Niet te verklaren
Ds. A. Simons | 12 reacties | 13-06-2012| 10:31
Vraag
Geliefd dominee. Ik worstel al een lange tijd met de prediking in onze gemeente. Ik zeg bewust gemeente, wat er zijn gelukkig nog predikanten die eenvoudiger preken. Kunt u mij uitleggen wat het betekent dat je na "een openbaring van De Middelaar aan je ziel, de dood weer in moet"? Het beangstigt me altijd weer als een predikant met dit soort uitspraken komt. Waar kan ik dit terugvinden? En kan het dat door zulke dingen te preken een mens in het donker gebracht wordt? Ik kan mezelf niet meer verklaren. Hopelijk hebt u een helder antwoord.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Ik zal proberen uit te leggen wat bedoeld wordt met de uitspraak "een openbaring van de Middelaar aan je ziel en de dood weer in moeten." In de eerste plaats gaan we deze uitspraak proberen terug te vinden in de Heilige Schrift. Het zijn inderdaad bijbelse woorden: openbaring en de dood in. Paulus spreekt in Galaten 1: 6 over dat het de Heere behaagde Zijn Zoon in "mij te openbaren." De kanttekeningen zeggen heel terecht dat Paulus hier belijdt dat God Zijn Zoon aan Paulus bekend maakt, in hem openbaart, Hem onthuldt. Zodat Paulus, door de Heilige Geest, Hem erkent en in Hem gelooft (zie kanttekeningen SV). De uitspraak "de dood in moeten" is ook een bijbelse uitspraak: "Ik ben door de Wet der Wet gestorven opdat ik Gode leven zou." Of zoals in Romeinen 6:5: "Ik ben met Christus gestorven."
Maar wordt dit wel bedoeld met deze uitspraak? Ik meen van niet. Ze bedoelen dat mensen die een openbaring van de Middelaar hebben gekregen, die moeten nog de dood in met deze belofte. Zij hebben het wel gezien, maar bezitten het nog niet. In de weg van sterven ontvangen ze de persoonlijke toepassing. Zo is in het kort de uitspraak (denk ik) bedoeld.
Als je het bovenstaande leest, dan lijkt het Evangelie wel ingewikkeld te worden. De helderheid van de Schrift tussen Wet en Evangelie lijkt verduisterd. De rechtvaardiging van de goddeloze wordt ingewisseld voor de rechtvaardiging van de bekeerde mens. Mensen raken verstrikt in een systeem waar raakvlaken zijn met het Woord. Het gevolg is angst! Ze hangen tussen leven en dood. Vrees en beven! Mensen worden zo onder de Wet gehouden. De leer van het geloof in de beloften van het Evangelie als een goddeloze is verduisterd (Rom. 1:16-17). De leer van "die in de Zoon gelooft, heeft het eeuwige leven" is verminkt (Joh. 3:36). Hoe bevindelijk, hoe ernstig ook gebracht.
We moeten terug naar de eenvoud van de Schrift. De Wet doodt en het Evangelie brengt tot leven (Rom. 7:10). Gods kind moet niet met de belofte de dood in. Ik begrijp best wat er mee bedoeld wordt, maar het vertroebelt het Woord. Ik moet de dood in en niet de belofte. De Kerk sterft om te leven (Gal. 2:19). Vlees moet sterven en is gekruisigd en moet worden gekruisigd (Rom. 8:13, Kol. 3:5, Gal. 2:19, Rom. 6:6). Christus is het leven, eeuwig en altoos (Joh. 5: 25, Rom. 1:16). De wet heeft nog nooit een zondaar levend gemaakt, wel gedood. Daar lagen we geworpen in ons geboortebloed. Hij zei in ons bloede; leef! Wie Christus heeft is vrij van dood en vloek.
Uw ds. A. Simons,
Vinkeveen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zo ingewikkeld, de eenvoud was ver zoek. Zoals de dominee zegt: we moeten terug naar de Schrift, en gelukkig mag ik nu onder zo'n prediking zitten. Heerlijk, wat een bevrijding!
Vraagsteller, stel je vraag ook in je eigen gemeente, want ik weet dat je door zulke uitspraken zo kunt vastlopen, en maak alles bij de Heere bekend. Hij weet raad. Gods Zegen!
Ik hoop dat menig dominee ter rechterzijde dit in de uitleg van wet en evangelie ter harte neemt.
Er kunnen inderdaad mensen zijn die dit wel begrijpen, er kunnen ook mensen zijn die een waar geloof in Christus hebben en nu vertwijfeld zijn,j want zo is het niet ervaren.
