Onverwacht zwanger
Redactie Refoweb | 31 reacties | 11-06-2012| 23:39
Vraag
Ik ben een meisje van begin 20 en ik ben er net achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik heb al twee jaar een relatie en dat gaat heel goed. Ik zit in het derde jaar van mijn studie. Ik ben ontzettend geschrokken, want ik weet dat iedereen dit ten strengste afkeurt (wij zitten beiden in een behoudende kerk). Door vele problemen thuis zoals ziekte, durf ik dit niet aan mijn ouders te vertellen. Maar ik wil geen abortus. Ik weet zeker dat ik na van loop van tijd wel van het kindje kan gaan houden. Hoe moet het nou verder. Ik schaam me zo!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het beste advies dat wij je kunnen geven is om direct contact op te nemen met Siriz, voorheen VBOK. Zij hebben dagelijks te maken met ongewenste zwangerschappen en situaties waarin jij je nu bevindt. Zij adviseren en helpen je waar nodig en waar mogelijk.
Veel sterkte toegewenst,
Redactie Vragenrubriek
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
Hoe bedoel je dat iedereen dit ten strengste afkeurt?
Zeker, vooruit grijpen op het huwelijk zal afgekeurd worden, maar heeft "iedereen" nooit de bijbel gelezen waarin staat: "wie zonder zonde is werpe de eerste steen"?
Of dat wie een man/vrouw aanziet om te begeren heeft alrede overspel gepleegd?
Vragensteller, iemand die een koekje steelt of iemand die niet de waarheid verteld heeft net zoveel zonde gedaan als jij, wij moeten niet lichtvaardig over de zonde denken maar ook niet in rangen en standen gaan werpen, jouw zonde is echt niet heel hoog of o wat een schande of staat boven zovelen andere zonden verheven, echt niet, al word er wel vaak zo over gedacht en er schande van gesproken, maar dat is absoluut verkeerd, laten die mensen eerst maar eens naar zichzelf kijken en deze zouden jou en jullie juist in liefde moeten opvangen!
Inderdaad, neem contact op met Siriz en ik hoop dat jouw omgeving, ook de eventuele predikant of consulent en kerkenraad met een bijbelse manier omgaat met jouw situatie, en wat is de Bijbelse manier:
Vertellen dat vooruit grijpen op het huwelijk niet goed is en vragen of je het daar mee eens bent en het daarna nooit meer over deze stap hebben maar jouw, je vriend/toekomstige man helpen in de toekomst op alle mogelijke vlakken zonder een blik van afkeuring, en zo zou de gemeente er ook over moeten denken!
Ik heb deze situatie heel wat meegemaakt in behoudende gemeenten, predikanten gingen er zo mee om, kerkenraad soms wat minder en afkeurende gemeenteleden moet je je weinig van aantrekken, dat zijn mensen die zich boven jouw verheven voelen en zich veel netter vinden als jou.
Maar Jezus kwam niet voor nette mensen naar deze aarde maar voor slechte mensen en dan kun je nergens meer bovenuit komen.
Ik kom ook uit een behoudende kerk en heb ook deze situatie meegemaakt, als je meer wilt horen vraag dan aan Refoweb om de gegevens.
Ik kan het me zo levendig voorstellen, hoewel ik het niet zelf heb ervaren.
Maar ik weet dat ik ook buiten de regels ging, en voelde me schuldig om die anderen die wel schuldbelijdenis moesten afleggen, en ik had hetzelfde gedaan maar ik had het geluk niet zwanger te zijn.
Ik heb er grote moeite mee dat er alleen door pechvogels die per ongeluk zwanger raken schuldbelijdenis moet worden gedaan, en anderen die hun gang kunnen gaan zonder gevolgen, hoeven niet in de schijnwerpers. Voor mij hoeven ze beiden niet in de schijnwerpers.... wie heeft hier enig baat bij? Sla de armen om elkaar heen, en zeg: we zijn allemaal diezelfde mens, we gaan je helpen waar we kunnen.
Waarom wordt er niet vanaf de preekstoel gezegd: Degenen die afgelopen week op het huwelijk hebben vooruit gegrepen mogen straks in de consistorie komen en schuld bekennen. Als je echt consequent bent werkt het zo, en dat is niet de praktijk. Daarom voel jij, zwangere meid, je nu zó naar. Het is al een bijna te groot gebeuren wat er in je leven plaatsvindt, maar dit er bovenop is te zwaar, ik zou wensen dat heel de kerk dit zich eens zou realiseren.
Anderen zonden wegen veel minder zwaar lijkt het, maar zoals dkw zegt: er zijn geen rangen en standen in zonden.
Hier ben jij niet mee geholpen, ik hoop van harte dat Siriz veel voor je kan betekenen, maar dat ook je familie in staat is om samen met jou de last te dragen, en straks een lief kindje heel welkom te heten.
Misschien is het nog een tip om samen met je vriend het aan de je ouders te vertellen? Dan valt alles niet heel zwaar op jou alleen. Of vertel het eerst aan een goede vriendin of iemand met wie je heel goed bent, dan voelt het misschien al wat anders.
Erg veel kracht en wijsheid!
Zoals die anderen al zeiden; er waren ook mogelijkheden geweest om het stiekem te doen; je had zelf ook stiekem al een abortus kunnen laten uitvoeren.
Persoonlijk denk ik dat het moet gaan om de liefde voor het kind. De gemeente moet haar hersens gebruiken en zich realiseren dat ook zei fouten maken in hun leven.
Ik zou persoonlijk mijn hulp aanbieden als dit in mijn kerk zou gebeuren, helaas werkt dit bij veel mensen toch anders. Je zult denk ik best wel wat praktische hulp kunnen gebruiken.
Maar praat gewoon met iemand erover, bij de gemeente komt dit toch uit, trek je maar niks aan van negatief commentaar.
Probeer het te verwerken, en denk daarna vooruit.
Veel sterkte!
Nu kan iedereen gewoon z'n gang gaan.
Vraagstelster: het is goed en nodig dat je voor God je zonden belijdt maar je mag tevens het kindje met liefde verwachten. Weet dat er mensen zijn die je willen helpen, dat geld ook voor je ouders.
Ik wou nog even toevoegen, dat ik het eigenlijk wel moedig zou vinden als er in jullie kerk ook opgeroepen zou worden om niet te snel te oordelen en om hulp en begrip te tonen.
als ik niet hier zou wonen, zou ik dit meisje misschien willen helpen bij praktische dingen, maar ik vrees dat ik te ver weg woon.
Aan de andere kant, als iemand valt om een keer porno te kijken of een mooie vrouw/man op straat ziet lopen en z'n/haar gedachte gaat op hol, zou deze toch ook schuldbelijdenis moeten afleggen.
Of je komt erachter dat je een keer gelogen hebt, ook schuldbelijdenis tegen het 9e gebod.
Of je hebt ruzie gehad en hebt gedacht, ik zou hem wel willen vermoorden?
Waarom specifiek alleen bij de geslachtsgemeenschap terwijl deze zonde niet groter is dan porno kijken of iemand begeren of liegen of stelen etc?
bedoel je met dat tweede mij persoonlijk of? Natuurlijk zijn er foutieve reacties, die zijn er altijd en overal, helaas, maar gelukkig zijn er ook mensen die door genade klein zijn gemaakt en hulp bieden zonder een uitgestoken vinger!
@dkw; op zich heb je gelijk, elke zonde is zonde en God haat de zonde met een volkomen haat. Maar het is toch zo dat openbare zonden in het openbaar beleden moeten worden? En als je het zelf openbaar maakt, vind ik het logisch dat je schuldbelijdenis gaat doen.
Ik vind het niet vreemd dat het vaak over die zonde gaat m.b.t. het 7e gebod maar dat wil niet zeggen dat andere dingen minder erg zijn.
Ik heb hier toch een paar vragen over, kunnen we in contact komen?
Op zich ben ik het wel met je eens, alleen stel dat iemand zegt, sorry, ik heb toen en toen tegen je gelogen, ik heb wel 150 uitgegeven in plaats van 140, , het zit zus en zo zou deze ook schuldbelijdenis moeten doen.
Of iemand zegt dat hij in het verleden een keer porno heeft gekeken.
Of deze zegt dat hij/zij 150 heeft gereden waar je 120 mag, ook schuldbelijdenis.
Het gaat mij met name op het gewicht wat er gelegd word op de zonde tegen het 7e gebod, de geslachtsgemeenschap zelf met name dan, dit word mijns inziens enorm omhoog gerakeld alsof het boven alle andere zonden staat.
Dit alles heb ik al die jaren voor kennisgeving aangenomen (terwijl ik daarover wel zo m’n eigen gedachten had!) totdat we er zelf van zeer nabij mee te maken kregen.
