Ledenvergadering voor mannen
dr. G. van der Hoek | 23 reacties | 23-04-2012| 12:02
Vraag
Aan een panellid uit de Gereformeerde Gemeente (of een ander kerkverband waar de hierna beschreven situatie gelijk is). In onze gemeente mogen op een ledenvergadering alleen mannen komen. De vrouwen mogen thuis wel met de man spreken, over bijvoorbeeld welke predikant beroepen moet worden, welke ambtsdragers gekozen moeten worden, etc. Maar meestemmen mogen ze niet.
Nu is dat voor getrouwde vrouwen niet zo'n probleem, hun man vertegenwoordigt hen. Maar wat nu met weduwen en alleenstaande vrouwen? Hun stem wordt zo niet gehoord... Waar is het eigenlijk op gebaseerd dat vrouwen niet op de ledenvergadering mogen komen?
Antwoord
Beste vriend(in),
Kernteksten voor de positie van mannen /vrouwen in (het samenkomen van) de gemeente zijn 1 Kor. 14: 34 en 1 Tim. 2: 11,12: 1 Kor. 14:34: "Dat uw vrouwen in de gemeenten zwijgen; want het is haar niet toegelaten te spreken, maar bevolen onderworpen te zijn, gelijk ook de wet zegt." 1 Tim 2:11,12: "Een vrouw late zich leren in stilheid, in alle onderdanigheid. Doch ik laat de vrouw niet toe dat zij lere, noch over de man heerse, maar wil dat zij in stilheid zij."
De commentaren die ik hierbij nasloeg (Kanttekeningen, Calvijn, Matthew Henri, Dächsel) stemmen erin overeen dat het hier gaat over een scheppingsinstelling die is dat de vrouw geen gezag uitoefent over de man en dat er uitzonderingssituaties waren en zijn. Ook wordt gesproken over de primaire taken van man en vrouw. Daaruit is afgeleid dat er (in veel) kerken een mansledenvergadering is. Dat geeft herkenbare en terechte vragen zoals je stelt: Hoe kunnen en moeten alleenstaande vrouwen betrokken worden bij de gemeente? Getrouwde vrouwen kunnen thuis met hun man overleggen over stemgedrag bij beroepingswerk, verkiezing van ambtsdragers of zakelijke punten van de vergadering. Weduwen zouden, als die er is, zo mogelijk met een zoon of een mannelijk familielid kunnen spreken.
Maar hoe dan met alleengaanden die niet zulke (familie)relaties hebben? Het meeleven van alle belijdende leden wordt er mee gediend wanneer de agenda plus de te behandelen voorstellen tevoren bij alle belijdende leden worden bezorgd, dus ook bij alleenstaande vrouwen die belijdend lid zijn. Dat gebeurt ook in sommige gemeenten. Dit gaat dan uiteraard onder de voorwaarde van vertrouwelijkheid: de informatie is alleen voor belijdende leden bestemd en mag niet worden verstrekt aan anderen. Dat geeft de gelegenheid aan vrouwen om zelf iets aan de kerkenraad of via een mannelijk belijdend lid tevoren vragen of voorstellen door te geven. Uiteraard kan dat ook wanneer het de gewoonte is dat vrouwen na afloop persoonlijk worden bezocht door een ambtsdrager, die dan kort vertelt wat er besproken en besloten is. Het nadeel is dat dit dan achteraf gebeurt, maar het is zonder meer positief voor de betrokkenheid, zeker als er daarbij gelegenheid voor gesprek is. Daarnaast is ook bij het regelmatige huisbezoek een mogelijkheid om (naast het belangrijkste doel van dit bezoek, namelijk het spreken over de geestelijke welstand en de vrucht op de prediking) het nodige te vragen.
Ook wordt vaak in de kerkbode een kort verslag opgenomen van een gehouden ledenvergadering, dat is dan voor alle lezers bestemd, ook voor de kinderen.
Het is voor de hele gemeente goed dat er een passende informatieverschaffing is. Die is goed voor het meeleven. Voor de kerkenraad is het ‘luisterend oor’ van groot belang. Dat is een vrucht van echte belangstelling, van meeleven in zorgen voor de tijd en voor de eeuwigheid. Dat laatste mag wel het meest drukken. Wijlen professor Wisse schreef eens: Ik zorgde er altijd voor dat als ik ergens op bezoek was geweest, dat met wist dat er "een dienaar van Christus" op bezoek was geweest. Het gaat niet om een beleefdheidsbezoekje. Als je dat beseft is er vooraf gebed nodig om wijsheid en achteraf om zegen en vergeving.
Na en naast de prediking zijn de persoonlijke bezoeken, middelen die God geeft om de gemeente te leiden: De zuivere en onbevlekte godsdienst voor God en de Vader is deze: weduwen en wezen bezoeken in hun verdrukking en zichzelf onbesmet bewaren van de wereld (Jacobus 1:27).
Krimpen aan den IJssel,
Dr. G. van der Hoek
Dit artikel is beantwoord door
dr. G. van der Hoek
- Geboortedatum:28-05-1945
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Krimpen a/d IJssel
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Em. hoofddocent/rectorDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
@Rozenmond, ik hoop echt dat jij/jullie dat verkeerd begrepen hebben! Het zou schandalig zijn... de eigen vrouwen worden gewoon wantrouwt! (doorvertellen)
Mijn man is niet eenzaam en ons huwelijk is heel goed.
Verder mag iedereen zijn eigen mening hierover hebben, maar blijf vooral bij jezelf.
Als ik zeg dat ik het schandalig vind (als het echt zo gaat in de praktijk) dan blijf ik héél dicht bij mezelf. Verder heb ik volgens mij niks persoonlijks over jouw huwelijk gezegd.
Als het zo heftig is dat de vrouwen het niet mogen weten lijkt me dat helemaal niet goed voor de man dat hij dat alleen moet dragen. Waarom is de vrouw je nou gegeven? Als 'hulpe', dat is ook helpen in nadenken, praten, steun zijn. Als het iets kleins is, waarom mag je het dan niet weten?
Nee, ik kan er echt niet bij.
- 1
- 2
