel wordt fysiek geweld niet als een echtscheidingsgrond genoemd. Als we dan nu de redenering van Sophie27 volgen in haar laatste zinnen, dan betekent dit dat de vrouw die fysiek wordt mishandeld niet mag scheiden. Dat lijkt me absoluut onwaar.
Kortom, de dingen liggen niet zo zwart/wit en ook de Bijbel spreekt zich niet in alle situaties heel helder uit. Wij moeten en mogen ook ons verstand gebruiken.
Ook ten aanzien van 'je hebt toen die keus gemaakt'...ligt het niet zo zwart/wit...
Sophie27, je schrijft dat je vind dat je het niet kunt maken met iemand te trouwen van wie je niet houdt, maar dat is erg kort door de bocht. Soms zien mensen dingen pas later, dat het toch geen echte liefde was, dat je vanuit je jeugd een verkeerd beeld hebt meegekregen over wat liefde nu echt is...etc.. Dus...niet zo zwart/wit....deze dingen zijn zo teer en liggen zo gevoelig... zo kun je dat niet zeggen is mijn mening.
De informatie is te summier om er iets zinnigs over te zeggen, je zou als professional eerst volledig ingelezen moeten zijn in de situatie en er dan een voorzichtige conclusie over geven.
Zeker, volgens de bijbel is overspel de enige reden tot scheiden.
Maar wat dacht je van geweld (zoals Nadenker al zei) of emotionele/psychische verwaarlozing en mishandeling?
Zeker, deze zaken worden niet genoemd door de vragenstelster en in de bijbel, maar voorzichtigheid is inderdaad wel op z'n plaats voordat we met conclusies komen omdat we niet een compleet verhaal hebben.
Ik wil je bemoedigen....deze zondige gedachtes kun je zeker wel hebben als kind van God.
Kijk maar David die de fout in ging met Bathseba, je kunt psalm 51 daareens op nalezen.
Pas hebben we daar een prachtige preek over gehad.
Je mag bidden net als David; Schep mij een rein hart, O God en vernieuw in mij een vaste Geest.
Verwerp Mij niet van Uw aangezicht en neem Uw Heilige Geest niet van mij.
Als we Hem kennen die onze zonden vergeeft, zijn wij dan keurige mensen?
Nee, elke dag struikelen wij en hoewel ik heel persoonlijk het verlangen heb om naar Zijn wet te leven, struikel ik steeds weer.
Wat een genade dat de Heere ons bewaard voor deze zonden, we zijn na ontvangen genade nog steeds geneigd tot alle kwaad.
Ik wil je oproepen om tot Hem te gaan, verwacht het van Hem...dan alleen zal Hij ook vergeven...
Zijn Bloed reinigt van alle zonden, belijd heel persoonlijk je zonden, bid om vergeving en heiligmaking.
Daarnaast mag je er ook met mensen over praten, breek de vriendelijke contacten met deze man en praat met je eigen man over je gevoelens, hoe moeilijk ook.
Ik geloof als jij genade ontvangt dat de Heere nieuwe liefde kan geven in je relatie.
Veel sterkte, ik zal voor je bidden
vraagstelster; er wordt voor je gebeden. Blijf in het centrum van Gods wil!
Ik ben misschien wat fel, ik wil niemand veroordelen, maar ik geloof wel dat in Gods ogen een scheiding echt not done is, zeker in het geval van een nieuwe liefde.
Als er sprake is van verwaarlozing/mishandeling/misbruik.. is een heel ander verhaal. Daar heb ik ook geen pasklaar antwoord op maar die vraag is hier ook niet aan de orde.
En voor de vraagstelster: natuurlijk kun je als kind van God ook zondige gedachten hebben. Er staan genoeg voorbeelden in de Bijbel over hen. Maar als Gods werk in je leven waar is, dan wil je ook niets liever dan zijn wil doen, en dat gaat soms tegen je eigen 'vlees' in. Een leven met God vraagt offers.. sterkte!
- Het eerlijk vertellen aan je man!
- Direct stoppen met de relatie met deze lieve man. Liever ook geen vriendschappelijke relatie onderhouden....!
Natuurlijk kun je als kind van God zulke gedachten hebben. Maar je mag er niet aan toegeven, je moet er tegen vechten. Jij hebt er voor gekozen om met deze man te trouwen en nu heb je samen met hem kinderen.
Ja maar.... Ja dat begrijp ik wel, maar dat telt nu even niet!
Als je een gesprek aangaat om het contact met deze man te verbreken, lijkt het me goed dat er misschien iemand bij is. Alleen als je kiest om open te zijn tegen je eigen man, als je kiest om het contact met de man waarop je verliefd bent te verbreken en jezelf helemaal toewijdt aan God dan komt het goed! Hierin moet je radicaal zijn, dat is niet leuk, maar wel goed! Heel veel sterkte!
Jij stak vooral in op het zien van de persoon met haar verdriet. Dat is een andere kant van het verhaal, maar je reactie vind ik daardoor ook heel waardevol.
Vraagsteller: het kan zeker gebeuren! De Bijbel staat er zelfs vol mee. De Heere geeft al Zijn kinderen een kruis. Vaak één die ze zelf nooit had kunnen bedenken. Wat kan dat moeilijk zijn. Hoeveel verdriet en tranen zal je hierover al gehad hebben! Ik wens je heel veel sterkte! En als je Zijn Kind bent, dan wist je bovenstaande tips allemaal al wel... maar de duivel probeert je het nog moeilijker te maken. Behalve van een andere man houden nu ook nog twijfelen of je wel een kind van God bent.
Heel goed dat je deze vraag durfde te stellen! Want erover praten zal je misschien een iets minder eenzaam gevoel geven. En Hij zal troosten en kracht geven op Zijn tijd, dat is de beste tijd. Om weer te weten dat je Eeuwige Man van je afweet, dan is de behoefte aan zonde (voor even) ver weg. Maar het zou kunnen dat het net als bij Paulus een doorn in je vlees zal blijven. De Heere sprak toen: mijn genade is u genoeg. Dat gun ik je van harte, hoe je aardse omstandigheden dan ook zullen zijn. We hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomende.
Wat een ontdekking aan je onmacht, maar ook onwil om niet te zondigen zal dit zijn. Dan blijft er alleen genade over, omdat je jezelf misschien wel zo tegengevallen bent. Maar gelukkig vallen Zijn kinderen voor de Heere nooit tegen. Hij weet immers wie en wat ze zijn? Ik hoop dat er een tijd zal komen in je leven dat je achterom mag kijken en zeggen: het is goed voor mij verdrukt te zijn geweest.
- 1
- 2