Irriteren aan huisgodsdienst
Redactie Refoweb | 3 reacties | 23-03-2012| 09:46
Vraag
Ik irriteer mij mateloos aan de huisgodsdienst bij ons thuis. Alle belijdende leden gaan het avondmaal, maar thuis zie ik daar nooit iets van 'terug'. Na de dienst gaat het altijd over de kleding en de hoedjes en wat de dominee allemaal verkeerd gezegd heeft. De dominee wordt uitgebreid gekeurd. Ook wordt er nooit onderwezen uit de Bijbel. Samen bidden doen we ook nooit. Aan tafel bidden we wel hardop, maar sinds m'n moeder op een reformatorische school werkt, doet ze dat ook niet meer. Ik kaart het vaak aan en dan zegt ze dat de kinderen dat niet gewend zijn en je ze daarmee overvalt. Veranderingen zie ik nooit.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Zie voor het antwoord onderstaande urls:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/504
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/2690
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar ik denk dat je hier in ook zelf het goede voorbeeld kan en mag geven. Dat jij zelf wel in de Bijbel leest en ook bid.
Je kunt nog een keer in gesprek proberen te gaan met ze, en dat je ook uitlegt wat jij lastig vind.
Leg het ook voor de Heere neer. Hij zal bevestigen wat Hij ook begonnen is.
Wat wil je dan terug zien. Uit je "frustratie" concludeer ik ander gedrag.
Maar het Avondmaal heeft geen gevolg. Is get gevolg van iets anders. Deelnemen aan het Avonmaal is erkennen dat Jezus'lichaam voor ons is gebroken en Zijn bloed voor ons heeft gevloeid. Dat staat los van ons gedrag en is deelname aan het Avondmaal is ook geen beloning voor goed gedrag en kent geen enkele andere voorwaarde dan bovegenoemde erkennig.
Ben je niet in de war met de vruchten van de Geest, genoemd in Efeze?
Meestal was ik weer afgeleid door de meisjes met vlechten, de bakker die zat te slapen omdat hij zo'n drukke en lange zaterdag had gehad en de dochter van die bakker die er zo fris uitzag.
Dus opende ik dan met dat de dominee weer mooi gepreekt had, dan glimlachte mijn moeder, ze kende haar pappenheimers wel, ik baalde dat ik op zondag niet mocht voetballen, zwemmen en meer niet mocht, maar het was ook wel gezellig. Je hoorde wel bij elkaar en dat mis ik bij vragensteller, als gezin en als gemeente bij elkaar horen.
De Heere wil ons omarmen met zijn liefde, wie we ook zijn. De gemeente heeft tot taak het omarmen van de ander.