Als je als stel voor het huwelijk zwanger wordt voel je je binnen de gemeente toch enigszins opgelaten. Er wordt over je gepraat, mensen kijken naar je enz. Dat is natuurlijk allemaal niet nodig want je bent niets slechter dan wie dan ook maar toch... Als je binnen je gemeente (en natuurlijk moet je daar zelf van harte achter staan) schuldbelijdenis doet, dan mag je ook ervaren dat je een nieuwe start maakt en het vervelende van “het moeten trouwen” achter je kunt laten. Het werkt dan ook helend waardoor je met verlangen en vreugde uitziet naar de (evt.) bruiloft en geniet van de komst van het nieuwe leven. (In onze gemeente is het dan ook zo dat er verder geen enkele belemmering meer opgelegd wordt m.b.t. bijvoorbeeld de kleur van de trouwjurk.)
Lieve vraagstelster, misschien is bovenstaande voor jou en je a.s. nog wat te ver weg, toch geloof ik dat het wel goed komt met jullie. Je relatie is goed, schrijf je, en naarmate de zwangerschap vordert zul je ervaren hoe je straks uit gaat zien naar de komst van je kindje! Heel veel sterkte en leg alles maar samen in het gebed voor de Heere neer. Van harte Gods zegen toegewenst.
Ontucht, overspel, doodslag, dat vind ik zonden, maar ik heb heel veel genade voor zwakheid van het vlees, waarbij er bovendien vaak echte liefde in het spel was/is.
Vraagstelster: Als jij heel veel van je vriend houdt, vind ik jou geen slechterik. Mijn genade heb je zonder nog één woord erover.
En dan nog een vraag: Waarom mogen we nu, in de tijd, persoon en gedrag zo genadig scheiden, en straks in de eeuwigheid is dat onderscheid er voor God niet meer??
Ik denk dat het vaak zo is dat zonden pas serieus bekeken kunnen worden als ze benoemd zijn.
Het probleem met schudbelijdenis, is dat het verheven is tot een dogma. Er wordt onvoldoende op gewezen dat de gemeenteleden ook zondaars zijn, en dat zij een schuldbelijdenis positief zouden moeten bekijken. Helaas is idd. het tegenovergestelde vaak het geval, dat is erg jammer. Verder denk ik ook dat seksuele zonden een te grote plek innemen.
Wat ik me nou concreet afvraag, hoe kunnen we dat meisje hier nu helpen?
Ze zit aardig in de problemen. Laten we hopen dat haar ouders er geen al te groot probleem van maken.
Maar wat kunnen we nou voor haar doen?
Als zondag morgen is al de mensen die vooruit gegrepen hebben op het huwelijk
eens recht moesten gaan staan dan zouden wij allmaal raar van op staan te kijkken. Er zouden er weinig blijven zitten.Jammer dat jij thuis dit verdrietge blijde niet kan delen.Leg al je nood samen met je vriend voor de Heere neer.En probeer toch zo gauw mogelijk met iemand dit te delen. Een tante een lieve Oma blijf er niet langer mee lopen, Want van een zwanger schap zou je moeten genieten.Probeer dat maar dat is goed voor geen dat je mee mag dragen.Heel veel liefs en sterkte toegewenst.
Het zal echt moed van je vragen voor de dag te komen met je zwangerschap! Maar doe het gewoon, spring in het diepe! Alle reacties waar je nu bang voor bent kunnen ook erg meevallen.
Natuurlijk zullen mensen schrikken, maar dat deed jij ook toch?
Je hele toekomst is onzeker nu, je opleiding, trouwen of niet enz, Dat zal een hoop stress geven. Maar gelukkig hoef je dit niet in één keer allemaal te organiseren. Stapje voor stapje, ga je samen met je vriend en alle mensen om je heen die je gaan steunen (en die zullen er ook zeker zijn) je plannen maken.
Heel veel sterkte hoor! Bijt maar even door de zure appel heen;-)
En als de Heere het geeft en je hebt straks een lieve baby in je armen dan ben je al deze moeilijke maanden al snel vergeten...
veel sterkte nogmaals.
Ik heb geen ervaring in deze specifieke situatie, maar ik denk dat het beste direct kunt zeggen waar het op staat.
Je kan denk ik het beste zeggen dat je wat moet vertellen, gaan zitten er rustig de tijd nemen en direct vertellen dat je zwanger bent. Je hebt dan wel een moment nodig om het kwartje te laten vallen. Dan kun ja daarna rustig verder praten en over de problemen/uitdagingen praten.
Je bent zwanger, je moet nu aan jezelf en aan het kindje denken, het kindje heeft jou nodig. Jij moet je goed gaan voelen en daarom heb je liefde en aandacht nodig.
Als in het uiterste noorden of zuiden van het land woont kan ik je helpen, anders niet.
Ik zou dat graag doen.
- 1
- 2