Voorbeeld:
Als je ziet dat iemand heel hard eten nodig heeft en je geeft hem/haar een brood:
Ga je dan eerst het ingewikkelde slokdarm systeem uitleggen, je wijst op de gevaren om zich te verslikken, hoe dankbaar hij eigenlijk moet zijn dat er brood aangeboden word, elke milimeter van het proces word uitgelegd, via een ingewikkeld darm proces en o zo gevaarlijk als het onderweg zou blijven steken of als het brood niet gegist is of misschien is het brood wel oud.
Nee, zulke dingen zeg je niet, dat kun je best zeggen in een besloten kring tegen iemand die verzadigd en verkwikt is, niet tegen een hongerige, deze hongerige zal zo bang worden dat hij/zijn geen brood zal willen eten en dus nog steeds in de honger blijft...
En @sydneylover, ik heb geprobeerd de term vierschaarervaring in de Bijbel te vinden, maar misschien kan iemand mij vertellen waar dit staat, of anders wat ermee bedoeld wordt?
Vierschaarervaring:
Rechter is God
Aanklager is de duivel.
Gedaagde is de mens.
Advocaat is Jezus.
Duivel klaagt je aan, God zou je moeten veroordelen, Jezus is de advocaat die je vrijpleit op Zijn verdienste aan het kruis.
Nogal filosofisch dus.
Het woord op zich kan ik niet vinden.
Deze situatie komt ook niet voor in de bijbel, de aanhangers zeggen wel dit geestelijk uit de bijbel te kunnen halen, hoe of wat daarover met de teksten erbij durf ik niet te zeggen.
Ik houd het maar liever simpel, vervloekt is een iegelijk die niet blijft in hetgeen geschreven is en geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult behouden worden.
Zo eenvoudig en zo simpel, makkelijker kan het niet.
Vierschaarervaring:
Rechter is God
Aanklager is de duivel.
Gedaagde is de mens.
Advocaat is Jezus.
Of de aanklager de duivel is weet ik niet maar bedankt dat ik nu begrijp hoe het zit met 'de vierschaar'. Bedankt!
Nadat is zeker wist dat ik om mijn zonden verdoemd zou worden en God smeekte om genade geloofde ik op een dag ineens datgene wat in de Bijbel staat ; ik lag op het vlakke veld, liggend in mijn geboortebloed maar Hij kwam voorbij. (Ezechiël 16)
Toen zag ik Christus en ik kreeg Hem lief.
Ik was ontzettend blij en moest het aan iedereen vertellen
De één zei: ben je wel voor de vierschaar gedaagd? Ik wist niet wat dat was en ging twijfelen, o, er moet vast nóg iets gebeuren.
De ander zei: is Hij wel voor de tweede keer langsgekomen? Ik ging nog meer twijfelen
Zie je wel dat ik mezelf bedrogen heb...
Maar inmiddels weet ik dat het voor die 'verstandigen' verborgen is (of was?) maar Hij het Zijn kinderen openbaart. En ja, ik hoop dat Hij nog een keer voorbij komt!
Je moet @dkw bedanken, die heeft aan mij de vierschaarervaring uitgelegd. Ik wist het niet. En wat je verder zegt, kan ik goed begrijpen. Al deze verschillende inzichten in geestelijke zaken zijn voor mij zeer verwarrend.
En daarom @dkw dank voor je laatste reactie.
Welterusten allemaal.
Nou, zegt men, Petrus had gezegd, tot WIen zouden we anders heengaan, Gij hebt de woorden des eeuwigen levens. Later zag hij, nadat hij gezegd had, Heere dat zal u geenszins geschieden, toch de Heere Jezus de dood in gaan. Dat was voor hem ook de dood in gaan. Het beeld van het feit dat de hogepriester eerst moest sterven wil men de vrijstad uit kunnen. Deze dingen kregen theologisch een eigen leven.
Eenwonderlijk ding is het denk daar eens over na als alles geldt dat heilshistorie in het leven der genade letterlijk heilsbevinding wordt dan hebben Petrus en de anderen allemaal LETTERLIJK de heilshistorie en de heilsorde BEVINDELIJK TEGELIJKERTIJD BELEEFD nou, dat is te mooi om waar te zijn, want dan laten we de BIJBEL buikspreken, wat niet de lijn van de bijbel zelf is. Laten we het meer bij ds. Simonse houden zo dacht ds. C Harinck er ook over. Dan weg met zien is nog geen hebben, bedekte schuld is nog geen vergeven schuld en de bijbelse standen van jongelingen, mannen en vaders aanhouden. De bijbelse varianten zijn er en we mogen er geen systeem van maken. Wel geldt altijd of we weten dat we uit DE BRON leven. Dan zegt de bijbel dat die ook het leven heeft, dus dan kan er ook geen sprake meer zijn dood, ook al worden, soms door eigen schuld, geestelijk verlatingen ervaren.
