Namen met Germaanse wortels

Ds. W. Arkeraats | 3 reacties | 07-06-2012| 11:29

Een poos geleden heb ik een vraag gesteld over het geven van namen. Toen werd er verwezen naar een andere vraag/antwoord d.m.v. een url. Die vraag geeft m.i. meer antwoord op de vraag of vernoemen bijbels is. Er wordt wel aangehaald dat er meer redenen zijn die pleiten voor vernoemen dan voor het geven van zomaar een naam, maar niet over betekenissen. Stel dat je wel vernoemt, waarbij de betekenis van de naam "bos", "vriend van de ever", "mytische vruchtbaarheid" etc is. Moet je bij dergelijke namen rekening houden met de betekenis? Kan het bijvoobeeld dat "vriend van de ever" een achtergrond heeft die in strijd is met de christelijke principes? Of is dat onzin?

Beste vragensteller,

Voordat ik je vraag ging beantwoorden, ging ik eens na wat onze voornamen zoal betekenen. Van sommige voornamen weten we het zo op te noemen. Ik noem maar wat voorbeelden. Johanna betekent: De Heere is genadig. Theodora: geschenk van God. Maar ik kwam ook tot de ontdekking, dat talloze voornamen terug te voeren zijn tot onze Germaanse wortels. Namen als Marco, Hilde, Emma of Gijsbert komen voort uit de tijd van vele eeuwen geleden. Dergelijke namen betekenen dikwijls zoiets als: Strijdbaar, onoverwinnelijk, zelfs: gewijd aan Mars! Er zijn meer voornamen die geen echt bijbelse achtergrond hebben dan voornamen, waarin een bijbels woord herkenbaar is. Dat is ook weer niet zo vreemd, want juist in de naamgeving blijken soms eeuwenlange tradities ijzersterk te zijn.

Ik meen dat we hier nuchter mee om kunnen gaan. Het overgrote deel van de voornamen roept geen negatieve gevoelens op, om de eenvoudige reden dat de betekenis niet meer algemeen bekend is. Ik zou er dan ook niet bij voorbaat een probleem van maken. Anderzijds begrijp ik, dat het soms wel eens moeilijk kan zijn. Als jonge ouders kun je een kindje verwachten. Hoe gaan we het noemen? Je kunt een voornaam in je gedachten hebben, maar als je de betekenis ervan gaat opzoeken, kun je misschien wel een aarzeling hebben.

Verder wil ik er dit van zeggen: soms zijn er voornamen die een directe herkenning oproepen aan hedendaags occulte zaken of afgeleid zijn van popsterren enzo. Die roepen negatieve gevoelens op. Zo was er na de oorlog in Duitsland geen ouderpaar dat zijn kind Adolf noemde.

Je merkt intussen wel dat je niet kunt volstaan met simpel rationele argumenten. Er zitten ook gevoelsmatige kanten aan, terwijl zelfs ook bepaalde streekgewoonten een rol kunnen spelen.

Hoewel dit een beetje buiten de eigenlijke beantwoording van de vraag valt, wil ik er toch ook aan toevoegen dat het heel mooi is als aan de naam van een kindje een bijbelse naam wordt tóegevoegd. Zo wordt het voor een jongetje, dat Barend (moedig als een beer) Gerrit (dapper met de speer) Jonathan (geschenk van God) heet, toch een mooie combinatie.

Ds. W. Arkeraats

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Arkeraats

• Geboortedatum:
  09-08-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hardinxveld Giessendam
• Status:
  Actief

135 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven